เขาปิดห้องกวีหนีอักษร
กาพย์โคลงกลอนเรียงถ้อยร้อยภาษา
มธุรสบทร้อนกลอนพรรณนา
มันทิ่มแทงแรงกว่ามาพูดคุย

  

ขอต้อนรับคุณเป๋าเข้าบล็อกแก้ง
พันทิปแบ่งเวปย่อยให้ปล่อยของ
มีเรื่องราวหลากหลายให้อ่านจอง
คุณเป๋าต้องชอบใจเมื่อได้ยล

ป๊าดดด กลอนพาไปค่ะ
สวัสดีคะคุณเป๋าดีใจที่คุณเป๋ามาสร้างบล็อกค่ะ

  

08.42 น.

๏ ในบล้อก น๊อคใบ้หนุก ........ ใบ้หนาน
เต๋าป่า ตาเป๋าสาน ................. ปั่นสู้
ตามสิทธิ์ ติดทรามหาญ .......... หักหล่อ
ห้อหลักกวี วรรณะผู้ ............... พ่อฟ้าประทานพร

๏ ย้อนกัน ยันก่อนเค้น ........... คำโวย
ขัดเด่น เข่นดัดโดย ................ โดดป้อง
ขโมยปิ่น ขมิ้นโปรย ............... ปางก่อน
เปรมเหตุ เปรต'เหมราช'จ้อง ..... จิกฟ้าจิกดิน

๏ ใบ้กิน บินใกล้คู่ .................. คำกล
ใบ้ผ่าน บ้านไพร่พล ................ พ่อฟ้า
ใบ้สิทธิ์ บิดไส้คน ................... คิดชั่ว
ใบ้บอก บอกใบ้ช้า .................. ชาตินี้เน่าหนอน ๚ะ๛

09.24 น.

  

เหตุใดเล่าได้ชื่อว่าตาเป๋า
มีเรื่องราวกล่าวขานเป็นเช่นไร
ที่เป็นมาและเป็นไป
เฉดเช่นไรช่วยกล่าวที

  

สุมาช้า กว่าใคร ใช่ไหมเอย
คนคุ้นเคย กันแท้ไม่แลหาย
ฝนตกหนัก ปิดคอม ยอมเดียวดาย
เช้างานมาก ไม่ได้กราย มาใกล้คอมพ์..



โหคุนเป๋า อย่างนี้ เค้า เรียกว่า ซุ่ม นะเนี่ย...ชิชะ

  

** ขอขอบคุณ ทุกท่าน ในวันนี้
เป็นวันดี มีน้ำ ทุกถิ่นฐาน
เปิดบ้านใหม่ ให้เซียน เขียนกลอนกานท์
แวะมาบ้าน ผมบ้าง อย่าห่างนาน

  

สุแอ๊ด คุณเป๋าแล้วนะคะ..

  

เดือนดาว พราวกระจ่าง
ส่องสว่าง กลางเวหน
ณ ห้วง ฤทัยดล
ไร้สายฝน หล่นโปรยปราย

วสันต์คงผ่านพ้น
ลมลอยวน พัดเมฆหาย
เย็นลมพรมผิวกาย
หนาวเยียมกราย ให้เตรียมตน

หาผ้าห่มคลุมกาย
อุ่นสบาย ในทุกหน
หนาวกาย ไม่ต้องทน
หนาวกมลซิจนใจ……..




ราตรีสวัสดิ์ค่ะคุณเป๋า

  

ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ ...





...คราพี่พร่ำรำพันนั้น "รักเจ้า..."

พี่ใฝ่เฝ้าเอ่ยครั้งยังสังหรณ์

เปรยคำหวานปานฝนบนใบบอน

แสนยอกย้อนพาหวั่นพรั่นพรึงใจ...



...โอ้พี่เอยเผยว่า "มิอาจเอื้อม..."

ถ้อยฉาบเชื่อมน้ำตาลพาลหวามไหว

"พี่ต่ำต้อยด้อยค่า..." วาจาใย

เปี่ยมเลศนัย... ส่อเค้า... เจ้าชู้จริง ...
.
.
.

  

** ขอขอบคุณ ทุกท่าน ที่ผ่านมา
เขียนพรรณา ทิ้งไว้ พอคลายเหงา
เจ้าของบ้าน หลังน้อย พลอยบรรเทา
ไว้ทุเลา น้ำหลาก จักไปเยือน
** ในวันนี้ มีน้ำ ซ้ำทุกถิ่น
หลากไหลริน ถิ่นฐาน เข้าบ้านเหมือน
เป็นทะเล กว้างใหญ่ ไหลวนเวียน
ท่วมบ้านเรือน ทุ่งท่า ทั้งนาปรัง

  

สวัสดีครับคุณตาเป๋า เพิ่งเห็นครับ


ร่ายอักษรกลอนกู่อยู่ห้องโน้น
แหกตะโกนโดนอุ้มทุกสุ้มเสียง
เขียนแบบไหนก็โดนจนโอนเอียง
ต้องเลี่ยงเลี่ยงเรียงร่ายในบล็อกแทน


เราอาศัยเวบเค้าอยู่ ต้องทำใจครับ ไม่อยากถามเหตผล
ว่าทำไมกระทู้ถึงถูกอุ้ม


ผมมีบล็อกได้ก็เพราะน้องอาลีอาช่วยทำให้น่ะครับ
เห็นแว๊บๆอยู่ข้างบน สบายดีแม่นบ่น้องเลิฟของอ้าย อิอิ

  

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ คุณเป๋า

  

คุณเป๋าคะน้ำลดแล้วนี่นา
ไมหายไปเลยล่ะ..คิดถึงนะคะ

  

มาตามหาคุณเป๋าค่ะ
หายไปไหนน๊า

  

คุณเป๋าคะ หายไป นานมากแล้วนะ...
คิดถึงค่ะ
มีความสุขมากๆนะคะ

  

สุริยา สาดส่อง ผ่องไสว
ส่งดอกไม้ ทายทัก ฝากคิดถึง
ปีใหม่ใกล้ เยือนเยี่ยม เปี่ยมคำนึง
ขอพรซึ้ง จากสรวง ฝากห่วงใย

ให้ประสบ สิ่งหวัง ทางชีวิต
สิ่งใดคิด ให้สม ภิรมย์สมัย
ร่ำรวยทรัพย์ รับโชค พ้นโรคภัย
สุขสดใส ตลอดกาล นิรนดร์เทอญ...


สวัสดี ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับ ปีใหม่ค่ะ




"สุนันยา"

  

เมื่อถึงวัน สุดท้าย ปลายปีขาล
กระต่ายรื่น ชื่นบานวันรับช่วง
ปีใหม่มา ยิ้มรื่น ชื่นทั้งปวง
ให้พ้นบ่วง รวงร้าว คราวผ่านมา

สิ่งใดที่ หมองหมาง ทางชีวิต
ให้ปลดปลิด ทิ้งไป ไม่ใฝ่หา
รับปีใหม่ ใสสด หมดโรคา
ปรารถนา สิ่งใด สมใจปอง

สุขภาพ สมบูรณ์ เพิ่มพูนสุข
หมดสิ้นทุกข์ โพยภัย ในทั้งผอง
ทั้งการงาน ประสบผล จนเรืองรอง
มีรักครอง ปองหมาย ไม่เปลี่ยนแปลง

ส.ค.ส. มอบมา พาสุขสม
ขอพรพรหม บัลดาล ผ่านทุกแห่ง
ให้ปลอดภัย ไร้จิต คิดระแวง
มีตำแหน่ง การงาน นั้นก้าวไกล

สำเร็จผล ที่หวัง ดั่งตั้งจิต
ใช้ชีวิต ภิรมย์ สมสมัย
ขาลลาแล้ว ชื่นขวัญ สำราญใจ
รับวันใหม่ กระต่ายชื่น คืนเสรี....


“สุนันยา”

สวัสดี วันสุดท้าย ปลายปีขาลค่ะคุณเป๋า
(คิดถึงนะคะ)
..

  

คืนนี้จำ พักก่อนหนา
ร่างกายแสนโรยรา
ช่างอ่อนล้า นี่กระไร

พรุ่งนี้ แวะเวียนหา
อีกครั้งครา ไม่ลาไกล
ฝันดี รี่ส่งให้
แทนห่วงใย มีให้กัน..




แวะมาทักทายก่อนค่ะ คืนนี้ คงไม่ได้มา
ฝากฝันดีไว้ ด้วยนะคะ

  

  

**ขอขอบคุณ สุนันยา ผู้มาเยือน
มาเป็นเพื่อน บล๊อกเก่าเก่า ที่เหงาหงอย
เจ้าของบ้าน นั้นหนอ เฝ้ารอคอย
เข้าประตู บ้านน้อย นั้นยากเย็น

**มาเมื่อเช้า เข้าได้ สบายแล้ว
คงไม่แจว ไปไหน ให้ห่างเห็น
อยู่เฝ้าบ้าน หลังน้อย จะคอยเป็น
ผู้ต้อนรับ เฉกเช่น เคยเป็นเอย

  

  

คืนข้างแรม แจ่มสวยด้วยดาวน้อย
ที่เรียงร้อย คอยเกี่ยว เสี้ยวจันทร์ฉาย
รัตติกาล คืนหนาว ดาวประกาย
ส่งทักทาย ด้วยกลอน นอนฝันดี....



สวัสดีค่ะคุณเป๋า
ฝันดีนะคะ

  

รุ่งอรุณ อุ่นไอ สายแสงสาด
งามพิลาศ ไอหมอก ละลอกขาว
ช่อผกา ส่งกลิ่น ระรินพราว
ภุมริน หยอกเย้า เฝ้าดมดอม

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณเป๋า
สดชื่นแจ่มใส ทั้งวันนะคะ

  

  

วาเลนไทน์ ส่งรัก มาถักถ้อย
สายใยร้อย วันคืน ชื่นสดใส
รักพี่น้อง ผองเพื่อน เยือนฤทัย
ส่งความสุข มอบให้ ได้รื่นรมย์...


สวัสดีค่ะ คุณเป๋า
มาส่งความสุขวาเลนไทน์ให้ค่ะ
มีความสุขมากๆนะคะ คิดถึงค่ะ

  

**มีคุณสุ. นันยา มาเป็นเพื่อน
ผู้คอยเตือน ดวงจิต ให้คิดถึง
ฝากถ้อยคำ ย้ำใจ ให้คำนึง
เป็นน้ำผึ้ง เดือนห้า มายาใจ

สวัสดีครับคุณสุ. สุขสรรค์วันวาเลนไทน์ครับ

  

  

คิดถึงวัน นานเนา เราเคยคู่
สองดวงใจ เคียงอยู่ ไม่รู้เหงา
เกี่ยวก้อยเดิน เพลินพนา ป่าลำเนา
ริมธารใส หยอกเย้า พะเน้าพะนอ

เพียงจากกัน นานนิด คิดห่วงหา
ดั่งเดือนลา ฟ้าบด รันทดท้อ
เคยอิงแอบอุ่นไอ ได้เคล้าคลอ
เรียงร้อยต่อกลอนกานท์ สานสายใย

กลัวพี่เมิน เมื่อไกล กลายเปลี่ยนผัน
คราวห่างกัน ห่วงหา น้ำตาไหล
กลัวพี่ลืม คืนวัน สัมพันธ์ใจ
คราวมีใคร มาชิด อย่าคิดลา

รู้บ้างไหม ใครหนึ่ง รำพึงหวน
ได้แต่ครวญ คำรัก ฝากมาหา
งานอะไร ไฉนเลย ดั่งเฉยชา
กลัวพี่ลืม สุนันยา จึงลาไกล...



สวัสดีค่ะคุณเป๋า
ซื้อใหม่ได้แล้วมั๊ง คอมอ่ะ... อิอิ

  

ไปรักษา เกาต์ ที่โรงพยาบาลยังครับ
ห่วงจังเลย

  

  

  

แวะเยี่ยมหา คนไกล หมายรู้ข่าว
คุณตาเป๋า เพื่อนสุ อยู่ไหนหนา
เดี๋ยวก็เงียบ เดี๋ยวก็หาย หลายเพลา
หรือลืมกัน แล้วหนา จึ่งลาไกล...


แวะมาตัดพ้อค่ะคุณเป๋า
เมื่อไหร่จะอัฟบล็อคใหม่คะ..

  

  

สวัสดีวันสงกรานต์ค่ะ คุณเป๋า
มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรงนะคะ

  

สวัสดีครับ
ตามมาชื่นชมด้วยคนนะครับ

  

  

ไม่ได้มา ส่งกลอน ในตอนดึก
แต่ยังนึก ถึงอยู่ไม่รู้หาย
ไม่ได้มายามเช้า เข้าทักทาย
ด้วยงานมีมากมาย รอให้ทำ

แม้เวลา คลื่อนคล้าย ไม่คงที่
แต่ใจนี้ ฝากถ้อย คอยบอกย้ำ
ว่าคิดถึง ไม่เว้น เป็นประจำ
จะเช้าค่ำ อย่างไร ส่งใจมา...


คุณเป๋า หายไปนานเลยนะคะ

  

เจ้าของบ้านอยู่ไหนน๊า
เขาจะรู้ไหมานะ ว่าเราแอบมาส่งฝันดี บ่อยๆ

  

  

** สวัสดีครับคุณ panwat ขอบคุณครับที่เข้ามาเยี่ยมชม

  

**สายลมพลิ้วปลิวผ่านม่านหน้าต่าง
ตามทิวทางทุ่งท่าดอกหญ้าไหว
เขียวระบัดซัดซ่าพาแกว่งไกว
พุ่มไสวเอนโยกโบกไปมา

ฝนปรายปรอยคอยพรมตามลมพัด
สาดสะบัดซัดสายไพรพฤกษา
ให้ชุ่มฉ่ำฉาบชื้นผืนพนา
จากฟากฟ้าสู่ดินถิ่นฐานธาร

เมื่อฝนจางห่างหายเป็นไอหมอก
สุรีย์เปล่งแสงออกมาประสาน
เป็นริ้วรุ้งเรียวรีสีตระการ
โค้งกินน้ำตามธารที่ไหลริน

ฝากกระแสแห่งใจไปกับรุ้ง
ฝากความรักกับทุ่งกระแสสินธุ
ฝากอาทรกับลมโบกโบยบิน
ว่าไม่สิ้นรักกันนิรันดร

**สวัสดีครับคุณสุ ไว้ที่บล๊อคคุณสุแล้วนะครับ

  

สวัสดีค่ะ คุณเป๋า


ตะวันลอยคล้อยเคลื่อน
แวะมาเยือน ถึงเรือนชาญ
ผ่านม่านราตรีกาล
ด้วยร้อยกานท์ ฝากฝันดี...

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ..
ฝันดีนะคะ

  

ระบือนาม งามศิลป์ สุนทรภู่
ท่านคือครู กานท์กวี ศรีสยาม
หนึ่งนักปราชญ์ เรื่องลือ ระบืนาม
ทั่งเขตขาม ชื่นชม นิยมครู


ขอน้อมจิต บูชา อาจารย์ศรี
ครูกวี ศรีอักษร สุนทรภู่
ยี่สิบหก มิถุนา ฯเวียนมาดู
รำลึกอยู่ เสมอมั่น นิรันดร....






สวัสดีค่ะ คุณ เป๋า

  

  

สวัสดีค่ะคุณเป๋า
บ้านนอกเรา ยามนี้ คงเห็นตวัน ตกดิน แล้วเน๊าะ
แต่..กรุงเทพ มองไม่เห็นเลยค่ะ...
คิดถึงนะคะ

  

เรียบเรียงร้อย อักขรา มาส่งฝัน
ฝากแสงจันทร์ ดารา มาส่งถ้อย
เป็นวลี บอกผ่าน มาสานรอย
ฝากลมคล้อย เคลื่อนคลา มาส่งนอน...



บล็อคนี้ จะโอนให้สุ เมื่อไหร่ คะคุณเป๋า...หุหุ

...

  

คุณเป๋า เป็นไงบ้างค่ะ
รักษาสุขภาพ ด้วยนะคะ..

ฝันดีค่ะ

  

สวัสดีครับคุณสุ. เดือนกว่าแล้วอาการมีแค่ทรงครับ
เข้าอ่านกระทู้คุณสุ.เสมอแต่ไม่ตอบหรือต่อกลอนครับ
อาการปวดและไข้มันรบกวน สมาธิไม่ดีครับ

คิดถึงครับ

  

ร้อยมาลัย ด้วยคำ พร่ำว่ารัก
ร้อยมาฝาก แด่แม่ให้แลเห็น
ร้อยดวงใจ ยิ้มรื่น แสนชื่นเย็น
ร้อยให้เป็น คำรัก ฝากแม่กัน..




สวัสดีค่ะ
สุขสันต์วันแม่ ค่ะคุณเป๋า
**

เป็นไงบ้างคะ
หายดีหรือยัง
คืดถึงเสมอนะคะ..

  

ห่วงมากมาย อาการ วันป่วยไข้
ขอส่งใจ เยี่ยมด้วย ช่วยรักษา
อย่าเพิ่งท้อ ชีวิต ลิขิตชะตา
เรื่องกลอนพา อย่าห่วง เป็นบ่วงพัน

คิดถึงอยู่ เสมอ เธอคงรู้
ขอให้สู้ กับโรค ที่โศกศัลย์
ส่งข่าวมา หลังไมค์ ให้แก่กัน
อย่าให้หวั่น กังวล จนวุ่นวาย

ของส่งแรง ใจด้วย ช่วยเสริมก่อ
สุยังรอ ต่อกานท์ หวั่นเหลือหลาย
กลัวห่างเหิน เมินหน้า ไม่มากราย
ขอให้หาย เร็ววัน..สุนั้นรอ...


ดูแลรักษาสุขภาพ ตัวเองให้ดีนะคะคุณเป๋า
สุ ส่งแรงใจไปเยี่ยมค่ะ
หายเร็วๆนะคะ...



ฝันดีค่ะ...

  

ฝันดีนะคะ คุณเป๋า..

  

ร้อยลำนำ คำคม ฝากลมผ่าน
ร้อยกลอนกานท์ คำนึง รำพึงหา
ร้อยอักษร ส่งฝัน ให้สาส์นพา
ร้อยอักขรา ฝกคำ...นำฝันดี...

ฝันดีนะคะ..คุณเป๋า
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

ปล เป็นไงบ้าง
อย่าเงียบไปนะคะ ส่งข่าวบ้างนะ

  

สวัสดีค่ะ คุณเป๋า
เป็นไงบ้างคะ
เงียบไปเลย
สุขภาพ เป็นไงบ้าง...

คิดถึงนะคะ

  

สายฝนพราว พร่างพรม สายลมผ่าน
มองผ่านม่าน หน้าต่าง บนทางเหงา
ละอองไอ กระเซ็น เห็นแวววาว
ฟ้าไร้ดาว ยามนี้ ราตรีกาล


มามอบฝัน วันที่ มีฝนเคล้า
เมฆหม่นเทา ทาบวาง เป็นทางผ่าน
หลับเถิด ราตรี ที่ยาวนาน
ฝนโปรยซ่าน กล่อมเจ้า คราวนิทรา


ฝันดีนะคะ...คุณเป๋า
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ...

  

** สวัสดีครับคุณสุ. ขอบคุณที่มาเป็นเจ้าของบล๊อคครับ
คิดถึงคุณสุ.เสมอ เข้าไปเยี่ยมที่บล๊อคแต่ไม่ได้ทักทาย
เพราะต่อกลอนไม่จบเวลาก็ล่วงเลยไป ดังนี้

กลอนนี้ที่ห้องคุณสุ. แต่งไม่จบ

**เฝ้าชะแง้แลดูอยู่หน้าบ้าน
แว่วขับขานกานท์กลอนอักษรเสียง
ยินบรรเลงเพลงเศร้าเคล้าสำเนียง
เป็นกวีมีเพียงเรียบเรียงกลอน

**ว่าฝากเพลงนี้ไปให้ใครหนึ่ง
ที่สุดซึ้งทรวงในไม่อาจถอน
แม้จากกันแสนไกลใจอาวรณ์
นิรันดรรักกันมั่นฤทัย

**..........

กลอนนี้ที่ห้องกวีครับ

**ยินสำเนียงเรียงถ้อยมาร้อยสาน
กล่อมกังวาลขานขับไปกับเสียง
สังคีตาพาเสนาะเพราะสำเนียง
ว่าฝากเพียงเพลงนี้ไว้ที่เธอ

**ได้จดจำคำถ้อยว่าคอยรัก
ตรึงตระหนักฝากใจไปเสมอ
หวังวันหนึ่งถึงใจคนใฝ่เจอ
คนที่เผลอเพ้อรักประจักษ์ใจ

**....................

เป็นตัวอย่างที่แต่งไม่จบไปไม่รอดครับ สมาธิไม่ดี ไม่ค่อย
สบายตัวคล้ายๆมีไข้อยู่ตลอดครับ