2 วัน 2 คืนในโรงพยาบาล โดยปราศจาก "แม่" คืนวันที่ 4 เมษายน 2548 ต่อเน็ท เล่น msn ทั้งที่ปวดท้องปางตาย เงี้ยแหละนะ สัญชาตญาณส่วนตัวหงะ วันนั้นคุยกะใครบ้างยังจำไม่ได้เลย รู้แต่ เจ๊กะแนนบอกให้ไปรพ. ก็เลยไป เพราะไม่อยากให้เจ๊สมหวัง (ก็ดันขู่ว่าจะตัดชุดดำรอนี่หว่า) พ่อมารับตอนประมาณ 4 ทุ่ม ปวดท้องแทบจะคลานออกจากบ้าน ตอนเดินออกจากบ้าน ก้มลงดูชุดที่ตัวเองใส่ ชิหัย...แต่งไปได้ไง กางเกงม่วง เสื้อเขียว แต่ก็ไม่มีแรงจะคิดอะไรแล้ว รวบรวมพลังทั้งหมดขึ้นรถพ่อ คุยไรกะพ่อไม่รู้ จำไม่ได้ ไม่มีสติ เพราะปวดท้องมาก พอถึงเกษมราษฎร์ พ่อก็ปล่อยลงข้างหน้ารพ. (พ่อเอารถไปจอด) เดินลงจากรถไปคนเดียว น้ำตาไหล วังเวงมาก ไม่รู้ต้องไปที่ไหนต่อ ทำยังไงต่อ เดินก็ไม่ค่อยจะไหว น้ำตาซึม คิดถึงแม่จัง กรอกประวัติ พ่อก็มา แต่ยังไงก็ความรู้สึกไม่เหมือนมีแม่อยู่ ความอ่อนโยนมันไม่เหมือนกันละมั้ง ยิ่งตอนป่วยๆ ยิ่งชอบออเซาะแม่อยู่ แม่จ๋าๆ รอหมอตรวจ รอนานมากกกกกกกกกกกก อย่าไปนะรพ.นี้ ถ้าป่วยหนักนี่ตายแน่ๆ ถึงห้องตรวจ พี่แป้งก็มา โอวววว สวรรค์ เข้าไปในห้องตรวจ หมอก็มาลูบๆพุง แล้วบอกว่า ทำไมท้องเกร็งๆ หมอหน้าเครียดมาก พอเราบอกว่า หนูจั๊กจี๋ค่ะ หมอขำใหญ่เลย หมอไม่หล่อด้วย เซ็งมาก อุตส่าอาบน้ำก่อนออกจากบ้านแล้วเชียว เซ็งๆๆๆ พอตรวจเสร็จ พยาบาลก็ให้ไปรอบนเตียง เพื่อขึ้นเขียง เจาะน้ำเกลือ!!! แว๊ก แว๊ก แว๊กกกกกกกกกกกกกก คนเจาะเป็นผู้ชาย ชื่อพี่ปราโมช ชวนคุยอยู่ได้ เรียกเราว่า อิสเบลล่าหน้าเด็ก ไอเราก็ดีใจมาก เกือบอ้วกใส่พี่เค้าไปเป็นการขอบคุณ พี่เค้าเจาะน้ำเกลือเจ็บมาก งี้แหละ ผู้ชาย มือหนัก ตอนที่เจาะที่หัวเฉียวยังไม่เจ็บขนาดนี้เลย เจาะเลือดไปตรวจหาเอดส์ด้วย ตอนเจาะเลือดพี่เค้าก็ถามว่า "เจ็บมั้ยๆ" พอเราบอกว่า ไม่เจ็บค่ะ เพราะปวดท้องมากกว่า พี่เค้าก็บอกว่า ไม่เชื่อ เข็มทิ่มจะไม่เจ็บได้ไง แน่ะ...หาว่ตรูโกหกอีก ด๋อยเอ๊ยย ขวดน้ำเกลือมาแว้ว เจาะแว้ว ดูดิ มือกุดเลย ขึ้นห้องเที่ยงคืน นี่ถ้าพี่แป้งไม่โผล่หน้าไปให้พี่พยาบาลเห็นนะ สงสัยได้ค้างที่ห้องฉุกเฉินแน่ คิดดู มาถึงรพ. 4 ทุ่ม ได้ขึ้นห้องเที่ยงคืน อย่างกะมาผ่าตัด ถึงห้องก็สำรวจห้องกะพี่แป้ง ห้องเล็กนิดเดียว เล็กกว่าที่หัวเฉียวอีก โซฟาก็เล็กๆ สั้นๆ เตียงนอนก็เวลากด ปรับเตียงแล้วเสียงไม่ดัง ไม่เหมือนที่หัวเฉียงเสียงดัง สะใจมาก ครืดๆๆๆๆ เล่นเตียงไปมาก็เริ่มง่วง วันนั้นเข้าห้องน้ำที่รพ.เค้าไปเกือบ 10 รอบได้ ดีๆ ใช้น้ำได้คุ้มค่าห้องมักๆ พี่แป้งบอกว่า ค่าห้อง 2300 แพงระยับ พอรู้ราคาแล้วหายป่วยเป็นปลิดทิ้ง อยู่ดีไม่ว่าดี หาเรื่องเสียตังอีกแล้วตรู วันที่ 5 เมษายน 2548 ตื่นแต่เช้าเลย ไม่ใช่ขยันหรอก พยาบาลแม่มเดินเข้าออกจากห้องอยู่ได้ มาเช็ครึไงว่าหนีไปรึยัง เลยตื่นเลย งั่มๆๆๆ แม่โทรมา บอกว่าพรุ่งนี้จะกลับ (แม่อยู่ระนอง) ดีใจมาก อยากเจอหน้าแม่ อยากกอดแม่ คุยกะแม่ ออเซาะแม่ ให้แม่ป้อนยา ป้อนข้าว ให้แม่อาบน้ำ เช็ดตัวให้ ให้แม่จ่ายตังค์ให้ ทั้งวันทั้งคืนอยู่กะพี่แป้ง 2 คน คนมาเยี่ยมก็ไม่มี คนโทรมาก็ไม่มี อนาถจริงๆเลยตรู ป่วยทั้งที เพื่อนๆไม่สนใจ แถมโทรบอกจอย จอยก็ยังไม่ตื่นเต้นอีก อุตส่าทำเสียงตื่นเต้นสุดฤทธิ์ เบื่อๆๆ -"- หมอมาตรวจ หมอถามว่า ไปทานอะไรมาคะ บอกหมอว่า ทานปูค่ะ แล้วแพ้ หมอก็ถามว่า แพ้แล้วไปทานทำไมคะ บอกหมอว่า เรื่องของกู แต่ความจริงบอกไปว่า ก็บางทีมันไม่แพ้ไงคะ หมอก็สรุปว่า ติดเชื้ออย่างเฉียบพลัน แล้วก็แพ้อาหารทะเล ทำไมเราแพ้ทุกครั้งมันจะคันยิกๆ หรือไม่ก็ผื่นขึ้น ไรเงี้ย แต่ครั้งนี้มันมาลงที่ท้องหว่า แปลกจริง หมอบอกว่า ต่อจากนี้ก็งดกินปูตลอดชีวิตเลยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ คุณหมอ โคตรชอบกินเลยค่ะ ปูเนี่ย ไม่น่าเลย ฮือๆๆ อยากกินปู ปู๊ ปู วันนี้หมดน้ำเกลือไป 2 ขวด แต่น้ำที่ออกจากร่างกายเรา ไม่รู้กี่ขวด คาดว่าเยอะกว่าน้ำเกลือ เพราะถ้ารวมการเข้าห้องน้ำทั้งหมด น่าจะเกิน 30 ครั้ง ปล.ที่แขวนน้ำเกลือลากยากมาก กว่าจะถึงห้องน้ำ ขี้ไหลเป็นทางเลย ^ ^ ทุเรศเกินเนอะ ไม่รักษาภาพพจน์เลย 5 5 5 วันนี้มีคนมาเยี่ยมแล้ว พี่อุ้มนั่นเอง บอกว่าเคลมประกันค่าห้องได้ พันนึง นอกนั้นจ่ายเอง แงๆ แม่จ๋า...รีบๆกลับมานะ เดี๋ยวไม่มีคนจ่ายค่าห้อง พ่อก็มา พ่อมาดูข่าววางระเบิดที่หาดใหญ่ ดูแล้วใจไม่ดีเลย แม่ก็อยู่ใต้ คนใต้ก็คนไทย จะทำร้ายกันทำไมนะ สงสารในหลวงบ้างเถอะ ท่านก็เป็นห่วง อุตส่าทำฝนหลวงมาให้ จะได้อยู่กันสบายๆ ดันมาทำเรื่องทำราวฆ่ากันเองอีก แค้นใครก็ฆ่าคนนั้นสิ แค้นเราก็ฆ่าเจ๊ซะ.... วันนี้หลับตี 2 ครึ่ง แม่กับเบสท์อยู่บนรถทัวร์ สวดมนตร์ให้แม่เดินทางโดยปลอดภัย ส่วนเบสท์ ขอให้ตกรถ อยู่เป็นเด็กนองตลอดชีวิต วันที่ 6 เมษายน 2548 ตื่นเช้ามาเพราะได้ยินคำว่า "เป็นไงบ้างลูก" ดีใจมากเลย แม่มาแล้ว แต่ว่าแสดงความดีใจได้แค่การกระพริบตา 2 ทีใส่แม่ แล้วหลับต่อ มันง่วงหงะ แม่ก็มาซะเช้าเชียว วันนี้จะออกจากรพ.แล้ว ดีจังๆ รำคาญสายน้ำเกลือมากเลย เวลาเค้าฉีดยาเข้าไปที เจ็บมาก ปวดแขนน้ำตาเล็ดเลย อยากกระโดดขาคู่ใส่พี่พยาบาล แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะพี่เค้าสวย หมอมาดูอาการครั้งสุดท้าย บอกว่ายังไม่หายดีเลย แล้วก็สั่งงดกินปูตลอดชีวิตอีกแล้ว หมอถามแม่ว่า ทำไมรีบออกละคะ จะรีบไปไหนกันหรอ แม่ได้แต่ยิ้ม แหะๆๆๆ รู้นะ ว่าในใจก็คิดตรงกันว่า จะไปหัวเฉียวค่ะ ที่นี่มันแพง หุหุ สรุปรวม โดนไป 3 พันฝ่าๆ ราคาเต็ม 7 พัน แต่ดีที่มีประกัน เข้ารพ.2วัน โดนไป 7 พัน รู้งี้ยอมตายอยู่บ้านดีกว่า ค่าทำศพถูกกว่านี้อีก แต่สงสารแม่ ถ้าเราตาย แม่ก็ต้องตัดชุดดำอีก ไอ้เบสท์ก็คงจะได้มรดกคนเดียว พ่อก็ต้องไปวัดบ่อยๆ เกรงใจแย่ ไม่เอาอ่ะ ตายเพราะกินปูเนี่ยนะ ทุเรศเกิน สงสัยชาติที่แล้วเราต้องทำบาปกับสัตว์ทะเลมาแน่ๆ ชาตินี้เลยกินไม่ได้ ทำไมอ่อนแองี้ว้า... แพ้ยุง แพ้อาหารทะเล แพ้อากาศ แพ้แดด แพ้ๆๆๆ แม่มทุกอย่าง คิดดู สาวเกาหลียังแพ้มันเลย น่าอนาถนัก ลืมถามหมอไปเลยว่า ปูดำ กินได้ป่าว ปล.มันยาวเนอะ ที่ปั่นๆลงมานี่ไม่อ่านใช่ปะ อ่านดิ สนุกนะ จริ๊ง   Create Date : 07 เมษายน 2548 26 comments Last Update : 7 เมษายน 2548 19:24:03 น. Counter : 760 Pageviews. Share Tweet

ป ญ อ   โดย: พ.ย. IP: 203.118.112.114 7 เมษายน 2548 19:36:32 น.

แพ้ปูยังดีกว่าแพ้ใจนะคะ   โดย: ยายตัวร้ายกับนายอนาคิน 7 เมษายน 2548 19:38:41 น.

หรือไม่อยากแพ้ปูจะลองแพ้ปูนก็ได้นะคะ   โดย: ยายตัวร้ายกับนายอนาคิน 7 เมษายน 2548 19:51:24 น.

เหอๆ..วันก่อน ผมก็ ใส่เสื้อ เขียว กางเกงม่วงนะครับ เหอๆๆ แต่ผมไม่แพ้ปูนะ...อร่อยซะด้วย   โดย: Nutty Professor 7 เมษายน 2548 21:09:08 น.

555 อ่านแล้วก็ดูมีความสุขดีนะคะ หายเร็วๆเน้ออ   โดย: คนสวย (ทำใจได้ ) 7 เมษายน 2548 21:30:52 น.

ปล.ที่แขวนน้ำเกลือลากยากมาก กว่าจะถึงห้องน้ำ ขี้ไหลเป็นทางเลย ^ ^ O_o ...   โดย: lonely boy 7 เมษายน 2548 21:46:04 น.

พฤศจิกายน >>> รู้จักชีวิตหลังความตายมั้ย?? พี่ปูน >>> เบิ้ล 2 เลยเหรอคะ แพ้ปูน ยอมแพ้ตั้งนานแล้วละค่ะ พี่ Nutty >>> ใช่ ปูมันอร่อย ถึงกินไง น้องพลอย >>> สุขใจ แต่กายมันป่วยอ่ะจ้า คุณ boy >>> ฮาร์ดคอร์ไปเนอะ วะฮ่าๆๆๆ ไม่จริงหรอก เราก็เวอร์ไปงั้นแหละ   โดย: THE BEGINNING 7 เมษายน 2548 22:23:29 น.

เป็นคนป่วยที่เขียนได้แฮปปี้ มาก   โดย: มัชฌิมา 7 เมษายน 2548 22:58:37 น.

วันหลังก็อย่าไปกินอีกนะครับ เป็นห่วง มิน่าหายไปหลายวันเลย   โดย: panumas05 7 เมษายน 2548 23:01:23 น.

สวยแค่ไหนขี้แตกซะแล้วก็จบกัน..เฮ้อ เบลล์ แพ้หมดทุกอย่าง แล้วเมื่อไหร่จะแพ้ใจพี่ละจ๊ะ อิอิ (อ้วกกกกกก)   โดย: captainfakenature 7 เมษายน 2548 23:05:52 น.

อ่าๆ เขียนได้มันส์ดีครับ ยังไงก็หายเร็วๆ นะครับ   โดย: Due_n 7 เมษายน 2548 23:09:58 น.

คุณ มัชฌิมา >>> สุขใจ แต่กายแย่ค่ะ แต่ก็ดีนะ ชอบๆ มีความสุข คุณหนูบอย >>> ขอบคุณจ้าที่เป็นห่วง วันหลังไม่กินแล้ว เข็ดๆ พี่กัปตัน >>> แพ้ใจตั้งแต่เห็นมุข กัปตันคู่กับแอร์แล้วค่า ผื่นขึ้นเลยเนี่ย คุณ Due_n >>> ขอบคุณค่า ดีขึ้นเยอะแล้วเนี่ย   โดย: THE BEGINNING 7 เมษายน 2548 23:35:25 น.

.. ขวัญเอ๊ย ขวัญมา หายไวๆนะคะน้องเบลล์ โอ๋ๆๆๆๆๆๆๆๆ ..   โดย: POGGHI 8 เมษายน 2548 0:42:29 น.

เล่าได้ขนาดนี้คงไม่เป็นไรแล้วมั้ง - -'''   โดย: ด่างไรเดอร์ 8 เมษายน 2548 0:43:45 น.

ที่ขึ้นน่ะ...ผื่นหรือขี้กลากอ่ะเบลล์ : )   โดย: captainfakenature 8 เมษายน 2548 2:48:57 น.

ถ้าต้องอดปูตลอดชีวิตคงแย่เหมือนกัน เป็นสิ่งที่ชอบที่สุด แง๊วๆ เดี๋ยวกินเผื่อเจ้าของบล็อคเองนะคะ ^^ ...   โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) 8 เมษายน 2548 8:00:27 น.

ขอให้หายไวไวนะคะ แม่มากอดแล้วอ่ะเนอะ ....   โดย: prncess 8 เมษายน 2548 8:53:44 น.

เบลล์ เขียนในนี้มะสะใจ เกรงใจคนอ่านอ่ะ เดี๋ยวพี่เมล์ไปหานะ เป็นห่วงว่ะค่ะ.. เคยเป็นแบบเบลล์มาก่อน แต่คนละกรณีนะ แต่อ่านแล้วคล้ายมาก ๆ เลยอ่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะ คิดถึงเหมือนกัน พรุ่งนี้พี่ก็เดินทางละ ไม่ต้องห่วง จาเอาม่อนมาฝาก นะจ๊ะ   โดย: แอร์งับ IP: 61.90.33.238 8 เมษายน 2548 11:25:36 น.

พี่ป๊อกกี้ >>> ไม่อยากหายเลย อยากให้พี่ป๊อกกี้มาโอ๋บ่อยๆ หงะ คุณด่างไรเดอร์ >>> เล่าซะเวอร์เลยใช่มั้ยกั๊บ พี่กัปตัน >>> ผื่น หรือหื่น เริ่มไม่แน่ใจแล้วหงะ แต่ไม่ใช่ขี้กลากแน่นอน ระดับนี้ ต้องเกลื้อนเท่านั้น คุณขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie) >>> แย่จังเลยค่ะ อดกินปูเลย ทานเผื่อเยอะๆนะคะ เอาปูม้า ปูจั๊กจั่นเจา คุณ prncess >>> ชอบอ้อนแม่หงะ ยิ่งป่วย ยิ่งอ้อน วะฮ่าๆๆ พี่แอร์ >>> เดี๋ยวก็จะไม่ได้คุยกันเป็นเดือนแล้ว คิดถึงแย่เลย ขอบคุณสำหรับเมล์นะคะ ยังไม่ได้เปิดอ่านเลย อิอิ   โดย: THE BEGINNING 8 เมษายน 2548 23:51:20 น.

555 ตกลงหายยังหว่าพี่เบลล์ แนนบอกให้ไปอาบน้ำแต่งตัวสวยๆก่อนไป รพ เผื่อเจอหมอหล่อๆจะได้ไม่เสียใจไง แต่ที่สุดแล้ว หมอไม่หล่อนี่เนอะ กางเกงม่วง เสื้อเขียวก็โอเคละ อิอิ :P   โดย: ขอดาวที่เธอผิง เอาไว้อิงอุ่นไอ IP: 202.44.8.98 9 เมษายน 2548 0:02:15 น.

สิ่งที่ท่านกำลังจะอ่านต่อไปนี้ คัดลอกจากการบันทึกบทสนทนาผ่านสายโทรศัพท์ระหว่างแหล่งข่าว(ขอสงวนนาม) กับบุคลลผู้อ้างว่า "ต่อเน็ท เล่น msn ทั้งที่ปวดท้องปางตาย" [09:43:20 PM] :[กีตาราเคิล: ถ้าตาย [09:43:23 PM] This is Cons: เอิกกก [09:43:27 PM] :[กีตาราเคิล: ตั้งกระทู้บอกด้วยน๊าา [09:43:28 PM] Shopaholic T: ตายแล้วมาบอกเลขด้วยนะ [09:43:29 PM] :[กีตาราเคิล: อยากดัง ---*---*---*---*---*---*---*---*---*--- [09:44:52 PM] :[กีตาราเคิล: งี้ต้องไดร์ผมด้วยสิเนี่ย [09:44:54 PM] :[กีตาราเคิล: จิ๊ [09:44:55 PM] :[กีตาราเคิล: เสียเวลาจริงๆ ทุกๆท่านโปรดพิจารณาจากเนื้อหาในบ๊อก เทียบกับข้อความที่แหล่งข่าว(ขอสงวนนาม)นำมาเปิดเผย จะเห็นได้ว่า ข้อความจำพวก "ปวดท้องแทบจะคลานออกจากบ้าน " "คุยไรกะพ่อไม่รู้ จำไม่ได้ ไม่มีสติ เพราะปวดท้องมาก" มีมูลความจริงหรือไม่ ?!? น่าเชื่อถือเพียงใด?!? ทางเจ้าหน้าที่ได้วิเคราะห์แล้ว เห็นว่าสภาพการณ์น่าจะเป็น อาบน้ำผัดหน้าทาครีมนมเด้ง เดินปร๋อเข้าโรงพยาบาลมากกว่า เนื้อหาในบ๊อก น่าจะผ่านการใส่ไข่ พิเศษ ไม่งอก ฯลฯ กว่า 80% อนึ่งการที่มีผู้มาให้กำลังใจ เป็นห่วงเป็นใยล้นหลาม(ไม่ว่าจะด้วยความสงสารหรือสม...ก็ตาม) ถือได้ว่าตกหลุมพรางของเจ้าของบ๊อก ซึ่งคุ้นชินกับการหลอกเด็กเป็นกิจวัตรอยู่แล้ว อย่างไรก็ดี ทางเราพบว่าจากเนื้อหาในบ๊อกทั้งหมด มีความจริง อยู่ 1 ประโยค ซึ่งเจ้าหน้าที่เห็นพ้องต้องกันว่า "จริงของมัน" คือประโยคที่ว่า.. คิดดู สาวเกาหลียังแพ้มันเลย น่าอนาถนัก...   โดย: ทีมงานถอดรหัส (Papercut ) 9 เมษายน 2548 1:54:59 น.

^ ^ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด อีเจ๊ งี้เค้าเรียกแฉ มีการเอา chat log มา แบล็คเมล์กันด้วย ไส้ไหลออกมากองแล้วเนี่ย จะแจ้งลบแล้วบอกเวบมาสเตอร์ยึดอมยิ้ม ก็ใครหละ ขู่ว่าจะตัดชุดดำรอหนะ จะเลี้ยงข้าวต้ม เลี้ยงกระเพาะปลาอีก ระวังตัวให้ดีนะเจ๊ โอม ตุ๊กตาหมีจงมา จงมาให้ข้าสอนเปียโนเดี๋ยวนี้ น้องแนน >>> เสื้อเขียว กางเกงม่วง โอคมะ พอได้เนอะ   โดย: THE BEGINNING 9 เมษายน 2548 2:02:08 น.

.... เพิ่งรู้อะครับว่าคุณไม่สบาย .... ดูแลตัวเองมาก ๆนะครับ .... .... ขอให้หายป่วยไวไวน้า .... ขอส่งใจไปถึงคุณด้วยคนครับ =^_^= __/|\\__ //love   โดย: .... =^ ^= .... TG .... IP: 203.151.140.120 9 เมษายน 2548 2:55:44 น.

หายแล้วใช่ป่าวคะ อย่าไปกินอีกนะ   โดย: Robotoon 9 เมษายน 2548 18:04:28 น.

อัพได้แล้วค่ะ   โดย: ยายตัวร้ายกับนายอนาคิน 12 เมษายน 2548 11:28:22 น.

แพ้อาหารถึงขั้นนอนเลยเหรอ นอน 3 วันเหมือนผมตอนผ่าไส้ติ่งเลย ตอนผมผ่าไว้ติ่งนะ จิ้มสายน้ำเกลือไมได้อ่ะ จิ้มอยู่นั้นอ่ะ เค้าบอกเส้นเลือดเล็ก โคตรจะทรมานเลย   โดย: naitong 13 เมษายน 2548 0:44:09 น.