มามะ มากินสตอเบอรี่ที่สะเมิงกันเถอะ: ตอนที่ 2 เก็บสตอเบอรี่ที่สวนดอยแก้ว

ต่อจากตอนที่แล้ว...
หลังจากเดินชิมและเดินชม กับเสียตังค์อีกคนละหน่อยเราก็ออกเดินทาง จริงๆ แล้วตามเขาไปมากกว่า เพราะว่ามีผู้รู้ทางมาจากกรุงเทพ พี่ท่านบินมาเพื่อสตอเบอรี่พันธุ์ 70 หนึ่งกล่องใหญ่ ที่ทั้งสวนผลิตได้เพียงหนึ่งกล่องและจะไปเก็บที่สวนต่อ ท่านมาประจำเลยรู้ทางดี และที่สวนเขากันไว้ให้ท่านเก็บสามแปลง



โอ้ เป็นบุญจริงเล้ย เพราะสวนที่จะไปคือสวนดอยแก้ว อยู่ที่ตำบลบ่อแก้ว ขับรถไปจากสะเมิงอีก 45 นาทีไกลอยู่เหมือนกัน ถ้าไปเองคงจะลำบาก ไม่เชื่อลองอ่านคำอธิบายเส้นทางดูจิ

นี่เป็นคำบอกเล่าทิศทาง และเส้นทางที่เราจะไปเที่ยวสวนนี้ จากน้องหมีน้อยเทวดา แห่งห้องแมวเจ้าของทริปผู้จัดการทุกอย่าง

"ขับมาถึง แยกอำเภอสะเมิงให้เราเลี้ยวขวาจะมีป้ายบอก ไป อ.ปาย 170 กม. จะผ่านอุทยานแห่งชาติขุนขานค่ะ
เส้นทางนี้วิ่งไปทางเดียวกะ อ.ปายค่ะ ระยะจากอ. สะเมิง ไปถึงที่ไร่ดอยแก้ว ประมาณ 45 นาที

เส้นทางลดเลี้ยวและขึ้นเขาลงเขาหน่อย ขับด้วยความระมัดระวังนะคะ
ระหว่างทางมีฝูงวัวหลายฝูง ตลอดเส้นทาง ระวังระเบิดสด ด้วยค่ะ

ไปตามเส้นเหลืองแบ่งกลางถนนค่ะ แล้วจะเจอป้าย อบต.ยังเมิน และจะผ่านถนนที่ใช้บลอคตัวหนอนปู ตรงนี้ไม่มีเส้นเหลืองแบ่งกลางถนนแล้วถ้ามาถึงตรงนี้แล้ว ไม่หลงแน่นอนค่ะ ของแท้ ต้องผ่านถนนตัวหนอน
จากนั้นก็จะมาเริ่มเป็นถนนที่มีเส้นเหลืองแบ่งกลางถนนอีกครั้งค่ะ ไปเรื่อยๆ จะมีป้ายบอกว่า ทางไปสวนดอยแก้ว

ถ้าอ่านแล้ว งงให้โทรถามตามนี้ค่ะ แห่ะๆๆ

สวนดอยแก้ว 103/5 หมู่ 5 ต.บ่อแก้ว อ.สะเมิง เชียงใหม่
053-939079 058-7076901"

เป็นไงล่ะ ฟังแล้วสงสารคนขับรถเลย ช่างบอกทางได้ซะเห็นภาพเชียว

แต่เส้นทางมันก็เป็นอย่างที่น้องเค้าว่าจริงๆ นะ นี่ไงหลักฐาน

หน้าตาของถนนตัวหนอน เพิ่งเคยเห็นถนนปูด้วยตัวหนอนในหุบเขากลางป่า อยู่ในเขตอุทยานแห่งชาติขุนขาน (นี่ก็เพิ่งเคยได้ยินชื่อเหมือนกัน)



หลังจากวิ่งขึ้นเขา ลงเขา ตามเส้นเหลืองไปเรื่อยๆ ยังไงก็ไม่หลง ในที่สุดก้อมาถึงตำบลบ่อแก้ว วิ่งเข้าไปจากถนนใหญ่ สภาพถนนจะเป็นแบบนี้แหละ



พอมาถึงสวนสตอเบอรี่นะ คิดในใจเลยว่า ต่อไปนี้เวลาซื้อสตอเบอรี่ในเมืองจะไม่ต่ออีกแล้ว เพราะกว่ามันจะออกจากสวนไปถึงร้านในเมืองได้เนี่ย ถนนหนทางช่างลำบากเสียจริงๆ



สวนดอยแก้วเป็นสวนตัวอย่างของกรมส่งเสริมการเกษตร กระทรวงเกษตรฯ เพราะว่าเป็นสวนที่ไม่ใช้ยาฆ่าแมลง และใช้วิธีชีวภาพในการกำจัดโรคและแมลง สตอเบอรี่ของที่นี่จึงสะอาด ปลอดภัย และผลิตเพื่อส่งขายในร้านของโครงการหลวงด้วย



สวนตั้งอยู่ในหุบเขา ช่วงหน้าหนาวอากาศคงจะเย็นสบาย แต่ตอนเราไปมันใกล้เที่ยงแล้ว แดดร้อนเปรี้ยงเต็มที่ แต่สตอเบอรี่น้อยนอนรอให้เราไปเก็บอยู่บนต้น แดดแค่นี้ เรื่องจิ๊บๆ ใช่มะ



ที่สวนจะมีตะกร้าพลาสติกใบย่อมๆ ให้เราไว้ใส่สตอเบอรี่ที่เก็บเอง พร้อมหมวกฟางใบเขื่องสำหรับกันแดด ดีจังเลย เพราะเราลืมเอาหมวกไป เสื้อก็ใส่แขนสั้น ตอนนี้ยังดำอยู่เลย อุปกรณ์พร้อม คนพร้อม ได้เวลาลงแปลงแล้ว



สตอเบอรี่น้อยนอนคอยอยู่ใต้ต้น อย่างสงบเสงี่ยม ผลสีแดงสด ท่าทางหวานฉ่ำ



ไม่รู้เจ้าสตอเบอรี่น้อยผลนี้รอดหูรอดตาคนงานมาได้อย่างไร แต่มันคือโชคดีของเราที่เจอ อิอิ เพราะลูกใหญ่ สีแดงสด แน่นอนว่าต้องสุกฉ่ำ เทียบขนาดกับมือคนถือให้เห็นจะจะเลยว่าลูกหย่ายยยย จริงๆ



เราบรรจงเลือกสตอเบอรี่ลูกโตๆ สดฉ่ำ ส่วนลูกเล็กๆ แดงๆ ที่ไม่ได้มาตรฐานการนำไปเป็นของฝาก เราก้อต้องช่วยเจ้าของสวนกำจัด โดยการทิ้งลงไปในท้อง แบบง่ายๆ ปัดๆ นิดหน่อยก่อนใส่ปาก (ไม่มีรายงานว่าผู้ใดในทริปท้องเสีย ทั้งที่กินกันถ้วนหน้า)

หลังจากที่เอาหลังสู้ฟ้า หน้าสู้ดินเก็บสตอเบอรี่จนเต็มถังพลาสติก เราก้อกลับเข้าไปในโรงเรือนเพื่อให้คนงาน (หลานสาวเจ้าของสวนคนสวย) ช่วยชั่งน้ำหนักและแพ็กใส่กล่องพลาสติกให้ ลืมบอกไปว่าราคาสตอเบอรี่ที่นี่คิดแพงกว่าที่งานหน่อยนึง คือกิโลละ 100 บาท แต่ก็สุดคุ้ม (บวกที่ไม่ผ่าน QC ในท้องด้วย) หน้าตากล่องเหมือนกับที่ขายในร้านโครงการหลวงน่ะแหล่ะ กิโลนึงแบ่งแพ็กได้สี่กล่องเชียวนะ เหมาะเป็นของฝากจริงๆ



ถ้าสตอเบอรี่ที่เก็บมาไม่ครบกิโลหรือว่ามีตำหนิ เค้าจะคัดออกให้และเติมลูกสวยๆ ลงไปให้จนครบ น่ารักจังเลย



แต่ถ้าติดสติ้กเกอร์หน้าตาคุ้นๆ อันนี้นะ จากกล่องละ 25 บาทจะกลายเป็นกล่องละ 65 บาททันทีที่ถึงร้านของโครงการหลวง ช่างเป็นสติ้กเกอร์ที่ราคาแพงจริงๆ เลย

ระหว่างที่รอเค้าแพ็กให้ เพื่อนเราก็งัดวิปปิ้งครีมขึ้นมา นับว่าเป็นการวางแผนล่วงหน้าที่รอบคอบมั่กมัก ก็ใครจะปฏิเสธสตอเบอรี่สดๆ กับวิปปิ้งครีมได้ลงคอ แค่เห็นก็ต้องรีบใส่เข้าปากเท่านั้นแหละ สุดยอดจริงๆ สตอเบอรี่สดฉ่ำหวานกับวิปปิ้งครีมมันๆ คำโตๆ



ส่วนสตอเบอรี่ที่หลงหูหลงตาเราในแปลง จะมีคนงานเดินเก็บในสวนเพื่อเคลียร์ให้หมด โอ้ว สตอเบอรี่เป็นถังๆ เลย ที่นี่เค้ามีทำแยมกับทำไวน์ด้วยนะ แยมของสวนดอยแก้วไม่หวานมาก รสชาติดีอร่อยกว่ายี่ห้อที่คุ้นเคยมาก เลยต้องเสียตังค์ซื้อมาอีกกระปุกนึง



นอกจากแยมแล้ว อีกผลิตภัณฑ์ที่ไม่แนะนำไม่ได้ นั่นคือ เหล้าสตอเบอรี่ ยี่ห้อ S-berry สุดยอดแห่งความร้อนแรง เพียงแค่เปิดฝาก ลิ่นแอลกอฮอล์ก็กำจายออกมา แค่ชิมปลายช้อนชา หรือใส่ฝานิดหน่อย เราสามารถระบุเส้นทางการเดินทางของเหล้าลงกระเพาะได้เลยอ่ะ



ที่ฉลากเขียนว่า 35ดีกรี นี่เป็นตัวอย่างที่ดีว่าอย่าเชื่อทุกสิ่งที่คุณอ่าน เพราะลุงจวบเจ้าของสวนท่านรินใส่ฝา ราดลงพื้น และจุดไฟโชว์ให้เห็นจะๆ เปลวไฟสีฟ้าอันงดงาม เอางี้ ถ้าไฟดับก็เอาเหล้านี่ใส่ตะเกียงแอลกอฮอล์จุดแทนได้ละกัน

สำหรับผู้สนใจ สอบถามจากลุงจวบแล้ว สวนสตอเบอรี่ดอยแก้ว มีที่พักแบบโฮมสเตย์ด้วย ซึ่งน่าไปพักช่วงฤดูหนาว คิดหัวละ 150 บาท หรือจะกางเต้นท์นอกก้อได้ ช่วงหน้าหนาวอากาศคงหนาวใช้ได้เลยล่ะ ส่วนช่วงที่เหมาะมาเก็บสตอเบอรี่ ก็ทะยอยๆ ตั้งแต่เดือนมกราคม และจะมีมากที่สุดช่วงเดือนกุมภาพันธ์ และจะเริ่มวายประมาณกลางๆ เดือนมีนาคม ใครต้องการไปเที่ยว ควรโทรศัพท์บอกลุงก่อน เพราะลุงจะได้เก็บแปลงไว้ให้เราเดินเก็บเอง

ส่วนช่วงที่เหลือทั้งปีเป็นช่วงที่เค้าเตรียมแปลงปลูกและขยายพันธุ์เพื่อจำหน่ายต้นสตอเบอรี่ ที่ปัจจุบันได้จากการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อหมดแล้ว เพราะจะปลอดโรคและไม่กลายพันธุ์



ได้เวลาต้องกลับแล้ว เพราะต้องไปรับสตอเบอรี่ที่งานในตัวอำเภอสะเมิงอีก เฮ้อ เป็น one day trip อีกหนึ่งวันที่สนุกสนาน เพลิดเพลิน และพุงการกับสตอเบอรี่ อย่างน้อยปีนี้ก็พูดได้ว่า ในที่สุดชั้นได้มากินสตอเบอรี่ที่สะเมิงแล้ววว

Create Date : 16 กุมภาพันธ์ 2551 Last Update : 17 กุมภาพันธ์ 2551 15:34:27 น. Counter : 12525 Pageviews.		21 comments
Share Tweet

	แชงกรีล่า - ย่าติง สายหมอกและก้อนเมฆ (24 มิ.ย. 2568 18:55:31 น.)		French. Macaron - มาการง ของหวานที่ชอบมาก newyorknurse (20 พ.ค. 2568 03:58:00 น.)
	ไหว้ท้าวเวสสุวรรณปลดหนี้ ขอพรที่วัดเถรพลาย สุพรรณบุรี นายแว่นขยันเที่ยว (23 มิ.ย. 2568 00:14:55 น.)		ร้านพม่า กาบริเอล (21 มิ.ย. 2568 17:08:56 น.)