|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ตอนที่ 2: ความฝันของผม เดินหน้าวันละก้าวเล็กๆ และยังเดินอยู่ต่อไปในทุกๆวัน
จากเรื่องราวการเดินทางของปัถวี ที่ผมเล่าไว้ในตอนที่ 1 ว่า เป็นสิ่งที่เมื่อได้เห็นดูไม่ค่อยน่าเชื่อ แต่พอได้ลองใช้แล้วต้องเชื่อ เสียงสะท้อนที่กลับมาว่า “มันเจ๋งหวะ” จากวันนั้น ถึงวันนี้มันเริ่มมากขึ้นและเสียงสะท้อนแบบนั้นดังขึ้นในทุกๆวัน
จากวันที่ผมคิดว่าลองขายเล่นๆ ขายได้ก็ดี ขายไม่ได้ก็เก็บไว้ใช้เองในบ้านต่อไป จนค่อยๆเป็นเรื่องคนมากขึ้นๆซื้อไปลองใช้ และกลับมาซื้ออีกกันทุกๆวัน
ความฝันที่จะปั้น Brand ของตัวเองให้ค่อยๆเกิด ค่อยๆเติบโต กำลังอยู่ในการเดินทางไปข้างหน้าในทุกๆวันที่ตะวันขึ้นจากขอบฟ้า....
การเดินตามฝันของตัวเอง มันเป็นชีวิตที่หน้กขึ้นไม่ใช่น้อยเลย ทั้งงานประจำที่ต้องรับผิดชอบในการบริหาร และสองคนสามีภรรยาที่ต้องทำงานประจำกันทั้งคู่ ต้องจัดเวลากันใหม่ เพื่อให้ผลิตของ (ขณะนี้) เดือนละครึ่งหมื่นขวดอย่างมีคุณภาพส่งตัวแทนจำหน่ายให้ทัน จากที่ทำเล็กๆกันหลังบ้าน วันนี้กลายเป็นต้องลงทุนเป็นโรงงานเล็กๆแล้ว แต่ยังไงก็เถอะ เมียผมที่เพื่อนเรียกว่าคุณนายเนี๊ยบ ก็ต้อง QC ของทุกชิ้นด้วยมือเธอเองอยู่ดี
เวลาส่งไม่ทัน เพื่อนๆ ญาติๆ ตัวแทนจำหน่ายของผมก็ร้องโอดโอยว่า พี่ น้อง ลูก หลาน(แล้วแต่จะเรียกสรรพนามผมกัน) .....ของกำลังขายติดลม อย่ายึกยักดิ (โว๊ย) พรุ่งนี้เช้าสิบโหล ไม่ต้องนอนก็ได้นะ แต่ต้องได้ของนะลูกค้ารออยู่ เล่นกันแบบนี้เลย 555+
ผมมีสต๊อคทีละ 30 โหล 50 โหล นึกว่าพอก็ไม่เคยพอ วันนี้มีหลายสิบโหลกล่องตั้งเรียงกันสูงลิบ กะขอพักหายใจสักสองวัน ตอนเช้ามาเหมากันไปหมดอีกแล้ว เพราะเจ้าเพื่อนและคุณญาติทั้งหลาย เล่นขายกันอย่างกับซื้อไปเททิ้ง (หรือเปล่าหว่า?) ผมก็เลยบอกว่า โอเค ต่อไปนี้จะทำสต๊อครอให้ทีละร้อยโหล ถ้าหยุดขายจะเอาไปกองไว้หน้าบ้าน แล้วจ่ายตังมาด้วย 555+
มาคิดอีกที การที่ต้องลุกขึ้นมามีชีวิตที่หายใจหายคอแทบไม่ทัน ก็เพราะของมันคงจะดี (ล่ะเน๊อะ) ถึงต้องมาส่งเช้าส่งเย็น เอเย่นต์มาหายใจรดต้นคอกันทุกวันขนาดนี้
คนที่เราสองคนต้องขอบคุณเป็นที่สุด ที่กำลังเป็นผู้ขับเคลื่อนฝันของเราไปได้ไกลแสนไกลจนถึงวันนี้ก็คงจะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจากเพื่อน พี่ น้อง ลุง ป้า น้า อา พ่อ แม่ ญาติโกโหติกาคนรอบตัวของเรา ที่มาเป็นเอเย่นต์ให้เรามากมาย ปาเข้าไป 30 กว่าคนแล้วตอนนี้ และแน่นอนครับ ทุกคนกำลังสนุกกับการขายได้ และนั่งนับสตางค์รายได้พิเศษของแต่ละคน และเราก็ดีใจทุกวันที่ได้ยินว่า แต่ละคนวันนี้ขายไปได้เท่าไหร่ และได้ตังค์กันมาเท่าไหร่ ตัดของไป 10 โหล 3 วันหมดกลับมาเอาอีกแล้ว ฯลฯ
เราคุยกันทุกวัน แลกเปลี่ยนความเห็น ช่วยกันคิดช่วยกันทำเป็นทีมใหญ่ จนแต่ละคนหาตลาดของตัวเองเจอ
ผมภูมิใจกับทุกคน ที่แต่ละคนมีความมุ่งมั่น และมาร่วมแชร์ฝันเดียวกัน.....และผมสัญญาว่า ต่อให้ข้างหน้าปัถวีจะไปได้ไกลแสนไกลแค่ไหน ผมก็จะไม่มีวันทิ้งพวกเขา (แต่อย่ามาทิ้งผมก็แล้วกันนะ 555+)
และคนอีกคนที่เราต้องกราบขอบคุณ ก็คือลูกค้าผู้ใช้ปัถวี ที่คุณกล้าที่จะลอง ลองในสิ่งที่มองแล้วไม่น่าเชื่อ จนคุณเชื่อว่ามันเจ๋งหวะเพิ่มขึ้นอีกคน ...... แถมยิ่งกว่านั้น กลับมาซื้ออีก ซื้อฝาก ซื้อแจก กันเป็นคนละจำนวนมาก
ผู้ใช้ปัถวีขณะนี้มีวงกว้างมากตั้งแต่ ท่านผู้หญิง คุณหญิง บุคคลสำคัญในบ้านเมือง ดารา นักร้อง ผู้บริหาร คนทำงาน ครูบาอาจารย์ หนุ่มสาวสมัยใหม่ นักท่องเที่ยว นักเดินป่า ยันแม่ค้าขายปูดอง รวมแล้วก็คือ โลโซ มีเดียมโซ ไฮโซ ครบหมดทุกเพศทุกวัย
จากวงเล็กๆในกรุงเทพฯ วันนี้ปัถวีขยายไปทั้วประเทศถึงเชียงราย เชียงใหม่ หาดใหญ่ สตูล ปัตตานี จันทบุรี ตราด สุรินทร์ อุทัยธานี กาญจนบุรี อยุธยา อุดร นครราชสีมา ข้ามน้ำข้ามทะเลไปภูเก็ต พีพี เกาะช้าง เกาะสมุย เกาะพงัน ข้ามขอบฟ้าข้ามโลก ไปถึงผู้ใช้ในเดนมาร์ค สวิตเซอร์แลนด์ ออสเตรเลีย ญี่ปุ่น สหรัฐอเมริกา นิวซีแลนด์ มาเลเซีย เกาหลี และกำลังจะข้ามขอบฟ้าไปหาผู้ใช้อีกหลายมุมของโลก
มันเหมือนจะไม่น่าเชื่อใช่ไหม ว่าของอะไรใช้กันได้กว้างขนาดนี้ ผมเองยังไม่อยากจะเชื่อเลย แต่ก็ต้องเชื่อเพราะว่าเอเย่นต์ผมนั่นแหละมาบอกว่า พวกเขาขายให้ใครไปบ้าง
ผมยังคงเจตนารมณ์เดินนะครับ ว่า blog ของผมไม่ใช่ตั้งใจจะมาขายของ แต่มันเป็นเพียงการมาเล่าประสบการณ์ชีวิต ทางเดินของชีวิตเล็กๆชีวิตหนึ่ง ที่กำลังเดินตามฝันของตัวเอง และมีผู้มาร่วมเดินทางในฝันเดียวกันอีกมากมายจนเหลือเชื่อ
และจนแล้วจนรอด ผมก็ไม่บอกอยู่ดี ว่าปัถวีหาซื้อได้ที่ไหน เพราะมันจะกลายเป็นขายของไปซะ แต่ผมว่าไม่ยากหรอกครับที่คุณจะค้นหาเองได้ไม่ยาก
ก็เพราะวันนี้ มันไม่ใช่แค่เป็นปัถวีที่ใช้เองในบ้าน มันค่อยๆเริ่มกลายเป็นของสามัญประจำบ้านของคนมากมายไปแล้วยังไงล่ะครับ.....
เดี๋ยวอีกไม่นาน จะมาเล่าทางเดินของความฝันของผมให้ติดตามกันต่อไปนะครับ......
| Create Date : 16 มิถุนายน 2552 |
| Last Update : 16 มิถุนายน 2552 20:24:56 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 1202 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: แพท IP: 58.9.88.220 วันที่: 16 มิถุนายน 2552 เวลา:21:05:30 น. |
|
|
|
| โดย: เจ้าหมี IP: 118.173.223.210 วันที่: 17 มิถุนายน 2552 เวลา:9:25:54 น. |
|
|
|
โดย: nickky_wan  วันที่: 19 มิถุนายน 2552 เวลา:18:48:29 น. |
|
|
|
| โดย: เจ๊ตุ้ม IP: 124.120.0.207 วันที่: 26 มิถุนายน 2552 เวลา:9:56:06 น. |
|
|
|
| โดย: PaaMam IP: 57.59.147.208, 57.59.147.208, 202.122.130.31 วันที่: 30 มิถุนายน 2552 เวลา:12:22:02 น. |
|
|
|
| โดย: ต้นไผ่ฯ IP: 115.67.97.185 วันที่: 22 สิงหาคม 2552 เวลา:19:52:23 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
สิ่งที่น่าภาคภูมิใจกว่าไม่ใช่แค่ของขายดี
แต่คนที่เอาไปใช้แล้วหายจากโรคภัยไข้เจ็บ
มันน่าปลื้มใจมากมาย
โดยเฉพาะเรื่องของน้องที่เป็น Eczema
ใช้แล้วอาการทางผิวหนังหาย
อ่านไปซึ้งไป