หมูแบงค์น่ารักจังค่ะ

หมูแบงค์น่ารักจังเลยค่ะ...ตาใสแป๋วเลยค่ะ เราเคยไปอยู่ตรัง 2-3 ปีค่ะ เมืองตรังสงบมากเลย

ไม่เป็นไรคุณหนึ่งเราก็เคยทำพานพุ่มตกจากเก้าอี้ค่ะ สูงกว่าโซฟาอีกตอนนั้นประมาณ 6-7 เดือนอะค่ะ เพิ่งนั่งได้
หน้าคว่ำไปกับพื้นเลย ร้องจ๊ากเลย เค้าจะหาแม่แต่ยายดันอุ้มไป ก็ร้องไม่หยุดเลยค่ะ ตอนนั้นเราใจเสียหมดเลยกลัวลูกจะเป็นไรมาก หลังจากนั้นก็มีเจ็บตัวเป็นประจำค่ะ
น่า อย่าคิดมากนะ

น่ารักจังงงงง

น้องน่ารักมากค่ะ

อย่าคิดมากสิคะมันเป็นอุบัติเหตุ

ไม่มีแม่คนไหนอยากให้ลูกเจ็บตัว

อย่าโทษตัวเองนะคะ

ทำไมพี่ไม่เห็นรูปเลยอ่ะ

ถ้าเริ่มหัดเดิน จะเจ็บยิ่งกว่านี้อีก ล้มแล้วลุก ลุกแล้วล้ม ไม่รู้กี่ร้อยกี่พันหน ..แต่นั่น..ยิ่งจะทำให้แกร่ง

..เด็กเขาจะเรียนรู้ได้เอง เข้าใจได้เองว่า...มันเป็นธรรมดาของชีวิต ค่ะ



..แม่หนึ่งไม่เจตนา ..เจ็บนิดหน่อย แบงค์ทนได้ครับ

อ่านแล้วน้ำตาไหลเลยค่ะคุณหนึ่ง
สงสารน้องแบ๊งค์จังเลย
คงหายเจ็บแล้วน่ะค่ะ
โอก็ยังจำภาพน้องอานัจหัวทิ่มได้ตลอดเลยค่ะ
ยังจำเสียงโป๊กได้เลยค่ะ มันปวดหัวตื๊บเหมือนคุณหนึ่งบอกนั่นแหละค่ะ
เวลาได้ยินเสียงอะไรทำนองเนี่ยก็จะนึกถึงน้องอานัจหัวทิ่มทันที แล้วมันปวดหัวมากๆ

แวะมาทักทายหมูแบงค์อีกรอบจ้า

Have a nice day
ไม่ได้มาเยี่ยมบล็อคเพื่อนๆ
ซะนานมาคราวนี้เลยนำ
ดอกไม้มาฝากค่ะ

ครอบครัวนี้น่ารักจังเลยค่ะ
อ่านแล้วน้ำตาจะไหล
น้องแบงค์คงหายดีแล้วนะค่ะ

น้องแบงค์ไม่เป็นไรก็ดีแล้วค่ะ อย่าคิดมากนะกำลังมีน้องอยู่

ตั้งชื่อน้องรึยังคะ ษิตราช่วยตั้งให้
ถ้าเป็น ช. อีกคนชื่อ น้องปอนด์ (เงินปอนด์ใหญ่กว่ายูเอสนะ ฮิฮิ)
ถ้าเป็น ญ. น้องสตางค์ น้องออมทอง (เล่น ๆ นะคะ)

แล้วคุณแม่อยากได้ ญ. หรือ ช. คะ

ขอให้สมหวังนะคะ

ปล. นานาเคยตกเตียงมาสองครั้งแล้วค่ะ

น่ารักมาก ๆ น้องแบงค์จ๋า

ไม่เป็นไรหรอกคะ.... อีกหน่อยเดินได้ วิ่งได้จะมียิ่งกว่านี้อีก... ไม่ไดให้กลัวนะคะ แต่เด๋วน้องเค้าก้อจะเรียนรู้ได้เองคะ อย่าคิดมากนะ.....

อรุณสวัสดิ์ค่ะน้องแบงค์

เข้าใจความรู้สึกของคุณแม่ค่ะ นุ้ยเองก็เคยทำลูกหล่นเหมือนกันค่ะนุ้ยร้องยิ่งกว่าลูกซะอีกสงสารเขาแล้วก็โมโหตัวเองมากๆแต่นั่นก็คือบทเรียนสอนเราอีกบทหนึ่งค่ะ น้องแบงค์น่ารักมากๆเลยค่ะ ดูจะเลี้ยงง่ายนะคะขอให้น้องแข็งแรงโตไว้เลี้ยงง่ายๆนะคะ อุ้ย...น้องแบงค์จะมีน้องตามมาติดแล้ว ดีใจกับคุณแม่ด้วยนะคะ

หวัดดีค่ะ เอาของมาให้แม่น้องแบงค์ค่ะ ช่วยรับไปทีนะคะ

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=ichingo&group=4&month=04-2007&date=26&gblog=10

สงสัยลูกจะหายเจ็บก่อนมะม๊า ไม่เป็นไรเนอะ คราวหน้าเอาใหม่ เอ๊ย ไม่ใช่ มันเป็นอุบัติเหตุ อย่าคิดมากนะคะ เข้าใจความรู้สึกค่ะ