|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | |
|
|
|
|
|
|
|
อ่านแล้วน้ำตาร่วง.....
Fwd mail : ฉบับนี้ ได้รับมานานแล้ว แต่มันยาวมากๆ มากจน ไม่กล้าอ่าน แต่วันนี้ลองมานั่งเคลียร์ Inbox เห็นอันนี้ค้างอยู่ เลยตัดสินใจ เอาวะ อ่านซะหน่อย กะว่า 2-3 บรรทัดถ้าไม่สนุก ก็ลบละ
ปรากฎว่า มนไม่เป็นอย่างนั้น อ่านไปนำตาคลอไป สงสารก็สงสาร กลัวก็กลัว ฯลฯ ที่เอามาลง เพราะอยากเก็บไว้ ไม่อยากให้มันหายไป แต่คาดว่า คนใน pantip คงเคยได้อ่านกันหมดทุกคนแล้ว สุดท้าย....ขอให้เรื่องราวรักครั้งนี้ เป็นอุทาหรณ์กับทุกๆคนด้วยเถิด ************************************* จุดเริ่มต้นที่ไม่น่าเชื่อว่าจะนำไปสู่จุดจบของความรัก ให้อ่านเป็นอุทาหรณ์ ขออย่าให้ใครต้องซ้ำ รอยอีกเลย หมู่นี้เห็นคนมีปัญหาในความรักเข้ามา post บ่อยปัญหาก็คล้ายๆกัน ถามคำถามเหมือนๆกัน เรา เลยอยากเล่าเรื่องนี้โดยหวังว่ามันอาจจะพอมีประโยชน์อะไรเกิ ดขึ้นให้กับคนที่อ่านบ้าง อยาก ให้เรื่องของเราเป็นอุทาหรณ์ในเรื่องความรัก ขอให้ใครที่กำลังคิดจะมีพฤติกรรมแบบที่อดีตสามี เราเคยทำได้เก็บ เรื่องนี้ไปเตือนใจด้วย ขอให้คนที่มีนิสัยแบบเราและเคยเรียกร้องเวลาจาก คนรักได้เก็บเอา ไปคิดว่าตัวเองจะต้องเปลี่ยนอะไรไหมเพื่อป้องกันไม่ให้ความรักต ้ องจบลงอย่างนี้................ขอให้อย่าได้มีใครต้องเจ็บช้ำก ับความรักเหมือนเราอีก หลังจากวันนั้นแล้วเขาก็มีไปนอนกับเธออีกครั้งเดียวก่อนเธอกลับ เชียงใหม่ เราก็ถามเขาว่าแล้วเขาได้ ถามเธอไหมว่าทำไมยอมมานอนกับเขาง่ายๆ เขาก็ว่าตอนครั้งที่สองเธอบอกว่าที่ยอมเขาครั้งแรก น่ะเพราะเธอร ู้สึกรักเขาตั้งแต่ที่ได้คุยกันแล้ว ตัวเขาในตอนนั้นก็ไม่เชื่อหรอกว่าเธอพูดจริงเพราะเธอก็ มีแฟนอยู ่แล้ว ก็คิดแค่ว่าเดี๋ยวเธอก็กลับไปคงไม่ได้เจอกันอีก เขายังคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงง่ายอยู่ดี หลังจากเขาไปมีอะไรกับเธอ เขาก็ไม่ยอมนอนกับเราอ้างว่าทำงานเครียดและก็เหนื่อยเราก็เชื่อ ประกอบกับตอนนั้นเราเองก็เห็นว่างานเขาก็เยอะจริงๆ แต่เหตุผลที่จริงที่เขาเพิ่งบอกเราทีหลังก็คือเขา อยากให้แน่ใจว ่าตัวเขาไม่ติดโรคเพราะถึงจะใส่ถุงแต่เขาก็ไม่มั่นใจ เขาเลยคิดว่ารอให้มันผ่านไปสัก สามเดือนก่อนแล้วกัน เขาบอกเราว่าตั้งแต่เธอคนนั้นกลับไปเขาก็ไม่ได้ติดต่ออีกเลย แล้วเวลาก็ผ่านไป จวนๆสามเดือนเขามีคดีที่ต้องขึ้นไปทำที่เชียงใ หม่งานนี้ทำให้เขาต้องขึ้นเชียงใหม่เดือนละครั้งไปทีก็ อาทิตย์น ึง ใช้เวลาสี่เดือนกว่าคดีจะเสร็จ
พอเขาขึ้นเชียงใหม่เขาก็ลองโทรหาผู้หญิงคนนั้นดูบอกว่าตอนนี้เข าอยู่เชียงใหม่พักอยู่ที่โรงแรมนี้ๆนะ ปรากฎว่าเธอก็ก็มาหาเขาถึงห้องที่โรงแรมเลย เขายอมรับว่าด้วยความที่เขาไม่ได้นอนกับเรานาน อารมณ์มันก็สะสม sex ครั้งนั้นจึงเป็นอะไรที่สุดยอดมากสำหรับเขา แล้วความสัมพันธ์ของเขากับเธอก็ ดำเนินมาเรื่อยๆจากนั้นเป็นต้นม า
ตอนที่เขาไปทำงานก็มีเพื่อนที่ทำงานไปช่วยงานด้วยอีกคน เขาขอให้เพื่อนคนนี้ออกไปรอข้างนอกก่อนตอน ที่ผู้หญิงคนนี้มา เพื่อนคนนี้ก็ให้ความร่วมมือด้วยไม่ว่าอะไรทั้งๆที่ก็รู้อยู่ว่ าเขามีเมียแล้ว แถมกลับมายังมา เล่าให้เพื่อนที่ทำงานฟังกันแบบสนุกๆว่าคงมันส์ห ยดกันมากเพราะเพื่อนคนนี้ออกไปสามทุ่มกลับมาตอนตี สอง เจอถุงยางอยู่ในถังขยะตั้งสี่อัน เราไม่เข้าใจโลกของผุ้ชายเลยเรื่องพวกนี้มันน่ายกย่องนักใช่ไหม ( อันนี้เรามารู้ทีหลังเพราะมีเพื่อนที่ทำงานเขาที่อยากให้เราตัด ใจจากสามีให้ได้เลยมาเล่าให้เราฟัง อีกที)
ช่วงที่เขาไม่นอนกับเรา เราก็พยายามเริ่มเองนะเพราะเราว่าผู้ชายต้องปลดปล่อยแต่เขาปฏิเ สธเรา ตลอดบอกว่าเหนื่อย งานยุ่งจนไม่มีอารมณ์ เปลี่ยนสถานที่ไปเที่ยวกันก็บอกว่าอุตส่าห์มาเที่ยวก็ขอพักผ่อน ให้เต็มที่แล้วกันก็เลยเอาแต่นอน ตอนนั้นเราไม่ระแวงเลยแม้แต่น้อยว่าเขามีคนอื่นเพราะเขาก็ยังทำ ตัว เหมือนเดิมมีแค่เรื่องนี้เท่านั้นที่เปลี่ยนไป ตั้งแต่สามีไม่ยอมมีอะไรกับเรา เราก็หงุดหงิดง่ายมากขึ้น วีนใส่เขาบ่อยๆ เริ่มงอแงอยากให้เขาอยู่กับ เราให้มากที่สุดให้นานที่สุด ไม่อยากให้เขาต้องติวเนติฯ ไม่อยากให้เขาต้องไปอยู่เวรที่ออฟฟิศ เรามา คิดได้ทีหลังว่าคงเป็นเพราะเราเก็บกดเรื่องอย่างว่าและจิต ใต้สำนึกเราคงเริ่มเตือนตัวเองว่าเขาไม่ รักเราแล้ว เราจึงเรียกร้องให้เขาตามใจเรามากๆอยู่กับเรามากๆเพื่อให้เรารู ้สึกได้ว่าเขายังรักเรา อยู่ นี่ เ ป็ น ส า เ ห ตุ ที่ ทำ ใ ห้ เ ข า ยิ่ ง เ บื่ อ เ ร า ม า ก ขึ้ น
พอหมดคดีเขาก็บอกเราว่าต้องไปติวสอบเนติฯทุกวันอาทิตย์ แต่จริงๆไม่ได้ไปติวหรอกเขาบินไปหาผู้หญิง คนนั้น
เขามีอะไรกันเป็นปีโดยที่เราไม่ระแคะระคายเลย เราถามเขาว่าแล้วไปรักเธอคนนี้ตั้งแต่ตอนไหน เขาบอกว่าผู้หญิงคนนี้ทำให้เขาประทับใจตรงที่เธอไม่ได้ง่ายอย่า งที่เขาคิด เธอบอกเลิกแฟน เลิกติดต่อ ผู้ชายคนอื่นๆที่เธอเคยคุยสมัยลงเว็บหาคู่ เลิกเที่ยวกลางคืน(ถ้าไปก็เอาเขาไปด้วย) บอกรหัสให้เขา เช็คอีเมล์เธอได้หมด เอามือถือให้เขาดูทุกครั้งว่าไม่มีเบอร์ผู้ชายอื่น เธอบอกว่านอกจากแฟนเก่าแล้ว เธอไม่เคยไปนอนกับผู้ชายคนไหนนอกจาก เค้า
เขาเริ่มคุยกับเธอมากขึ้น นั่งแชทกันทั้งวันหรือถ้าไม่ออนไลน์ก็คุยโทรศัพท์ตั้งแต่ไปถึงอ อฟฟิศจนกลับบ้าน เพื่อนที่ทำงานเขาเคยถามเขาว่า คุยอะไรกันนักกันหนานะทั้งวันทุกวัน เขาเล่าให้เราฟังว่าเขาซัก ประวัติผู้หญิงคนนี้เรียกว่าเอากันตั ้งแต่เกิดจนปัจจุบัน รู้ทุกอย่างละเอียดยิบ แล้วเธอก็คุยเก่งสรรหา เรื่องโน่นนี่มาคุยได้ตลอด ค่าโทรของเขาเดือนนึงจากพันกว่าๆ กระโดดมาเป็นสามพัน เคยเกือบๆห้าพัน ก็มี แต่เราก็ยังไม่เอะใจเพราะเขาเคยเล่าให้ฟังว่าที่ออฟฟิศไม่ให้ใช ้เครื่องที่นั่นโทรออก พวกทนาย ต้องใช้มือถือของใครของมันโทรกันเอง พอเราถามค่าโทรเยอะจังเขาก็ว่าคุยงานนาน เขายังประทับใจเธอตรงที่เธอได้เห็นด้านเลวของเขาแล้วก็ยังรับได ้
- เขาสูบบุหรี่(เขาหลอกเราว่าเลิกแล้วเพราะรู้ว่าเราไม่ชอบ ตั้งแต่คบกันมาเขาไม่เคยสูบให้เราเห็น เลย เพิ่งรู้ว่าเขาไม่ได้เลิกหรอกเวลาอยู่ที่ทำงานก็สูบเป็นปกติเพร าะเพื่อนสูบกันทุกคนเลยอดไม่ไหว เขาเก่งมากที่ปิดได้เป็นสิบๆปี)
- เขาพาเธอเข้าโรงแรมตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอหน้ากัน
- รับได้เรื่องรสนิยมทางเพศที่เขาบอกว่าไม่กล้าทำกับเราเพราะกลัว เรารับไม่ได้ เช่น ถ่ายรูปเวลามี อะไรกันเก็บไว้ในมือถือมั่ง ส่งทางเมล์บ้าง ส่งรูปเปลือยหากันและกันเพื่อมี sex phone (ตอนที่เราไป เจอภาพพวกนี้ในมือถือเขาที่เราไม่เคยเช็คมาก่อนเลย เราแทบล้มทั้งยืน แต่เราก็ยังทำร้ายตัวเองต่อ ด้วยการไปเช็คอีเมล์เขาที่ไม่เคยเช็ คเลยเช่นกันจนไปเจอว่าเขาแอบเปิดเมล์ชื่ออื่นแต่ไม่บอกเราเพื่อ เอาไว้ส่งรูปเก็บรูปที่ถ่ายกันไว้โดยเฉพาะ เราดูรูปไปก็น้ำตาไหลอยู่หน้าคอม)
นอกจากประทับใจแล้วเขาก็ยังสงสารเธอเพราะเธอบอกว่ารักเขาจริงๆ ขอยอมเป็นเมียน้อย รักแท้ย่อม ไม่สมหวังเธอทนได้ ขอให้เขาอย่าเลิกกับเราเพราะเธอผิดเองที่เข้ามาทั้งๆที่รู้ว่าม ันไม่สมควร เธอ เคยขอเลิกกับเขาเหมือนกันแต่สุดท้ายก็กลับมาเพราะเธอบอกว่าอ ยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเขา ขอให้เขาขึ้น เชียงใหม่ไปหาเธอบ้างแค่นี้เธอก็พอใจแล้ว
สุดท้ายเขาก็รักเธอมากขึ้นๆจนหมดรักเราไปเมื่อไรก็ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีเขาก็อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธอไปซะแล้วแต่ จะเลิกกับเรา เราก็ไม่ผิดอะไร เขายอมรับว่าอยู่กับเธอคนนั้นมันรู้สึกตื่นเต้นมีชีวิตชีวา มันคิดถึงอยาก เจออยากเห็นหน้าตลอดเวลา
เราสองคนก็อยู่กันมานานแล้วคบกันมาสิบกว่าปี ความรู้สึกรักที่หวือหวาแบบแรกรักมันไม่มีแล้ว เราที่อายุ เข้าเลขสามกับผู้หญิงอีกคนที่อายุน้อยกว่าเรามากก็ย่ อมต่างกันแน่นอน(เราอายุมากกว่าแฟน) เคยมีคน พูดว่าของลักลอบกับของตายน่ะความรู้สึกมันต่างกัน อีกทั้งมันยังเป็นรักทางไกลไม่ได้เจอกันทุกวันความรู้ สึกมันก็ย ิ่งรุนแรง ที่เขารู้สึกรักเธอคนนั้นมากมายก็คงจะมีปัจจัยเหล่านี้ประกอบด้ วย เราไม่เคยนึกถึงเรื่องรสนิยมทางเพศที่หวือหวา แบบถ่ายรูป, sex phone, SMS ข้อความเร่าร้อน เช่น ได้อยู่ด้วยกันสองวันมีความสุขมากค่ะ แล้วมาอีกนะ รอ...อยู่
เราทะนงตัวเองว่าที่เป็นอยู่มันก็เพียงพอแล้ว เราไม่เคยนึกจะสร้างอารมณ์ด้วยวิธีการแบบที่เขาทำ ไม่ เคยคิดด้วยซ้ำไปว่าเขาจะอยากทำเหมือนคนอื่นทั้งๆที่เราเองก็ บอกเสมอว่าเรื่อง sex นี้สำคัญมากไม่ พอใจเราตรงไหนให้บอก
เราเป็นแบบต้องบอกไม่แสวงหามาเสนอเอง อันนี้ก็อยากจะฝากให้คุณผู้หญิงทั้งหลายไปพิจารณาเอาเอง ว่าในเร ื่องนี้ควรจะต้องปรับปรุงอะไรไหม
ตอนที่เรารู้รสนิยมที่เขาสองคนทำกัน เราเฝ้าถามตัวเองว่านี่เราผิดใช่ไหมที่บกพร่อง นี่คือสิ่งที่เขาควร จะทำกันใช่ไหมเพื่อไม่ให้ความรักมันจืดจางล ง แต่ก็เห็นว่าเคยมีคนตั้งกระทู้เรื่องนี้อยู่เหมือนกันและก็มี คน ทำกันด้วย เรื่องแบบนี้มันคงเป็นเครื่องมือที่ช่วยเสริมสร้างอารมณ์รักให้ มีความตื่นเต้นไม่เบื่อได้ จริงๆ ในที่สุดเราก็ทนไม่ได้ต้องโทรหาเธอ คุณคหที่ 33 อยากรู้ความเห็นของผู้หญิงที่เข้ามาทั้งๆที่รู้ว่าผู้ชายมี แฟนแ ล้วลองอ่านดูนะ อาจจะเข้าใจอีกฝ่ายมากขึ้นว่าเขาคิดยังไง
เรา : ขอสาย(ชื่อเธอ)ค่ะ เธอ : ที่นี่ไม่มีคนชื่อนี้ เรา : อย่าโกหกเลยค่ะ ก็ห้องนี้เขาเป็นคนจ่ายค่าเช่าให้นี่นา สวัสดีค่ะนี่เป็นครั้งแรกที่เราได้คุยกัน น่า จะเดาได้ว่าพี่เป็นใคร เธอ : (เงียบ) เรา : พี่ไม่ได้โทรมาราวีอะไร เพราะรู้ว่าเรื่องอย่างนี้ตบมือข้างเดียวไม่ดัง แต่พี่อยากรู้มานานแล้วว่า ทำไมน้องถึงยอมนอนกับเขาได้ทั้งๆที่เ จอกันครั้งแรก ขอโทษนะคะที่ถามเพราะไม่เข้าใจจริงๆว่ามันเป็น ไปได้ยังไง เธอ : ก็อย่างนี้แหละค่ะผู้หญิงไม่ดี เรา : ทั้งๆที่รู้ว่าเขาแต่งงานแล้วเนี่ยนะ เธอ : (เงียบ) เรา : แล้วน้องจะให้พี่ทำยังไง ทำใจรับน้องให้เป็นเมียน้อยเหมือนอย่างที่น้องเคยฝากบอกมาทางสา มี พี่อย่างนั้นใช่ไหมคะ เธอ : หนูรักเขา เรา : น้องคะพี่ถามจริงๆเถอะ น้องมาขอแบ่งเขากับพี่ น้องแน่ใจเหรอคะว่าไม่ใช่อยากให้เขาไปอยู่กับ น้องที่โน่นเลย เขาเคยบอกพี่ว่าน้องอยากให้เขาไปอยู่ที่โน่นไม่ใช่เหรอคะ แต่เขาไปไม่ได้เพราะยังต้อง ทำงานอยู่ทางนี้ เธอ : (เงียบไปพักหนึ่ง) หนูเคยขอเลิกแล้วแต่พี่เขาไม่ยอม เรา : น้องคะเคยขอเลิกเขาจริงๆหรือเปล่าคะ เขาก็เล่าให้พี่ฟังว่าน้องขอเลิกแต่ก็กลับมาขอคืนดีอีก บอกว่าอย ู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเขาไงคะ แล้วถ้าใจน้องเห็นว่ามันผิดจริงอยากจะเลิกจริงๆ น้องกลับมาทำไมคะ ถ้าอยากเลิกจริงถึงเขาจะง้อก็อย่ายอมสิคะ น้องยังสาว ยังสวย ทำไมต้องมาเลือกผู้ชายที่มีเมียแล้ว น้องอยากให้พี่ทำยังไงบอกมาเลยดีกว่า เธอ : ไม่ทราบค่ะ เรา : (เงียบเพราะไม่รู้จะพูดอะไรดีแล้ว) เธอ : พี่คะหนูจะเลิกกับเขาค่ะ คราวนี้หนูจะไปจริงๆ เรา : ถ้าน้องไปจริงพี่ก็ขอบคุณและขออโหสิกรรมให้นะคะ ขอให้น้องได้เจอผู้ชายที่ดีกว่าสามีพี่ ได้เจอ คนที่เขารักและพร้อมจะยกย่องให้เกียรติน้องได้จริงๆในเร็ ววันนะคะ เธอ : ขอบคุณค่ะ 6 โมงเช้าวันรุ่งขึ้นเธอโทรหาสามีเรา เราก็ไปนั่งฟังอยู่ข้างๆด้วย สามีเดินหนีเราก็เดินตาม เราเดา ได้ว่าเธอคงเล่าที่เราโทรไป
สามี : ........ ไม่ใช่......พี่ไม่เคยอยากมีเขา..........พี่รักหนูคนเดียว.... .......พี่ไม่ รักเขาอีกแล้ว.........เดี๋ยวพี่จะบอกพ่อ พี่ไม่แคร์อะไรอีกแล้ว........ช่างมันพี่ ไม่สน............พี่จ ะเลิกกับเขาแล้วไปอยู่กับหนู...........พี่แคร์หนูคนเดียว..... ....ฯลฯ
เรายืนฟังสามีพูด น้ำตาก็ไหลตลอดเวลา นึกถึงอดีตที่เขาเคยตามจีบเรา ความดีใจของเขาตอนที่เรา ตกลงรับรัก คำรักต่างๆนานาที่เขาเคยบอกเรา นึกถึงตอนที่รักกันเรามีความสุขกันยังไงบ้าง นึกถึงวันที่ เขาได้เราครั้งแรกแล้วเขาบอกเราว่าเขาจะไม่มีวันทิ ้งเรา นึกถึงไดอารี่และจดหมายรักที่เขาเขียนถึง เรา นึกถึงตอนที่เราไปเที่ยวด้วยกัน นึกถึงตอนที่เราร้องไห้ด้วยกัน หัวเราะด้วยกัน นึกถึงวันแต่งงาน ของเรา คำที่เขาพูดในงานแต่ง วันที่เขาพาเราไปจดทะเบียน ความทรงจำเหล่านี้มันไหลพรูเข้ามาไม่ หยุด เราจำทุกอย่างได้ชัดเหมือนมันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน
ใครที่เคยรักกันมาก รักกันมานาน แต่สุดท้ายอีกฝ่ายก็หมดใจไปมีใหม่นั้น แล้วเฝ้าถามตัวเองว่าเป็นไปได้ ยังไง เกิดขึ้นได้ยังไง เขาทำได้ยังไงไม่เข้าใจ ฯลฯ
เราอยากบอกให้รู้ว่า ใดๆในโลกมันไม่เที่ยงจริงๆ เขาเคยรักเรามากมายจนใครๆก็อิจฉา แต่พอเขา หมดใจดูคำที่เขาพูดสิ พอสามีวางหูก็หันมาพูดกับเราว่าเธอขอเลิกกับเขา แต่เขาไม่ยอมเขาจะขึ้นไปง้อผู้หญิงคนนั้นให้กลับมา เราก็เลยถามว่าง้อให้เขากลับมาแล้วจะได้อะไร สามีบอกว่าเขาจะหย่ากับเรา เขารักเธอไม่ได้รักเรา อีกแล้ว
ทั้งๆที่เราก็มีเตรียมทำใจไว้แล้วว่าสุดท้ายเราคงหย่าให้เขาเพร าะรู้ตัวแล้วว่าเขาหมดรักและรู้ด้วยว่า เขาไม่มีวันเลิกกันหรอก เรากำลังทำใจและเตรียมตัวหาที่อยู่ใหม่ไปด้วยแต่นี่มันกะทันหัน มาก เรายังทำ ใจให้เข้มแข็งไม่ได้เลย
เราร้องไห้อ้อนวอนขอให้เขาอย่าไป เราจะไม่ไปยุ่งกับคนที่เขารักอีกแล้ว เรายอมให้เขามีเธอคนนั้น เป็นเมียน้อยก็ได้ เราไม่ได้ต้องการให้เขากลับมารักเราเหมือนเดิม เราขอแค่ให้เราได้อยู่ดูแลได้อยู่ ข้างๆได้เห็นเขาได้เป็นคนปรนน ิบัติยามเขาเจ็บป่วยก็พอ เขาจะโทรหาเธอคนนั้นเมื่อไรก็ได้เราไม่ว่า เขาก็บอกว่า ถ้ า เ ข า ยั ง อ ยู่ กั บ เ ร า เ ธ อ ค น นั้ น ก็ จ ะ เ ป็ น ทุ ก ข์
เขาเข้าไปเก็บกระเป๋าเดินออกมา เขา : ผมไปแล้วนะ (เราเอาไดอารี่ออกมาให้เขาดู น้ำตาก็ไหลๆๆเต็มหน้าไปหมด) เรา : จำได้ไหมว่าเรารักกันผ่านอะไรมาด้วยกันมากแค่ไหน จำได้ไหมวันแรกที่เธอได้ชั้นเธอบอกกับชั้น ว่ายังไง เขา : ลืมผมและไปหาผู้ชายคนใหม่ซะเถอะ ผมไม่ดีพอ คุณเลือกคนผิดแล้ว เรา : ชั้นยกโทษให้เธอ ชั้นไม่โกรธไม่เกลียดเธอ อย่าทิ้งชั้นไป ชั้นรักเธอ อย่าไปเลยนะ แล้วชั้นจะ อยู่ยังไง เขา : โกรธผม เกลียดผมเถอะ ผมมันไม่ดีเอง ขอโทษที่ทำร้ายคุณแบบนี้ ชาติหน้าผมจะชดใช้ให้นะ เรา : นี่เราเลิกกันจริงๆแล้วใช่ไหม....เธอไม่ให้โอกาสชั้นแล้วใช่ไหม ....ชั้นรักเธอ จริงๆ.......อยากอยู่ดูแลเธอไปจนแก่จนเฒ่า...... ไม่เคยนึกเลยว่าเราต้องเลิกกัน เขา : (น้ำตาคลอ)ผมก็ไม่เคยนึกว่าเรื่องของเรามันจะจบลงอย่างนี้ ไม่เคยคิดที่จะเลิกถึงได้แต่งงาน เคยนึกว่าเราสองคนจะอยู่ด้วยกันตลอดชีวิต (เรารู้แล้วว่าเขาไม่เปลี่ยนใจ เลยขอกอดเขาเป็นครั้งสุดท้าย) เรา : ชั้นรักเธอ ชั้นรักเธอ ดูแลตัวเองด้วยนะ ขอให้เธอมีความสุขกับเขานะ ลาก่อน
แล้วเขาก็ไป เราตามเขาไปจนถึงปากซอยที่เขาไปเรียกแท๊กซี่ เดินไปร้องไห้ไป แล้วก็ร้องไห้มาตลอด จนทุกวันนี้แต่ก็ค่อยๆน้อยลงๆไปตามกาลเวลา ตอนที่เขาไปแรกๆเรารู้สึกตัวมันโหวงๆ ใจก็ลอยไม่ค่อยมี สติ ดีที่มีคนมาอยู่เป็นเพื่อน มองไปทางไหนในบ้านก็มีแต่ความทรงจำเกี่ยวกับเขาเต็มไปหมด ไปตรงไหน ก็มีแต่ที่ที่เคยไปกับเขา เจอคนรู้จักเข้ามาทักก็มักจะถามถึงเขาด้วยเพราะเราสองคนไปไหนก็ ไปด้วยกัน ตลอด บ้านข้างๆเห็นเขาหายไปนานก็ถาม เราไม่รู้จะตอบยังไงดีก็เลยโกหกไปว่าได้งานต่างจังหวัดเขา จ้างใ ห้ไปว่าความ 1 ปี เพิ่งเห็นว่าขึ้นกระทู้แนะนำไปแล้วเหรอเนี่ย
ขอโทษนะคะที่เรื่องของเรายาวมากเลยแต่เราอยากให้รายละเอียดเพรา ะว่ามันจะทำให้เห็นถึงคำตอบ ของคำถามทั้งหลายที่เราเขียนไว้ในคว ามเห็นที่ 1 __________________________________________
บริษัทที่เราทำงานอยู่ก็ดันมาปิดกิจการ เราต้องตกงานในเวลาไม่นานหลังจากที่เขาทิ้งเราไป ทางบ้าน เรายิ่งกลัวเราเครียดมากเลยส่งน้องให้มาอยู่เป็นเพื่อนด ้วย ทั้งน้องทั้งเพื่อนเราผลัดกันมาดูแลเราใหญ่ เลยช่วงนั้น ทำให้เราได้เห็นว่ามีใครอีกหลายคนที่ยังรักเรา ความรักจากครอบครัวและเพื่อนๆช่วยเรา ไว้มากจริงๆ
ยอมรับว่าความรู้สึกอยากตายก็มีวูบๆเข้ามาบ้างเวลาที่เราจิตใจอ ่อนแอมากๆ แต่เราก็พยายามไม่ฟุ้ง ซ่าน พยายามทำใจให้เข้มแข็ง...........พยายาม.......แล้วก็พยายาม... ......อดทน.........แล้วก็........อดทน
กว่าจะผ่านช่วงนั้นมาได้เราย่ำแย่มากจริงๆ ช่วงไหนทำใจได้ก็ไม่ทุรนทุราย ปลงได้ว่าทุกอย่างในโลก ล้วนเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ช่วงไหนทำไม่ได้ก็โทรไปตัดพ้อต่อว่าเขา ยิ่งเห็นว่าเขายังรักกันได้ดีอยู่ก็ยิ่ง เจ็บปวด
ตอนที่เราคุมใจตัวเองไม่ได้นี่แย่จริงๆค่ะ ทำอะไรแย่ๆไปเยอะจากนางเอกก็กลายร่างเป็นนางมารได้ใน พริบตา เราไปเรียกร้องค่าเลี้ยงดูจากเขาแต่เขาบอกไม่มีให้ แต่เรารู้มาว่าเขายังนั่งเครื่องไปหากัน บ่อยๆเราก็วีนใส่เขา ไหนบอกไม่มีเงินแล้วทำไมยังจ่ายค่าเครื่องบินได้ เขาตอบกลับมาว่า นั่นเป็นความ สุขของเขากับผู้หญิงคนนั้น เขายินดีจ่าย โอ้โหเราร้องห่มร้องไห้เป็นบ้าไปเลยช้ำใจจริงๆ
แล้วเราก็ได้โทรไปหาผู้หญิงคนนั้นด้วยหลังจากสามีออกจากบ้านไปไ ม่นาน เรากะแล้วว่าเธอไม่เลิกกับ เขาหรอกถ้าเขาไปง้อแล้วก็จริงตามคาด เราถามเธอว่าไหนบอกว่าไปไง เธอบอกว่า......ก็ตอนนี้ เขาไม่มีใครแล้วนี่คะ พี่คิดว่าเป็นเพราะหนูเหรอคะเขาถึงทิ้งพี่ไป พี่เขาบอกว่าถึงไม่มีหนูเขาก็จะเลิกกับ พี่อยู่แล้ว......
พิมพ์ช้าหน่อยนะคะ นึกว่าทำใจได้แล้วแต่ก็ยังอดร้องไห้ไม่ได้ เราอยากให้เรื่องเราเป็นอุทาหรณ์ให้กับคนที่อยากจะเล่นกับไฟ แล้วคิดว่าตัวเองแน่พอที่จะจัดการได้แบบ ที่สามีเราเคยเป็นมาก่อ น แค่เริ่มคิดมันก็นำไปสู่การกระทำได้ง่ายๆแล้ว ดูสามีเราสิเขาเองยังไม่คิด เลยว่าเรื่องจะบานปลายไปถึงขนาดนี้ใ นตอนแรก
เราอยากจะวิงวอนให้คนในสังคมอย่าได้สนับสนุนการกระทำที่ไร้ศีลธ รรม แบบเพื่อนๆของสามีเราที่ชัก ชวนเขาเข้าเว็บหาคู่ รู้ว่าเขามีกิ๊กก็ไม่มีการตักเตือนแถมยังเปิดโอกาสให้เขามีอะไร กันได้ง่ายๆ แล้วก็ เอามาคุยเป็นเรื่องสนุกทำนองว่าเก่งด้วยเป็นการส่งเสริมค วามคิดอย่างผิดๆ เพื่อนเขารู้จักเราทุกคน แต่ไม่มีใครเตือนเราให้รู้ถึงสัญญาณอัน ตรายนี้เลย กลับปล่อยให้เขาถลำลึกจนถอนตัวไม่ขึ้น ( ที่มาบอกที หลังก็เพราะสงสารหรืออาจจะสมเพชที่เราไม่ยอมตัดใจจาก เขาเสียที)
พี่ที่ทำงานเขาพอรู้ว่าเขาเลิกกับเราก็พูดกับเขาว่าเขาโง่ไปให้ เมียรู้ทำไมแอบมีเงียบๆก็ได้ไม่เห็นเป็น ไร หัวหน้าเขาก็มีเมียน้อยแถมยังเคยพูดในงานแต่งเราด้วยนะว่าแต่งง านก็เหมือนตกนรก ออฟฟิศที่มีแต่ ผู้ชายมันเป็นอย่างนี้เหรอกินเหล้าสูบบุหรี่เที่ ยวผู้หญิงหรือสามีเราซวยเองได้ที่ทำงานที่สังคมไม่ดี
เราอยากจะบอกว่ายังมีผู้ชายที่ไม่แคร์อะไรเลยนอกจากความรักล้วน ๆอย่างสามีเราคนหนึ่งล่ะ เขาทำ ให้เรารู้ว่าเรามีความเชื่อที่ผิดว่า
- ผู้ชายชอบผู้หญิงบริสุทธิ์มากกว่า..........แต่สำหรับเขาขอเพีย งแค่รักเรื่องนี้ไม่สำคัญ - คนที่ชอบอะไรเหมือนๆกันจะไปกันได้ด้วยดี..........เขากับเราชอบ อะไรเหมือนๆกัน ไม่เที่ยว กลางคืนชอบธรรมชาติชอบความสงบ อ่านหนังสือเหมือนๆกัน ฟังเพลงแนวเดียวกันพวก easy listening ชอบของเก่า แต่เขากับผู้หญิงคนนั้นเขาบอกว่าไม่มีอะไรที่ชอบเหมือนกันเลย เธอเที่ยว กลางคืน ชอบเต้นรำ ไม่ชอบอ่านหนังสือ แต่งตัวเก่ง ฟังเพลงแดนซ์ ไม่ชอบของเก่า - อุปนิสัยความชอบส่วนตัวเปลี่ยนยาก..........เขาไม่ชอบเข้าผับหร ือเธค ไม่ชอบร้องคาราโอเกะ เพราะเขาไม่ชอบที่เสียงดัง แต่เขาก็เปลี่ยนเมื่อเจอเธอ เราเจอสลิปที่เขาไปรูดเป็นชื่อบาร์แห่งหนึ่งรูด ตอนตีสอง พอถามเขาเขาก็ยอมรับว่าไปเที่ยวกับผู้หญิงคนนั้น ไปทั้งผับ เธค คาราโอเกะน่ะแหละ เรา งงไปเลยเพราะเขาไม่ชอบเที่ยวพวกนี้จริงๆแต่ก่อนเราลากให้เข้ ายังไงก็ไม่ไป ชวนไปเกะก็ไม่เอา
เขาบอกเราว่าเขาก็เหมือนกับเพลงของแบล็คเฮดที่ร้องว่า...เธอไม่ จำเป็นต้องดีที่สุดแต่ว่าเธอสำคัญที่ สุดสำหรับฉัน...เขาไม่แคร์ ว่าเธอจะเป็นยังไงมาก่อนในอดีตขอแค่ว่าปัจจุบันนี้เธอรักเขาก็พ อแล้ว
ถ้าใครถามเราว่ารักแท้ในเน็ตมีจริงรึเปล่า เราตอบได้เต็มปากเลยว่ามี
สามีเรายอมทิ้งความสบาย(อยู่กับเราเราเลี้ยง รถก็ใช้ของเรา เพราะเขาไม่ค่อยมีเงินมาตั้งแต่ที่คบ เป็นแฟนแล้ว ทำงานก็ไม่มีเงินเดือนอาศัยเรียกค่าแรงจากแต่ละคดีที่เข้ามาซึ่ งรายได้มันก็น้อย) ทุกวันนี้ เขาอาศัยนอนที่ห้องนอนแม่บ้าน(ซึ่งลาออกไปพอดี)ที่ออฟ ฟิศ จะไปหาลูกความหรือไปศาลก็ต้องคอยอาศัย ติดรถคนอื่นที่เขาผ่านไปด ้วย พ่อเขารู้เรื่องมาร้องไห้ทั้งน้ำตาให้เขากลับมาหาเรา อย่าไปหลงผิด เขา ก็ไม่ฟังยอมตัดขาดไม่เอาพ่อแม่พี่น้อง ทุกอย่างทำเพื่อผู้หญิงคนนั้น คนเราจะยอมลำบากเพื่ออะไรอีกเล่า ถ้าไม่ใช่เพราะรัก สิ่งที่ทำให้เขาเบื่อเราก็คือเรื่องเวลาที่เราต้องการจากเขามาก ตั้งแต่แต่งงานมา เราไม่อยากให้เขา กลับบ้านดึก ไม่ชอบให้เขาเกรงใจเจ้านายเวลาเจ้านายเอาเขาไปเป็นเพื่อนกินเหล ้า ไม่อยากให้เขา ต้องอยู่เวรที่ออฟฟิศเพื่อเงินไม่กี่บาท
เราไม่รู้ตัวเลยว่าความต้องการของเราสองคนมันเริ่มสวนทางกันตั้ งแต่เมื่อไร
เขาอยากจะมีเวลาส่วนตัวที่ไม่ได้อยู่กับเรา เราก็งงทีแต่ก่อนรักกันใหม่ๆเราก็บอกให้เขาไปมีเวลาส่วน ตัวไปอย ู่กับเพื่อนบ้างเถอะอย่ามาแปะติดกับเรานักเลยเราอยากมีเวลาเป็น ของเราบ้าง เขาก็ไม่ไป บอกว่าแค่ได้อยู่กับเราเขาก็มีความสุขแล้วคนอื่นเขาไ ม่ต้องการ ไม่ยอมให้เราไปอยู่กับเพื่อนเรียกร้อง เวลาจากเรามากจนสุดท้ายชี วิตเรามีแต่เขา ผ่านไปสิบกว่าปีเขาก็มาบอกว่าเขาอยากได้เวลาส่วนตัว
เขาบอกว่าอยากอยู่กับเพื่อนบ้าง ที่ทำงานเขาผู้ชายเยอะตั้งวงกินเหล้ากันทุกวันหลังเลิกงาน เราถามว่า อาทิตย์นึงทำงาน 6 วันๆนึงก็อยู่ที่ออฟฟิศไม่ต่ำกว่า 12 ชั่วโมงเราไม่เข้าใจว่ายังอยู่ยังคุยกันไม่พอหรือ ไง ในหนึ่งวันนี่เราสามีภรรยาได้เจอได้คุยกันยังไม่ถึงชั่วโมงเลยน ะ คนเรามีชีวิตอยู่ที่ทำงานมากกว่าที่ บ้านซะอีก รู้ไหมว่ากลับมาเห็นบ้านปิดไฟมืดแล้วมันเหงาขนาดไหน
ในความคิดเราเมื่อแต่งงานแล้วครอบครัวมาเป็นอันดับหนึ่ง เพื่อนเองเมื่อมีครอบครัวเขาก็ต้องกลับไปดู แลเอาใจใส่ครอบครัวเ ช่นกันไม่ใช่หรือเพราะคนที่จะอยู่กับเราไปจนตายคือครอบครัว
ตอนนี้เราเข้าใจแล้วว่าทำไมเขาถึงอยากมีเวลาให้ตัวเอง ตอนที่เราแต่งงานกันเขาเพิ่งจะเริ่มทำงาน ก่อนหน้านี้เขาเอาแต่เรียนมาตลอด(โทกับเนฯ) เขาเลยไม่มีสังคมมีแต่เรา ก็เลยตัวแปะติดกันกับเรา ตลอดเวลา พอได้ทำงานเขามีเพื่อนเขาสนุก เขาเริ่มชีวิตการทำงานช้าไป ในขณะที่เราจบตรีปุ๊บทำงาน ปั๊บ เราสนุกพอแล้ว
ตอนที่แต่งงานเรามาถึงจุดที่ต้องการครอบครัวแล้ว แต่เขาไม่ใช่ สามีติดต่อเรามาทีหลังว่าเรื่องหย่าให้เลื่อนไปก่อน รอให้เขาสอบผู้ช่วยผู้พิพากษาผ่านก่อนแล้วกัน เพราะ ถ้าหย่าตอนนี้เขากลัวมีผลกระทบ
เรายังไม่มีลูกเพราะเขาอยากให้เขามั่นคงเรื่องงานก่อนจึงกะว่าถ ้าเขาสอบผ่านแล้วค่อยมี
ที่เขาไม่นอนกับเราตอนแรกๆก็เพราะกลัวเราติดโรค แต่ตอนหลังไม่ใช่แล้ว เพราะเขาบอกเราว่าเขา ไม่อยากทำให้เธอคนนั้นเสียใจถ้ารู้ว่ามามี อะไรกับเรา เธอคนนั้นเองก็ถามเขาตลอดว่ามีอะไรกับ เรารึยัง เพราะเธอคงไม่มั่นใจว่าเขารักเธอจริง ตรงนี้เรานับถือเขานะว่ารักและซื่อสัตย์กับเธอคนนั้น จริงๆ และเขาก็ใจเด็ดพอที่จะไม่เอาเปรียบร่างกายเราไม่ว่าเราจะปลุกอา รมณ์เขายังไงก็ตาม (ตอนที่เรายังไม่รู้เรื่อง)
เคยอ่านหนังสือเจอว่าผู้หญิงที่มาเป็นเมียน้อยเพราะขาดความอบอุ ่น ผู้ชายที่แต่งงานแล้วมีภาพพจน์ของ ครอบครัวดูน่าอบอุ่น และเขาคงเป็นคนดีถึงมีคนเอา เคสของเราใช่เลยค่ะ
ผู้หญิงคนนั้นเขาไม่ต้องการเงินทองเพราะเขามีธุรกิจที่บ้าน จบการศึกษาปริญญาตรี แต่ขาดความอบอุ่น พ่อแม่เลิกกันตั้งแต่ยังเล็ก พี่สาวแม่เลยรับเขาเป็นลูกบุญธรรม เราเข้าใจว่าเขาโหยหาความรัก อยาก ได้คนมาเอาใจใส่ดูแล ที่เขาเลิกกับแฟนเก่าก็เพราะไม่เอาใจแบบที่สามีเราทำ
สามีเราเขาเป็นคนสุภาพ เงียบๆไม่ค่อยพูดแต่พูดทีก็ยิงมุกหน้าตาย ทำเอาคนหัวเราะกันครืน นี่เป็นเสน่ห์ ของเขา เวลารักนะเขาจะดูแลเอาใจใส่ดีมากดีจริงๆริ้นไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ต อม เวลาเราทำงาน เหนื่อยๆก็มานวดขาให้ ตามใจและเอาใจทุกอย่าง ก่อนที่เขาจะได้งานทำเขาก็ซักผ้ารีดผ้าให้เราด้วย เพราะเราทำงาน นอกบ้านไม่มีเวลา เป็นสามีในฝันจริงๆ เราไม่แปลกใจเลยว่าทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงตัด ใจจากเขาไม่ได้ เวลาดีก็เป็นพ่อพระเลยเรียกว่าถ้าอุ้มเราเดินได้ก็คงอุ้มไปแล้ว แต่หมดรักแล้วก็อีก เรื่องหนึ่งเลย
ที่เขาเป็นไปได้ขนาดนี้ เราคิดว่ามาจากเพื่อนรอบข้างด้วยส่วนหนึ่งที่มองว่ากิ๊กไม่ใช่เ รื่องผิดที่จะมี แต่ คนพวกนั้นเขาเชี่ยวชาญกว่าสามีเราแยกแยะออกว่าอันไหนจริงอัน ไหนฝัน แต่สามีเราแยกไม่ได้เพราะ พื้นฐานจิตใจเป็นคนที่ทำอะไรตามหัวใจต ัวเองมากกว่าที่จะมานั่งคิดถึงเหตุผล เขาไม่มีวุฒิภาวะทาง อารมณ์แต่เขาไม่รู้ตัวแถมมั่นใจตัวเองอย่าง ผิดๆว่าตัวนั้นแน่จัดการเรื่องได้เหมือนที่เพื่อนคนอื่นๆเขาทำก ัน สุดท้ายเขาก็ปล่อยใจให้เตลิดไปตามอารมณ์จนถอนตัวไม่ขึ้น จุดเริ่มต้นแค่จากความเอาเล่นๆสนุกๆของเขากลับบานปลายเลยเถิดเป ็นเรื่องราวที่เราได้เล่าให้ฟัง เจ้าตัวคนทำเองก็ยังไม่คาดคิดว่าแค่ความคิดฟันแล้วทิ้งในตอนแรก จะกลายเป็นจุดจบของความรักกับคนที่ เขาเคยคิดว่าจะใช้ชีวิตอยู่ด ้วยกันตลอดไป
เราแยกกันอยู่กับเขามา 4 เดือนแล้ว เวลาก็ช่วยให้ทำใจได้มากขึ้น กำลังใจที่เราได้จากเพื่อนๆใน pantip ตอนที่เรามาตั้งกระทู้เวลามีปัญหาก็ช่วยเราได้เยอะ ขอบคุณมากจริงๆทั้งๆที่ไม่รู้จักกันมาก่อน เลยแท้ๆ
เราไม่คิดว่าเรากับเขาจะกลับมาอยู่ด้วยกันอีกแล้ว เพราะครั้งสุดท้ายที่ได้คุยกันเขาโกรธเรามากที่เรา โทรไปฟ้องแม่ ผู้หญิงคนนั้นจนทำให้แม่โกรธไม่ยอมคุยกับลูกสาว ตอนนั้นเราเกิดฟุ้งซ่านคุมใจไม่ได้ อยาก ให้เขาเจ็บไม่อยากให้เขามีความสุข อยากจะแก้แค้น บอกแล้วว่าเวลาคุมไม่อยู่เราก็เป็นนางมาร
เขาพูดกับเราว่า ต่อไปไม่ต้องมาให้เห็นหน้ากันอีก ไม่ว่าเราจะทำอะไรก็ไม่มีวันทำลายความรักของ เขากับเธอได้ ถึงเขาเลิกกับผู้หญิงคนนี้เขาก็ไม่มีวันกลับมาหาเรา
เรานั่งร้องไห้อยู่สามชั่วโมง เพราะตอนนั้นเรายังรักเขาตัดใจไม่ได้ทำใจไม่ได้ เราอยู่คนเดียว (เพื่อนกับน้องไม่อยู่แล้ว)ก็เริ่มกลัวว่าจะคิดส ั้นเลยเก็บกระเป๋าเข้าวัดบวชชีไป 3 วัน ตอนออกมาตัว เบาใจเบาไปแยะ เราคิดว่าเรายังโชคดีที่น้อมเอาธรรมะมาอยู่ในใจได้ ถึงเรายังไม่หาย 100% แต่ เราก็เชื่อว่าเวลาที่ผ่านไปจะช่วยให้เราดีขึ้นเรื่อยๆเอง
เราไม่ต้องการอะไรจากเขา ค่าเลี้ยงดูก็ไม่เอาแล้ว เราอโหสิกรรมให้เขากับเธอคนนั้น ไม่อยากติดหนี้ อะไรกันอีก อยากชดใช้กรรมให้หมด พ่อแม่เราอาจจะเสียใจถ้ารู้ว่าเราไม่เอาอะไรจากเขาเลยเพราะ ตอนแ ต่งก็ไม่ได้เรียกสินสอดเนื่องจากบ้านเขาตอนนั้นมีปัญหาการเงิน
พ่อแม่เรายกเราให้เขาโดยไม่เอาอะไรสักบาทเพราะเห็นว่าเขาเป็นคน ดีรักและดูแลเรามาตั้งนาน ขนาดเราไปเรียนเมืองนอกเขาก็ยังไม่เปล ี่ยนใจ เราเชื่อว่าสุดท้ายแล้วพ่อกับแม่คงเข้าใจเราถ้าเรา จะเดินออกไปต ัวเปล่า
ถ้าเรื่องของเราจะสามารถช่วยให้คู่รักหลายๆคู่ระวังและไม่ประมา ทในการใช้ชีวิตรัก ไม่ทำร้ายหัวใจ กันและกัน ช่วยเป็นกำลังใจให้คนที่กำลังทุกข์ เราจะดีใจมากเพราะเราไม่อยากเห็นใครต้องมาเจ็บช้ำ กับความรัก ถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้มีความสุขกันทุกคน
วันนี้วันลอยกระทง เราเคยลอยกับเขาทุกปี ตอนไปเรียนนอกก็ยังกลับมาลอยกับเขา งานนี้จะเป็น เทศกาลแรกที่เราจะไม่มีเขาร่วมหัวเราะอยู่ข้างๆอีก ต่อไป รู้สึกแปลกๆเหมือนกัน แต่เราเชื่อว่าไม่ว่า จะอีกกี่เทศกาลเราก็จะค่อยๆคุ้นเคยขึ้นที่ จะฉลองโดยไม่มีเขา
ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเกิดขึ้น...ตั้งอยู่....แล้วก็ดับไป
ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่านและให้กำลังใจนะคะ เราจะเข้มแข็งขึ้นเรื่อยๆแน่นอน ขอบคุณทุกความเห็นและทุกกำลังใจที่มีให้นะคะ ทั้งหน้าไมค์หลังไมค์เลย ขอบคุณมากจริงๆค่ะ
มีหลายคนที่อ่านแล้วอาจจะรู้สึกขยาดกับความรัก อยากจะบอกว่าอย่ากลัวที่จะรักเลยค่ะ แต่ขอให้รักอย่าง ไม่ประมาทและมีสติรู้ตามจริงไปด้วยเท่านั้นแหล ะค่ะ
ดีใจค่ะที่เรื่องนี้ได้ให้แง่คิด ให้บทเรียน ให้สติ ให้อุทาหรณ์ย้อนมองดูตัวเองได้แก่คนอ่านสมกับความตั้งใจ ของเรา
สำหรับคนที่ขอนำไปเผยแพร่เพื่อเป็นอุทาหรณ์สอนใจผู้อื่นหรือคิด ว่าอาจจะพอมีประโยชน์แก่คนในสังคม เรายินดีค่ะ ขออนุโมทนาในจิตอันเป็นกุศลด้วยนะคะ
ส่วนเรื่องหย่าที่หลายๆคนแนะนำนั้น เราคงต้องขอโทษที่ต้องทำตัวเป็นนางเอกช่วยผู้ร้ายต่อไป ^__^ เพราะเราได้อโหสิกรรมให้เขาไปแล้วและเราก็อยากเห็นเขามีอนาคตที ่ดี ถ้าเขาได้ดีเราก็ยินดีด้วย
มีคนให้ความเห็นเรื่องคุณพ่อของเขาไว้ว่าที่พ่อเขาร้องไห้ขอให้ ลูกกลับมาหาเราเพราะเขากลัวลูกเขา ลำบากไม่ได้ห่วงตัวเราเลย เราเข้าใจดีค่ะว่าเรื่องนี้เป็นธรรมดาโลกที่พ่อแม่ย่อมอยากเห็น ลูกตัวเอง ได้ดีมีอนาคต อันนี้ก็เป็นอีกข้อที่ทำให้เราอยากจะช่วยให้เขาได้ดีเพราะคุณพ่ อเขาคงเสียใจถ้าเขาหมด อนาคต เรารักและเคารพพ่อเขาเหมือนพ่อแม่เรา เราทำร้ายจิตใจท่านไม่ลงหรอกแค่นี้ท่านก็เสียใจจะ แย่อยู่แล้วที ่ลูกท่านทำตัวอย่างนี้
พ่อแม่รักเราที่สุดจริงๆค่ะอย่างที่เพื่อนๆบอกมา ยิ่งพอเกิดปัญหานี้ขึ้นทำให้เรายิ่งมองเห็นและรู้สึกได้ชัด มากว ่าท่านรักเราแค่ไหน ปกติเราก็ดูแลท่านอยู่แล้วแต่ตอนนี้มี option เพิ่มตรงที่พาท่านเข้าวัดทำบุญ ตามเราไปด้วย อยากให้ท่านสบายทั้งโลกนี้โลกหน้าเลย
ส่วนประเด็นที่ว่าไม่อยากให้วงการยุติธรรมต้องแปดเปื้อนนั้น เราก็เข้าใจนะ แต่อยากปล่อยให้เป็นเรื่อง ของบุญทำกรรมแต่งมากกว่าค่ะ ถ้าเขามีชะตาที่จะได้ไม่ว่าจะขัดขวางยังไงเขาก็ได้ค่ะ แต่ถ้าเขาจะไม่ ได้ต่อให้เขาฉลาดขนาดไหนเขาก็ไม่ได้หรอกค่ะ
มีหลายคนที่ไม่อยากให้เราลืมธรรมะ ขอบอกว่าไม่ต้องห่วงนะคะ เราได้โอกาสทองแล้วจะไม่ปล่อยให้มัน หลุดมือไปง่ายๆหรอกค่ะ จะขอสะสมบุญไปเรื่อยๆเพราะเห็นแล้วว่าการเวียนว่ายตายเกิดนั้นเ ป็นทุกข์อย่างไร (ขอแอบธรรมะธัมโมหน่อยนะ หุหุ ^__^ ) ภาคสองต่อนะคะ จุดจบ.....จุดเริ่มต้น เตือนไว้ก่อนว่ากระทู้นี้ยาวเหมือนครั้งก่อน เพราะมันเป็นกระทู้จบในเรื่องระหว่างเรากับเขา แล้ว
ผลสอบเขาออกมาแล้ว เขาสอบไม่ผ่าน(ก็เล่นไม่อ่านหนังสือเลย) ซึ่งน่าเสียดายมากเพราะการ สอบครั้งนี้คนเข้าสอบน้อยเพราะสอบอัย การผู้ช่วยกับสอบผู้ช่วยผู้พิพากษามันชนกัน คนสอบเลย ต้องเลือกสอบอย่างใดอย่างหนึ่งทำให้จำนวนผู้แข่งขันลดล ง เขาเลือกสอบอัยการผู้ช่วยซึ่งมีคน สอบไม่ถึงพันคนแต่รับสามร้อยก ว่าคน เราเชื่อว่าถ้าเขาอ่านหนังสือเขาสอบได้แน่เพราะเขา ฉลาดมากคราวส อบเนติฯเขาอ่านหนังสือก่อนสอบแค่ 3 วันยังสอบผ่านเลย
เราได้โทรไปนัดเขาไว้แล้วก่อนผลออกว่าจะขอหย่า เพราะถึงเขาจะสอบผ่านหรือไม่ผ่านเราก็ ไม่มีประโยชน์อะไรกับเขาอ ีกแล้ว ตอนโทรไปมือเราสั่นเหงื่อออกเต็มมือเลยนึกถึงคำพูดสุดท้าย ของเข าที่บอกเราว่าต่อไปไม่ต้องมาให้เห็นหน้ากันอีก นับตั้งแต่วันนั้นเราก็ไม่เคยเห็นเขาแล้วก็ ไม่เคยโทรหาเขาด้วย เราคิดว่า 6 เดือนที่เราแยกกันอยู่น่าจะทำให้เราเข้มแข็งพอที่จะจบทุก อย่างใ ห้หมดกับเขาได้แล้ว พยายามคุมเสียงไม่ให้สั่นต้องตั้งสติไว้ตอนพูดกับเขา บอกตัวเองไว้ อย่างนี้ แต่พอได้ยินเสียงเขาฮัลโหลน้ำตาเราก็รื้นขึ้นมาทันทีรู้ตัวเลยว ่าคิดถึงเขา แย่จังเลย ตั้งสติไว้อย่าร้องนะ หายใจเข้ายาวๆ 1 ทีก่อนจะพูดออกไปว่า สวัสดีค่ะ นี่(ชื่อเรา)นะคะ (เออ เสียงยังไม่สั่นใช้ได้แฮะเรา)
เรารู้ว่าเขาอยู่ที่เชียงใหม่กับผู้หญิงคนนั้น เราขอให้เขาลงมาหย่าให้เรา วันที่เรานัดไปหย่าเป็น วันเดียวกับที่เราตกลงเป็นแฟนกับเขาเมื่ อสิบปีที่แล้ว เราต้องการให้มันเป็นวันแห่งความทรงจำ ของเรา วันที่เป็นทั้งจุดจบชีวิตเก่าของเราที่เคยมีเขาเป็นครึ่งหนึ่งข องชีวิตมาตลอดและในขณะ เดียวกันมันก็เป็นวันที่เราเริ่มต้นชีวิต ใหม่ก้าวเดินบนเส้นทางใหม่ด้วยตัวเอง
เราฟังเพลงคนเลวที่รักเธอทีไรก็ให้นึกถึงเรื่องของเรา นี่เราเป็นคนดีที่ไม่มีความสุขเหรอ อืม คิดๆแล้วเราก็จะเติมคำต่อท้ายลงไปทุกทีว่า ขอเป็นคนดีที่ไม่มีความสุข...แต่มีศักดิ์ศรี ^^ เขาก็บอกว่าแล้วจะโทรมานัดเวลาอีกที ยอมไปหย่าแต่โดยดีไม่มีอิดออด (เขาคงรอมานานแล้วล่ะ 555)
วันที่นัด เราก็รอเขาโทรมา เช้าก็แล้วสายก็แล้วบ่ายก็แล้วก็ยังไม่โทรมา จะเอาไงกันแน่นะ เมื่อคืนก็ เราก็รอจนห้าทุ่มยังไม่โทรมานัดเวลาอีกจนเราต้องโทรไ ปเองเขาก็ว่าวันนี้จะโทรมานัดอีกทีขอเคลีย ร์งานก่อนเพราะไม่ได้ อยู่กรุงเทพฯซะนาน ในใจเราเต้นตุ๊มๆต่อมๆรู้เลยว่าในใจลึกๆแอบหวังว่าเขาจะ ยกเลิก (ไม่รู้จะแอบหวังไปทำไมเฮ้อ)
บ่ายสองโมงกว่าเขาโทรมาบอกว่ากำลังออกเดินทางมาแล้วสามโมงสิบห้ าเจอกันที่เขต เรารู้สึกมือ เย็นๆใจสั่นๆหวิวๆ แย่จริงๆเราต้องเข้มแข็งสิ เลยไปยืนเช็ดรถหาอะไรทำซะใจจะได้ไม่ฟุ้งซ่าน ทำจน เพลินตายจริงถึงเวลานัดแล้วนี่ต้องรีบออกแล้ว สายแน่ๆเลยเดี๋ยวเขาจะนึกว่าเราดึงเกมไปสายจนเขต ปิด (แต่เราก็สงสัยว่าลึกๆในใจเรามันยังไม่อยากไปจริงๆน่ะแหละ)
ตอนเลี้ยวรถเข้าที่จอดก็มองเห็นเขายืนอยู่ ตายแล้วน้ำตาจะไหล มือสั่น พยายามรวบรวมสติ ปากก็เริ่ม พูด ใจเย็นๆนะ เราต้องทำได้ อย่าร้องไห้ อดทนไว้ ยังไงวันนี้ก็ต้องมาถึงอยู่ดี ถ้าใครมาเห็นเราคงขำ เพราะเรานั่งทำปากขมุบขมิบท่องคำเหล่านี้ซ้ ำๆซากๆอยู่ตั้งแต่ขับรถเข้ามาจนลงจากรถ เราเอาทิชชู่ยัด ใส่กระเป๋าไว้ด้วย เผื่อทนไม่ไหวจริงๆ หายใจเข้าออกยาวๆเรียกกำลังใจแล้วก็เดินเข้าไปหาเขา ยิ้ม ให้เขา มองเขาอย่างเต็มตาเพราะนี่คงเป็นครั้งสุดท้ายจริงๆที่เราจะได้เ ห็นเขา
เราทั้งคู่เดินเข้าไปที่เขตแจ้งเจ้าหน้าที่ว่ามาจดทะเบียนหย่า เราเอาเอกสารออกมาให้ มีใบทะเบียน สมรสด้วย เอาล่ะสิ ใจเริ่มแกว่งอีกแล้วเมื่อมองเห็นทะเบียนสมรส ความคิดแล่นเร็วเกินกว่าจะห้ามได้ มันนึกไปถึงวันที่เราจดทะเบียนกัน แย่แล้วเราแย่แน่ๆจะร้องไห้แล้ว เราเอาเล็บจิกมือตัวเองเลย จิกให้ มันเจ็บๆจะได้หยุดคิด ตาก็มองเพดานไว้ตลอดน้ำตาจะได้ไม่ไหลออกมา เจ้าหน้าที่คงงงว่าเราทำไมมอง หาจิ้งจกตลอดเวลา ใจก็ท่องๆๆๆๆๆ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป แต่เราก็รู้สึกเหมือนเบลอๆไงไม่รู้ความรู้สึก ตอนนั้นมันบอกไม่ถ ูกเลยจริงๆเจ้าหน้าที่ให้เซ็นอะไรเราก็เซ็นๆไป ให้อ่านเอกสารก็ไม่รู้เรื่องหรอกมัน ไม่เข้าหัว ที่จำได้ก็มีว่าเราเซ็นชื่อได้ตัวยึกยือมากเพราะมือมันสั่น ที่จำได้อีกก็คือเจ้าหน้าที่ถามว่าทำไมถึงหย่า เราเงียบไม่พูดอะไรเพราะถ้าเราเปิดปากพูดแม้แต่คำเดียว น้ำตาเรา ร่วงแน่ เจ้าหน้าที่ให้เขาเอาเอกสารไปถ่ายสำเนาพอเขาออกไป เธอก็หันมาพูดกับเราว่า เขามีผู้หญิงใหม่ล่ะสิ น่าสงสารนะ หนูก็ยังสาวยังน่ารักอยู่แท้ๆ โอ้โห ในใจเราแทบกรี๊ดออกมาเลย ก็ ขอบคุณนะที่เขาเห็นใจเราแต่เราฟังแล้วยิ่งอยากร้องไห้เข้าไปใ หญ่เลย เล็บที่จิกไว้แรงอยู่แล้วยิ่งจิก แรงขึ้นไปอีก ตะโกนอยู่ในใจตัวเองอย่าร้องไห้นะ อย่าร้องเด็ดขาด
เจ้าหน้าที่ถามเรื่องทรัพย์สินและค่าเลี้ยงดู เราตอบไปว่าเราไม่ต้องการอะไรเลย
หลังจากเสร็จเรื่องเจ้าหน้าที่ก็ยื่นเอกสารทุกอย่างให้เขา เขาก็เอาให้เราแล้วบอกว่าให้เธอเก็บไว้ เรากับเขาก็เดินออกมาที่จอดรถ เขาลงนั่งที่ม้านั่งแล้วก็สูบบุหรี่ เรารู้สึกเหนื่อยเกินกว่าจะขับรถออกไปก็ เลยลงนั่งที่ข้างๆเขา สักพักเขาก็พูดว่ามีทิชชู่ไหม เราหันไปมองเห็นน้ำตาเขาไหล เรายื่นทิชชู่ให้เขา แล้วบอกว่านี่ชั้นจะเอามาซับน้ำตาชั้นนะ พูดได้แค่นั้นเราก็ร้องเลย เราบอกเขาว่า เธอร้องไห้ทำไม ชั้น หย่าเพื่อให้เธอไปมีความสุขนะ เขาก็ยิ่งร้องมากขึ้นสะอื้นจนตัวสั่นจนเราต้องโอบไหล่เขาแล้วก็ ซบไหล่ เขาร้องไห้ด้วยกัน คนที่เดินผ่านไปมาคงตกใจว่าสองคนนี้มันเป็นอะไร แต่ตอนนั้นเราไม่สนแล้วใครจะ มองก็ช่างมัน
กระดาษทิชชู่แผ่นเดียว แบ่งกันซับน้ำตาเราทั้งคู่ เขาซับเสร็จยื่นให้เรา เราซับเสร็จยื่นให้เขา คิดแล้วก็ ตลกดี เราถามเขาว่าจะไปบ้านก่อนไหมหรือจะกลับเลย เขาก็เลือกจะไปบ้าน ให้เราขับมาก่อนแล้วเขา จะตามมา เราถึงบ้านไม่นานเขาก็มาถึง เราสองคนคุยกันเยอะมาก คุยไปร้องไห้ไป กอดปลอบใจกันไป เราพูดกัน ถึงเรื่องบ้านที่เขาบอกว่าจะยกให้เราเป็นสินสอดตั้งแต ่ก่อนแต่งงาน แต่จนบัดนี้เขาก็ยังไม่ไปโอน ซึ่ง เราก็ย้ำไปแล้วว่าเราไม่เอาเราไม่ต้องการอะไรเลยจริงๆ ขอไปแต่ตัว เขาก็บอกว่าถึงเราไม่เอาเขา ก็จะทำทุกทางที่จะให้บ้านนี้เป็นของ เรา ไม่ว่าเราจะรับหรือไม่ก็ตาม
เราถามเขาว่าร้องไห้ทำไม เขาตอบว่า เขาไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม คงเพราะเขาไม่ได้เจอเรานาน คงเพราะเขาเหนื่อย ตั้งแต่เขาไปจากเราเขาก็ไม่เคยมีใครที่เขาจะได้ร้องไห้ระบายแบบ ที่เคยทำกับ เราอีกเลย เราก็บอก แต่เธอมีคนนั้นไง เขาก็ว่าเขาไม่เคยได้ระบายกับเธอคนนั้นเพราะเธอคนนั้นเป็น คนที่ ทำให้เขาเหนื่อย เธอระแวงเขาทุกอย่างไม่ว่าเขาจะทำอะไร เพราะกลัวว่าเขาจะทำเธอแบบที่ ทำกับเรา ตอนที่เราขับรถออกมาเธอก็โทรเข้ามาพอรู้ว่าเขาร้องไห้ก็บอกเขาว ่าถ้าหย่าแล้วจะเสียใจ อย่างนี้หย่าทำไม ใช่สิเธอผิดเองเธอเป็นคนมาทีหลังเป็นตัวปัญหาเป็นคนผิด เลิกกับเธอซะเถอะเธอมัน ไม่ดี แล้วก็วางหูไป
เขาบอกว่าเธอมักจะพูดอย่างนี้ตลอด เขาต้องคอยตามง้อให้เธอเข้าใจว่าเขาเลือกเธอแล้วไม่ใช่เรา แต่เธอก็ยังไม่ไว้ใจ ชอบพูดประชดประชันใส่เขาว่าใช่สิเธอไม่เคยมีประสบการณ์แบบเขา เขารู้ดีกว่าว่า ทำอะไรไม่ดี ทำอะไรแล้วจะทำให้นอกใจ เธอต้องคอยเอาใจเขาต้องเปลี่ยนตัวเองเพื่อเขาอยู่ฝ่ายเดียว ทำไมเขาไม่ปล่อยเธอไปมาทำให้เธอเสียเวลาเสียอนาคตที่จะเจอคนที่ ดีกว่าทำไม
เราถามเขาว่าแล้วทำไมเขาไม่ไปอยู่กับเธอที่โน่นเลยตามที่เธอต้อ งการ ไปหางานทำที่โน่นก็ได้ อยู่กัน ไกลแบบนี้เธอย่อมกังวลเป็นธรรมดา (เขายังอยู่ที่สำนักงานเวลามีคดีเข้า) เขาก็ว่าถึงเขาไปอยู่เขาก็ ยังต้องมีเวลาส่วนตัวของเขาด้วย เขาบอกเธอแล้วว่าเมื่อเวลาผ่านไปการกระทำของเขามันจะไม่ ทุ่มเทเ หมือนตอนแรกๆเพราะเขาเห็นมันมาแล้วเวลาอยู่กับเรา ปากเธอก็บอกว่าเข้าใจแต่พอเขาติด งานไม่โทรหาหรือโทรคุยไม่นานเธ อก็งอนหาว่าเขารักเธอน้อยลง เธอต้องการเวลาเหมือนที่เราเคย ต้องการจากเขา เขาบอกว่าตอนแรกเธอไม่ได้เป็นแบบนี้ เธอเปลี่ยนไป เขาเหนื่อยมาก เราถามเขาว่า แต่เวลาที่ได้อยู่ ด้วยกันมันก็มีความสุขไม่ทะเลาะกันใช่ไหมล่ะ เขาก็พยักหน้า เราเลยบอกเขาไปว่า รักกันแรกๆก็เป็น อย่างนี้แหละเดี๋ยวพอเวลาผ่านไปอะไรๆมันก็ดีขึ ้นเอง ดูอย่างเราสองคนสิตอนคบกันใหม่ๆยังทะเลาะกัน แทบทุกวันเลย ตอนนี้ผู้หญิงคนนั้นเขากำลังเป็นแบบตัวเธอสมัยที่รักฉันใหม่ๆ เพราะไม่มั่นใจว่าเขารัก รึเปล่าจึงต้องการให้เขามาอยู่ข้างๆให้ มากที่สุดให้นานที่สุด เดี๋ยวพอคบกันไปนานขึ้นๆมันก็จะค่อยๆเข้าที่ เอง ของอย่างนี้มันต้องใช้เวลา ขออย่างเดียวว่าเธออย่าได้ลืมความรักที่เคยมีให้กันไม่ว่าเวลาจ ะผ่าน ไปนานแค่ไหนฉันเชื่อว่าปัญหาทุกอย่างจะผ่านพ้นไปได้ด้วยดี
เราบอกเขาว่าเรายังรักเขาอยู่และเป็นห่วงเขาเสมอแต่เราเข้าใจแล ้วว่าไม่จำเป็นที่เราจะต้องอยู่ ด้วยกัน ถ้าเขามีความสุขเราก็มีความสุขไม่ว่าเขาจะอยู่ที่ไหนกับใคร เราดีใจที่เราจากกันด้วยดีแบบนี้ยัง เป็นเพื่อนกัน เพราะจากที่เขาพูดกับเราครั้งสุดท้ายมันทำให้เรารู้สึกไม่ดีเลย อยากให้จบกันดีๆมากกว่า เขาบอกเราว่าอะไรที่มันไม่ดีก็อย่าไปจำมันเลย เขารู้ว่าเราเอาเรื่องมาลงกระทู้มีคนอ่านเจอแล้วมา บอกเขา เขาก็ถามเรานะว่าคงมีคนบอกว่ายิ่งกว่านิยายเลยล่ะสิ เขาคงว่าไม่น่าเชื่อว่านี่คือความจริง เราก็หัวเราะ
เราขออโหสิกรรมจากเขาที่เราเคยไม่ดีกับเขาไประรานเขากับเธอคนนั ้น เขาบอกว่าเราไม่มีอะไรที่ เขาจะต้องยกโทษให้เพราะเราไม่ผิด เขาผิดเอง ที่คนมาด่าเขามากมายในกระทู้นั้นมันก็ไม่แปลกเลย เราบอกเขาว่าเจตนาของเราไม่ได้อยากให้เขาโดนด่าอย่างนั้น เราเองก็ไม่คาดคิดว่าจะมีคนเข้ามา อ่านกันมากมายขนาดนั้น เราแค่ต้องการให้เรื่องของเราเป็นอุทาหรณ์ให้ดูแลความรักของตัว เองให้ดีๆ อย่าประมาท และรู้จักรักอย่างมีสติ ถึงเราทำดีที่สุดแล้วแต่รักมันยังจบลงก็จงอย่าเสียใจอย่ามองว่า ตัว เองไร้ค่า เพราะทุกอย่างล้วนเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป คนเราพบกันเพื่อจากกันทุกคน นี่คือสัจธรรม เขาบอกว่าเขาจะตามมาใช้เราชาติหน้าถึงเราจะอโหสิให้แล้วเขาก็จะ ตามมาใช้ เรารีบบอกเลยว่า อย่าพูดอย่างนั้นเราอภัยให้เขาแล้วหมดกันแค่นี้ เถอะนะ ต่างคนต่างมีชีวิตใหม่ มีทางเดินใหม่แล้วก็ไป ตามเส้นทางของตัวเองเถอะ เรายื่นกล่องของมีค่าต่างๆคืนให้เขาเพราะถ้าเราออกไปจากที่นี่ก ็ไม่ควร ทิ้งของมีค่าไว้ในบ้านร้างเพราะเรารู้ว่าเขาเองก็ไม่กลั บมาอยู่ที่นี่เช่นกัน
เขาเปิดกล่องออกมาแล้วก็ร้องไห้บอกว่าเธอคืนทุกอย่างหมดเลย แล้วจะไม่ให้เขาไม่รู้สึกได้ยังไง ใน กล่องนั้นมีแหวนที่เขาเคยใส่ให้เราก่อนเราขึ้นเครื่องไปเรียน ต่อแล้วต่อมามันก็กลายเป็นแหวนแต่งงาน ของเราไปด้วย เราบอกว่าที่คืนให้เพราะมันเป็นของมีค่าเราไม่อยากเก็บมันไว้เพ ราะเราก็คงไม่ได้ใส่ มันอีกแล้ว เขาไม่ยอมรับกลับ บอกกับเราว่า ของพวกนี้จะมีค่าก็ต่อเมื่ออยู่กับเธอ เขารู้ดีว่าเราไม่อยาก ติดค้างอะไรเขาเลยแต่เขาให้เราไปแล้ว เขาตั้งใจซื้อให้เราคนเดียวมันเป็นของๆเรา ถ้าเราไม่อยาก เห็นของเหล่านี้อีกต่อไปก็ให้เอาไปโยนทิ้งที่ไหนก ็ได้ แล้วเขาก็ยิ่งร้องหนักเข้าไปใหญ่ เราก็พลอยร้อง ไปด้วยอีก เฮ้อ สุดท้ายก็ต้องเก็บของไว้เรากะว่าจะเอาไปขายแล้วเอาเงินมาทำบุญใ ห้เขาแทนละกัน
ก่อนที่เขาจะไปเขาถามเราว่าถ้าเขาเหนื่อยเขาอยากระบายเขามาหาเร า มาคุยกับเราอีกได้ไหม เราตอบเขาไปว่าถ้ามาแล้วสบายใจก็มา แต่ถ้ามาแล้วต้องทำให้เจอกับเรื่องไม่สบายใจก็อย่ามา ฉันไม่ อยากทำให้ใครต้องเจ็บกับการระแวงแบบที่ฉันเป็นมาก่อน แต่เรารู้จักเขาดีว่าเขาไม่มาหรอก เขาพูดไป ตามอารมณ์ในตอนนี้เท่านั้นเอง
เขาบอกเราว่าเราโทรหาเขาได้ตลอดเลยนะ มีปัญหาอะไรก็โทรไปได้ เราก็ได้แต่ยิ้มไป เพราะในใจ เรารู้ดีว่าไม่มีวันที่เราจะโทรหาเขาเด็ดขาดถึงเราจะต ายเราก็ไม่โทร มันคงไม่ดีแน่ๆถ้าเธอคนนั้นรู้ว่า เรายังติดต่อเขาอยู่ เขากลับไปแล้วเราก็มานั่งร้องไห้อีกรอบเก็บใบหย่าเข้าแฟ้มแล้วก ็ร้องๆๆๆซะให้พอ เอาให้หนำใจแล้ว จะได้เลิกเศร้าเลิกรู้สึกใจโหวงๆ ตื่นเช้ามาตาบวมเลย แต่ก็หายเศร้าไปเยอะ พรุ่งนี้และวันต่อๆไปก็คง จะเศร้าน้อยลงไปเรื่อยๆเองแหละ
ที่เรายังรู้สึกขำๆตัวเองอยู่ก็คือเราเพิ่งสังเกตเห็นไม่นานมาน ี้เองว่าเรายังเผลอเว้นที่นอนข้างๆตัวไว้ เหมือนว่าเขายังนอนอยู ่ด้วย ถึงแม้ก่อนนอนเราจะขยับไปนอนให้มันกลางๆแต่พอตื่นมาทีไรก็จะพบว ่าตัว เองเขยิบมานอนริมเหมือนแต่ก่อนอยู่ดี ตอนที่เพิ่งสังเกตก็เศร้าไปเหมือนกัน แต่พอตอนหลังที่พยายามแก้ ความเคยชินนี้แต่ทำไม่ได้ก็ค่อยๆเริ่ม รู้สึกขำตัวเองที่ตั้งอกตั้งใจที่จะเอาชนะความเคยชินเล็กๆน้อยๆ นี้ ให้ได้แบบมุ่งมั่นมากๆ ^^
เอาล่ะกระทู้ซีรี่ส์ของเราก็เอวังจบลงด้วยประการฉะนี้ ถ้ากระทู้นี้พอจะมีความดีอยู่บ้างเราก็ขอให้มันได้ เป็นกำลังใจใ ห้กับคนที่ท้อแท้ในรักทั้งหลาย ไม่ว่าเหตุการณ์ความรักมันจะเลวร้ายยังไง แต่สุดท้ายคุณก็ จะผ่านพ้นมันไปได้และค่อยๆเข้มแข็งขึ้นเหมือนกั บที่เราก็ทำได้มาแล้ว เป็นกำลังใจให้ทุกๆคนค่ะ
จบ..
Create Date : 20 กุมภาพันธ์ 2549 |
|
11 comments |
Last Update : 20 กุมภาพันธ์ 2549 12:22:31 น. |
Counter : 466 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: jingsija 20 กุมภาพันธ์ 2549 12:50:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: นู๋นาย IP: 210.1.40.242 20 กุมภาพันธ์ 2549 13:38:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนูชล 20 กุมภาพันธ์ 2549 14:23:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: L.I.R.A. 20 กุมภาพันธ์ 2549 14:28:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: YaCuLt 20 กุมภาพันธ์ 2549 17:04:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: แน๊น แนน IP: 58.10.178.138 7 มีนาคม 2549 22:34:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: สุนทร IP: 118.172.5.193 4 กุมภาพันธ์ 2551 15:38:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: กุหลาบหิน IP: 124.121.108.36 27 ตุลาคม 2551 13:51:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: pain IP: 58.9.120.234 3 มกราคม 2552 2:14:43 น. |
|
|
|
|
|
|
|
มาอ่านอีกก็สงสารผู้หญิงอีกแหละ