(๒๕) ครูชาวค่ายอพยพ

ฉันพอจะมีความรู้ในแผนกอื่นๆ อยู่บ้าง CO สอนเกี่ยวกับวัฒนธรรม นาฬิกา เข็มนาฬิกา บ้าน การซื้อ ขาย แผนที่ การใช้โทรศัพท์จริง การนั่งเก้าอี้เครื่องบินจริง

PASS มีความสุขที่สุขเจอแต่เด็กๆ เขียนจริงสอนจริงเหมือนเด็กประถม มัธยม เรื่องร่างกาย สี ฮาโลวีน เล่นดนตรี ทำขนม
ระบายสี ทายราคา น้ำหนัก ชื่อผักผลไม้ บวก ลบเลข ปฏิทิน ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับประเทศอเมริกา รัฐ กฎหมายการเมืองเบื้องตัน

ส่วนใหญ่การเรียนการสอนของแผนกอื่นๆจะเน้นไปที่การเนื้อหาของภาษาอังกฤษ การสอนในเรื่องวัฒนธรรม ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับประเทศสหรัฐอเมริกา

Learning center เป็นที่ๆทบทวนสำหรับเด็กช้า
lab ห้องฟัง
child care เด็กเล็ก
เรียนเสริม ห้องแล็บ ดูแลเด็กอ่อนความรู้ แม่ และเด็ก

บางทีเราใช้เวลาพักผ่อน ดูวีดีโอ (แน่ล่ะสมัยนั้นยังไม่มีดีวีดี) ฉันแวะไปหาแต๊กรุ่นน้องหนุ่มหน้าสวยอีกคน ซึ่งมีหุ่นป้อมกลมไปทั้งตัว เจ้าหล่อนกำลังนอนพักผ่อนอย่างสบายอารมณ์ดูวีดีโอที่เช่ามาอย่างเพลิดเพลิน

“เข้ามาซิฮะแต๊กดูหนังกำลังจะจบ พี่จะยืมไปดูก็ได้นะ”

แต็กหันมามองพวกเรา ที่จอดจักรยานที่หน้าบ้าน ฉันมองไม่เห็นลูกแมวที่เธอเพิ่งได้มันมา

“น้องแมวหายไปไหนล่ะ แต๊ก” ฉันมองหามันไปมา มือค้นในลังเก่าๆข้างตัว
“ตายฮะ”
“ทำไม ทำยังไง” พวกเราถามเกือบพร้อมกัน
“แต๊ก สงสารมันกลัวมันหนาวเมื่อคืนเอาไปนอนโอ๋ด้วย พลิกไปพลิกมา ลืมไปว่ามันนอนอยู่ข้างตัว ทับมันตาย” แต๊กเอามืออวบอูมปิดหน้าทำท่าเศร้าหมอง
“โธ่เอ้ย นังแต๊ก” ตู่พูดทำหน้าไม่ถูกเพราะไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี
“หนังเกี่ยวกับอะไรแต๊ก”

ฉันเปลี่ยนเรื่อง มองเจ้าหล่อนที่กำลังนอนคว่ำมือหนึ่งเท้าข้างอีกมือหนึ่งจิ้มอาหาร”ว่าง” นอนกระดิกเท้าชี้ฟ้าอย่างเอร็ดอร่อย

“หนัง ABCXYZ ฮะพี่แต่เป็นของชาวสีม่วงอย่างหนูนะ”
“อ๋อ เหรอ แปลกดี น่าสนใจจัง”
“กินไรวะนั่น” อีกคนถาม
“อื๋ยย์ “

เจ้าแต๊กกำลังจิ้มไส้กรอกหมูดุ้นชิ้นเบื้อเริ่มใส่ปากอย่างสบายอารมณ์ และข้างๆตัวมียำแหนมจานใหญ่อยู่ตรงหน้า

“เออ ช่างกินอาหารได้เหมาะกับหนังจังเลยนะเธอ” ฉันพูดแดกดันกับความสบายอารมณ์ของเจ้าหล่อน

การสันทนาการประจำปี เล่นกีฬาสีแบ่งตามแผนก WO, CO, ESL เราใช้สนามกีฬาประจำอำเภอ ทำกิจกรรม วิ่งกระสอบ วิ่งแข่ง เล่นเกมส์หาเหรียญ ส่วนผู้รับภาระเชียร์ลีดเดอร์ จำใจต้องเป็น เงาะ นก ป้อม ฉัน และ ตู่ หนุ่มสวยเป็นหัวหน้าทีม เราฝึกหัดโดยจำท่าของเชียร์ลีดเดอร์ที่มหาวิทยาลัย เราวุ่นวายกับการหาชุดกันตามมีตามเกิด เพื่อการแข่งกันเป็นเชียร์ลีดเดอร์ แต่งหน้า ทำท่าเอนหลังสองมือไข้วหลังเล็กน้อยเหมือนเชียร์ลีดเดอร์ที่มหาวิทยาลัย สองมือไข้ววนเลขแปดแนวนอนไปมา

พอถึงเวลาแข่งวิ่งฉันก็ต้องเปลี่ยนชุดสวยไปวิ่ง (และได้ที่โหล่) ไม่รู้ว่าใครจับชื่อของฉันยัดเข้าไปร่วมแข่งขัน วิ่งจนเหนื่อยสายตัวแทบขาด ได้ยินเสียงรองเท้าตัวเองดังตั๊บๆๆๆ ไม่เห็นใครอยู่รอบตัวเลย เมื่อวิ่งมาถึงเส้นชัยและอับอายจนแทบไม่อยากมองหน้าใคร

ตกกลางคืนก็มีงานเลี้ยงและการแสดงจากครูแต่ละแผนก เมื่อถึงเวลาแสดงในช่วงค่ำ ตู่แปลงโฉมเป็นไอ้หนุ่มนักร้องนำ คราวนี้ พี่กบสาวสวยเกินผู้หญิงแท้ รวมไปถึงมารยาทเหมือนผ้าพับไว้ แต่เวลาที่พี่กบขึ้นเวทีในการแสดงช่วงปลายปีของชาวแคมป์ พี่กบสวยเซ็กซี่ราวกับเป็นคนล่ะคน ทำเอาชายหนุ่มแท้ๆแย่งขึ้นนำไปทำคะแนนกันมากมาย ฉันอดทึ่งไม่ได้หากเมื่อเห็นพี่กบนั่งอยู่บนโต๊ะสอนนักเรียน นิ้วเรียวยาวกรีดกรายหยิบอุปกรณ์การสอน หรือยามที่พี่กบยกมือเรียวยาวใหญ่ปิดหน้ายามเขินอาย กิริยาที่น่าดูน่ามองเสียกระไร

พี่กบมาร่วมเต้นรีวิวประกอบกับฉัน ป้อม เงาะ ในเพลง ”เดอะคาร์บาเรย์” เป็นหางเครื่องฝรั่งแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าเท่าที่หาได้คนที่จะเปรี้ยวสุดน่าจะเป็นพี่กบคนเดียวที่เซ็กซี่ที่สุด ส่วนฉันหาความเปรี้ยวแทบไม่เจอนอกจากสปิริตเวลาเต้นและถามกับตัวเองว่าทำอะไรลงไปได้ยังไง

วันสุดท้ายของการจบการศึกษาในเทอม ครูจะเตรียมอาหารและเครื่องดื่มมาเลี้ยงฉลองการจบการศึกษานักเรียนบางคนก็จะนำอาหารมาร่วมด้วย โดยเฉพาะนักเรียนลาวจะทำก่วยเตี๋ยวผัดที่ปรุงรสใส่ซีอิ้วไม่ใส่หมู มาอย่างอร่อยโดยที่ไม่ต้องใส่เครื่องปรุงเลย ส้มตำ ตำซั่วมาร่วมด้วยซึ่งมีรสชาติอร่อยมากๆ อร่อยกว่าส้มตำที่เรากินเสียอีก เรียกได้ว่าเป็นฝีมือของเจ้าถิ่นแท้ๆเชียว

นักเรียนชาวเขาเตรียมชุดชาวเขาเผ่าม้งและเมี่ยนมาให้ใส่เราถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึก เพิ่งรู้ว่าการแต่งตัวและพันด้วยเสื้อผ้าแบบชาวเขาต้องอดทนเพราะถูกรักพันผ้าอย่างแน่นหนา แถมยังตองมีผ้ามาพันหัวไว้อย่างแน่นหนาซึ่งค่อนข้างหนักพอสมควรยังนึกว่าพวกเขาอดทนแบกน้ำหนักอยู่ได้อย่างไร

วันสุดท้ายฉันได้ลองใส่ชุดชาวเขาเผ่าเมี่ยน สวมทับชุดเสื้อยืดกางเกงยีนส์ แม่เฒ่าสัญญาว่าจะเอาชุดเต็มยศมาให้ใส่ วันนั้นฉันตื่นเต้นมาก เริ่มต้นจากใส่กางเกง เสื้อแขนยาวสี่ส่วน มีสาบเสื้อพาดทบที่เอว มีผ้าผืนใหญ่เหมือนผ้าคาบิของญี่ปุ่นพันทบที่เอวอีกที จนฉันรู้สึกอึดอัดแน่นหน้าอกไปหมด ผ้าผืนใหญ่เป็นลายสีสันแปลกตาพันบนหัวคล้ายผ้าโพกหัวของอินเดียแขกผู้ชาย หรือชุดเจ้าสาวญี่ปุ่น หนักอึ้งเลย สนุกดี เป็นความทรงจำที่ไม่เคยลืมเลือน เหล่าบรรดานักเรียนยืนมองฉันแต่งชุดชาวเขาของเขาด้วยความชื่นใจมั้ง ยิ้มแก้มปริ บ้างหัวเราะที่ครูแต่งตัวตลกๆ วันนั้นนักเรียนชาวเขาผู้ชายเอาปี่ที่มีลักษณะเป็นก้านยาวๆรูปร่างคล้ายๆปี่ของชาวสก็อต เวลาเป่าต้องนั่งยองๆโดยยืดขาออกไปตรางๆหนึ่งข้าง แล้วก้มตัวเป่าเป็นเสียงไปมาเหมือนการเต้นรำ เพื่อนคนอื่นตบมือช่วยให้จังหวะ บ้างหัวเราะชอบใจ

หลังหกเดือนเราสามารถต่อสัญญาได้โดยอัตโนมัติถ้าเราไม่เป็นฝ่ายบอกเลิกสัญญาก่อน ฉันได้อยู่กะบ่ายบ้าง เช้าบ้าง ฉันอยู่ที่นี่ได้ประมาณสองปีก็ตัดสินใจไม่ต่อสัญญาเพื่อมาทำงานในบริษัทในกรุงเทพเพราะคิดว่าควรจะหาประสบการณ์ด้านการทำงานในบริษัทมากกว่า เพราะการทำงานที่ค่ายอพยพนี้เราจะได้รับประสบการณ์มากมายจากการใช้ภาษาอังกฤษ การเรียนรู้การใช้ชีวิต การทำงานกับผู้คนแปลกถิ่น การงานเป็นทีม ฉันได้เรียนรู้การปรับตัวที่จะอยู่กับตัวเองดีขึ้น การใช้ทักษะในการพูดในที่ชุมชน พูดต่อหน้าคนมากมาย การเป็นครูสอนให้รู้จักความอดทน อดกลั้นที่จะหาวิธีถ่ายทอดให้ลูกศิษย์ อีกอย่างหนึ่งคือเราได้เพิ่มทักษะในการพูด อ่าน เขียน การนำเสนอ “Present” โดยใช้ภาษาอังกฤษได้เป็นอย่างดี

เราได้อะไรจากการทำงานเป็นชาวแคมป์ ไม่ว่าจะเป็นครูชาติใดๆ เราไม่มีการแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นในตำแหน่ง เพราะตำแหน่งครูทุกคนจะมีตำแหน่งเท่ากันไม่มีระดับชั้น ขั้นหรือซี เงินเดือนก็เท่าเทียมกันยกเว้นในตำแหน่งอื่นเช่นซุปเปอร์ไวเซอร์ เราทำงานด้วยความสุขกลับบ้านก็นั่งคุยกันเล่นกีฬา มีงานเลี้ยงก็มาร่วมกัน สิ่งที่เกิดขึ้นที่เป็นเรื่องในแง่บวกคือการจับคู่เกิดความรักระหว่างชาติเช่นอเมริกันกับคนไทย อังกฤษกับไทย ไทยกับฟิลิปินส์หรือแม้แต่คนไทยด้วยกันเอง คนที่ออกจากแคมป์จึงมีความภูมิใจอย่างยิ่งที่เรียกตัวเองว่าเป็นคน “แคมป์” เหมือนจบจากสถาบันที่มีเกียรติมาอย่างนั้น

วันหนึ่งฉันเดินช็อปปิ้งแถวๆสยามฉันได้เจอรุ่พี่ที่สอนอยู่ในแผนกเดียวกับ

ฉัน “พี่ตุ๋ง”

พี่ตุ๋งเราจับมือกันอย่างดีใจใครจะเชื่อว่าหลังจากนั้นมาเกือบสิบกว่าปี ที่ฉันเริ่มเขียนถึงชาวแคมป์แล้วฉันได้เจอใครคนหนึ่งจากที่นี่อย่างน่าอัศจรรย์

Create Date : 10 สิงหาคม 2553		0 comments
Last Update : 1 ตุลาคม 2555 14:49:48 น.
Counter : 1082 Pageviews.
Share Tweet