Bloggang.com : ตาตก : สุขี สองขวบ

สุขี สองขวบ

Terrific Two!!

ใครๆ ที่มีลูกมาก่อนก็จะเตือนว่าวัยสองขวบจะเป็นวัยเจ้าปัญหา
แม้เด็กจะรู้ภาษามากขึ้นกว่าเดิม พูดตอบโต้ให้พ่อแม่ชื่นใจได้
แต่ผลข้างเคียงที่ตามมาก็คือ เมื่อรู้ภาษามาก รู้"เรื่องมาก"
ทำให้ "มากเรื่อง" กับคนรอบๆ ข้าง

ไทแทนส่งอาการที่ภาษาฝรั่งเรียกว่า Terrible Two ก่อน 2 ขวบมาซัก 3 เดือนแล้ว
ไทแทนจัดว่าเป็นเด็กที่ค่อนข้างพูดเก่ง แรกๆ สอนอะไรก็พูดตาม
อยากได้อะไรก็บอก พ่อยังบอกแม่เลยว่า "ดีเนอะ ดีกว่าตอนเด็กๆ
ไม่ต้องคอยเดาจากสีหน้าท่าทางว่าลูกอยากได้อะไร"
ไทแทนหิว ก็วิ่งมาบอก "ดูเม็ก"
อยากกินนมดูเม็กซ์ "แพะๆ" อยากกินนมแพะ (สมัยที่ยังกินนมแพะ)
"อะติน" อยากกินนมโอวัลติน "มุกกุ" คือ นมไวตามิลค์
แต่ชื่อมันยาวมาก ไทแทนจำได้แค่ตัวสุดท้ายคือ มิลค์

ถ้าเป็นอารมณ์ปกติ การพูดได้อย่างนี้เป็นเรื่องที่น่ารักมาก
แต่พอไทแทนไม่พอใจขึ้นมา ทุกประโยคจะขึ้นต้นด้วยคำว่า "ไม่"
นั่นคือ ปฏิเสธทุกกรณี "ไม่กิน" "ไม่เอา" "ไม่ไป"
ใครอยู่ใกล้ๆ จะเข้าไปเจรจาด้วยก็ปฏิเสธ "ไม่เอาพ่อ" "ไม่เอาแม่" "ไม่เอาตา"

ร้องไห้ทีก็จะร้องไห้แบบปล่อยโฮเต็มที่ ถ้ามีของอยู่ในมือก็ขว้างทิ้งทันที
ที่เลวร้ายกว่านั้นคือ ลงไปนอนกองกับพื้นและดิ้นแบบไม่แคร์สายตาคนอื่น
จะใส่ชุดหล่อขนาดไหนก็ลงไปคลุกฝุ่นมาแล้ว ไม่ว่าจะที่บ้าน กลางถนน
โรงเรียน ห้างสรรพสินค้า

พ่อและแม่ต้องใจแข็ง จับอุ้มขึ้นมาพาออกไปจากที่เหล่านั้นให้สงบสติอารมณ์
มีทั้งทำโทษ และต้องคุยอธิบายให้ไทแทนฟัง
พอไทแทนดีขึ้น ก็ต้องพูดคุยให้เค้าทราบว่าทำอะไรลงไป
หรือเวลาทำโดนทำโทษก็ต้องบอกสาเหตุให้เค้าทราบ

พ่อ "ไทแทนขว้างของใส่คุณแม่อย่างนี้ไม่ดีนะ พนมมือและขอโทษคุณแม่ก่อน"
ไทแทน (พนมมือ) "ขอบคุณครับ"

....ไม่รู้ว่าจะโกรธต่อ หรือ จะขำดี เพราะเหตุการณ์นี้ เกิดขึ้นประจำ
บอกให้ขอโทษ ก็พูดขอบคุณ พอคนให้ของ ไทแทนกลับพูดขอโทษ
และมันน่าเจ็บใจ พ่อเขียน "คุณเต่าพูดเพราะ" แท้ๆ ลูกชายใช้สลับกันประจำ....โอ๊ย

ถ้าอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อย ก็จะเริ่มพูดคุยปกติ
พ่อ "แทนเป็นเด็กดีนะลูก"
ไทแทน "เป็นเด็กดี"
พ่อ "น่ารักนะ"
ไทแทน "น่ารัก"
พ่อ "ดื้อหรือเปล่า?"
ไทแทน "ไม่ดื้อ"
พ่อ "ไม่ซนนะ"
ไทแทน "ไม่ซน"
พ่อ "อย่าทำอย่างนี้อีกนะครับ"
ไทแทน "........." (เงียบ ไม่ตอบ)

พ่อพยายามให้ไทแทนสัญญา แต่ไม่เคยสำเร็จเลย
แต่อย่างน้อยพ่อก็เห็นว่า ลูกชายมีความซื่อสัตย์กับตัวเอง ไม่สัญญาในสิ่งที่ตัวเองทำไม่ได้
และพ่อต้องทำใจว่า ลูกชายจะกลับไปเล่นในสิ่งที่พ่อห้ามอีกนั่นเอง....เฮ้อ

นึกเสียว่า การดื้อรั้นและปฏิเสธในช่วงวัยสองขวบเป็นพัฒนาการที่ลูกต้องผ่านไป
ถ้ามองโลกในแง่ดีก็ถือว่า เค้าได้ตัดสินใจอะไรเอง
รู้จักเลือกสิ่งที่อยากจะพูดและทำอะไรเอง (แม้จะมาแนวขบถก็ตาม)

ไทแทนอายุเต็มสองขวบแล้ว
Birthday Boy ลงไปถ่ายรูปที่แม่วาดให้ก่อนคลอด
นายแบบของเราแอ็คท่าในชุดวันเกิด

สายๆ พ่อแม่ก็พาไปซื้อของขวัญให้
ด้วยความที่รถจักรยานมันเยอะมาก ไม่รู้จะเลือกคันไหน
แทนที่ลูกชายจะลองขี่เอง กลับให้แม่ขี่ แล้วตัวเองซ้อน
เราเลยเลือกคันที่มีเก้าอี้ซ้อนท้ายซะเลย

เจ้าของวันเกิดตื่นเต้นกับจักรยาน Batman มากๆ
ขอขึ้นไปขี่เอง และ (บังคับ) ให้แม่ขึ่ให้

ญาติผู้ใหญ่ทุกคนมากันครบแล้ว...รวมทั้ง...ตึ่ง ตึ๊ง ตึ่ง ตึ๊ง ตึ่ง ตึ๊ง
(Sound Effect ของ Jaw) .....น้องจีจี้!!!
น้องจี้มาถึง ก็เลียของเล่นทุกชิ้นของพี่แทน
เพื่อทำสัญลักษณ์ว่าอันนี้ จี้จองแล้ว

พอเหลือบไปเห็นจักรยานคันใหม่
จี้ส่งสายตาไปให้พี่แทน (เพราะยังพูดไม่ได้) ดูจากท่าทางแล้วตีความได้ว่า
"พี่แทน คันนี้จี้ขอ"
พี่แทนไม่ตอบเหมือนกัน แต่ทำหน้าตาส่งกลับไปว่า "บรึ๋ยสสสส์"

เย้...ได้เวลาแกะของขวัญแล้ว
อาฝนส่งของเล่นมาให้ไทแทน
และของเล่นทุกชิ้น น้องจี้จะขอมาร่วมแจม
ช่วยพี่แทนเล่น เพิ่มความสนุกสนาน

พี่แทนเองก็เป็นพี่ชายที่เกรงใจน้องสาวมากๆ ยอม ยอม และยอม

พอญาติๆ กลับไปกันหมดแล้ว Birthday Boy ของเราก็ออกไปซ่าส์หน้าบ้าน
คึกคักมากๆ เอาจักรยานคันใหม่ออกไปซิ่งในหมู่บ้านทันที

ได้เพื่อนใหม่รวมแก็งค์มาเพียบ
พี่ฮอลลี่ สาวลูกครึ่งใจดี กับน้องปัน น้องสาวข้างบ้านสไตล์เกาหลี

มีพี่กันจัง พี่ชายที่ไทแทนชอบวิ่งตาม เอาลูกบอลมาเล่นด้วยกัน
ก่อนแยกย้ายกันกลับบ้าน คุณแม่พี่ฮอลลี่บอกว่า ไม่ได้เตรียมอะไรให้
ขอให้ลูกสาว give a birthday kiss ก็แล้วกัน
ไทแทนได้หอมแก้มจากพี่สาวลูกครึ่ง กลับมาหมดแรงและหลับฝันดี

Create Date : 07 มกราคม 2553

Last Update : 7 มกราคม 2553 12:22:14 น.

0 comments

Counter : 535 Pageviews.