|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
3 พฤษภาคม 2550
|
|
|
|
ขอแนะนำหนังสือ "ซากุระ"
ซากุระ ผู้แต่ง : นิชิ คานาโกะ ผู้แปล : ฤทัยวรรณ เกษสกุล ความรักที่เราให้กันอยู่ทุกวันนี้มีหลายแบบ ทั้งความรักที่ให้กับพ่อแม่ ความรักที่ให้กับคนที่เรารัก ความรักที่เราให้กับเพื่อน หรือในอีกหลายแบบที่จะมีให้กัน ดูจะเป็นความรักแบบใสๆ ไร้มลพิษ ซากุระ ที่จะกล่าวถึงนี้ไม่ใช่ดอกไม้ หากแต่เป็นเจ้าสุนัขสาวน้อย ที่เป็นดั่งสัญลักษณ์แห่งความสุขใจ เป็นเครื่องการันตีความสุขและ รอยยิ้มรวมถึงชีวิตชีวาภายในบ้าน ทั้งยังเป็นศูนย์รวมก่อเกิดความทรงจำของทุกคนในครอบครัวอันยากจะลบเลือน ซากุระ นวนิยายรักร่วมสมัยของญี่ปุ่นที่สะท้อนความรักอันไม่จำกัดรูปแบบในโลกใบนี้ ผ่านตัวละครน่ารัก สี่ขา ตัวน้อย อ่านแล้วจะทำให้คุณได้ซาบซึ้งไปกับความรักในแบบที่คุณเองก็ต้องยิ้มรับอย่างเต็มใจ ที่มาจาก nationbook ค่ะ
เพิ่งอ่านเรื่องนี้จบ เมื่ออาทิตย์ก่อนนี้เอง เพราะเห็นน้องสาวซื้อมานานแล้ว แต่เราไม่ได้อ่านเพราะคิดว่าเป็นเรื่องความน่ารักของหมากับคนเลี้ยงแน่เลย แต่พอได้อ่านแล้ว... อืม... ทำไมไม่รีบอ่านก่อนหน้านี้นะ เป็นเรื่องที่ชนะใจเรื่องหลาย ๆ เรื่องตอนนี้ที่อ่านค้างไว้ ทำให้รู้ว่า ความสุขตอนเด็ก มันมีค่ามาก ๆ นึกถึงเมื่อไรก็สามารถยิ้มได้ เอาไว้ปลอบใจเวลาโตขึ้น เมื่อโลกเรามันไม่ได้เป็นแบบที่หวัง ....เมื่อโตขึ้น คนเรามีเรื่องที่ทุกข์ใจมากมาย อยู่ที่ใครจะสามารถจัดการความทุกข์ของตัวเองได้ (แต่เราอาจจะมีทางออกอื่นๆที่ดี เช่น ไปศึกษาธรรมะ นั่งสมาธิ วิปัสสนา ก็ได้) แต่เราก็สามารถที่จะเลือกเก็บความทรงจำดีๆ ในวัยเด็กนั้นมาคิดถึง ยิ้ม สู้ต่อไปได้ และอีกเรื่องหนึ่งในเรื่องนี้ที่สะเทือนใจมาก คือตอนที่พี่ชายคนโต "ฮาจิเมะ" ฆ่าตัวตาย ด้วยสายจูงซากุระที่น้องซื้อให้ ทำไมคนที่เป็นถึงขนาด The Legend of Hajime คือชีวิตที่มีแต่คนรุมล้อม เป็นคนเด่นตลอดเวลา เมื่อเจอเหตุการณ์ที่ตัวเองต้องพิการ ทำใจไม่ได้ จนต้องฆ่าตัวตายเลยหรือ อดมาคิดไม่ได้ว่า ถ้าเราเป็นแบบฮาจิเมะล่ะ?? จะทนได้ไหม... (แต่การฆ่าตัวตายเป็นกรรมหนักในพุทธศาสนานี่นะ) อีกเรื่องที่ค้างคาใจคือ ทำไมพ่อถึงทิ้งแม่ไป ในยามที่มีเรื่องที่ทุกข์ใจที่สุดเกิดขึ้นในบ้าน เราไม่เข้าใจเลย ในเมื่อรักกันขนาดนั้น แต่พอถึงเวลาที่ทุกข์ใจพ่อกลับเดินไปจากบ้านเฉยๆ หรือพ่อเครียดมาก เลยต้องเอาตัวรอด หนีไปจากสถานการณ์นั้น..... แล้วเรื่องนี้ก็จบ จบแบบเรียบๆ อ่านแล้วเป็นสุขใจ ตระหนักถึงความเป็นจริงที่อาจจะเกิดในชีวิตมนุษย์ได้ ความไม่แน่นอนคือ...ความแน่นอน...
Create Date : 03 พฤษภาคม 2550 |
|
16 comments |
Last Update : 3 พฤษภาคม 2550 13:59:49 น. |
Counter : 665 Pageviews. |
|
|
|
| |
โดย: Blitzer 3 พฤษภาคม 2550 16:51:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: คุณสน 4 พฤษภาคม 2550 17:02:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: เนระพูสี 28 สิงหาคม 2550 4:04:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: โสมรัศมี 28 สิงหาคม 2550 8:51:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: aey_tara 28 สิงหาคม 2550 8:55:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป้าหู้เองค่ะ (fifty-four ) 28 สิงหาคม 2550 21:12:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: ดำรงเฮฮา 24 กันยายน 2550 15:47:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: bai (bimbalo ) 4 กรกฎาคม 2551 23:41:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: คาโอรุ+มิกิ (bimbalo ) 4 กรกฎาคม 2551 23:44:11 น. |
|
|
|
| |
|
|
หมูผี |
|
|
|
|