Bloggang.com : เสียงลมหนาว : ลั๊ลลาหัวหิน-กิน-นอน-เล่นน้ำ และรถทัวร์ ตามประสาคนทรัพย์จาง part1

ลั๊ลลาหัวหิน-กิน-นอน-เล่นน้ำ และรถทัวร์ ตามประสาคนทรัพย์จาง part1

เมื่อชีวิตมาถึงจุดเปลี่ยน จน เครียด ปวดกะบาล ประสาทหลอน
เป็นสัญญาณว่า “พักร้อนได้แล้วตู”

ชีวิตเลยเครียดได้อีกครั้ง =>ตังค์ก็น้อย กินก็จุ รถก็ไม่มี
ขี่มอเตอร์ไซต์ก็ไม่ได้ แถมไม่ชอบแสงสี -__-‘
ทำไงดีหนอชีวิต ที่ไหนจะเหมาะกับเราหนอ คิดๆๆ

แล้วความหลังครั้งเยาว์วัยก็ปิ๊งแว๊บมาจ๊ะเอ๋ “หัวหิน”
ดินแดนที่ท่านชายพจน์ผัดข้าวผัดให้ปริศนาโซ้ย ณ ริมทะเล
คิดแล้วก็น้ำลายไหลลลลล

เมื่อได้เป้าหมายแล้ว ตามประสาผู้ชอบว่ายน้ำในมหาสมุทรข้อมูลข่าวสาร
จึงใช้สมาร์ทเสิร์ช+ค้นคลังกระทู้เก่าในห้องบลู จนได้กระทู้ถูกใจใช่เลย
เราจะมักง่ายตามรอย กระทู้นี้แหละเฟ้ยยยย

//www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E6927714/E6927714.html

ว่าแล้วก็ไปสอยวอยเชอร์ที่พัก 1 คืน(ไม่มีอาหารเช้า+พักได้แต่วันธรรมดา)
990 บาท
ตอนโรงแรมมาออกบูธที่ศูนย์สิริกิตติ์ ตั้งแต่ตอนเมษา
(มั๊ง....หุๆๆ วางแผนโค-ตะ-ระ นานนนนน ก็คนมันทรัพย์จางนิ)

แถมพอใช้อาจารย์กูเกิ้ล ก็พบเว็บนี้
//www.thaiweekender.com/index.php/huahin.html เลย
oh my God ที่พักหัวหินราคาไม่แพงนี่มันเยอะจริงๆ

เลยรู้สึกว่าคืนเดียวคงยังไม่สะใจเลยต้องไปค้นๆ หาเว็บเอเย่นซี่โรงแรม
หาทางเลือกอื่นๆ ที่ถูกกระเป๋า หมกหมุ่นค้นอยู่ 2 เดือนกว่า
จนภาพแผนที่เมืองหัวหินแทบจะติดตา
สุดท้ายเพื่อนร่วมทริปฟันธงฉับ “ไม่ย้ายโรงแรมทุกคืนนะเฟ้ย” -__-‘

ป๊าดดด ตูจะเสียเวลาดูรีวิวแทบทุกโรงแรม+เกสต์เฮ้าส์ในหัวหินทำไมเนี้ย
สุดท้ายเลยต้องพักโรงแรมเดิม “วรรณารา” โดยจองผ่านเว็บ atsiam
เพราะ ณ เวลานั้นให้ราคาที่ถูก สุด สำหรับโรงแรมนี้ 1,540 บาทถ้วน
(แอบแพง แต่เอาฟะ เห็นว่าอาหารเช้าเป็นบุฟเฟ่)

พูดมาก เสียเวลา ตัดฉับไปวันเดินทางเลยดีกว่า “ตัดให้ขาดเลยฉับๆๆ”

หลังจากสวมวิญญาณจอมเผด็จการบอกเพื่อนร่วมทริปว่า
“จะไปรถทัวร์ กลัวที่แคบ ไม่นั่งรถตู้”
แต่ความจริงลึกๆ คือ ใครจะอยากฝ่ารถติดไปอนุสาวรีย์ฟะ
บ้านตูใกล้สายใต้เฟ้ย 555

เมื่อสำรวจข้อมูลมาแล้วว่า รถทัวร์ไปหัวหินจากสายใต้ใหม่
มีตั้งแต่ตี 4 และออกทุกๆ 40 นาที เที่ยวสุดท้ายคือ 4 ทุ่ม
บวกลบคูณหารแล้ว โทรหาเพื่อนร่วมทริปทันที
“OK 10 โมงเจอกันที่สายใต้ใหม่นะเฟ้ย อย่าสาย”

แต่สุดท้าย มือถือไอ้ตัวเล็กของข้าพเจ้าก็ดังขึ้นตอน 9.55 น.
พร้อมเสียงตามสายว่า “เฮ้ยยย เอ็งอยู่ไหนแล้วฟะ มาถึงแล้วนานนะเฟ้ย”

ป๊าดดด เลยต้องตอบไปเสียงอ่อยๆ ว่า “แหะๆๆ อยู่บนรถ หน้า สน. ตลิ่งชัน
ง่ะ ขอโทษษษษษ -__-‘ เอ็งไปซื้อตั๋วที่เคาน์เตอร์รอไว้เลยแล้วกัน
แล้วไปรอที่รถก่อนเลย ถ้ารถจะออกแล้ว บอกพี่คนขับเขาว่า
กำลังวิ่งไปนะเฟ้ยยย

สุดท้าย ณ 10 โมงวันเสาร์ ยามสายใต้ใหม่ก็ปวดกะบาลกะมนุษย์หัวโต
พุงป่องที่วิ่งลิ้นห้อย วนไปมา พร้อมแหกปากว่า พี่คร้าบบบ ขึ้นรถไปหัวหิน
ชานชลา 7 เข้าทางไหนง่ะ -___-‘ (ดีนะที่หน้าด้านไม่งั้นอายแย่)

และด้วยความที่กระโดดขึ้นรถเป็นคนสุดท้าย ที่นั่งสุดหรูของเราคือ
...“เบาะหลัง”.... ที่ทำให้คิดถึงกลองและลูกแซกไว้ร้องรำทำเพลง
เมื่อยามออกภาคสนามในวัยเรียน(ป๊าดดด โชว์แก่ -__-‘)

แต่น้ำทิพย์ก็มาชโลมใจ หลังได้เห็นราคาหน้าตั๋ว “160 บาทต่อคน”
หุๆๆๆ รถก็ใหญ่พอเอาขาพาดคอเพื่อนได้
มีคุณพี่กระเป๋าเอาขวดน้ำเย็นมาเสิร์ฟซะด้วย
แถมถูกกว่ารถตู้ตั้งคนละ 40 บาท 2 คนก็ 80 บาท
ได้กินของอร่อยเพิ่มขึ้นแล้วเฟ้ยยยยย คิดไปก็น้ำลายไหลลลลล หุๆๆๆ

Create Date : 17 พฤศจิกายน 2552

Last Update : 16 มกราคม 2553 23:32:08 น.

0 comments

Counter : 595 Pageviews.