สิ่งเดียวที่คอยเยียวยาข้าพเจ้าคือลมหายใจ
Group Blog
 
 
กันยายน 2553
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
12 กันยายน 2553
 
All Blogs
 

The Piano: หญิงสาวกับเปียโน


หากบุรุษเพศเป็นคนกำหนดชะตากรรมแล้วล่ะก็  สตรีเพศคงเป็นคนกำหนดความสัมพันธ์



สิ่งที่เอด้าสูญเสียไปตั้งแต่เด็กนั้นไม่ใช่เพียงการพูด  แต่เป็นจุดเริ่มต้นของหลายๆสิ่งที่เธอต้องเผชิญกับความแปลกแยกมาตลอดชีวิต  ตัวละครอย่างเธอถูกกลั่นแกล้งตั้งแต่เริ่มอย่างหาเหตุผลที่ชัดเจนไม่ได้  บางสิ่งที่พยายามหาแต่ก็ไม่อาจจะตอบได้กระทั่งตัวเธอเอง  ซ้ำร้ายไม่ใช่เพียงแค่เธอจะพูดไม่ได้  ความเป็นเพศได้ทำให้เธอแตกต่างขึ้นไปอีก  เริ่มต้นด้วยการที่เธอต้องยอมรับการตัดสินใจของพ่อเธอ  แม้ในภาพยนตร์จะไม่ได้ระบุไว้  แต่การที่มีลูกสาวพูดไม่ได้ เป็นม่าย  ย่อมทำให้เป็นที่ผลักไสโดยง่าย  พ่อผู้เป็นบุรุษเริ่มกำหนดชะตากรรมครั้งใหม่ให้เธอ  แต่นั่นคงจะเป็นไปไม่ได้  หากบุรุษคนที่สองไม่ยื่นมือเข้ามาวุ่นวายด้วยการขอให้เธอไปแต่งงานกับตน  การแต่งงานกับชายที่ไม่รู้จัก  ไม่ว่าเธอจะยอมรับหรือไม่นั้น  ไม่ได้อยู่ที่เธอพูดไม่ได้  แต่ชีวิตของเธอดูเหมือนจะพร้อมยอมรับและคุ้นเคยไปเสียแล้ว



ในเรื่องจะพบว่าสตรีเพศอย่างเอด้าถูกบุรุษเพศกำหนดหลายสิ่งหลายอย่างมาตลอด  ตั้งแต่ย้ายมาอยู่ที่เกาะเพราะความจำยอม(หรือถูกบังคับ)  ตามด้วยเรื่องของเปียโน  ที่แรกเริ่มไม่มีใครแยแสเธอเลย  จนกระทั่งเธอขอร้องให้ชายพื้นเมืองคนหนึ่งช่วย จนชายพื้นเมืองนั้นได้ตกหลุมรักเธอ  นั่นเองจึงเป็นตัวเริ่มความสัมพันธ์โดยที่ฝ่ายหญิงเป็นผู้สร้าง  จากนั้นจะได้เห็นความต้องการของฝ่ายชายเพื่อให้ได้มาซึ่งความต้องการ  ชายพื้นเมืองทำข้อตกลงกับสามีใหม่ของเธอเพื่อจะได้มีโอกาสอยู่ใกล้ชิด  ตัวเอด้าเองก็มีความต้องการที่จะได้ใช้เวลาอยู่กับเปียโนของเธอ แต่แล้วสิ่งที่ฝ่ายชายได้ทำกับเธออีกนั่นคือมีเงื่อนไขต่อรอง  ต่อความต้องการของตน  สิ่งนั้นได้รับการตอบสนองก็เพราะฝ่ายหญิงก็มีความต้องการเช่นกัน  เมื่อทั้งสองฝ่ายมีความต้องการย่อมเกิดการแลกเปลี่ยน  แม้เป้าหมายจะต่างกันก็ตาม  จนท้ายที่สุดแล้วการเข้ามากำหนดชะตากรรมของฝ่ายชายได้ยุติลง  แต่มันเป็นการเริ่มต้นของความสัมพันธ์  เอด้ากลับมาหาชายชู้(น่าจะใช้คำนี้ได้แล้ว)  แต่ก้อีกนั่นแหละชะตากรรมของเธอถูกเปลี่ยนอีกครั้งจากชายผู้เป็นสามี  ในตอนท้ายผู้ซึ่งเริ่มต้นสร้างความสูญเสีย  นั่นเป็นเพราะการเดินสวนกันระหว่างชะตากรรมและความสัมพันธ์สิ่งที่เกิดขึ้นจึงเป็นความสูญเสีย และสูญเสียด้วยกันทุกฝ่าย


เอด้าเป็นตัวละครหญิงที่มีความเป็นผู้หญิงสูง  ความเป็นผู้หญิงในที่นี้หมายถึงว่าเธอมีความแข็งแกร่งมาก  แม้ผู้ชายหลายคนจะปฏิเสธที่จะเห็นด้วยก็ตาม  ความแข็งแกร่งที่ว่าเกิดขึ้นภายใต้จิตใจของเธอเอง  ภายใต้จิตใจที่ไร้ซึ่งท่าทีแสดงออก  ความแข็งแกร่งของการไม่แสดงออกคือสิ่งที่ตรงกันข้ามกับสิ่งที่แสดงออกว่าอ่อนแอ  การที่เธอไม่สามารถสื่อสารกับผู้อื่นด้วยการพูดทำให้เธอถูกมองเป็นตัวประหลาด  แปลกแยก  นั่นอาจจะเป็นสิ่งที่ทำให้เธออ่อนแอ  ความอ่อนแอของเอด้าถูกปลดปล่อยต่อหน้าเปียโนของเธอเสมอๆ  เป็นความอ่อนแอที่เกรี้ยวกราดมากจากท่วงทำนอง  เปียโนของเอด้าไม่ใช่สิ่งที่จะสื่อสารให้ใคร  หากเป็นเรื่องของการสื่อสารภายใน  เช่นเดียวกับเวลาที่เขียนบันทึกประจำวัน  เราแสดงออกได้ทุกอย่างโดยที่ไม่กลัวเมื่ออยู่ต่อหน้า  เอด้าเริ่มมีความกังวลเมื่อครั้งที่ไม่สามารถจะเอาเปียโนมาเล่นได้  ความกังวลของเธอส่งผลอันยิ่งใหญ่ต่อชายพื้นเมืองผู้ให้ความช่วยเหลือ  จริงอยู่ที่สังคมของเรายอมรับว่าการให้การช่วยเหลือสตรีย่อมมีขึ้นได้โดยเฉพาะกับบุรุษ  แต่สิ่งที่ภาพยนตร์เรื่องนี้กระแทกตอกกลับบทบาทของบุรุษด้วยการเอ่ยยอมรับเงื่อนไขช่วยเหลือนั้น  สิ่งที่เอด้าแสดงออกมาคือความเท่าเทียมกว่า  คือแสดงให้เห็นถึงว่าหากความต้องการนั้นถ้าเธอได้รับแล้วเป็นที่ยุติธรรมสำหรับเธอ  เธอจึงเลือก  หาใช่เพราะถูกบังคับรังแกโดยคนที่มีกำลังมากกว่า  จะมีใครที่รู้ว่าการบรรเลงของเธอนั้นบอกอะไรไว้  บางทีเธออาจจะต้องการเรื่องทางเพศเสียเองก็ได้  ไม่ใช่เรื่องน่าอายสักนิดหากเธอต้องการเช่นนั้น  หรือการที่เธอแอบส่งของให้ผู้ชาย  นั่นเป็นเพราะเธออาจจะเตรียมใจแล้วว่าสิ่งที่ตามมาคืออะไร  เธอเด็ดเดี่ยวกว่า ที่ยอมเสียนิ้วเพื่ออิสระ  การใช้กำลังทำร้ายอาจเป็นเพียงปัจจัยเพื่อให้ได้ซึ่งสิ่งที่เธอหวัง  เธออดทนพอที่จะทำให้เธอถูกปลดปล่อย (ครั้งเมื่อได้เล่นเปียโนและถูกตัดนิ้ว)  ความอดทนของผู้เป็นชายหาได้เทียบเท่าเธอไม่  สิ่งเดียวที่ทำให้เอด้าเสียเปรียบคือการที่พูดไม่ได้  นั่นอาจจะเป็นการต่อให้ที่สมน้ำสมเนื้อที่สุดก็เป็นได้


คนบางคนชอบกล่าวอย่างติดตลกว่า  โชคชะตามักกลั่นแกล้งตน  คนบางคนนั้นอาจจะเป็นหญิงหรือชายก็ได้  คนบางคนที่เหลือจึงกล่าวตอบไปว่ามันเป็นเรื่องของมนุษย์ด้วยกันเอง  ไม่เกี่ยวกับโชคชะตามากำหนด  แต่ท้ายที่สุดแล้วเราจะพบว่าคนที่ไม่กล่าวอะไรเลยอย่างเอด้า  ยอมรับที่จะเป็นทั้งสองอย่างดั่งที่บางคนกล่าวไว้


ขณะที่เล่นเปียโนอย่างสบายใจ





 

Create Date : 12 กันยายน 2553
0 comments
Last Update : 12 กันยายน 2553 21:48:40 น.
Counter : 1561 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


jazpada
Location :
ปราจีนบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




สิ่งเดียวที่คอยเยียวยาข้าพเจ้าคือลืมหายใจ
Friends' blogs
[Add jazpada's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.