Bloggang.com : : toonyforever : หมูอ้วนชวนเที่ยวดรีมเวิร์ล

หมูอ้วนชวนเที่ยวดรีมเวิร์ล

5 ธ.ค.52

หยุด...หยุดชีวิต หยุดกับคนนี้ แม้ว่าใครจะดีสักแค่ไหน....เสียงโทรศัพท์ดังตั้งแต่ 7 โมงเช้า งัวเงียๆลืมตาตื่นขึ้นมา คุณที่รักโทรมาบอกจะพาไปดรีมเวิร์ล ให้ลุก อาบน้ำ แต่งตัว ให้เวลาครึ่งชั่วโมง ใครจะไปทัน ครึ่ง ชม.ปัดมาสคาร่าได้ข้างเดียวเอง -_-"

กว่าจะสวยเสร็จก็ 8 โมงกว่า รีบออกจากบ้านเดินทาง คุณที่รักรอรับอยู่ที่อนุเสาวรีย์ แต่เหมือนรถจะไม่เป็นใจ ดันมาเสียกลางทาง เสียเวลารออีกร่วมครึ่งชั่วโมง กลัวคุณที่รักจะรอนาน เลยให้นั่งรถไฟฟ้ามารับที่สถานีกรุงธนบุรีซะเลย อิอิ.. ม่ะช่ายความผิดเค้านะ

วันนี้ไม่มีมอมแมมเลยต้องใช้บริการ BTS ไปอนุเสาวรีย์ ต่อรถตู้ไปรังสิต ต่อแท็กซี่ไปอีกนิด กว่าจะถึงที่หมาย 11 โมงกว่า เฮ้อออ...ทุลักทุเลดีแท้

และแล้วก็มาถึงจนได้ ผู้คนคับคั่ง

ได้บัตรมาแล้ว เข้าข้างในกันดีกว่า

ตั้งใจไว้เลยว่า มาดรีมเวิร์ลจะเล่นไวกิ้ง เฮอร์ริเคน รถไฟเหาะตีลังกา แต่..เฮอร์ริเคนปิดปรับปรุง รถไฟเหาะตีลังกาที่นี่ก็ไม่มี ก็เลยเล็งสกายโคสเตอร์แทน คนเยอะแฮะ ถ่ายรูปเล่นก่อนดีกว่า

ไปด้วยๆ

เดินไป เดินมา เจอพี่ซุป เลยจับถ่ายรูปซะ

เดินไป เดินมา เจอคนนั่งเก็ก ไม่รู้จะหล่อไปไหน

เดินไป เดินมา เล่นเกมตามซุ้มต่างๆ เสียไปหลายร้อย ไม่ได้อะไรกลับมาสักอย่าง เซ็ง

ว่าแล้วก็ไปเล่นไวกิ้งดีกว่า รอมานาน กรี๊ดดดดๆๆๆๆๆ

เค้าให้เล่นได้รอบเดียวเองอ่ะ ยังกรี๊ดไม่สะใจเลย เลยชวนคุณหมูอ้วนที่รักเล่นสกายโคสเตอร์ต่อ แต่คุณหมูอ้วนบอกจะเล่นโกคาร์ทก่อน อ่ะ คาร์ทก็คาร์ท

เล่นเสร็จมาบอก เข้าที่ 1 ด้วย ไม่รู้โม้ป่าว มัวแต่ถ่ายรูป ไม่ทันได้มอง จะลากไปเล่นสกายโคสเตอร์แระ คุณหมูอ้วนบอก หิว !!!..อ่ะนะ ไม่กล้าเล่นก็บอกมาจิ

กว่าจะลากตัวมาได้ ยืนทำใจรอต่อคิวร่วมครึ่ง ชม.ในที่สุดก็ได้เล่นสมใจ มันส์กว่าไวกิ้งเยอะเลย สะใจๆๆ

Mission Complete มาดรีมเวิร์ลก็หวังจะเล่นแค่นี้แหละ ไม่ได้เข้าบ้านหิมะกลัวกล้องจะชื้น เลยชวนกันกลับ เพราะคืนนี้ยังต้องเดินอีกเยอะ

ไหนๆก็ไหนๆ ก่อนจะกลับก็แวะถ่ายรูปอีกสักนิด

ออกมาก็หน้าดรีมเวิร์ลก็เจอรถตู้ไปอนุสาวรีย์ ขึ้นรถได้แป๊บนึงก็ดับเครื่องสนิท ก็นะ ตื่นเช้าแล้วยังมาตะลอนทั้งวัน ถึงที่หมายคุณหมูอ้วนที่รักแวะทำธุระก่อนจะไปปฏิบัติภารกิจดูไฟประดับต่อที่หน้าเซ็นทรัลเวิร์ล

ได้รูปมานิดหน่อย ติดคนซะส่วนมาก หิวอีกต่างหาก เลยชวนคุณหมูอ้วนกลับบ้าน

กว่าจะผ่านพ้นมาได้ ก็อาศัย BTS ต่อรถเมล์ อีกแล้ว.. (ไม่มีมอมแมม ลำบากจริงเลย เนอะ) ลงใกล้ๆบ้าน แวะหม่ำข้าวต้มกันคนละถ้วย 2 ถ้วย

ถึงบ้าน ตี 1 อาบน้ำเสร็จ คลานขึ้นเตียง สลบ...