Bloggang.com : weblog for you and your gang
Mnki
Location :
Yamanashi Japan
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [
?
]
สิ่งเดียวที่เป็นกำไรของชีวิต คือ การที่ได้มีเพื่อนที่ดี
New Comments
Group Blog
จิปาถะ....ชีวิตในแบบของเราในญี่ปุ่น
เที่ยวฟูจิซัง ในฤดูต่างๆ
สนามเด็กเล่น 公園..ความสุขเล็กๆของเด็ก
ชวนเก็บผลไม้สดๆจากต้น
เที่ยวญี่ปุ่น ไม่ไปไม่รู้
กีฬาสีเด็ก ทำเบนโตะ งานหนักๆของแม่
ชีวิตในห้องเรียนของเด็กประถม
เที่ยวเมืองไทยบ้านเรา
ฮอร์โมน...วัยว้าวุ่นของเด็กชายวัยประถม
ครัวโอชิน * เมนูอาหารญี่ปุ่นแบบง่ายๆ
กันยายน 2556
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
21 กันยายน 2556
ตอนที่1# รับมือเพื่อนลูกชาย มาเล่นที่บ้านในวันหยุดครอบครัว
All Blogs
1 ปีของชีวิตนักกีฬาบาสเก็ตบอลประถม
ตอน 3# เมื่อหนุ่มน้อยของเรา สนใจกีฬาบาสเก็ตบอล
ตอนที่2# เมื่อลูกชาย ป.3 ได้รับจดหมายรักจากสาวร่วมห้อง
ตอนที่1# รับมือเพื่อนลูกชาย มาเล่นที่บ้านในวันหยุดครอบครัว
Friends' blogs
Mnki
หมุยจุ๋ย
Webmaster - BlogGang
[Add Mnki's blog to your web]
Links
BlogGang.com
ตอนที่1# รับมือเพื่อนลูกชาย มาเล่นที่บ้านในวันหยุดครอบครัว
วันนี้ แม่จะต้องเรียนรู้กับการจัดการดูแล การมาเล่นของเพื่อนไทกิที่บ้าน เนื่องจากว่าเด็กที่ญี่ปุ่น สามารถไปเล่นบ้านเพื่อนกันเองได้ ไม่เหมือนอเมริกาที่ว่าไปไหนผู้ปกครองต้องไปด้วยตามมารยาทสากล
เด็กที่นี่ ไปไหนมาไหนกันเองได้ หลังเลิกเรียนก็มาเล่นที่บ้านเพื่อนได้ แต่จะกลับไม่เกิน 5 โมงเย็นโดยประมาณ นั่นเป็นข้อตกลงระหว่างครูและนักเรียนโรงเรียนนั้น หน้าหนาวจะกลับ16.30 เพราะมืดเร็ว
วันนี้ แม่มีปัญหาขึ้นมาละ ที่เพื่อนไทกิ ชอบมาเล่นที่บ้านในวันหยุด! ซึ่งเป็นวันที่ครอบครัวอยู่กันพร้อมหน้า และอาจจะมีกิจกรรมทำร่วมกันก็ได้
บ้านเราจะมีเด็กหญิงป.6 บ้านติดกันมาเล่นเป็นขาประจำ ซึ่งก็พอรับได้ เพราะสามารถพูดตรงๆได้ แต่ถ้านอกเหนือจากนี้ไปแล้ว อยู่ดีๆก็มีคนมากดติ๊งต่อง แล้วบอกมาหาลูก แล้วขอมาเล่นด้วย เราจะมีวิธีปฏิเสธยังไงให้ได้ตลอดรอดฝั่ง เพราะบางอารมณ์เราก็อยากอยู่ลำพังเหมือนกัน (เจอมาหลายครั้งแล้ว)
วันธรรมดา เราก็ให้สิทธิในการเข้ามาเล่นที่บ้านเต็มที่ แต่วันหยุดครอบครัวเช่นนี้ เราก็ควรได้อยู่ลำพังกันบ้าง ทำอะไรสบายๆได้ โดยไม่ต้องเกรงใจสายตาใครใช่มั้ย
หาเหตุผลร้อยแปด เพื่อให้ลูกได้พูดกับเพื่อนตามลำพัง โดยที่แม่ไม่ต้องลงมือพูดเอง เพราะจะเหมือนแม่รังแกเด็กไป
สุดท้ายจบลงที่ ไทกิบอกเพื่อนตามลำพังไปว่า ขอโทษนะ เราว่ามาเล่นกันวันธรรมดาน่าจะดีกว่านะ เพราะว่าวันหยุดแบบนี้ ครอบครัวเราก็หยุด เราก็มีกิจกรรมบ้าง เราก็เรียนหนังสือทำแบบฝึกหัดบ้าง แล้ววันนี้นายเล่นได้ถึงบ่าย 3 โมงนะ
เพื่อนก็รับคำไป แต่ไม่รู้จะเข้าใจแค่ไหนในวัย 9 ขวบแบบนี้ พูดมากก็อาจจะเสียใจ ไม่พูดก็ไม่ได้ เพราะบ้านไหนก็ต้องมีกฏในบ้าน
ถ้าวันนี้เราไม่บอกอะไรบ้าง เราคิดว่าเรารับได้ วันนึงเราจะได้ต้อนรับเพื่อนลูกอีกกี่คนไม่รู้ ที่อาจจะนัดมาพร้อมกันในวันหยุดที่บ้านเรา หรือ เด็กบางคนที่เราไม่รู้แม้กระทั่งหน้าตาพ่อแม่เขา บ้านอยู่ไหน
.....รอดูต่อไปว่าในวัย 9 ขวบนี้ จะเจออะไรให้มาแก้ไขปัญหากันอีก
Create Date : 21 กันยายน 2556
Last Update : 21 กันยายน 2556 13:10:31 น.
2 comments
Counter : 1144 Pageviews.
Share
Tweet
ปัญหานี้เผชิญมาหลายปีเลยค่ะ ช่วง ป.1-ป.3 จะหนักสุดนี่ลูกโตขึ้นค่อยเพลาลงหน่อย บอกลูกไปตรงๆ เหมือนกันว่านานๆ พ่อจะมีวันหยุดอยู่บ้านซักที อยากพักไม่อยากให้มีคนอื่นในบ้าน ถ้าอยากเล่นให้นัดกันไปเล่นที่จิโดคัง, ห้องสมุดหรือสวนสาธารณะ ไม่ควรชวนเพื่อนมาบ้านในวันหยุด
โดย:
Kitakaze
วันที่: 21 กันยายน 2556 เวลา:14:05:03 น.
เพื่อนแต่ล่ะคน พอเห็นเราจะออกไปโคเอน ไปว่ายน้ำ มีแต่อยากตามเราไปทั้งนั้นเลยค่ะพี่ป๊อบ ขอไปด้วย เราก็บอกไม่ได้มันอันตราย อ่าาา
ตะก่อนเจอปิ๊งป่อง สองพี่น้องมาเล่นด้วย น้องสาวเป็นเพื่อนร่วมห้องแต่พี่สาวนี่สิ โห..จิตตกเลยค่ะ ถามว่าแม่ไปไหน เขาบอกว่าแม่ออกไปข้างนอก อารายกันเนี่ย
ถ้ารับไม่ได้ ต้องบอกตรงๆไแล้วค่ะ ไม่ไหวเหมือนกัน มาอะไรได้บ่อย
โดย:
Mnki
วันที่: 21 กันยายน 2556 เวลา:20:14:50 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.