หากค้นหาศึกษาดูข้อมูลให้ดี จะพบว่า คนที่มีเงิน มีฐานะแล้ว เขาจะซื้อเก็บอสังหาริมทรัพย์ไว้ ทั้งที่ดินในทำเลที่ดี ทั้ง ตึก อาคาร ที่อยู่ในย่านธุรกิจ ใจกลางเมือง ในทำเลทอง

และอีกเช่นกัน คนที่ทำงานด้านอสังหาริมทรัพย์ ส่วนมาก มักจะมีรายรับเป็นที่น่าพอใจ ถึงขั้นร่ำรวยไปเลยก็หลายราย

เมื่อมองหลากหลายอาชีพ ในด้านการประกอบธุรกิจแล้ว ในวัฎจักรของธุรกิจ จะเป็นดั่งเช่นกราฟของตลาดหุ้น คือมีขึ้นมีลง มีลงมีขึ้น อยู่ที่ว่าใครจะสามารถประคับประคองธุรกิจของตนเองไว้ให้ได้นานแค่ไหน ยกตัวอย่างเช่น แอปเปิ้ล ธุรกิจของ สตีฟ จ๊อบ มีรุ่งโรจน์ฟุ่งทะยาน แต่ในช่วงท้ายๆมานี้ ค่ายแอปเปิ้ล ก็แผ่วลงมาก

แต่มีอยู่สิ่งหนึ่งที่หาขาลงยากมาก คือ อสังหาริมทรัพย์ ทั้งบ้านและที่ดิน  ราคาบ้านและราคาที่ดิน นับวันยิ่งจะราคาแพงจนหลายๆคนอาจเอื้อมไม่ถึงในบางพื้นที่ ยกตัวอย่างเช่น ราคาคอนโดที่สิงคโปร์ ราคาแพงมากจะประชากรของประเทศ จะหาซื้อจับจองเป็นเจ้าของยากยิ่ง ลำบากนัก 

หลากหลายธุรกิจ หากมองในระยะยาวแล้ว ความเหน็ดเหนื่อยในการประคับประคองธุรกิจของตนจะคงมีอยู่ตลอดเวลา จะทำอย่างไรให้ธุรกิจมีกำไรมากขึ้น ในช่วงวิกฤตตลาดขาลง จะประคับประคองยังไงให้ธุรกิจของตนเองอยู่รอดให้ได้ คู่แข่งหน้าใหม่เข้ามาในตลาด ทุนยักษ์ใหญ่โหมโจมตีรายย่อย ปัญหาท้าทายมีให้แก้ไขอยู่ตลอด มีให้ปรับปรุงกลยุทธอยู่เสมอ ความเหน็ดเหนื่อย ความฮึดสู้ยังมีอยู่ไม่มีวันสิ้นสุด 

อสังหาริมทรัพย์ละ จะเหน็ดเหนื่อยอยู่เพียง 3วัน คืน ช่วงวันที่เข้าไปซื้อ ช่วงวันที่ขาย และช่วงวันที่ทำให้มูลค่าของที่ดินมีราคาสูงให้ได้อย่างที่ต้องการจะได้ สรุป เหนื่อยอยู่เพียง 3 วัน กับธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ 

ในหนังสือ เบื้องต้นที่ผู้เขียน ได้เขียนไว้นั้น จะกล่าวเทียบกับอาชีพอื่น ตอนนั้นได้ยก การค้าขายลูกชิ้นปิ้ง อาชีพขายลูกชิ้นปิ้ง ก็เป็นอาชีพที่ดีอาชีพหนึ่ง สามารถส่งลูกเรียบจนจบปริญญาตรี โท เอก มีมาก็มากนัก ในสมัยผู้เขียนเป็นวัยรุ่น เริ่มทำงานกลางวันในช่วงแรก ได้ช่วยเพื่อนขายลูกชิ้นปิ้ง ช่วงกลางคืนหลังเลิกงาน ขายตั้งแต่ หกโมงเย็นจนถึงตีหนึ่งตีสอง จนลูกชิ้นหมดจึงเลิก พูดถึงกำไร ได้คืนละ 1000-2000บาท ตกเดือนละ 30000-60000บาท ไม่น้อยนะครับ มากกว่าเงินเดือนที่ทำเสียด้วยซ้ำในช่วงนั้น แต่ลองมาคิดดู จะต้องเตรียมลูกชิ้น เสียบไม้ลูกชิ้นกี่ไม้ต่อกี่ไม้ จนกว่าจะส่งลูกเรียนจบปริญญาเอกได้ 

กับอีกอาชีพ ที่ขอยกตัวอย่าง อาชีพนายหน้าขายบ้าน สมมุติว่าขายบ้านในราคา 3.5ล้านบาทได้หนึ่งหลังในทั้งปีนั้น ได้ค่าคอมมา 3% เท่ากับ 105000บาท แล้วลองหารด้วย 12เดือนดู จะได้ 8750บาทต่อเดือน ซึ่งมากกว่าเงินเดือนบางอาชีพอีก เพียงขายบ้านให้ได้ 1หลังต่อปี อาจต้องเหน็ดเหนื่อยหน่อย หลายๆวันหลายเดือนกว่าจะขายได้ แต่หากขายได้หนึ่งหลังแล้ว พอใจในเงิน 8750บาท ก็ถือว่าที่เหลือสามารถพักผ่อนได้ 

สองอาชีพนี้ ปิ้งลูกชิ้นขาย กับเป็นนักขายบ้านมืออาชีพ ทั้งสองก็ต้องเริ่มจากการเรียนรู้ในวันแรกเช่นกัน อาชีพขายลูกชิ้นปิ้ง ก็ต้องศึกษาหาสูตรน้ำจิ้มที่อร่อยๆ เด็ดๆ หาลูกชิ้นที่มีคุณภาพ หาทำเล หารูปแบบตกแต่งร้าน ก็ต้องใช้เวลาในการเรียนรู้ เพื่อให้มีสินค้า และเพื่อให้ลูกค้าติดใจ จนเป็นลูกค้าประจำ  อาชีพที่สอง นักขายบ้าน ก็เช่นกัน ต้องเริ่มจากศูนย์ในวันแรก จึงต้องใช้เวลาในการศึกษา เรียนรู้ อ่าน ค้นคว้า อบรม สัมนา เข้าไปคลุกคลีอยู่กับแวดลงเหล่านั้น 

แต่ผลลัพธ์ที่คืนกลับมา มันช่างหอมหวนนัก กับความเหน็ดเหนื่อยในเบื้องต้น แล้วสามารถที่จะพักผ่อนได้ในระยะยาว 

ทำไมต้องเป็นอสังหาริมทรัพย์ ทำไมไม่เป็นรถ ?

หากเราเทียบเคียงกับอาชีพ ค้าขายรถมือสอง ซื้อมาขายไป กำไรค้าขายรถ จะกล่าวถึงเงินหลักหมื่นหลักแสน ขายรถได้หนึ่งคัน อาจได้กำไร ห้าหมื่นถึงแสนต่อคัน 

แต่หากขายบ้านได้หนึ่งหลังละ กำไรอาจเป็น แสน หรือล้าน หรือหลายๆล้านได้ อย่างเช่นขายที่ดิน 100ไร่ได้ ในราคา ไร่ละ 1ล้าน ค่าคอม 3% ก็จะได้ละ 3ล้านบาท 

"เหนื่อยก็พัก เมื่อหายเหนื่อยแล้ว ก็ลุกก้าวเดินต่อ"