|
มหาปรินิพพานสูตร ตอน๑/๑ ข้อ๑๓๓ วัสสการพรหมณ์ อปริหานิยธรรม๗
พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๐ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒ ทีฆนิกาย มหาวรรค ------------------------------ ๓. มหาปรินิพพานสูตร ว่าด้วยพระพุทธองค์เสด็จปรินิพพาน เรื่อง วัสสการพราหมณ์ [๑๓๓] วัสสการพราหมณ์ มหาอำมาตย์ของแคว้นมคธ รับพระราชกระแสพระเจ้าแผ่นดินมคธ พระนามว่าอชาตศัตรู เวเทหิบุตร แล้วเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้าถึงที่ประทับ ครั้นแล้ว ได้ปราศรัยกับพระผู้มีพระภาคเจ้า ครั้นผ่านการปราศรัยพอให้ระลึกถึงกันไปแล้ว จึงนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง แล้วได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญพระเจ้าแผ่นดินมคธ พระนามว่าอชาตศัตรูเวเทหิบุตร ถวายบังคมพระบาทของพระโคดมผู้เจริญด้วยเศียรเกล้า ทรงกราบทูลถามถึงความเป็นผู้มีอาพาธน้อย มีพระโรคเบาบาง ทรงกระปรี้กระเปร่า ทรงมีพระกำลัง ทรงพระสำราญ ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ พระเจ้าแผ่นดินมคธ พระนามว่าอชาตศัตรูเวเทหิบุตร ทรงประสงค์จะยาตราทัพไปย่ำยีพวกเจ้าวัชชี ท้าวเธอตรัสอย่างนี้ว่า เราจักตัดพวกเจ้าวัชชีผู้มีฤทธิ์มากอย่างนี้ มีอานุภาพมากอย่างนี้ให้ขาดสูญ ให้พินาศให้ถึงความย่อยยับไป อปริหานิยธรรม ๗ ของเจ้าวัชชี [๑๓๔] ก็สมัยนั้นแล ท่านพระอานนท์ยืนถวายงานพัดอยู่ ณเบื้องพระปฤษฎางค์พระผู้มีพระภาคเจ้า ครั้งนั้นแล พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสถามท่านพระอานนท์ว่า ดูก่อนอานนท์ เธอได้สดับมาแล้วมิใช่หรือว่า พวกเจ้าวัชชีหมั่นประชุมกันเนืองนิตย์หมั่นประชุมกันมาก ท่านพระอานนท์กราบทูลว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ได้สดับมาอย่างนั้น พระพุทธเจ้าข้า ดูก่อนอานนท์พวกเจ้าวัชชีจักประชุมกันเนืองนิตย์ หมั่นประชุมกันมากอยู่เพียงใด พวกเจ้าวัชชีพึงหวังความเจริญได้แน่นอน ไม่มีความเสื่อม เพียงนั้น(๑) ดูก่อนอานนท์ เธอสดับมาแล้วมิใช่หรือว่า พวกเจ้าวัชชีเมื่อประชุมก็พร้อมเพรียงกันประชุม เมื่อเลิกประชุม ก็พร้อมเพรียงกันเลิก พร้อมเพรียงช่วยกันทำกิจที่ควรทำ ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ได้สดับมาแล้วว่า พวกเจ้าวัชชี เมื่อประชุมก็พร้อมเพรียงกันประชุม เมื่อเลิกประชุม ก็พร้อมเพรียงกันเลิก พร้อมเพรียงช่วยกันทำกิจที่ควรทำ พระพุทธเจ้าข้า ดูก่อนอานนท์ พวกเจ้าวัชชี เมื่อประชุม ก็พร้อมเพรียงกันประชุม เมื่อเลิกประชุม ก็พร้อมเพรียงกันเลิก พร้อมเพรียงช่วยกันทำกิจที่ควรทำเพียงใด พวกเจ้าวัชชีพึงหวังความเจริญได้แน่นอน ไม่มีเสื่อมเพียงนั้น (๒) ดูก่อนอานนท์ เธอได้สดับมาแล้วมิใช่หรือว่า พวกเจ้าวัชชีไม่บัญญัติสิ่งที่ยังมิได้บัญญัติ ไม่เพิกถอนสิ่งที่บัญญัติไว้แล้ว ประพฤติมั่นอยู่ในวัชชีธรรมซึ่งเป็นของเก่า ตามที่บัญญัติไว้ ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ได้สดับมาแล้วว่า พวกเจ้าวัชชีไม่บัญญัติสิ่งที่ยังมิได้บัญญัติ ไม่เพิกถอนสิ่งที่บัญญัติไว้แล้ว ประพฤติมั่นอยู่ในวัชชีธรรม ซึ่งเป็นของเก่าตามที่ท่านบัญญัติไว้ พระพุทธเจ้าข้า ดูก่อนอานนท์ พวกเจ้าวัชชีไม่บัญญัติสิ่งที่ยังมิได้บัญญัติ ไม่เพิกถอนสิ่งที่บัญญัติไว้แล้ว จักประพฤติมั่นอยู่ในวัชชีธรรม ซึ่งเป็นของเก่าตามที่ท่านบัญญัติไว้เพียงใด พวกเจ้าวัชชีพึงหวังความเจริญได้แน่นอน ไม่มีความเสื่อมเพียงนั้น(๓) ดูก่อนอานนท์ เธอได้สดับมาแล้วมิใช่หรือว่า พวกเจ้าวัชชียังสักการะเคารพนับถือ บูชาเจ้าวัชชีผู้ใหญ่ทั้งหลายอยู่ และย่อมสำคัญถ้อยคำแห่งท่านเหล่านั้น ว่าเป็นถ้อยคำอันตนต้องเชื่อฟัง ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ได้สดับมาแล้วว่า พวกเจ้าวัชชียังสักการะ เคารพ นับถือ บูชาเจ้าวัชชีผู้ใหญ่ทั้งหลายอยู่ และย่อมสำคัญถ้อยคำแห่งท่านเหล่านั้น ว่าเป็นถ้อยคำอันตนต้องเชื่อฟัง พระพุทธเจ้าข้า ดูก่อนอานนท์ พวกเจ้าวัชชียังสักการะเคารพนับถือ บูชาเจ้าวัชชีผู้ใหญ่ทั้งหลายอยู่ และยังสำคัญถ้อยคำแห่งท่านเหล่านั้น ว่าเป็นถ้อยคำอันตนต้องเชื่อฟังเพียงใด พวกเจ้าวัชชีพึงหวังความเจริญได้แน่นอน ไม่มีความเสื่อมเพียงนั้น(๔) ดูก่อนอานนท์ เธอได้สดับมาแล้วมิใช่หรือว่า พวกเจ้าวัชชีจักไม่ข่มขืนบังคับสตรีในตระกูล และกุมารีในตระกูลให้อยู่ร่วมด้วย ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ได้สดับมาแล้วว่า พวกเจ้าวัชชีจักไม่ข่มขืนบังคับสตรีในตระกูล และกุมารีในตระกูลให้อยู่ร่วมด้วยพระพุทธเจ้าข้า ดูก่อนอานนท์ พวกเจ้าวัชชีจักไม่ข่มขืนบังคับสตรีในตระกูล และกุมารีในตระกูลเพียงใด พวกเจ้าวัชชีพึงหวังความเจริญได้แน่นอน ไม่มีความเสื่อม เพียงนั้น(๕) ดูก่อนอานนท์ เธอได้สดับมาแล้วมิใช่หรือว่า พวกเจ้าวัชชียังสักการะ เคารพนับถือ บูชาเจติยสถาน ของชาววัชชีทั้งภายในและภายนอก และไม่ลบล้างพลีกรรมอันชอบธรรม ซึ่งเคยให้ เคยทำ แก่เจติยสถานเหล่านั้น ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ได้สดับมาแล้วว่า พวกเจ้าวัชชียังสักการะเคารพ นับถือ บูชาเจติยสถาน ของชาววัชชีทั้งภายในและภายนอก และไม่ลบล้างพลีกรรม อันชอบธรรม ซึ่งเคยให้ เคยทำ แก่เจติยสถานเหล่านั้น พระพุทธเจ้าข้า ดูก่อนอานนท์ พวกเจ้าวัชชียังสักการะ เคารพนับถือ บูชาเจติยสถาน ของชาววัชชีทั้งภายในและภายนอก และยังไม่ลบล้างพลีกรรมอันชอบธรรม ซึ่งเคยให้ เคยทำ แก่เจติยสถานเหล่านั้นเพียงใด พวกเจ้าวัชชี พึงหวังความเจริญได้แน่นอน ไม่มีความเสื่อม เพียงนั้น(๖)
(ต่อ ตอน ๒/๒)
| Create Date : 17 มิถุนายน 2557 |
|
0 comments |
| Last Update : 17 มิถุนายน 2557 22:05:36 น. |
| Counter : 595 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
