เราปล่อยให้บล็อกงานนิตติ้งร้างลาอยู่นานเลยค่ะ ทั้งๆที่มีรูปผลงานเก็บไว้เยอะเลย แต่ไม่ได้เอามาย่อ เอามาปั๊มตราแสดงความเป็นเจ้าของซะที

รู้สึกผิดต่อนิตติ้งนิดๆนะนี่ เพราะเป็นงานที่ตัวเองชอบและคิดว่าถนัดที่สุด

อย่ากระนั้นเลย วันนี้ฤกษ์งามยามดีเป็นอย่างยิ่ง เราก็เลยจัดการเอารูปกระเป๋าชุดนี้มาปัดฝุ่น แล้วอัพบล็อกในทันใด

ได้แพทเทิร์นมาจากหนังสือ “กระเป๋านิตติ้ง” ของสำนักพิมพ์ประดิดประดอยค่ะ เห็นแบบแล้วชอบมาก เราว่ามันทำไม่ยาก แต่เก๋มากๆ (ไม่รู้คิดไปเองหรือป่าว)

เช่นเคยค่ะ ตอนนี้ก็ไปอยู่กับจ้าของใหม่แล้ว เราทำเป็นของแลกปีใหม่ (โห...ตั้งแต่ปีใหม่โน่นแน่ะ) กับ “ยายศรี” หรือคุณพี่ศรีของสาวๆในห้องงานฝีมือนั่นเองค่ะ

ของแลกที่ได้กลับมา คือกระเป๋าผ้าน่ารัก แอพพลิเครูปหัวใจสุดโปรด   เอาไว้เราจะเอามาอัพบล็อก (ในสักวันหนึ่ง) ค่ะ

นี่ค่ะ ขอเรียกว่า “กระเป๋าแม่-ลูก ฟูฟ่อง” นะคะ

มาดูใบใหญ่ชัดๆกันก่อน ลายเฉียงสวยงาม ที่เราบอกว่า...ทำไม่ยาก...แต่เก๋

มีปัญหากับการติดสายกระเป๋าน่าดูค่ะ เพราะเอาสายหนังสำเร็จชิ้นไหนๆที่มีอยู่มาวางทาบ ก็ไม่ถูกใจเท่าเส้นหนังเล็กๆสีม่วงสวยอันนี้ เราเลยจับมาถักเปีย ให้มีความหนามากขึ้น แต่ว่า.....

จะเย็บติดกับกระเป๋ายังไงอ่ะ

ทำใจอยู่หลายวันค่ะ กว่าจะเริ่มพยายามติดหูกระเป๋า หลังจากถามวิธีจากเพื่อนๆกูรูงานผ้ามาหลายคน เราก็...เอาก็เอา (ฟระ) จากปีใหม่ จนล่วงเลยมาจะถึงวันมิตติ้ง (ครั้งที่ 3) อยู่แล้ว ถ้าไม่ลงมือ ไม่เสร็จแน่ๆ

อืม...ว่าแล้วก็ลืมถามเจ้าของคนใหม่แฮะ ว่าหูกระเป๋า (ที่เราคิดว่าสวย...ที่สุด) มันเวิร์คหรือเปล่า?

ด้านในค่ะ ซับในด้วยผ้าลายจุดสีฟ้า

มาดูใบเล็กนะคะ ใบนี้แอบเปลี่ยนลายให้เป็นเส้นตรงเฉยๆ เพราะว่า...

ลายเฉียงๆ เวลาเย็บประกอบให้เป็นตัวกระเป๋า มันแอบยากอ่ะ (โม้แต่แรกว่าถักลายไม่ยาก แต่มาเผยความจริงว่าเย็บประกอบยาก อิอิ) จริงๆมันก็คงจะไม่ยากค่ะ แต่เราน่ะเคยแต่เย็บแบบที่จับลายนิตมาชนกันให้ตรงลาย แล้วเย็บ พอเจอลายพลิกแพลง ที่ไม่สามารถจะจับลายนิตให้มันมาตรงกันได้ ก็งงค่ะ งง เย็บมั่วไปโลด

จริงๆแล้ว...ลายเป็นเส้นตรง ก็สวยไปอีกแบบเนอะ (เข้าข้างตัวเองตามเคย)

ติดดอกไม้ด้วยค่ะ เพิ่มความฟูฟ่อง

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาชมนะคะ แอบกระซิบว่า เราติดใจถักแบบนี้อีกใบ...ให้ใครบางคน แล้วจะเอามาโชว์ เมื่อถึงวันที่ฤกษ์งามยามดีอีกครั้งค่ะ