Bloggang.com : ฝากความคิดถึงไปกับสายฝน : ตัดสินใจมาลองใช้ชีวิตในที่ที่ไม่มีใครรู้จักเรา

ตัดสินใจมาลองใช้ชีวิตในที่ที่ไม่มีใครรู้จักเรา

หลังจากเขียนบล๊อกที่แล้วเดือนกุมภา..อยู่ๆก็คิดอะไรบ้าๆคืออยากย้ายไปอยู่ในที่ที่ไม่มีใครรู้จักเราและเราไม่รู้จักใคร เสริซหาที่อยู่จากในเน็ต เจอบ้านหลังนึงรู้สึกถูกใจมาก ติดต่อผ่าน DDproperty เราบอกจะย้ายจาก กทม. มาอยู่ที่นี่
: พี่จะมาทำงานที่นี่เหรอคะ หรือมีเพื่อนหรือญาติที่นี่เหรอ
: เปล่าค่ะ เราไม่ได้จะมาทำงานที่นี่หรือมีญาติและเพื่อนที่นี่เลย พี่อยู่คนเดียวกับ
น้องหมาแก่ตาบอด1ตัว
: !!! !!!

หลังจากได้บ้านก็เตรียมเก็บของย้าย โทรบอกแฟน บอกเพื่อน ทุกคนเงียบอึ้งพูดเหมือนกันว่ามันไกลไปมั้ย เพื่อนบอกรู้ว่าแกร อยากไปหาอะไรใหม่ๆแต่หาอะไรใหม่ๆแถวปทุมฯ นครนายกก็พอมั้ย นี่เล่นไปสุดอีสาน เออ เอาเถอะไม่อยากให้ไปแต่ก็รู้ว่าพูดอะไรแกรคงไม่ฟังแล้วแต่แกรละกัน

ของเหมือนไม่เยอะแต่พอรถเค้ามาประเมิน
ต้องใช้รถ2คัน เบ็ตเสร็จ 20,000 รถพร้อมคนยกของ
การย้ายก็ หนักหนา สาหัส กว่าครั้งไหนๆ เพราะต้องเดินทางไกล ต้องเก็บของแพ๊คของให้ดีเหนื่อยสุดๆเลย แต่ที่เราเครียดหนักกว่าอะไรคือ ยายชิของเราจะไหวไหม ไม่ได้เอายายขึ้นเครื่องเพราะยายต้องเห็นเราและเราต้องมาพร้อมของเพราะฉะนั้นยายต้องอดทนแม่เชื่อว่ายายชิทำได้
ช่วงก่อนย้าย1วันเรามีอาการเครียดหนักมาก
คิดทุกอย่าง ยายชินางแก่มากแล้วตามองไม่เห็น เดินก็ไม่ไหวค่อยไหวแล้ว ละต้องเดินทางเกือบ8-9 ชม. ซึ่งยายชิไม่เคยเดินทางไกลขนาดนี้มาก่อนเลยในชีวิต แถมต้องไปในที่ใหม่นางจะยังไหวในการจำไหมว่าอะไรอยู่ตรงไหน ที่ไหนนอน ที่ไหนกิน ที่ไหนคือที่สำหรับฉี่อึ

วันเดินทาง 26 เมษา ตี5ครึ่ง เมื่อคืน กทม. ฝนตกทั้งคืนแต่โชคดีมาหยุดตอนตี5 พอดีกับที่รถโทรมาว่าถึงแล้วพร้อมยกของ
เราจัดของทุกอย่างไว้เป็นระเบียบคนยกจะได้สะดวก ของหนัก ของเบา วางไว้คนละฝั่ง แบบยกแป๊บเดียวเสร็จ ยกของขึ้นแค่20-25 นาที ก็พร้อมเตรียมออกเดินทาง ตรงกับเวลาที่กำหนดไว้พอดีเลยคือตี5ครึ่ง ทุกอย่างเหมือนเป็นใจ ทำให้เรารู้สึกผ่อนคลายจากที่เครียด

ตอนออกเดินทาง ผ่านสอง ชม.แรกมา ยายเริ่มมีอาการ งงๆ เพราะปรกติเวลาแม่พาไปไหนเดินทางมากสุดก็แค่ 30 นาที แต่นี่ผ่านมา 2 ชม. ยายเริ่มไม่อยู่สุข จนเราต้องอุ้มยายให้ยายชิสงบ
พอเริ่มเข้าชม.ที่ 3 ยายยิ่งมีอาการกระวนกระวายพอดีกับคนขับปวดฉี่เลยแวะปั๊ม เราเลยพายายชิเดินแถวปั๊มนางเหมือนเริ่มรีแลคแล้วก็ฉี่ และก็ขึ้นรถรีบเดินทางต่อเลย เพราะไม่อยากช้าอยากให้ถึงเร็วๆ ขึ้นรถมายายอาการดีขึ้นมาหน่อยหลับไปสักพัก

เข้า ชม.ที่4 พอยายชิตื่นก็เริ่มมีอาการกระวนกระวายหนักกว่าเดิม เสียงเครื่องยนต์ดังมากและรถก็โคลงเคลง คนขับเค้าเร่งความเร็วเพราะเค้าเองก็คงอยากให้ถึงเร็วๆเช่นกัน แต่ตอนนี้ยายมีอาการกระสับกระส่ายหนักเราเลยต้องบอกคนขับแวะปั๊มอีกครั้ง

พอยายลงรถได้อึ๊แตกหน้ามินิมาร์ททั้งที่ก่อนออกเดินทางยายอึฉี่มาเรียบร้อย เราต้องรีบเก็บเช็ดให้เค้า คนขับบอกหยุดพักที่นี่เลยละกันครับ เราซื้อน้ำให้ชิกิน ยายชิก็แค่จิบๆเลียๆ ซื้อฮ๊อตด๊อกให้ยายก็แค่ชิมๆ แต่ยายชิเป็นหมาที่เวลาเดินทางไปไหนยายจะไม่ยอมกินน้ำกินข้าวอะไรเลยอยู่แล้ว ...

พอขึ้นรถมา คราวนี้ยายเหมือนสบายตัวเพราะได้อึ๊ ละก็เหมือนทำใจว่าน่าจะอีกยาว นางคงรู้โดยสัญชาติญาณว่าแม่ไม่เคยพามาไกลขนาดนี้ แต่ชิก็เหมือนวางใจว่าแม่อยู่นี่ด้วย เราคอยกอดคอยอุ้มชิตลอดทางให้ชิอุ่นใจ ละนางเหมือนง่วงนางเป็นหมาที่ชอบแอร์ละรถเค้าก็แอร์เย็นดีมากทั้งที่วิ่งทางไกลคงเพราะอากาศดีมาตลอดทางไม่มีแดดเลยคือเป็นช่วงพายุเข้าด้วย นางก็เหมือนพยายามนอนแม้รถโคลงเคลงนางก็แค่เงยหน้ามาทุกครั้งที่รถติดไฟแดงเหมือนคิดว่าถึงแล้วเหรอพอเห็นว่าทุกคนบนรถเงียบ นางก็หลับต่อ เราก็ดีใจว่าลูกทำได้ดีมาก แม่รู้ว่าชิทำได้ อดทนเดี๋ยวเราก็มีความสุขแล้ว แม่คิดแบบนั้นแหล่ะ...

Create Date : 11 พฤษภาคม 2566

Last Update : 13 พฤษภาคม 2566 19:42:55 น.

2 comments

Counter : 264 Pageviews.

บ้านหลังใหม่เป็นไงบ้างครับ
ช่วงเย็น ฝนตกพรำๆครับ

โดย: สองแผ่นดิน

วันที่: 11 พฤษภาคม 2566 เวลา:23:27:28 น.

ขอบคุณครับ
พายุโซโคลนโมคาแค่เฉียดไทย
เมื่อวาน(12 พ.ค.)ช่วงเย็น อุทัยธานีฝนตกหนักครับ
กรมอุตุ พยากรณ์อากาศ มีผลกระทบถึงวันที่ 16 พ.ค.2566
ทางโน้นมีฝนบ้างไหมครับ

โดย: สองแผ่นดิน

วันที่: 13 พฤษภาคม 2566 เวลา:22:38:04 น.

ฝากความคิดถึงไปกับสายฝน

Location :

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Rss Feed

Smember

ผู้ติดตามบล็อก : 18 คน [?]

"ธรรมชาติของความสุขนั้น
เปรียบเสมือน นก
ที่พร้อมจะโบยบินจากไป
ส่วนความเศร้า...
ไม่ต่างอะไร
จากแมว...
ที่มักจะคลอเคลีย
อยู่ใกล้ๆ..
ไล่เท่าไหร่ก็ไม่ยอมไป"