Bloggang.com : titun : รู้สึกแปลกแยก

รู้สึกแปลกแยก

ตั้งแต่จำความได้ ก็รู้สึกได้ถึงความแปลกแยกมาเรื่อยๆ
มันเกิดมาตลอด ทำให้ไม่กล้าพูด หรือกล้าสื่อกับใครไปโดยปริยาย
เคยเปลี่ยนแปลงตัวเองด้วยการทำตัวไร้สาระและพูดจาตลกขบขัน
แต่ข้างในลึกๆ มันรู้สึกได้ว่าไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของเรา
ปกติจะเป็นคนเงียบๆ ไม่สนิทจะไม่ค่อยคุยด้วยมากมาย
และไม่เปิดใจกับคนที่คบเพียงผิวเผินเด็ดขาด .. ยกเว้นว่ากับผู้คนเหล่านั้น
เราจะสื่อกันได้ ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง จะรู้สึกว่าคุยได้ และเข้าใจกัน

ทุกสิ่งที่เกิดขึ้น เราเคยมั่นใจว่ามันถูกต้องและดีเสมอมา
เวลาผ่านไป ก็ยิ่งไม่มั่นใจว่าตัวเราเองเดินมาถูกทางหรือเปล่า
ในขณะที่เรายิ่งทำ ยิ่งมีความสุข กับชีวิตประจำของเรามากขึ้นเรื่อยๆ
ก็ยิ่งได้เสียงตอบรับกลับมาจากคนรอบข้าง บางคนมองมา
ด้วยสายตาแปลกๆ ไม่เข้าใจในสิ่งที่เรา่ทำ บางคนก็ทักออกมา
แต่เราไม่เคยตอบคำถามเหล่านั้น บางครั้งนิ่งเฉย บางครั้งแค่ยิ้มบางๆ กลับไป

อ๊ากกกกกกกกกกกก อยากจะระบายให้ใครสักคนรับรู้จริงๆ
ขอคำแนะนำหน่อย .. เคยเป็นไม๊ แล้วรู้สึกยังไง
จัดการยังไงกับความรู้สึกแบบนี้ .. เราควรจะเปลี่ยนตัวเองเืพื่อให้เหมือน
หรือเป็นตัวของเราเองแบบนี้ไปเรื่อยๆ แต่ต้องรู้สึกต่าง .. ห่างไกลจากผู้คน
ตอนนี้ี้ขอหลบไปพักใจให้สงบสักที รู้สึกเหนื่อยล้าหัวใจเหลือกำลัง

หวังว่าฟ้าหลังฝนคงยังสดใสเช่นที่ผ่านมา หวังว่าเราคงผ่านมันไปได้เหมือนทุกครา
สิ่งที่เราทำมันบกพร่องตรงไหน แล้วเราต้องทำตามใจคนรอบข้างงั้นเร๊อะ
ในเมื่อสิ่งที่ทำก็ไม่เคยทำร้ายใคร เมื่อทำดีไม่ได้ จะให้กลับไปเลวเหมือนเดิมใช่ไม๊ (วะ)
โว้วววว .. สมองตื้อ สติดับ ใจบอด มองไม่เห็นแสงไฟปลายอุโมงค์เหมือนทุกคราว

"ไม่มีใครสามารถ บงการ ความคิด ความเชื่อของใครได้"
มาร์ติน ลูเธอร์

Create Date : 21 กันยายน 2551

Last Update : 21 กันยายน 2551 22:11:05 น.

1 comments

Counter : 535 Pageviews.

เป็นตัวของตัวเองดีที่สุดเลยนะคะ มีอะไรก็ละบายในบล็อก จะได้สบายใจนะคะ

โดย: yopathum

วันที่: 22 กันยายน 2551 เวลา:6:53:26 น.