|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | |
|
|
|
|
|
|
|
ทำไมข้าพเจ้า ถึงได้ยึดอาชีพ ขายประกันมาถึง30ปี
เมื่อวัยหนุ่ม ช่วงอายุยี่สิบกว่าๆ ข้าพเจ้าได้เปลี่ยนงานที่ทำ
เป็นว่าเล่น เนื่องจากมีความไม่พอใจ ในงานที่ทำด้วยเหตุ
ต่างๆกันเช่น นายจ้างเอาเปรียบบ้าง หรืองานที่ทำดูไม่น่า
ที่จะมีอนาคต ไม่มั่นคง ไม่มีอิสระ ไม่มีความท้าทาย ถึง
แม้จะมีรายได้ดีก็ตาม ยังไงเสียเราก็ทำให้นายจ้างรวยแต่
ค่าตอบแทนมัน ไม่คุ้มค่าแรงงาน ที่เราทุ่มเทลงไป
ดังนั้นจึงมีความคิดอยู่เสมอว่า เราต้องทำงานที่มีผลตอบ
แทนคุ้มค่ากับแรงงาน และความสามารถของเรา เป็นอิสระ
ไม่ต้องมีคนคอยบงการชีวิตของเรา และสามารถสร้างราย
ได้เท่าที่เราต้องการ นี่ก็น่าที่จะมีเหตุผลเพียงพอ เมื่อ
ข้าพเจ้าได้ถูกทาบทามให้ มาเป็นตัวแทนขายประกันชีวิต
ในขณะนั้น (30ปีก่อน) ซึ่งถือว่าเป็นช่วงที่ รุ่งที่สุดก็ว่าได้
ช่วงนั้นข้าพเจ้ามีรายได้ เดือนละ5-6หมื่นบาทต่อเดือน
ทีเดียวจากงานอิสระ ที่เป็นเซลล์แมน ให้แก่โรงงานผลิต
เสื้อผ้าเด็ก ถึงสามแห่งด้วยกัน เพียงแค่ตื่นสายๆไปจด
ออเดอร์ ตามห้างสรรพสินค้าใหญ่ๆ ซึ่งข้าพเจ้าสามารถ
เข้าถึงผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อ จึงเป็นที่ต้องการของโรงงานต่าง
ที่จะให้เป็นตัวแทนนำสินค้าของเขาเข้าไปขาย เพราะเขา
ไม่สามารถเข้าถึง ฝ่ายจัดซื้อจึงต้องอาศัยเรา สรุปแล้ว
รายได้ก็ดี แต่ไม่นานเขาก็หักหลังเรา โดยให้เด็กใหม่
เข้าไปจดออเดอร์เอง นี่เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เราเกลียด
ขี้หน้าพวกนายทุน ที่ชอบเอาเปรียบคนทำงาน ในที่สุด
ก็มีเพื่อนมาชวน แนะนำให้รู้จัก บริษัท เอ ไอ เอ
พาเรามาอบรม สอบความรู้ ฟังวิทยากร บรรยายถึงประสพ
การณ์ทำงานของพวกเขา และก็เริ่มออกตลาด พบลูกค้า
ผู้มุ่งหวัง จากการที่คิดว่าเราเก่ง เป็นเซลล์แมน รายได้ดี
มีความสามารถสูง แต่นั่นมันไม่ได้ช่วย ให้เราขายประกัน
ได้เลยแม้แต่รายเดียว ขนาดเพื่อนที่รักกันมากๆ ก็ยังไม่
ยอมซื้อแถมยังหวังดี บอกให้เราเลิกอาชีพนี้เสีย ก่อนที่
จะไม่มีเพื่อนกล้าคุยกับเรา เพราะในขณะนั้น ข้าพเจ้ามี
ความมุ่งมั่นที่จะต้องขายให้ได้ เจอใครเป็นต้องพยายาม
ขายให้ได้ ขอแต่เพียงให้เขายอมซื้อ เราจะพยายามทุก
วิธีที่จะพูดให้เขาซื้อ ซึ่งมันเป็นวิธีที่ผิด หลังจากนั้นมาสาม
เดือน ก็ยังไม่สามารถขายได้แม้แต่รายเดียว จนกระทั่ง
เพื่อนผู้ที่แนะนำเข้าสู่อาชีพนี้ ได้เข้ามาสอบถามและ
พูดคุยด้วย โดยให้เราเล่าถึงวิธีที่เรา ไปขายและทำไมถึง
ขายไม่ได้ จึงรู้ถึงสาเหตุที่เราขายไม่ได้ เพราะเรารู้ว่า
ประกันดี จึงอยากให้เพื่อนๆซื้อไว้ แต่เพื่อนไม่อยากซื้อ
เพราะว่าไม่ต้องการ ดังนั้นเพื่อนแนะนำเราว่า อย่าไปขาย
เพราะว่าประกันดี แต่ให้ไปคุยกับเขาว่า ทำไมคุณต้องซื้อ
ประกัน และมีความจำเป็นอะไรบ้าง ที่ประกันช่วยเขาได้
ให้เขาทำสิ่งดีๆ เพื่อคนที่เขารัก ให้เขารักลูกและครอบครัว
ในยามที่เขายังอยู่ หรือจากไปก่อนวัยอันควร แม่บ้านจะ
ได้ไม่ลำบาก ที่ต้องหาเลี้ยงครอบครัวตามลำพัง ใหนจะ
ค่าเล่าเรียน ค่าใช้จ่าย ค่าผ่อนบ้าน ผ่อนรถ ซึ่งเกิดจาก
คุณที่ได้สร้างไว้ เพื่อความสุขของครอบครัว แต่ในยามที่
คุณไม่อยู่ มันจะกลายมาเป็นภาระอันใหญ่หลวงของแม่
บ้าน ดังนั้นการที่คุณจะซื้อประกันชีวิต เพื่อบรรเทาความ
ลำบากของลูกๆและแม่บ้าน คิดว่าไม่น่าที่จะมีเหตุผลที่
คุณจะปฎิเสธนะครับ และยังช่วยรักษาพยาบาลในยามที่
คุณเกิดเจ็บป่วย ต้องเข้า ร.พ. ซึ่งเดี๋ยวนี้ค่าใช้จ่ายในการ
รักษาพยาบาลใน ร.พ. แพงมาก ที่พูดมานี้จึงเป็นเหตุผล
ที่คุณต้องรับฟัง ไม่ใช่ซื้อเพราะชอบหรือไม่ชอบ จาก
เหตุผลนี้เอง ที่ทำให้ข้าพเจ้าเข้าใจถึงแก่นของการขาย
ประกันชีวิต จากนั้นมา ข้าพเจ้าก็ขายได้ และขายมากขึ้น
จนติดคุณวุติ ได้รางวัลต่างๆมากมาย ได้ไปท่องเที่ยว
ประเทศต่างๆมาเกือบรอบโลก และมีรายได้มากมายจาก
การขายประกันและการบริหารหน่วย แต่ที่เล่ามานี้ ยังไม่
ใช่สาเหตุที่แท้จริง ที่ทำให้ข้าพเจ้า รักอาชีพนี้เป็นอาชีพ
เพื่อชีวิต และไม่คิดที่เปลี่ยนงานไปทำงานอื่นๆอีกเลย
สาเหตุก็มาจาก ลูกค้ารายหนึ่งของข้าพเจ้า ซึ่งเป็นลูกค้าที่
ได้รับการแนะนำจากเพื่อน ไม่เคยรู้จักมาก่อน ได้เปิด
โอกาส ให้เข้าพบ และพูดคุยถึงความจำเป็น ว่าลูกๆทั้ง
สี่คนยังเล็กมาก ให้เขาสะสมเงินเพื่อการศึกษาให้ลูกทั้ง
สี่คน พร้อมทั้งคุ้มครองอุบัติเหตุและการลอบทำร้ายไว้ด้วย
เขาตกลงทำในวงเงิน200,000บาท ซึ่งนับว่ามากสำหรับ
เมื่อ30ปีก่อน ด้วยเบี้ยประกัน16,200บาท แต่พอจะถึงปีที่
สอง ก็มีตัวแทนบริษัทอื่น ซึ่งเป็นเพื่อนกับเขา มาขายและ
บอกให้เขาเลิกส่ง เขาจึงปฎิเสธการจ่ายเงิน เพื่อที่จะไป
ซื้อประกันกับเพื่อน แต่ข้าพเจ้าก็ไม่ย่อท้อ พยายาม
ติดตาม ไปพูกคุยเพื่อให้เขาอย่าทิ้งประกัน ทำอย่างนั้น
สองอาทิตย์ติดต่อกัน จนไปสนิทกับแม่ของผู้เอาประกัน
ท่านเลยช่วยพูดให้ จนผู้เอาประกันใจอ่อนยอมชำระเบี้ย
ประกัน แต่ยังไม่พอใจอยู่บ้าง จึงให้ข้าพเจ้าเข้าไปที่ห้อง
นอนเพื่อรับเงิน โดยเขาเอาแบงค์ร้อยทั้งหมดโยนไว้ที่
ที่นอน เกลื่อนไปหมด ข้าพเจ้าค่อยๆเก็บธนบัติทีละใบ
ด้วยความรู้สึกที่ แสนจะอึดอัด ในใจคิดว่า ทำไม ทำไม
เราต้องมาประสพกับเหตุการณ์อย่างนี้ เขาไม่ให้เกียรติเรา
เขาดูถูกเรา เราจะอยู่ใน อาชีพแบบนี้ต่อไปได้ยังไร
พอเก็บเงินเสร็จก็ พอดีบ่ายสามโมง ใจหนึ่งอยากกลับบ้าน
เพราะความน้อยใจ แต่มันเป็นวันศุกร์ ก็เลยคิดว่าเข้า
บริษัท ไปคุยกับเพื่อนๆดีกว่า ก็เลยเข้าจ่ายเงินให้ลูกค้าที่
แคชเชียร์ของบริษัท และเก็บเอาใบเสร็จไว้ กะว่าวันจันทร์
จึงค่อยเอาไปให้ลูกค้า วันรุ่งขึ้นเป็นวันเสาร์ ตอนบ่ายมี
ประชุมของหน่วยงาน ขณะนั้นเป็นเวลาประมาณบ่ายสาม
โมง ข้าพเจ้ากำลังฟังผู้จัดการ บรรยายเรื่องการทำงานอยู่
ก็มีเพื่อนวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาหา ในห้องประชุม พร้อม
กับเรียกชื่อของข้าพเจ้าดังไปทั้งห้องประชุม ยังกับเจ๊กตื่น
ไฟ พร้องทั้งตะโกนว่า ไอ้คุง ตายแล้วๆ ทำเอาข้าพเจ้า
เกือบช๊อคไปด้วย ข้าพเจ้ารีบเอาใบเสร็จออกมาดู เพื่อ
ความแน่ใจว่ายังอยู่ และก็ปรึกษากับผู้จัดการ ว่าต้องทำ
อย่างไร ก็ได้รับคำตอบเพียงแต่ว่า ให้เขาจัดงานศพไป
ตามปกติ แล้วค่อยเอาหลักฐานการเสียชีวิต ที่ทางการ
ออกให้มายื่นทำเคลม เพื่อรับสินไหม การเสียชีวิตของ
ลูกค้าครั้งนี้เกิดจาก เขาเป็นคนชอบเล่นการพนัน และเล่น
ตามบ่อน เมื่อคืนนี้เขาถูกนักเลงคุมบ่อนยิง ที่หน้าบ้าน
ทั้งๆที่ในมือเขาก็มีปืนอยู่ แต่ก็ถูกยิงตาย เป็นข่าวหน้าหนึ่ง
ในหน้าน.ส.พ.เกือบทุกฉบับ ลูกค้ามีอาชีพป็นช่างทำทอง
รูปพรรณ และรับงานมาจ่ายต่อลูกน้องที่เอาไปทำที่บ้าน
พอเขาตาย ทุกอย่างก็หายหมด ทองคำหนักหลายสิบกิโล
ที่จ่ายไปให้ลูกน้องทำ ไม่มีใครนำมาคืนแม้แต่รายเดียว
พอเสร็จงานศพ ทุกคนก็หายไปหมด ภรรยาเขาก็เป็นคน
ต่างจังหวัด ไม่มีความรู้ และที่สำคัญ ลูกในท้องคนที่ห้า
กำลังจะคลอดอีกอาทิตย์หน้า ข้าพเจ้าไปช่วยงานศพด้วย
ความรู้สึกหดหู่ใจมาก แม่ของลูกค้ามาปรึกษาว่า เขาควร
ทำอย่าไร ตัวเขาเองก็แก่มากแล้วอายุหกสิบกว่าและมีโรค
ประจำตัวตั้งหลายอย่าง ลูกสะไภ้ ก็อายุน้อยเพียง24ปีเอง
ไม่มีความรู้ หลังจากคุยกันแล้วก็สรุปว่า ให้ขายบ้านเก่า
ได้เงินมาก้อนหนึ่ง เอาไปซื้อบ้านใหม่ที่ถูกกว่า และเอาเงิน
ส่วนที่เหลือ ทำทุนซื้อของชำมาขายที่บ้าน พอจะมีรายได้
เลี้ยงตัวไม่ต้องลำบาก แต่เงินประกันชีวิตข้าพเจ้าแนะนำ
ให้ฝากไว้ในรูปของพันธบัติรัฐบาล รับดอกเบี้ยทุกหกเดือน
เพื่อนำมาเป็นทุนการศึกษาของเด็กๆ ในขณะนั้นพันธบัติ
อายุ20ปี ได้ดอกเบี้ย18% หลังจากที่รวบรวมเอกสารครบ
บริษัทก็จ่ายเงินสินไหม เป็นเช็คสี่แสนบาท เป็นชื่อของแม่
และภรรยา วันที่เช็คออกเป็นเวลาเดียวกับที่ เขาคลอดลูก
พอดี จึงจำเป็นที่จะต้องนำเช็คไปให้เขาเซ็นที่ ร.พ.เลยไป
รับแม่ที่บ้านเขา แต่เหตุการณ์วันนั้น มันทำให้ข้าพเจ้าไม่
สามารถลืมมาจนถึงทุกวันนี้ พอไปถึงบ้านลูกค้า แม่เขาก็
ให้ขึ้นไปที่ห้องนอนลูกค้า ซึ่งมีรูปถ่ายพร้อมกระถางธูปตั้ง
อยู่ ในกระถางยังมีธูปที่จุดไว้ แม่เขาเช็คเอาไปให้ที่รูปดู
พร้อมทั้งร่ำไห้ อย่างน่าสงสาร และกล่าวขึ้นว่า อาคุง
เจ้าต้องขอบคุณอาเฮียเขานะ เขาทำหน้าที่ของเขาอย่างดี
แล้วนะ เจ้าต้องคุ้มครองให้เขาเจริญก้าวหน้าในอาชีพที่เขา
ทำนะ เพราะเขาเป็นคนดี รับผิดชอบในหน้าที่ที่เขาทำ
แม้ว่าเจ้าจะไม่ดีกับเขาอย่างไร เขาก็ทำหน้าที่ของเขา
อย่างดีที่สุดแล้วนะ พร้องทั้งเอาเช็คชี้มาที่ข้าพเจ้า มันทำ
ให้ข้าพเจ้าขนลุกซู่ขึ้นมาทันที แม้ขณะนี้เวลาจะผ่านไป
30ปีแล้วก็ตาม เวลาพูดถึงเรื่องนี้ทีไร เป็นขนลุกซู่ทุกที
นี่แระ คือสาเหตุที่ทำให้ข้าพเจ้า อยู่ในอาชีพนี้มาถึง 30 ปี
เพราะมันให้ความอิสระ รายได้ที่ดี รางวัลต่างๆมากมาย
แต่ที่สำคัญ ข้าพเจ้าได้ความภาคภูมิใจ ความประทับใจ
อย่างไม่มีวันลืม หากข้าพเจ้าไม่ได้เป็น ตัวแทนประกันชีวิต
Create Date : 21 กุมภาพันธ์ 2549 |
|
20 comments |
Last Update : 21 กุมภาพันธ์ 2549 18:14:18 น. |
Counter : 30754 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ป้าอิง IP: 203.158.118.15 22 กุมภาพันธ์ 2549 18:38:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: หมูเปลือย IP: 58.9.99.34 19 ธันวาคม 2549 13:46:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: เอ IP: 58.8.141.151 21 กรกฎาคม 2551 19:20:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: น้อง IP: 124.121.183.97 31 กรกฎาคม 2551 23:17:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปูนปูน IP: 223.207.63.236 7 กุมภาพันธ์ 2555 15:17:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: แมรี่ IP: 110.168.71.44 9 สิงหาคม 2555 16:37:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลูกค้า AIA คนหนึ่ง IP: 110.49.234.113 3 กันยายน 2555 21:56:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: ong IP: 110.171.178.41 19 พฤษภาคม 2556 14:10:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: เหนื่อย IP: 182.53.103.140 8 ธันวาคม 2556 16:00:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: มองหน้าคนที่รัก แล้วก้าวออกไป IP: 110.164.250.162 20 มกราคม 2558 23:01:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: อัจฉรา IP: 49.230.239.149 25 ตุลาคม 2558 14:00:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: เอ IP: 58.9.150.243 3 เมษายน 2559 18:08:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: ภาค โต IP: 49.49.80.184 14 กรกฎาคม 2559 17:25:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: ณัฐธยาน์ IP: 171.4.190.200 9 สิงหาคม 2559 10:50:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: ธิติพงษ์ คงบุญ IP: 125.24.194.201 1 กันยายน 2559 15:27:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: A IP: 223.24.18.36 10 ธันวาคม 2559 20:28:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: hang IP: 125.24.33.153 13 พฤษภาคม 2560 17:39:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: ใหญ่ IP: 1.46.143.186 26 พฤษภาคม 2560 11:34:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: แอม IP: 49.229.86.70 29 พฤศจิกายน 2560 23:20:34 น. |
|
|
|
| |
|
|