|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
แม่บ้านมือใหม่หัดจับมีด
ตั้งแต่มาอยู่ญี่ปุ่น ปัญหาหลักที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ก็คือการสื่อสาร ภาษาตอนนี้ก็พอไปไหนได้ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะคล่อง แต่ก็ยังไม่หนักใจเท่ากับอีกเรื่อง นั่นก็คือการทำอาหาร
ตั้งแต่เด็กๆ อยู่กับคุณยายก็เลยไม่ค่อยได้ทำอะไร เคยไปช่วยในครัวบ้าง แต่ก็ไม่เคยจดเคยจำ รู้แต่ว่าพอถึงเวลา ยายก็เรียกไปกินข้าว ยายเคยบ่นๆว่าให้จดให้จำไว้บ้าง จะได้ไม่อายเขาวันหน้า (แต่เราก็ดื้อเอง ไม่ยอมเชื่อ)
พอมาเรียน ทำงานที่กรุงเทพ ใช้ชีวิตอยู่คนเดียวมาเป็นสิบปี ก็ไม่เคยได้แตะหรือเข้าครัว ด้วยความสะดวกสบาย ไม่ว่าจะเดินไปไหน ก็มีร้านอาหารตามสั่งเรียงรายให้เลือก หลังๆเริ่มมีร้านประจำ เดินไปถึงร้านก็สั่งๆจ่ายตังค์ แล้วก็หนึ่งอิ่มวันนั้น จบ
พอย้ายมาอยู่ที่นี่ ค่าครองชีพต่างๆมันต่างกัน อยู่ไทยกินข้างนอกถูกกว่าทำเอง (กรณีอยู่คนเดียว) แต่พออยู่นี่ ต้องทำเองเท่านั้น ยกเว้นเสาร์อาทิตย์ที่เป็นวันขี้เกียจ เราออกไปกินข้าวข้างนอกกัน ทีนี้หละปัญหาเริ่มก่อเกิด คำถามหลักๆเริ่มมา จะทำไรกินดีละเนี่ย ปกติอยู่ไทยแค่คิดว่าเย็นนี้จะกินไร บางทียังรู้สึกเหนื่อย (หลังจากทำงานมาทั้งวัน สมองเริ่มล้า ไม่คิดอะไรมากก็ส้มตำ ยำ ก๋วยเตี๋ยว จบ )
แต่ตอนนี้ต้องเริ่มคิดเมนู ส่วนประกอบ แล้วก็วิธีทำ อาหารไทยก็ยังพอทำได้ เพราะเราเองก็รู้รส และรู้ว่าต้องใช้อะไรบ้าง (หาข้อมูลจากในเน็ท) แต่อาหารญี่ปุ่นนี่สิ เหมือนต้องมานั่งเรียนหนังสือกันอีกรอบ ประมาณว่าเริ่มตั้งแต่ท่องชื่อผักชื่อปลากันเลยทีเดียว
และแล้ววันก่อน ที่โรงเรียนมีทำอาหารร่วมกัน อาจารย์มอบหมายให้เราหั่นต้นหอม อันนี้ไม่มีปัญหาก็พอทำได้ หั่นอย่างอื่นอาจารย์ก็ทำให้ดูเป็นตัวอย่าง แต่ท้ายที่สุดเค้าให้ตัดแครอท แต่ก่อนหั่น ให้แกะสลักด้านข้างเพื่อเวลาที่หั่นออกมาแล้วมันจะออกมาเป็นรูปดอกไม้ อาจารย์ก็ทำให้ดูเหมือนเดิม แล้วแกก็เดินไปทำอย่างอื่น เราก็เริ่มปฏิบัติการเฉาะแครอท อาจารย์อีกคนอยู่ข้างๆเห็นเข้า ตะโกนขึ้นมาทันที่ว่า abunai!! อันตราย!นะนั่น อย่าจับมีดแบบนั้นสิ เดี๋ยวมันจะหั่นมือเอา สงสัยว่าเค้าคงกลัวเราหั่นนิ้วโชว์ แล้วก็ถามต่อว่า ...... ""นี่คุณอยู่บ้านทำอาหารรึเปล่า ""(ที่นี่คงเป็นเรื่องที่แปลกมากถ้าเราบอกว่า ไม่) แต่เราก็ต้องตอบตามจริงไปว่า ทำค่ะ แต่ก็พึ่งมาหัดเอาเมื่อตอนมาอยู่นี่หละ แกเลยยอมเสียเวลามานั่งสอน ตั้งแต่วิธีจับมีด (เราถือมีดเหมือนจะสับหมู) วิธีหั่น ทำมือยังไงไม่ให้โดนนิ้ว หลังจากเรียนคอร์สวันนี้ ยอมรับว่าได้ความรู้ขึ้นมาก
จากเรื่องง่ายๆ แต่เรากลับทำไม่ได้
เคยคิดว่าทำ report ที่ทำงานที่ว่ายาก ยังง่ายกว่าการทำอาหาร
แต่ถ้าเราเอาใจใส่ในรายละเอียดจริงๆ เราเองก็น่าจะทำได้เหมือนกัน ทีนี้ก็กลับไปไว้เล็บได้เหมือนเดิมแล้ว จากที่ช่วงแรกๆมาเล็บสวย ทำอาหารไปหั่นเล็บตัวเองไป สมีจะรู้ไหมเนี่ย เหอๆๆๆ
แล้วก็ต้องขอบคุณบล็อคของพี่ๆที่นี่ ที่เค้าแบ่งปันสูตรการทำอาหารไว้ให้ทำตามได้ ทำให้เราวันไหนคิดไม่ออกก็ทำตามที่พี่ๆเค้าลิสต์ไว้
ขอบคุณบล็อคของ คุณเต่าญ๊่ปุ่น กับคุณป้าพนอจัน ขอบคุณมากๆเลยค่ะที่แบ่งปัน
Create Date : 01 เมษายน 2553 |
|
6 comments |
Last Update : 1 เมษายน 2553 15:24:37 น. |
Counter : 432 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: อิเหนา 1 เมษายน 2553 16:57:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: wasamina IP: 58.95.140.203 2 เมษายน 2553 17:07:34 น. |
|
|
|
|
|
|
|