 | | บ้านเรือนที่ปลูกแบบสมัยใหม่ในตลาดท่าเรือ | |  | เมื่อไปอยุธยาหลายๆคนก็คงจะนึกถึงการไปไหว้พระ เที่ยวชมสถานที่ต่างๆ แต่รู้หรือไม่ว่า ในอำเภอตลาดท่าเรือก็มีตลาดชุมชนเล็กๆ ที่มีประวัติความเป็นมาอันยาวนานอยู่เหมือนกัน..
|
 | | เรือนไม้เก่าแก่ริมถนนของตลาดท่าเรือ | | | ตลาดท่าเรือ.. เป็นตลาดเล็กๆ อยู่ในอำเภอท่าเรือ จ.พระนครศรีอยุธยา ที่มีเรื่องราวเล่าต่อกันมาเกือบ 50 ปี โดยในสมัยนั้นได้มีการปล้น จากโจร 17 เสือร้าย โดยมี เสือขาว เป็นหัวหน้าชุดโจรในการปล้น และมี เสือละมาย เป็นผู้ร่วมพลพรรคชักชวนบรรดาเสืออื่นๆ รวมทั้งสิ้น 17 คน มาร่วมปล้นในครั้งนั้น
ชาวบ้านหลายคนในตลาดท่าเรือต่างจำภาพเหตุการณ์อันเลวร้าย ในวันนั้นได้ดี และได้มี อาจารย์สุรศักดิ์ พุ่มวันเพ็ญ หนึ่งในผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ในวันนั้น ได้บันทึกเรื่องราวเกี่ยวกับเหตุการณ์ 17 เสือปล้นตลาดท่าเรือ ในวันนั้นผ่านหนังสือ ท่า...แห่งความทรงจำ ไว้ว่า
|
 | | การตากปลาตามภูมิปัญญาของชาวท่าเรือ | | | ในวันอาทิตย์ที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2508 ขณะนั้นเป็นเวลาประมาณ 16.20 น. ขณะที่ผู้เขียนกำลังนั่งคุยกับคุณสุกัญญา ศรีภพ, คุณดวงแข สัตยาลักษณ์,คุณจิตร สถาปนศิริ ที่ร้าน "จิตรา" ในตลาด อ.ท่าเรือ จ.พระนครศรีอยุธยา ทันใดนั้นมีรถอีซูซุสีเทาคันหนึ่ง วิ่งผ่านหน้าร้านอย่างเชื่องช้า แต่งกายคล้ายตำรวจ ในชุดเครื่องแบบครึ่งท่อน ที่กลางรถมีอาวุธปืนร้ายแรงชนิดต่าง ๆ กองสุมเป็นกระโจมในรถ 2 กอง ลักษณะเป็นปืนคาร์ไบต์ แล้วมีชายคนหนึ่งแต่งกายคล้ายตำรวจ ถือปืนคาร์ไบต์ กระโดดลงจากรถคนแรก ยิงปืนขึ้นฟ้า 1 นัด พร้อมกับตะโกนว่า "ไอ้เสือบุก" ทุกคนต่างพากันวิ่งหนีออกหลังร้านกันหมด นางไสว แสงแก้ว นั่งขายผลไม่อยู่ตรงนั้นพอดี โบกมือและร้องว่า "พ่อคุณ มาถ่ายหนังเรื่องอะไรกันหละ" พวกบรรดาเสือต่างกรูกันลงจากรถบอกว่า จะมาปล้นร้านทอง"
|
 | | เรือนไม้เก่ารูปทรงไทยที่มีอายุหลายสิบปี | | | ขณะนั้นผู้เขียนนอนหมอบราบอยู่ใต้เตียงที่นั่งคุยกันในช่วงแรก มองเห็นบรรดาเหล่าร้านยิงปืนขึ้นฟ้าอย่างเมามัน พร้อมตะโกนให้ชาวบ้านหลบไป บางคนก็วิ่งเข้าร้านทอง บางคนทุบกระจกร้านท่าเรือพาณิชย์, ร้านแฟชั่นชาย, ร้านทันสมัย กวาดเอานาฬิกาข้อมือ, แว่นตา, เสื้อผ้า, วิทยุ ฯลฯ เอาของเล็ก ๆ ใส่ถุงที่หิ้วมาจนเวลาผ่านไป 20 นาทีเศษ เสียงรถคันเดิมวิ่งคลานกลับเชื่องช้าพร้อมกับคนในรถตะโกนว่า "ไอ้เสือถอย" คนร้ายก็พากันกระโดดขึ้นรถ พร้อมกับยิงปืนขู่เป็นระยะ ๆ ไปทาง ต.บ้านร่อม อ.ท่าเรือ และจับเจ๊ตังกวย ไปเป็นตัวประกันด้วย นี่คือการปล้นครั้งใหญ่ ที่ผู้เขียนได้ประสบมากับตัวเองอย่างชนิดที่ไม่เคยพบมาก่อน หลังจากเสียงปืนได้สงบ 10 นาที ผู้คนต่างก็เริ่มทยอยออกมาดูสถานการณ์ ผู้เขียนยังได้เก็บปลอดกระสุนได้เป็นปี๊บ ๆ ส่วนความเสียหายปรากฏว่าเสียชีวิต 4 ราย
|
 | | ชาวบ้านในตลาดท่าเรือ ต้อนรับด้วยรอยยิ้มอย่างเป็นกันเอง | | | ปัจจุบันตลาดท่าเรือยังคงเป็นตลาดชุมชน ที่มีถนนเล็กๆกั้นระหว่างสองฝั่ง ภายในตลาดท่าเรือเต็มไปด้วยเรือนไม้เก่าแก่ ทั้งสองฝั่งข้างทางเต็มไปด้วยร้างรวงต่างๆ ผู้คนที่เดินผ่านไปยิ้มแย้มทักทายกันอย่างเป็นกันเอง ให้ความรู้สึกเหมือนได้มาเยือนตลาดเก่าที่มีอายุนานนับหลายสิบปี นอกจากนั้นแล้ว ตลาดท่าเรือยังมีร้านขนมชื่อดังอย่างร้าน ขนมบ้าบิ่น ทูลเกล้าฯ แม่เสี้ยน รวมถึงร้านกาแฟโบราณอีกด้วย
|
 | | วิถีชีวิตแม่ค้าในตลาดท่าเรือ | | | หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้น ตลาดท่าเรือกลายเป็นที่รู้จักของคนส่วนใหญ่ในเรื่องของการปล้นจาก 17 เสือร้ายในครั้งนั้น ถึงแม้ว่าตลาดท่าเรือ จะเป็นตลาดชุมชนเล็กๆ ที่ยังไม่ได้มีการพัฒนาเป็นตลาดเพื่อการท่องเที่ยวอย่างสมบูรณ์แบบ เหมือนอย่างตลาดร้อยปี หรือตลาดน้ำอัมพวา แต่ตลาดท่าเรือก็ยังคงเป็นตลาดชุมชน ที่มีเรื่องราวและเหตุการณ์ต่างๆ เปรียบเสมือนเป็นประวัติศาสตร์ของชาวตลาดท่าเรือก็เป็นได้
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [