เมื่อลูกน้อยจะต้องเรียนซ้ำชั้นคงไม่มีพ่อแม่คนใหนมีความสุขแน่....ช่วยด้วยลูกต้องเรียนซ้ำชั้น......คุณพ่อคุณแม่บางท่านคงรำพึงรำพันอยู่ในใจ....ถ้ารู้ว่าลูกต้องเรียนซ้ำชั้น

พรุ่งนี้โรงเรียนที่สวิสในรัฐซูริคจะต้องเปิดเทอมแล้วค่ะ...
20 สิงหาคม 2007 คือปีการศึกษาใหม่ที่เริ่มต้นของเด็กๆที่สวิสในเขตุซูริค...
เพราะในบางแห่งเปืดเทอมไปไดหนี่งอาทิตย์แล้วค่ะ

เด็กเล็กก่อนวัยเรียนก็ต้องเริ่มไปเข้าชั้นอนุบาลที่สวิสจะมีอนุบาล1ปีและอนุบาล2ปีแล้วแต่เขตนั้นๆจะจัดตั้งกันเองถ้าเด็กมีพัฒนาการไม่เร็วก็อาจจะต้องอยู่อนุบาลสามปีก็มี

เด็กๆหลายๆคนจะได้ไปเข้าชั้นป.1.....ส่วนเด็กๆชั้นอื่นๆก็ต้องได้เลื่อนชั้นไปตามเวลาและอายุ

เด็กหลายๆคนจะต้องเรียนซ้ำชั้น.....ซึ่งพ่อแม่และตัวเด็กเองคงไม่แฮปปี้มากนัก.....แต่จะทำอย่างไรได้ในเมื่อเด็กหัวไม่ดีไม่มีความสามรถจะขึ้นไปเรียนชั้นสูงๆได้อย่างเด็กคนอื่น.....คุณครูจึงต้องให้ซ้ำชั้น

คุณครูที่นี่จะดูและเด็กๆดีมาก....ยิ่งโรงเรียนในหมู่บ้านเล็กๆอย่างของพวกเราที่โรงเรียนนี้จะมีชั้นป.1-ป.6.....ห้องหนึ่งมีเด็กไม่มากคุณครูก็ดูแลเด็กได้ทั่วถึงและหมู่บ้านของเรามีเด็กต่างชาติน้อยมาก....

ฉะนั้นโรงเรียนตามชานเมืองจึงดีกว่าโรงเรียนในเมือง....เพราะในเมืองใหญ่โรงเรียนก็ใหญ่เด็กต่างชาติที่กร้าวร้าวก็เยอะหมายถึงต่างชาติที่ทำสงครามกันบ่อยๆห้องเรียนหนึ่งๆก็มีเด็กมากว่าโรงเรียนแถบชานเมืองคุณครูก็อาจจะดูแลได้ไม่ทั่วถึง

ที่ห้องของเควินมีเด็กเก่งที่ได้เลื่อนชั้นในกลางเทอมคือเด็กชาย.....เพราะเด็กเรียนดีหัวไวคุณครูจึงให้เลื่อนชั้นไปอยู่ชั้นป.5ปรกติเด็กจะได้ขึ้นชั้นป.4ในวันพรุ่งนี้แต่เพราะเด็กหัวดีเลยได้เลื่อนไปชั้นสูงป.5เพื่อที่เด็กจะได้ไม่มานั่งรอเพื่อนๆให้เสียเวลา....และเด็กหญิงอีกคนได้ลงมาอยู่ในชั้นเดียวกับเควินในกลางเทอมเพราะไปไม่ใหวในชั้นของเธอ

การที่เด็กหัวดีคุณครูก็ได้แนะนำปรึกษากับผู้ปรกครองของเด็กก่อนว่าเด็กอยากไปใหมไปอยู่ชั้นอื่นหมายถึงชั้นสูงขึ้นไปอีกชั้นมากกว่าวัยของเขา

ถ้าเด็กไม่อยากไปก็ไม่มีประโยชน์ที่จะผลักดันเด็กเพราะเด็กชอบเรียนกับเพื่อนร่วมชั้นมากกว่าต้องไปเรียนกับเพื่อนๆใหม่ต้องหาเพื่อนใหม่อะไรแบบนั้น....แต่ถ้าเด็กพอใจที่จะไปอยู่ชั้นอื่นไม่กดดันก็จะเป็นการดีย่นเวลาในการเรียนไปอีกปี

เพื่อนหญิงของเควินอีกคนที่เรียนร่วมกันมาตั้งแต่ป.1-ป.3.....ปีนี้เธอก็ต้องซ้ำชั้นไม่ได้ไปขึ้นชั้นป.4อย่างเพื่อนๆเพราะเด็กหัวไม่ดีและอีกปัญหานานาประการ

การซ้ำชั้นที่สวิสไม่ใช่เรื่องแปลกเพราะคุณครูบอกว่าถ้าเด็กหัวไม่ไปให้ซ้ำชั้นในตอนป.1-ป.2-ป.3-จะดีกว่าเพราะเด็กในวัยนี้จะไม่ค่อยคิดมากไม่อายเพื่อนๆที่ตัวเองจะต้องซ้ำชั้น.....ดีกว่าไปซ้ำชั้นสูงๆอะไรแบบนั้น

การศึกษาที่สวิสจะดีมากลำดับการเรียนของเด็กๆจะมีคร่าวๆดังนี้
เริ่มในวัยสี่ขวบกว่าๆก็ต้องไปเข้าอนุบาลในบางเขตุจะมีอนุบาลปีเดียวแต่ในบางเขตุจะมีอนุบาลสองปีแล้วแต่เขตุนั้นๆจะตัดสินใจตั้งกฏขึ้นมา

อนุบาลที่สวิสจะไม่ได้เรียนเขียนอ่าน.....เด็กๆจะได้เรียนความรู้รอบตัวทั่วไป...การอยู่ร่วมกับเด็กคนอื่นๆ...การมีระเบียบวินัยในชีวิตประจำวัน.....และการละเล่นต่างๆการวาดภาพและงานฝีมือต่างเพื่อที่จะพัฒนาสมองของเด็กเพื่อที่จะเตรียมเข้าป.1ในภายหน้า

หลังจากพ้นวัยอนุบาลก็จะไปเริ่มต้นเข้าป.1-ป.6....โดยทั่วไปจะมีโรงเรียนชั้นประถมป.1-ป.6แทบทุกหมู่บ้าน

พอใกล้จะสิ้นปีการศึกษาในชั้นป.6....คุณครูก็จะมีการแนะนำผู้ปรกครองทุกคนว่าลูกๆของพวกเราเรียนอยู่ในเกณท์ใหนได้เกรดอะไร

ถ้าเด็กเรียนดีมาตลอดปีการศึกษาจากป.1-ป.6...ก่อนจะสิ้นปีการศึกษาป.6....คุณครูจะแนะนำให้เด็กไปลองสอบเข้า..ยิมมี่....Gymnasium ..ยิมมี่ใช้เวลาในการเรียน...6 ปี
แต่ถ้าเด็กอยู้ในเกณท์การเรียนธรรมดาก็จะไปเรียนต่อ....Sekundarschule....ใช้เวลาในการเรียน3ปีและซึ่งจะมีสามระดับคือ.....A.B.C….ถ้าเด็กเข้าเรียนในระดับ..A..แล้วหลังจากนั้นเด็กก็มีโอกาศไปลองสอบเข้ายิมมี่ได้

มันก็เป็นการดีถ้าเด็กหัวดีสอบเข้ายิมมี่ได้แต่มันต้องอยู่ในความต้องการของเด็กเองด้วย.......เด็กบางคนหัวดีแต่ไม่อยากไปสอบเข้ายิมมี่.....เด็กไม่อยากจากเพื่อนๆไปเรียนชั้นอื่น....ซึ่งยิมมี่จะเรียนหนักมาก......

พ่อแม่ผู้ปรกครองบางคนหวังดีกับลูกเกินไปเพราะรู้ว่าลูกหัวดี......พยายามผลักดันให้ลูกไปสอบเข้ายิมมี่เพื่ออนากคตได้เกรดดีๆ.....ถ้าอนาคตอยากสอบเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยก็มีโอกาศเข้าง่าย.....ในอนาคตได้มีการงานที่ดีอีกต่างหาก

แต่เด็กไม่อยากไปแม้เด็กจะหัวดี....เด็กจะไม่มีความสุขในการเรียนเลย......ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะไปผลักดันเด็กมากเกินไป

คนที่มีลูกย่อมมีความหวังดีที่จะให้ลูกได้มีอนาคตที่ดีที่สุด.....มีความสุขที่เห็นลูกเป็นเด็กดีเรียนเก่ง.....แต่พ่อแม่บางคนจะเดินนำหน้าลูกไม่ได้เดินเคียงข้างลูก

แต่เราสองคนพ่อแม่ของเควินและเดมี่.....ดีใจที่สุดที่ลูกๆเป็นเด็กดี....อ่อนโยน....เชื่อฟังพ่อแม่......และภูมิใจในตัวลูก....ภูมิใจในตัวเขาที่เขาเป็น.....และพ่อกับแม่จะเดินเคียงข้างลูกๆ...เพื่อดูแลเขา....ช่วยเขายามที่เขาต้องการความช่วยเหลือ.....และภูมิใจที่สุดที่ลูกเควินเรียนอยู่ในเกณท์ระดับที่1ของชั้นในกลุ่มของเด็กชายทั้งหมด.....

ชื่นชมลูกลูกจริงๆค่ะเพราะเขาเป็นเด็กดีในวันนี้ของพ่อแม่ค่ะ.....ส่วนวันพรุ่งนี้ไม่รู้ว่าเขาจะเป็นอย่างไร....เราพ่อแม่ไม่สามารถมองเห็นอนาคตได้ล่วงหน้า

พวกเราจึงมีความสุขกับวันนี้....วันที่เป็นความจริง.....วันที่เขาเป็นเขา.....คุ้มค่ากับการที่เราพ่อแม่เหนื่อยแสนเหนื่อยๆเพื่อพวกเขา

สิบปีกว่าๆมาแล้วที่ได้ทำหน้าที่ของพ่อแม่ไม่ขาดตกบกพร่องให้ลูกๆ....ไม่เคยทอดทิ้งลูกไปใหน....ลูกๆจะมีพ่อหรือแม่อยู่เคีนงค้างตลอดมา

ไม่เคยให้คนแปลกหน้ามามาเลี้ยงลูกให้....และไม่เคยเอาลูกไปฝากให้คนอื่นเลี้ยงให้....อยากมีลูกเราจึงต้องยอมเหนื่อยเลี้ยงลูก.....นี่คือความภูมิใจของเราสองคนพ่อกับแม่ค่ะ

เพราะเราคนเป็นแม่...ไม่ได้รับไออุ่นจากพ่อแม่เราเลยรู้ว่าความรักความอบอุ่นที่พ่อแม่ให้กับลูกๆมีค่ามากแค่ใหน....เราเคยขาด.....แต่เราไม่อยากให้ลูกๆขาดในสิ่งที่เราเคยขาด.....ยอมรับว่าเหนื่อย....แต่เหนื่อยแบบมีความสุขค่ะ

ภูมิในในวันนี้ที่สุด...เราก็ได้แต่หวังว่าเขาจะเป็นเด็กดีและขยันเรียนแบบนี้ตลอดไปเพื่ออนาคตของเขาเอง...นะลูกรักเด็กเก่งของป๋าปี้และม่ามี้

เพื่อนๆในชั้นป.4 ของผมเองครับ....และคุณครูประจำชั้นที่แสนดีของพวกเราเองครับ...คุณครูผู้ชายนะครับ....แต่น่าเสียดายที่คุณครูต้องลงไปเป็นครูประจำชั้นของเด็กๆที่จะมาเข้าชั้นป.1ในวันพรุ่งนี้นะครับ....เพราะคุณครูเป็นครูระดับ..Unterstufe ...หมายถึงชั้นป.1-ป.3....น่ะครับในปีการศึกษาใหม่ในชั้นป.4 พวกเราได้คุณครูประจำชั้นใหม่คือคุณครูผู้ชายที่สอนในระดับกลางคือ...Mittelstufe ...

ขึ้นชั้นป.4 ผมได้เป้ใหม่นะครับ...ราคา 79 สวิสฟรังค์ครับ.....แค่นี้แหละครับของปีการศึกษาใหม่ที่ม่ามี้ซื้อให้

ม่ามี้ต้องตัดผมให้ผมก่อนไปเรียนในวันเปิดเทอมคือพรุ่งนี้ครับ 20 สิงหาคม 2007