Bloggang.com : Joel : รำลึกภูกระดึง

รำลึกภูกระดึง

หลังจากแว้บไปเที่ยวงานฉลองสิริราชสมบัติครบ ๖๐ ปี
ชื่นใจถ่ายรูปในหลวงมาหลายรูป แต่ยังไม่ได้ไปอัดรูปเลย
เลยขอหวนรำลึกภูกระดึง เมื่อปลายปีที่แล้วไปพลางๆ ก่อน
จริงๆ การเดินขึ้นภูกระดึงก็ไม่ถึงกับลำบากมาก มีทางเตรียม
ไว้ให้ แถมมีให้ เลือกด้วยว่าถ้าอยากเดินทางสบายก็อ้อมไกล
หน่อย ถ้าทางลำบากก็จะสั้น ก็เลยเลือกทางสบาย เพราะแบก
กระเป๋าขึ้นไปเอง เดี๋ยวจะหงายหลังลงมาซะก่อน

มาชมรูปประกอบด้วยกันเลยครับ
หยุดแวะวางหินซ้อนๆ กัน จริงแล้วมีความหมายแต่ลืมไปแล้ว

ช่วงที่ไปเป็นวันหยุดยาว คนไปกันเยอะมาก ทำให้ไม่เหงา
แต่อากาศร้อน เลยถ่ายรูปไม่ค่อยจะละเอียด ดูจอแล้วกดถ่ายเลย
ถ้าอากาศหนาวๆ นี่จะมีความสุขมากกกก ปลายปีนี้เลยอยากไปอีก

ลูกหาบ อดทนมาก แต่เห็นเดินแขนตกๆ ยังไงไม่รู้ แบกของหนักมากๆ
สุขภาพแย่แน่เลย

พอเหนื่อยก็หยุดพัก ไม่รีบ ค่อยๆ เดิน อีกนิดเดียวก็ถึงแล้ว
ต้องคอยปลอบใจตัวเอง

แล้วก็ถึงจุดสุดท้ายก่อนถึงหลังแป

เพิ่งมาครั้งแรกเลยคิดว่าถึงหลังแป ก็จะถึงที่พักเลย
ที่ไหนได้ต้องเดินอีกหลายกิโล แทบหมดแรง แต่ก็ทนเดินต่อ

และแล้วก็มาถึงซะที มีบริการเช่าผ้าห่มด้วย แต่ไม่ต้อง เอามาด้วย

นอนหนึ่งคืนตอนเช้าตื่นก็เริ่มเดินกันเลย สรุปคือเดินกันทั้งวัน
แต่มาชื่นใจก็ตอนนั่งกินข้าวเที่ยงที่น้ำตก บรรยากาศสุดบรรยาย
แล้วก็ถอดรองเท้าเดินตามน้ำไปเรื่อยๆ ชอบมากกว่าไปดูอาทิตย์ขึ้น
กะอาทิตย์ตกซะอีก

ระหว่างเดินกลุ่มข้างหน้าก็เล่นกีตาร์ ร้องเพลงเพื่อชีวิต เพราะดีชอบๆ

ไปดูอาทิตย์ตกที่ผาหล่มสัก กว่าจะกลับถึงที่พักก็สามสี่ทุ่ม แล้วก็ตื่นขึ้นมาอีกวันวันนี้มีหมอกอยู่แว้บนึง

ถึงเวลาต้องลงจากภูกระดึง เก็บไว้แต่ความรู้สึกประทับใจ เค้าว่าถ้าใครเก็บใบเมเปิ้ลมาด้วย จะต้องกลับไปอีก เล่นเก็บมาซะหลายใบ ต้นเมเปิ้ลเลยเรียกหาให้กลับไป

ปิดท้ายด้วยผานกเค้า เป็นจุดที่ขึ้นรถกลับกรุงเทพมหานคร