ความจริงที่ต้องยอมรับ

สงสารลูกมากจนกลายเป็นความเจ็บปวดแทน........ไม่มีอะไรที่จะเจ็บปวดเท่านี้อีกแล้ว.....ลูกได้รับน้ำนมของแม่ที่แม่ป้ำออกมาใส่ขวดไว้ทางสายยางที่เอาสลิ่งฉีดสอดผ่านเข้าไปทางจมูกผ่านลำคอลงไปสู่กระเพาะอาหาร

ลูกแม่สบายดีเหมือนเด็กทั่วไป.......แค่ลูกดูดและดื่มนมไม่ได้เองเหมือนเด็กคนอื่นๆ.......แต่วันนี้หมอบอกจะเอาเพดานปลอมที่ทำมาจากซิลิโคลแข็งมาให้ลูกลองดูว่าลูกจะมีปฏิกิริยาต่อต้านแบบใหน..

และแล้วหมอก็เอาเพดานปลอมมาใส่ให้ลูก........และเขาก็ไม่มีปฏิกิริยาต่อต้านอะไรแค่หยีหน้าตอนเอาใส่ปากให้เขาใหม่ๆแค่นั้นเอง.......และเขาก็ดูดนมแต่ไปได้ดีอย่างเด็กทั่วไปเพราะเขายังไม่ชิน.....หมอบอกต้องให้เขาดูดบ่อยๆแล้วก็จะชินไปเอง..

ทุกๆเช้ามืดแม่ต้องลุกมาปั้มน้ำนมเพื่อที่ป๋าปี้ของลูกจะได้เอานมไปส่งลูกตอนที่เขาต้องออกไปทำงาน........ซึ่งช่วงนี้เป็นช่วงที่หนักมากสำหรับป๋าปี้เพราะเขาต้องเข้างานตีห้าสี่สิบห้า......เขาต้องเอานมไปส่งลูกก่อนเลยไปทำงานเลย.......พอเลิกงานมาสี่โมงพ่อก็มารับแม่ไปเยี่ยมลูก.

สำหรับแม่ก็เป็นอะไรที่สุดๆเพราะคิดถึงลูกและสงสารลูกอีกต่างหาก.......ที่ห้องนั้นจะม่เด็กออ่นที่คลอดก่อนกำหนดและอีกปัญหานาๆประการหลายๆคน......

ตื่นเช้าอีกวันแม่กับพ่อได้ไปเยี่ยมลูกในตอนเย็นๆเหมือนทุกๆวัน.......ลูกแม่ร้องให้เสียงแหบแห้งเลย.......เพราะที่ห้องมีเด็กหลายๆคนถ้าเด็กคนใหนไม่ได้ป่วยเขาจะไม่อุ้มเด็กมากเดี๋ยวเด็กก็หยุดร้องไปเองเพราะเด็กออ่นไม่ร้องนาน.....ลูกแม่เสียงแหบเขาคงปล่อยให้ลูกร้องจนเงียบไปเองเสียงถึงได้แหบแห้งแบบนั้น..

หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปแม่ไม่มีน้ำนมไปส่งลูกอีกแล้ว.......เพราะว่าการที่แม่ตกใจเสียใจเรื่องลูกทำให้ต่อมน้ำนมหยุดใหล.......เพราะความโศรกเศร้าไปกระตุ้นต่อมฮอร์โมนให้หยุดทำงาน......แค่หนึ่งอาทิตย์ที่ลูกได้ดื่มน้ำนมของแม่จากสายยางที่ฉีดผ่านลงไปในกระเพาะอาหารให้ลูก..

แม้จะน้อยนิดแต่ก็ยังดีกว่าจะไม่ได้ดื่มซะเลย.........หลังจากนั้นลูกต้องดื่มนมผงสำหรับเด็กต่อไป.......แต่จะทำอย่างไรได้........ในเมื่อมันมีเหตุการณ์แบบนี้เราก็ต้องยอมรับคาวมจริง

เวลาช่างผ่านไปได้เชื่องช้ามาก......เราอยากได้ลูกกลับไปอยู่ที่บ้านกับเราแต่ลูกต้องเรียนรู้วิธีดูดนมจากสิ่งแปลกปลอมอยู่ในปากลูกให้ชิน......และหมอก็ต้องดูแลลูกด้วยว่าได้รับน้ำนมเพียงพอหรือไม่..

และแล้ววันนั้นก็มาถึง.......สิบสี่วันกับการที่อยู่..รพ..เด็ก
วันนี้แล้วลูกจะได้กลับบ้านซะที......และหมอก็ได้คุยกับเราว่าลูกต้องมาตรวจทุกๆเดือน.......เพราะเรื่องเพดานปลอมต้องตรวจบ่อยๆเพราะเด็กโตเร็วเดี๋ยวเพดานไปกดเหงือกลูกจะทำให้เจ็บ....ฉะนั้นต้องมาตรวจทุกๆเดือนและอาจจะได้ทำเพดานปลอมให้ใหม่เรื่อยๆเพราะปากและเพดานเด็กก็ต้องโตขึ้นจะได้ไม่ไปกดเหงือกให้เจ็บปวดเวลาดูดนม

 

Create Date : 18 มิถุนายน 2549		0 comments
Last Update : 30 มิถุนายน 2549 0:58:09 น.
Counter : 1016 Pageviews.
Share Tweet