มีสาเหตุนะ ไม่ใช่คึกอยากพาไปฟินแลนด์ค่ะ 55

คือน้องที่คุยกันนั่นแหละเค้าจะไปแลกเปลี่ยนที่ประเทศนี้พอดี

เลยสัญญาไว้ว่าจะเล่าเรื่องประเทศนี้ให้ฟังก่อนเลย

โอเค๊ ไปเที่ยวกันเถอะ~!

ข้อมูลคร่าวๆ

ประเทศฟินแลนด์นะคะชื่อแบบเต็มยศก็คือ สาธารณรัฐฟินแลนด์

อยู่ในกลุ่มประเทศนอร์ดิก(ยุโปรเหนือ)ขนาดก็ประมาณเล็กเกือบครึ่งๆประเทศไทย

แต่ที่นี่คนน้อยมากนะเรียกว่าเบาบางได้เลย มีแค่ประมาณ 5-6 ล้านคนเท่านั้นเอง

มีเมืองหลวงชื่อ เฮลซิงกิแล้วก็เป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดด้วย

อากาศหนาวเย็นถึงเย็นมากถึงเย็นที่สุด55 เฉลี่ยน่าจะต่ำกว่า 0 องศานะ

แล้วก็จะมีพระอาทิตย์เที่ยงคืนคือพระอาทิตย์ไม่ตกดินอ่ะประมาณ 2 เดือนกว่าได้

ตอนหน้าร้อน แต่พอหน้าหนาวก็ไม่ขึ้นเลยประมาณเกือบๆ2 เดือนเหมือนกัน 55

ภาษาหลักๆที่พูดที่นี้ก็คือฟินนิชหรือไม่ก็สวีดิชแต่ไม่ต้องห่วงคนที่นี้

พูดอังกฤษได้คล่องปื๊ดแน่นอน (แต่ถ้าพูดฟินนิชพื้นฐานได้ก็จะเวิร์คมาก)

แล้วเค้าก็คุ้นกับพวกนักท่องเที่ยวอยู่แล้วเพราะคนไปเที่ยวประเทศเค้าเยอะ

เพราะฉะนั้นไม่ต้องห่วงว่ากลัวจะถามทางไม่ได้หรือว่าคุยกับเค้าไม่รู้เรื่อง

พวกขนส่งมวลชนส่วนใหญ่ที่ใช้ก็คือรถไฟ(VR)มันไปได้ทุกที่จริงๆ สบายยยยย

ไปเที่ยวกัน

ก็สาเหตุที่เราไปฟินแลนด์นะก็เพราะว่าตอนนั้นปิดเทอมใหญ่ม.5 จะขึ้นม.6

ป๊าบอกว่ามันว่าง หาเรื่องไปซัมเมอร์ที่ไหนซะเราก็ เอ่อไปไหนดี

ไม่อยากไปที่ซ้ำๆเพื่อน กลับมาเล่าก็เหมือนๆกันหมด55 ก็ลังเลนะตอนแรก

ระหว่าง เชคกับฟินแลนด์แต่พอนึกถึงว่า เพื่อนที่ไทยนะตอนมีนาเมษาร้อนกันตับแตก

เราไปหนาวเย้ยมันดีกว่าก็เลยตัดสินใจได้ว่าไปฟินแลนด์ 55

ช่วงที่เราไปเป็นช่วงฤดูใบไม้ผลิพอดีกำลังสบายๆ(ของเค้า)หนาวมากๆ(ของเรา)

โฮสที่เราไปอยู่ด้วยเค้าก็ไม่ค่อยยุ่งวุ่นวายอะไรแค่กลับบ้านก็พอ 55

บางคนอาจจะไม่ชอบ แต่เราชอบมากขอบคุณมากที่ไม่ยุ่งกับเรา

เมืองที่เราไปอยู่ชื่อ โอลุ อยู่เหนือเฮลซิงกิแต่อยู่ล่างแลปแลนด์

(พื้นบนถนน ให้ดูแลเด็ก)

เป็นเมืองที่ผังเมืองดีมากคือ บล็อกสี่เหลี่ยมทั้งเมือง

เป็นระเบียบสุดๆ ไม่สามารถใช้กฎแบบเลี้ยวซ้ายสี่แยกได้นะวนกลับมาที่เดิม 55

อยู่ที่นี่เจอน้องไซบีเรียนฮัสกี้กับน้องอลาสกันเยอะมาก><

(บ้านโฮสเรามีน้องอลาสกันแหละตั้งสี่ตัว)

(ตัวนี้น่าจะชื่อ มัมม่า)

ทุกวันหลังเรียนเสร็จประมาณเที่ยงอ่ะนะเราก็จะออกไปเที่ยวทุกวัน

กลับถึงบ้านโฮสประมาณ 4 ทุ่มแทบทุกวันจนโฮสถามว่า

อยู่ที่ไทยเธอเป็นเด็กชอบเที่ยวหรอ555

ตอนไปตอนนั้นก็ขอยืมกล้องเฮียสองไปด้วยแต่อยากจะบอกว่า

ไม่ค่อยได้ถ่ายอ่ะชอบเดินดูแล้วลืมไง 55

มีเหตุการณ์นึงที่ทำให้เราได้เพื่อนร่วมทางมา2 คนก็คือ

เราเนี่ยไปเฮลซิงกิ แล้วที่นั้นอ่ะมันจะมีโซนสำหรับพวกคลั่งการ์ตูนญี่ปุ่น

อารมณ์อากิบะญี่ปุ่นในฟินแลนด์อ่ะประมาณนั้นเลย

พอเราไปเดินเนี่ย หน้าเอเชียใช่มั้ยเวลาเข้าไปในร้านขายการ์ตูน

เค้าจะก็จะเข้าใจว่าทุกคนคือญี่ปุ่น (เค้าแยกไม่ออก ไหนไทยไหนจีนไหนญี่ปุ่น)

ตอนเราเดินๆดูการ์ตูน(ที่อ่านไม่เข้าใจฟินนิช)ก็มีผู้หญิงคนนึงวัยพอๆกัน

ถามที่เคาท์เตอร์ว่ามีเรื่อง bokura ga ita มั้ย (ตอนนั้นมันยังใหม่ๆอยู่นะเรื่องนี้55)

ด้วยความที่ถามชื่อเรื่องเป็นภาษาญี่ปุ่นอ่ะนะคนขายเค้าก็ไม่เข้าใจหรอก

แต่เราอ่ะรู้นะว่าเรื่องไหนเพราะว่าอ่านเหมือนกัน พอเห็นเค้าสื่อกันไม่ได้พักใหญ่ๆ

เลยเดินเข้าไปบอกว่า เรื่อง we were thereหลังจากนั้นก็เลยคุยกันจนเป็นเพื่อนกัน

ไปๆมาๆเพิ่งมารู้ว่าไม่ใช่คนฟินแลนด์เป็นคนตุรกี55 แต่อยู่นี่ตั้งแต่เกิดนั่นแหละ

ส่วนอีกหนึ่งคนที่เหลือก็คือแฟนของเพื่อนเราเองสองคนนี้ก็เป็นเจ้าบ้านที่ดี

ด้วยการพาเราเที่ยวกระหน่ำกว่าเดิม55 คือที่นี่อ่ะพูดจริงๆนะ แค่เดินไปเรื่อยๆ

กินบรรยากาศเย็นๆ สภาพเมืองสะอาดคนน้อยๆ แค่นี้ก็ฟินมากแล้วอ่ะ

แต่ก็เพราะเพื่อนสองคนนี้อ่ะเราก็เลยได้ไปเที่ยวพวกธรรมชาติที่อลังการมากๆด้วย

ทะเลสาบเนี่ยสุดยอด ได้ไปเที่ยวสำนักงานใหญ่โนเกียด้วยนะตอนนั้นรู้สึกว่า

มือถือโนเกียเนี่ยเป็นอะไรที่อลังการมาก55 ได้ใส่ชุดแบบชาวซามิ(ชนเผ่าพื้นเมือง แลปแลนด์)

ใครไม่เคยนั่งรถลากเลื่อนก็จะได้นั่งที่นี่เนี่ยแหละสะใจมาก

น้ำแข็งกระเด็นใส่หน้า เข้าปาก หน้าชาสามารถหาได้ที่นี่ เจ๋งสุดๆอ่ะจริงๆนะ

ที่ๆเราสามารถจำได้ที่สุดของที่นี่ก็คือสถานีรถไฟ 55 คือที่เราไปตอนนั้น มีพนังงานขายตั๋วคนนึง

เค้าเป็นคุณลุงวัยประมาณเกือบๆ 60ได้นะ เราเนี่ยไปเที่ยวทุกวันใช่ป่ะ ก็ต้องไปซื้อตั๋วกำลุงคนนี้ทุกวัน

พอซื้อๆไป ประมาณอาทิตย์นึงเค้าก็ถามว่า เราเป็นใครอะไรยังไง เราก็ตอบคุยกับเค้า

จนเค้าแนะนำว่า เออควรไปนี่สิแล้วค่อยต่อไปนั่นถึงจะคุ้มบลาๆ ไปๆมาๆจะคุยกับลุงนานมาก

ค่อยๆสอนเราด้วยเวลาเราพูดไม่เข้าใจ ใจดีมาก เค้าอ้วนกลม กระปุกลุก

เราเรียกเค้าลุงๆๆ(ภาษาไทยเนี่ยแหละ)เค้าก็เรียกเรา ติ๊ตาร์ (มันแปลว่าลูกสาว)

เวลาก็ผ่านไปตอนอาทิตย์สุดท้ายอ่ะเราบอกว่า อาทิตย์หน้าจะกลับแล้วนะคะลุง

ลุงเค้าก็ตกใจอ่ะอุตส่าซื้อตั๋วกันทุกวันแล้วเราก็ซื้อพายไปให้เค้าทุกวันเหมือนกัน

พอก่อนกลับเค้าก็ทำพายที่เราซื้อทุกวันให้เค้ามาให้เราบอกว่า

เออเนี่ยลุงไม่ได้เข้าครัวมาเป็นสิบๆปีแล้วนะ ไม่รู้จะอร่อยรึเปล่า

ตอนนั้นอร่อยไม่อร่อยกินก็ซึ้งหมดอ่ะ 55 เรากลับเค้ามาส่งเราที่สนามบินด้วย

เราไม่รู้เลยว่าเราจะเจอเค้านั่นเป็นครั้งสุดท้ายเพราะว่าอีกสองสามปีหลังจากนั้น

เพื่อนเราบอกว่าเค้าก็เสียแล้วส่วนสาเหตุน่าจะไม่สบาย เราก็ส่งของไปให้เพื่อน

ฝากไปไหว้เค้าหน่อยเลยคิดว่าถ้ามีโอกาสยังไงก็จะไปหาลุงอีกให้ได้อ่ะนะ

ขอบคุณที่ลุงมอบความอบอุ่นในบรรยากาศเย็นยะเยือกที่ฟินแลนด์

นี่คือสถานีรถไฟของเมืองโอลุที่เราอยู่ และลุงเคยขายตั๋ว ^^