คำว่ารัก... คำว่า "รัก" มีอะไรมากมายซุกซ่อนอยู่ในนั้น อาจจะหวานชื่น ขมขื่น หรืออะไรอื่นอีกหลากหลาย ที่จะทำให้คนรู้จัก "รัก" ได้สัมผัสและรู้สึกถึง . ความรักเริ่มจากความคิด เพราะความคิดเป็นจุดเริ่มต้นของความรัก บางที ความรัก... อาจทำให้คนเราเปลี่ยนแปลงความคิดไปจากเดิม อาจทำให้คนเราต้องปรับปรุงในสิ่งที่เคยทำ เพียงเพื่อให้เข้ากับใครอีกคน ความรักทำให้เกิดความเคารพ ศรัทธา คุณจะไม่สามารถรักใครได้ ถ้าไม่รู้สึกเชื่อมั่นเสียก่อน และคนแรกที่คุณต้องศรัทธาเชื่อมั่น ก็คือตัวเอง ความรักคือการให้ ถ้าคุณต้องการที่จะได้ความรัก สิ่งที่คุณต้องทำก็คือการให้ ยิ่งให้.. คุณก็จะยิ่งได้รับ สูตรลับของความสุขและทำให้มิตรภาพยืนยาว ที่คุณควรจะจำเอาไว้เสมอก็คือ อย่าถามว่าคนอื่นให้อะไรคุณบ้าง แต่ให้ถามว่าคุณทำอะไรให้คนอื่นบ้าง ..................................จะดีกว่า ในความรักมีมิตรภาพซ่อนอยู่ อยากได้รักแท้ ก็ต้องหาเพื่อนแท้ให้ได้เสียก่อน การจะรักกันได้ไม่ใช่แค่มองตา แต่อยู่ที่ว่า.. ต่างคนต่างมีอะไรที่ตรงกันหรือเปล่า หากจะรักใครอย่างจริงใจ คุณควรจะรักในสิ่งที่เขาเป็น ไม่ใช่แค่ภาพที่คุณเห็น มิตรภาพก็เหมือนกับปุ๋ย ที่ช่วยทำให้ความรักเบ่งบานเติบโตทุก ๆ วันนั่นเอง การสัมผัส ช่วยสานต่อความรักให้ดีขึ้น เคยรู้สึกดีใช่มั้ย เวลาที่มีใครโอบไหล่หรือกอดคุณ? การสัมผัส.. จึงเป็นการแสดงออกอย่างหนึ่งที่มีพลัง และช่วยทลายกำแพงแห่งความชิงชังไม่เข้าใจได้อีกด้วย น่าแปลกที่การสัมผัสสามารถเปลี่ยนแปลงอารมณ์ และท่าทีที่แข็งกร้าวให้เบาบางลงได้ อยากรักต้องรู้จักปลดปล่อย ถ้าคุณรักใคร.. จงปล่อยให้เขาเป็นอิสระบ้าง เพราะคุณเองคงรู้สึกอึดอัด ถ้ามีใครมาล่ามโซ่คุณ ดังนั้น.. จงเรียนรู้ที่จะให้อภัยและลืมอดีตที่ไม่ดี เรียนรู้ที่จะปลดปล่อยความกลัวภายในใจ เรียนรู้ที่จะยุติธรรม และลดทิฐิ รวมถึงเงื่อนไขต่าง ๆ ลงบ้าง ลองบอกตัวเองว่า.. นับแต่นี้ คุณจะทิ้งความกลัวทั้งหมด แล้วอดีตจะไม่มีผลอะไรต่อตัวคุณได้.. นับจากวันนี้ไป คุณก็จะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่เสียที ชีวิตจะเปลี่ยนไป เมื่อเราเรียนรู้ที่จะเปิดใจให้กว้างและซื่อสัตย์ต่อกัน รวมถึง.. คุยกับคนรักอย่างเปิดเผย และกล้าที่จะพูดถ้อยคำวิเศษว่า "ฉันรักเธอ" โดยไม่ปล่อยให้โอกาสดี ๆ หลุดลอยไป คุณควรจะบอกรักก่อนจากกันทุกครั้งเสมอ เพราะบางที.. นั่นอาจเป็นครั้งสุดท้ายที่คุณจะพบกัน! แก่นแท้ของความรัก คือการไว้ใจกัน ถ้าคุณไม่เชื่อใจกัน ใครคนหนึ่งจะรู้สึกระแวง กังวล และหวาดหวั่น ขณะที่อีกคนรู้สึกอึดอัดใจ ที่สำคัญ.. คุณไม่อาจรักใครจริง ๆ ได้ ถ้าคุณไม่ไว้ใจเขาคนนั้นอย่างแท้จริง   Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2549 11 comments Last Update : 27 กุมภาพันธ์ 2549 20:00:41 น. Counter : 476 Pageviews. Share Tweet

ส่งท้าย เดือนแห่งความรัก ด้วยคำว่ารัก ทำยังกะคนมีความรัก แต่เปล่าเลย ใจข้าพเจ้ายังว่างเปล่า ไร้ซึ่งความรัก.....อ้วกกกกกกกกก ทำไมอัพบล๊อกคราวนี้ ถึงได้มีอุปสรรคนักก็ไม่รู้ กว่าจะเสร็จได้ แถมยังไม่ค่อยสมประกอบซะอีก ตะเองจ๋า ถ้าแวะมา เค้าอยากจะบอกว่า ขอโทษจริงๆๆ ที่คืนนั้นทำตัวงั้นอะ ไม่ชอบเหมือนกัน แต่ก็ไม่รู้จะทำไงได้ ..... เอื้องจ๋า ถ้าผ่านมาเห็น เค้าขอโทษเอื้องจ๋าด้วย ยังไม่หนำใจเลยเนอะ ไว้อีกไม่นาน คงบมีโอกาส เม้าท์กันแบบยาวๆๆ อิอิ หมอกจ๋าๆๆๆๆๆๆๆ ขอโทษตะเองด้วยอีกคน ไว้จะมาแก้ตัวใหม่นะจ๊ะ รับรองว่า จะไม่ให้มีแบบนี้อีก (ถ้าเป็นไปได้นะ) ป๋าจ๋า ป๋าต้องมาสอนแอนใหม่แล้วอะนะ มันทำไม่ได้ อย่างที่ป๋าบอกง่ะ ทำไงๆๆๆๆๆ   โดย: issho 27 กุมภาพันธ์ 2549 20:09:36 น.

งืมมมมมมมมมม เริ่มต้นด้วยคำถามก่อนนะ ทำตัวยังงัย เค้างง แบบว่าอยู่ๆก้อหายไปอะเหรอ หุหุ มะถืออ่ะ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก้อตามนะจ๊ะ เค้าไม่ถือ มันหนักอ่ะ ไม่ว่าจะเพราะอะไรก้อตาม เค้าคิดว่าเราสองคนมีนิสัยมะดี(ในสายตาคนอื่น) คล้ายกันเยอะแยะไปหมดเรยนะจ๊ะ ตะเองว่าไหม เอ๊ๆๆๆๆๆๆ หรือเค้าคิดไปเองคนเดียวนะ จบจากคำถามเกี่ยวกับความงุนงงสัยไปแล้ว ทีนี้มาต่อด้วยบล็อก หุหุ เค้าชอบกอดๆลูบๆคลำๆลูกเค้าอะ แบบว่าหลงรักหมดหัวจัย จนมะมีที่เหลือไปรักใครได้อีกแระ แหวะ อ้วกกกกกกกกกกกกกกกก อะ ทีนี้บทส่งท้าย เค้าคิดถึงนะจ๊ะ อาจห่างหายไม่ได้เจอกัน เพราะเค้ามีงานแก้เอกสารเยอะแยะมากมายเลยจิงๆ ขอบอก เร่งอยู่เนี่ย แล้วอีกอย่าง เบื่อห้องเหนือแล้วด้วยอะ อ่านไปอ่านมาเลี่ยนกะสำนวนเด็กๆแฮะ เพราะงั้น เค้ามักจะออนไลน์ตอนดึกๆเสมอ ถ้าโชคดีก้อคงได้เจอเพื่อนๆ ได้สนทนาสักพักพอให้หายคิดถึง เค้าจะรอวันที่ตะเองมีน้องคอมฯมาสิงในห้องนะจ๊ะ จบแระ ยาวเนอะ   โดย:     ตะเองจ๋าเองจ้า;P IP: 202.57.149.138 28 กุมภาพันธ์ 2549 1:58:42 น.

ตะเองจ๋า คิดถึงจัง ขออนุญาติคิดถึง...เวลาปวดหัว เวลาเซ็งๆ ปวดหัวๆ คิดถึงตะเองแล้ว ไม่ปวดหัวซ้ำเข้าไปอีก สบายดีรึเปล่า งานหนักมั้ย เหนื่อยรึเปล่า แอนก็งานยุ่งนิดหน่อย แต่ก็ยังไหวอยู่ ถึงเบื่อยังไง แบบไหน ก็ต้องทนอะนะ สู้ๆ เพื่อ...   โดย: IP: 203.156.39.180 1 มีนาคม 2549 17:55:55 น.

ปล. นิสัยไม่ดี เลยไม่มีใครอยากอยู่ใกล้ ไม่งั้นป่านนี้คงมีใครพาไปอยู่บ้านแล้วอะเนอะ อย่างอื่นไม่รู้ แต่เรื่องนี้คงเหมือนกัน   โดย: IP: 203.156.39.180 1 มีนาคม 2549 17:57:30 น.

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ไม่มีใครพาไปอยู่ด้วย งั้นเราไปทุบๆหัวแล้วลากมาอยู่ด้วยซะเรยดีมะ เบื่อมะไรค่อยลากไปทิ้งแล้วหาใหม่ 5555555555555555555555555555555 คิดถึงเสมอนะจ๊ะ ส่วนงานเหรอ หุหุ เร่งอยู่อะ จะถึงเส้นตายแย้วววววววววว จะพยายามรักษาตัวเองให้รอดอะนะจ๊ะ สู้ว้อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย หุหุ   โดย:             IP: 125.24.69.150 2 มีนาคม 2549 3:17:50 น.

ลป. ลืมไป ถึงยุ่งยังงัย ก่อนนอนเค้าก้อยังต้องหาไรอ่านก่อน เลยมีหนังสือมาแนะนำ ไม่รุ้ตะเองอ่านของ สนพ. แจ่มใสมั่งป่ะ พวกบรรดาความรู้สึกดีที่เรียกว่ารัก ฯลฯ ทั้งหลายนั่นอะ มีออกใหม่เล่มนึง กะลังไปเช่ามาอ่าน ยังไม่จบเรย หลายวันแระ "ใต้ฟ้าพร่างดาว" คนแต่งชื่อ yayoi อยากให้ตะเองได้อ่านด้วยกันอะ   โดย:             IP: 125.24.69.150 2 มีนาคม 2549 3:21:41 น.

5555555555 เห็นด้วยๆๆ จะไปลากเมื่อไหร่ ที่ไหนดีอะตะเองจ๋า ไปด้วยๆ ว่าแต่ เวลาทิ้งอะต้องแยกถังป่าว ใส่ถังสีอะไหรน๊า... อิอิ แอนก็ขี้เกียจตัวเป็นขนเหมือนกันอะ งานตรึมเลย พอกไว้ๆๆ เฮ้ออ สมน้ำหน้าตัวเองอะแบบนี้ ปล.ก็เพราะขี้เกียจ เลยมะค่อยอ่านหนังสือเป็นเล่มๆ แบบว่าอ่านแล้วไม่จบซักทีอะ มันไม่ต่อเนื่อง เลยอ่านแต่การ์ตูน รูปเยอะ แป๊บเดียวก็จบ อิอิ แต่ก็จะลองหามาอ่านนะ ที่ตะเองแนะนำ ตอนที่มีความรู้สึกดีฯ ออกมาใหม่ๆ ก็อ่านนะ ชอบป้าหนอน เขียนน่ารักมากๆ แต่นานๆไป โรคขี้เกียจลิซึ้มซะ 55555555 จ๊วบบบบบบบบบ ไปแระ   โดย:   แอน+++ IP: 203.156.36.78 2 มีนาคม 2549 17:26:58 น.

อุอุ ต้องทิ้งลงถังแดงอ่ะ ติดเชื้อแระงัย หุหุ เหนื่อยหงะ มะไรจาผ่านเวลานี้ไปซะทีน๊าๆๆๆๆๆ คิดถึงซำเหมอจ้ะ จ๊วบบบบบบ   โดย:        IP: 202.57.149.224 3 มีนาคม 2549 2:02:37 น.

ตะเองจ๋า คิดถึงจัง   โดย:     ตะเองจ๋าเองจ้า;P IP: 203.148.212.134 7 มีนาคม 2549 5:25:49 น.

ตะเองจ๋า คืนนี้ทำงานรึเปล่า เด๋วคืนนี้จะมาอัพบล๊อก อยากเจอตะเองจัง คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   โดย: แอน+++ IP: 203.156.37.187 7 มีนาคม 2549 21:03:13 น.

เค้าเหนื่อยอ่ะ คิดถึงตะเองจังงงงงงงงงง   โดย:     ตะเองจ๋าเองจ้า;P IP: 202.57.149.211 12 มีนาคม 2549 1:39:07 น.