Bloggang.com : เสียงลมหนาว : เมื่อไรจะหลุดพ้นจากพวกนักกินหน้าด้านได้เสียที -

เมื่อไรจะหลุดพ้นจากพวกนักกินหน้าด้านได้เสียที -_-'

เฮ้อ... ก็รู้ว่าคนเรา "ต้องสู้...ต้องสู้จึงจะชนะ"
คนเราต้องมีจุดยืน ปักหลักให้มั่นแม้อยู่ท่ามกลางมรสุม
แต่การจะอยู่ท่ามกลางฝน โดยไม่ให้ตัวเองเปียกนั้น ไม่ง่ายเลย

แม้จะรู้ว่า

"จะสบความสุขสันต์สำคัญที่ใจ"

แต่ถ้าชีวิตวันๆ ต้องเจอกับพวกหน้าด้านหน้าทน
กินจุ๊บกินจิ๊บกินอิฐกินปูนกินคอมพิวเตอร์กินเสากินเคเบิลกินคลื่น
กินกันเป็นแพคๆ ก๊กๆ พรรคๆ
กินแม้แต่ค่าหัวผู้อพยพ ผู้ประสบภัย หากินได้แม้ในยามที่มีภัยพิบัติ
มันก็ชักจะเริ่มไม่ไหว

แถมยังทำให้แค้นหนักหนาขึ้นเมื่อหลักฐานที่หลุดออกมา
ไม่ได้ทำให้พวกตะกละมี "หิริโอตะปะ" ได้แม้แต่น้อย

วันเวลาที่ฝ่าฝนเกือบ 5 ปี
ทำให้ได้รู้ว่า Ph.D ปริญญา ประกาศเกียรติคุณเกียรติยศ
หรือชาติตระกูลเก่าแก่ภาพลักษณ์เลิศหรู
ก็ไม่ได้ทำให้คนมีพฤติกรรมต่างกับผู้เจนจัดในวงการ
และถูกหมายหัวว่า "ตะกละ"

เบี้ยหลวงทั้งหลายไหลไปตามน้ำ หารเลขกันสนุกสนาน
ไม่เคยมีคำถาม หากใช้ไปเพื่อคนที่โลกลืม หรือผู้เข้าประกวดนางงาม
ที่อยากจะหาโอกาสในการเป็นผู้ทรงเกียรติในครั้งหน้า
หรือเพื่อพวกพ้องญาติโก หรือความฟองฟูในเวทีโลก

แต่คำถามจะเกิดขึ้นมากมาย หากมันจะถูกนำมาใช้เพื่อนมนุษย์ร่วมชาติ
ที่ดีดลูกคิดรางแก้วแล้ว....ไม่ได้หน้า ไม่ได้เสียง

แม้สุดท้ายก็อาจจะอนุมัติโปรเจ็คแหละ
แต่จะเหลือถึงมือเป้าหมายสักกี่บาทกันหนอ
เพราะสุดท้ายของหวานที่แสนอร่อยยามนี้คือ "อีเว้นท์+พีอาร์"

"เบี้ยหลวง" ไม่ใช่ของคนใดคนหนึ่ง
คำนี้ยังเป็นจริงเช่นนั้นหรือ...ในโลกของความจริง

ฉันมาทำอะไรตรงนี้กันหนอ

เมื่อชีวิตโดนทำร้าย จงกัดฟันแล้วนึกไว้...

...โลกจะสุขสบายนั้นเป็นได้หลายทาง
ต้องหลบสิ่งกีดขวางหนทางให้พ้นไป
จะสบความสุขสันต์สำคัญที่ใจ
สุขและทุกข์อย่างไรเพราะใจตนเอง

ฝ่าลู่ทางชีวิตต้องคิดเฝ้าย้อมใจ
โลกมืดมนเพียงใดหัวใจอย่าคร้ามเกรง
ตั้งหน้าชื่นเอาไว้ย้อมใจด้วยเพลง
ไยนึกกลัวหวาดเกรงยิ้มสู้

คนเป็นคนจะจนหรือมี
ร้ายหรือดีคงมีหวังอยู่
ยามปวงมารมาพาลลบหลู่
ยิ้มละมัยใจสู้หมู่มวลเภทภัย

ใฝ่กระทำความดีให้มีจิตโสภา
สร้างแต่ความเมตตาหาความสุขสันต์ไป
จะสบความสุขสันต์สำคัญที่ใจ
เฝ้าแต่ยิ้มสู้ไปแล้วใจชื่นบาน

Create Date : 16 มีนาคม 2554

Last Update : 17 มีนาคม 2554 0:27:10 น.

1 comments

Counter : 781 Pageviews.

อีกนานครับ แต่บอกได้อีกอย่างว่าพี่ไทยยังกินไม่น่ากลัวเท่าพี่กัน

โดย: โดดเดี่ยวใต้แสงจันทร์

วันที่: 17 มีนาคม 2554 เวลา:0:01:47 น.