ทริปขับรถตะลุยเมืองโพฮัง ร่วมงานแต่งเพื่อนเกาหลี

สวัสดีค่ะ เพื่อนๆทุกท่านสุดสัปดาห์ที่ผ่านมาเป็นอย่างไรกันบ้างคะ

สำหรับเพียวเอง สุดสัปดาห์ที่ผ่านมานี้ เพียวไปเที่ยวเมืองโพฮังซึ่งอยู่ทางตอนใต้ของเกาหลีมาค่ะ

สืบเนื่องจากว่า เพื่อนสนิทของแฟน แต่งงานหุหุหุ กลุ่มเพื่อนๆก็เลยรวมตัวกันจากโซล ลงไปงานแต่งที่เมืองโพฮังกันค่ะ

โพฮังอยู่ในเขต คยองซังนัมโดและเป็นเมืองที่อยู่ใกล้ๆ ปูซาน

มีทะเล ทะเล้ ทะเลแต่ไปรอบนี้ไม่ได้ลงเล่นน้ำนะคะ ไปเดินดูตลาดเฉยๆ

บรรยากาศที่โพฮังจะไม่คึกคักเหมือนในโซล ใครที่ชอบบรรยากาศสบายๆ ขอแนะนำเลยล่ะค่ะ

ยังไงจะขอเริ่มตั้งแต่สาธยาย 5555555เม้ามอยเลยละกันนะคะ

ขอเริ่มตั้งแต่การเก็บกระเป๋าเลยนะคะ

เพียวเก็บของเอง ทุกสิ่ง ของตัวเอง ของแฟน และผองเพื่อนพร้อมของขวัญให้เจ้าสาว ยัดเข้าไปในกระเป๋าใบเดียว  (คือเพียวเป็นแม่บ้านหรืออัลไล 5555)

ตอนนี้กำลังบ้าครีม Cellcera โรงพยาบาลศัลยกรรมที่เกาหลีแห่งนึงอย่างแรง ถึงขึ้นสั่งซื้อและ แพ๊คฝากค่ะ 5555 บ้าไปแล้ว

กระเป๋าแน่น เหมือนไปอยู่สองอาทิตย์ 555 คือแค่ของฝากให้เค้าก็เต็มแน่นแล้วอ่านะ 55555

ถามว่าพร้อมมั้ย คือ ดูได้จากรูปค่ะ 55555 ขอปิดหน้าปิดตานิดนึงนะคะ ลั้ลลามากมาย

ตอนเดินทางก็แบบว่านะ ก็มีเลือกนั่งหน้าหรือหลังใช่ป่ะคะ 

แน่นอนว่า คนที่ถูกเลือให้นั่งเบาะหน้าคืออออออ  เพียวนั่นเอ๊งงงงงงงง โหะๆๆๆ คนข้างหลังคือเพลีย.. คือหลับ

ส่วนเพื่อนแฟนเป็นคนขับค่ะ เริ่มดีดตัวเองกันด้วยกาแฟตาบ๊วกคนละแก้วหญ่ายยยยย

คือมั่นใจว่ายังไงก็จะง่วงนอน เพราะฉะนั้นสองคนด้านหน้าจะต้องจัดกาแฟไว้เต็มๆก่อนค่ะ

จากนั้นก็ลุยต่อ... ตำแหน่งแนวเบาะหน้ายังเป็นเช่นเดิม มีเพิ่มมาแค่เสียงกรนเล็กๆเหอะๆ ใครเนี่ยยยย

ระหว่างทางก็มีกินกรุบกริบบ้างค่ะพอดีว่าพี่ผู้หญิงในกลุ่มเพื่อน มาไม่ได้ เลยฝากขนมมาเพิ่มพลัง (และความอ้วนกริ้วววว)

อย่างในรูปนี่คือ ทาร์ตไข่เพียวได้ทานแค่ครึ่งเดียว (เพราะฉงฉานคนข้างหลังเลยแบ่งให้ทานด้วย 555)

คือว่ากะกันไว้แล้วว่าจะไม่แวะที่พักข้างทางเพราะเดี๋ยวจะลงไปโพฮังไม่ทันเวลานัดรวมกลุ่มตอนเย็น มีแค่แวะเข้าห้องน้ำเฉยๆค่ะ

ระหว่างทางคือ สองคนที่เบาะหน้าช่วยร้องเพลงกันคนด้านหลังหลับตลอดทาง 5555 แถวบ้านเรียกง่ายๆว่า เบียดเบียน ฮี่ๆๆๆ

ระยะทางจากโซลไปโพฮัง ใช้เวลาประมาณ 5ชั่วโมงครึ่ง หรือเกือบๆหกชั่วโมงได้ค่ะ ไปถึงก็เลยพอดี 4 โมงครึ่ง คืนนี้พักกันที่แพนชั่น

ถึงที่พักเสร็จก็เก็บของค่ะมีออนนี่มารออยู่แล้วคนนึง พร้อมพาลูกชายมาด้วย ชื่อ น้องเซซัง (แปลว่าโลก 5555)อายุ สามขวม ไม่เคยเจอกะเพียวมาก่อน แต่เข้าขากันได้ดีมากอ่ะ 555 กับแฟนเพียวนี่เคยเจอแต่ หลานเชิดใส่ 55555

เก็บของปุ๊บเจ้าบ่าวก็มารับเดอะแก๊งไปทานข้าวมื้อเย็น

คือจะบอกว่าไปแถบทะเลๆแถวๆเกาหลีทีไรแล้วคือมีความสุข เนื่องจากว่า เมนูหลายๆที่มีอาหารประเภท ปลา ปลา ปลา

และแน่นอนว่ามันต้องมีปลาดิบบบบบ ฮ่าๆๆๆ

ฉะนั้นพอไปถึงก็เลยจัดเมนูแรกด้วย มุลฮเวค่ะ(มุล แปลว่า น้ำ / ฮเวคือ อะไรที่เป็นเนื้อดิบๆ ในที่นี้คือปลาดิบ)

ปลาดิบแช่น้ำ(?) 55555 ขออภัยที่ชื่อแอบแย่นะคะไม่รู้จะแปลยังไงอ่า เป็นเมนูขึ้นชื่อของที่นี่ค่ะ

ชามนี้สนนราคา 13000 วอน(ตกสี่ร้อยบาทไทยได้ค่ะ) ถ้ากินในโซลจะแพงกว่านี้และไม่อร่อยอย่างแรง

วิธีทานก็คือ ตอนแรก จะมาแห้งๆแบบนี้แล้ว

เค้าก็จะมีน้ำซุปเย็น มาพร้อมกับน้ำแข็ง แยกมาให้ค่ะ เราก็จะเอาน้ำอันนั้นราดลงไปในถ้วย

แล้วก็จะมีเส้นก๋วยเตี๋ยวลวก ใส่เส้นไปด้วยแล้วก็คลุกๆๆๆๆให้เข้ากัน

และ วู้ววววววววววววววว กลายเป็น ปลาดิบแช่น้ำ5555

ถ้ายังไม่พอก็จะมีข้าวสวยร้อนซึ่งเอาลงไปคลุกกับน้ำราดได้อีกเช่นกัน เมนูหน้าร้อนชัดๆ ชื่นใจๆ

เพื่อนแฟนถามว่า ทานได้มั้ย ถูกปากหรือเปล่าเพราะเป็นต่างชาติ กลัวไม่ทาน

ที่ไหนด้ายยยยยยยย หมดจ้า ไม่ต้องกังวลเลยเพียวกะปลาดิบ เกิดมาคู่กัน 555555

คือ อร่อย อร่อย อร่อยมากกกกกกกกก แต่เย็น 555หนาวไส้เลออออออ แต่คือ จริงๆนะ อร่อยค่ะ

พอทานเสร็จนี่ก็เวลาประมาณ 5โมงครึ่งได้ค่ะ คือมันเร็วเกินไปที่จะกลับที่พักเลยเนาะ5555

เราก็เลยไปแวะที่ตลาด ชื่อว่า ตลาด จุกโด 죽도시장 เป็นตลาดที่ขายของจิปาถะมากรวมไปถึง อาหารทะเล สดๆ ของชอบเพียวเลยค่ะ

พอไปถึงตลาดก็มีผู้นำแก๊ง 555 แฟนเพื่อนเพียวชวนกันแล้วว่า มีรอบสอง ซื้อไปกินกันที่บ้านพักเนาะ เราเลยจัดปลาดิบขนาด 2 กิโลแพ๊คกลับบ้าน

ส่วนน้ำจิ้มที่นี่ต้องซื้อแยกค่ะ สนนราคาปลาดิบ และ น้ำจิ้ม อยู่ที่ 33000 วอน(ถูกกว่าที่โนรยางจินอีกกกก) ส่วนเมนูน้ำๆก็จะหนีไม่พ้น มาม่า 55555ซื้อไปต้มกันเอง

พอกลับมาถึงที่พักก็ค่ำค่ะ วิวยามเย็นถ้าเห็นด้วยตัวเองมันจะสวยมากกกก (ขอขอบคุณตากล้องนะคะ )

ส่วนเครื่องดื่มก็ โซจู 2 ขวด และเบียร์นิดหน่อยพอที่ คน 5 คนจะทานได้ (เพียวนี่เบรคตั้งแต่โซจูแก้วที่ 3 ค่า ไม่ได้เมานะแต่กลัวทานปลาไม่ได้ 555 )

นั่งคุยนั่นคุยนี่ไปเรื่อยๆ มีเล่นเกมค่ะ 5555เหมือนเพียวโดนรุม โดนถามตลอด เจอแฟนได้ไง แฟนใจดีมั้ย ชอบเพราะอะไรคือเหมือนสัมภาษณ์มากกว่าที่จะเล่นเก่มอ่ะ 555 ซักพักเสร็จก็แยกย้ายเข้านอนเพียวกะพี่ที่พาลูกมาด้วยนอนด้านในค่ะ ส่วนผู้ชาย นอนด้านนอก (แอบมีเสียงกรนลอดผ่านประตูห้องด้วยค่ะ 5555)

เช้ามาก็ เตรียมแต่งตัวไปงานแต่ง คือ ที่เกาหลีเพื่อนเพียวบอกว่า เวลาผู้หญิงไปงานแต่งงานคือใส่ชุดสีอะไรก็ได้ ยกเว้นสีแดง และสีขาวค่ะ

(ไม่ใช่เรื่องความเชื่อ แต่ว่าเป็นเรื่องของมารยาทเพราะว่ามันจะไปดึงความสนใจจากเจ้าสาว)

เพียวก็เลยขอสีโทนน้ำตาลส้มไว้ก่อนถ่ายรูปไว้เป็นที่ระทึก

เพื่อนแฟนอีกคนที่ขับรถเมื่อวานวันนี้กลายร่างมาเป็นพิธีกรประจำงานค่ะ 5555

งั้นเดี๋ยวมาดูงานแต่งแบบเกาหลี ดีกว่าว่าเป็นไงบ้าง เนื่องจากว่ากลุ่มเราไปเร็วเลยได้มีโอกาสถ่ายรูปบรรยากาศก่อนเริ่มงานค่ะ

ค่อนข้าง ว้าววววอันนี้เค้าบอกว่าเป็นงานขนาดไม่ใหญ่มากค่ะ แต่คือบรรยากาศดูดีมากๆ

ที่เกาหลีก็มีการใส่ซองแสดงความยินดีเหมือนกับที่ไทย

ปกติก็จะใส่ซองที่ประมาณห้าหมื่นวอนยิ่งถ้าสนิทกันมากๆจำนวนเงินก็จะสูงขึ้นไปอีกค่ะ อันนี้แล้วแต่คน

แล้วก็ส่วนใหญ่จะเป็นการทานเลี้ยงแบบบุฟเฟ่ต์ค่ะตอนใส่ซองทางเจ้าภาพจะให้คูปองอาหารมา พอพิธีเสร็จแล้วก็จะเริ่มทยอยไปทานค่ะ

พองานเสร็จก็เริ่มทยอยกลับ...เนื่องจากสัปดาห์ที่ผ่านมาเป็นวันหยุดยาว ตั้งแต่วันพฤหัสถึงวันอาทิตย์ เลยมีคนไปเที่ยวต่างจังหวัดมากเป็นพิเศษ

เลยกะกันไว้ว่าน่าจะใช้เวลาในการเดินทางถึงกรุงโซล ประมาณ 8 ชั่วโมงค่ะ ตายๆๆๆๆ

เติมภาพประกอบด้วยท้องฟ้ายามเย็น แหะๆๆๆ

สรุปว่า ตามที่คาด ออกจากโพฮัง บ่ายสองถึงโซลตอน สี่ทุ่ม 20 นาทีค่ะ สวดยอดมากกกกกก

ทริปนี้จะบอกว่า ทั้งเหนื่อย ทั้งสนุกรู้สึกขอบคุณทุกคนมากๆที่ทำให้ได้ประสบการณ์ดีๆแบบนี้

ต้องขออภัยจริงๆที่รูปไม่เยอะนะคะไว้คราวหน้าจะพยายามถ่ายรูปเยอะกว่านี้ หาสาระมาเติม เยอะกว่านี้ค่ะ

ฝากติดตาม wimalininkorea.bloggang.com ด้วยนะค้า

ขอบคุณมากค่ะ

Create Date : 09 พฤษภาคม 2559 Last Update : 9 พฤษภาคม 2559 17:06:35 น. Counter : 1004 Pageviews.		1 comments
Share Tweet