ไม่รู้สึกอะไร

'เลิกยุ่งกับผมเสียที ผมเบื่อ ผมรำคาญ' ... ตรู๊ดด...ตรู๊ดดดดด...


หลังจากสัญญาณถูกตัดไป ฉันสะอื้นไห้
ลงไปนอนกองอยู่บนพื้นเหมือนคนเสียสติ

ฉันร้องไห้ไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ รู้แต่ว่าตอนนี้ฉันหิว
คนอกหักเขากินอะไรเป็นมื้อแรกนะ

เดินลงมาจากห้องนอน ทอดสายตาไปที่ครัว ค้นของกินในตู้
เหลือบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปอยู่ซองเดียว เอาวะ กันตาย
ไม่น่าเชื่อว่าการร้องไห้จะทำให้เหนื่อยได้ขนาดนี้

กดน้ำร้อนลงในชามบะหมี่ เนิ่นนานเท่าไหร่ไม่รู้ รู้แต่ตอนนี้มือมันเปียกๆ
ตายห่า น้ำร้อนลวกมือ ทำไงดี ช่างมันเถอะ ไม่เจ็บสักนิด

ตะเกียบคีบบะหมี่ยัดเข้าไปในปาก ชำเลืองสายตาไปที่แผล
เริ่มพองแล้วละ อี๋ น่าเกลียดชะมัด รูดตะเกียบออกจากปาก
ลองเอาไปคีบที่แผลดู เอ้า หลุดมาจนได้
น้ำใสใสไหลออกมาจากเนื้อที่พองอยู่.. ข้างในเป็นสีแดงเชียว แต่ไม่ยักกะเจ็บ

ออกไปเดินเล่นดีกว่าเผื่อจะทำให้สมองปลอดโปร่งขึ้น
นั่งพักที่ม้าหินอ่อนตรงสวนสาธารณะ อืม..อากาศดีจัง

แมลงหวี่มาตอมที่แผล น่ารำคาญ ทั้งปัดทั้งเป่า ก็ยังไม่ไปสักที
คงต้องเสียสละ ฉันหยิบคัตเตอร์จากกระเป๋า
แล่เนื้อตรงแผลออกมา ทิ้งไว้ที่เก้าอี้
เอาน่า แบ่งปันกัน บอกแล้วไงว่าไม่รู้สึกอะไร

เดินตรงไปที่สระน้ำ ทุกอย่างดูเหมือนหยุดนิ่ง ภาพที่ลอยมาทำให้ฉันเผลอยิ้ม


'ผมบอกแล้วไง ว่าไม่ต้องโทรมา เราจบกันแล้ว เลิกยุ่งกับผมเสียที ผมเบื่อ ผมรำคาญ'


เสียงนั่นลอยมาปลุกให้ฉันรู้สึกตัว ใช่สินะ เขาบอกเลิกฉัน
แต่เขาไม่ยอมบอกเหตุผลว่าเพราะอะไร อยู่ๆก็บอกให้เราเลิกกัน
ให้ตายสิ วินาทีนั้นมันเจ็บชะมัด แต่ตอนนี้นะเหรอ หึหึ... ฉันไม่รู้สึกอะไร...

ฉันหันหลังเดินกลับมาโดยไม่ทันระวัง

โครม..!! เหมือนโดนอะไรชนเข้าอย่างจัง

ฉันได้ยินเสียงคนหวีดร้อง ทุกสายตามองมาที่ฉัน
เกิดอะไรขึ้นเหรอ ฉันรู้แต่เพียงว่าตัวฉันถูกลากไปกับพื้น
สายกระเป๋าเป้ติดกับอะไรสักอย่างที่ท้ายรถกระบะคันนั้น

คืดดด คืดดด ...เสียงมันดังอยู่ใกล้ๆหู
เศษเนื้อหลุดลุ่ยไปตามทาง ฉันได้กลิ่นคาวของเลือด

รถหยุดนิ่ง ผู้คนต่างวิ่งเข้ามาที่ฉัน มีคนเข้ามาประคองฉันลุกขึ้น
บางคนถึงกับเป็นลม มันสยดสยองขนาดนั้นเลยเหรอ

ฉันสบัดตัวออก ก้มลงไปดึงสายเป้ หยิบกระจกออกมาส่องหน้าตัวเอง
เนื้อที่บริเวณใบหน้าหายไปกว่าครึ่ง ขาวๆนั่นคงเป็นกระดูกสินะ

ฉันเดินฝ่าวงล้อมออกมา เดินต่อไปข้างหน้า
ไม่ต้องห่วงฉันหรอกน่า หึหึ ก็บอกแล้วไงว่า...ไม่รู้สึกอะไร





-tanada-
31-10-06




 

Create Date : 19 พฤศจิกายน 2549
1 comments
Last Update : 8 ธันวาคม 2549 9:50:08 น.
Counter : 509 Pageviews.

 

ร่างกายที่เจ็บ...ไม่รู้สึกอะไรสินะ

พี่จอย ไปเอาแรงเขียนมาจากไหนเนี๊ยะ!

 

โดย: piglet IP: 124.120.63.233 21 พฤศจิกายน 2549 10:50:22 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


tanada-จัง
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ผู้หญิงที่หลงรักฤดูฝน
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2549
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
19 พฤศจิกายน 2549
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add tanada-จัง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.