Bloggang.com : สมาชิกหมายเลข 4590880 - ความประทับใจใน CA

ความประทับใจใน CA

ความประทับใจใน CA Smiley

สวัสดีค่ะเพื่อนๆชวน Bloggang วันนี้เราจะมาพูดในหัวข้อเรื่อง " ความประทับใจในการเข้ามาอยู่ CA PIM " Smiley

จะเล่าตั้งแต่ครั้งแรกเลย เป็นคนที่ชอบคณะนิเทศอยู่แล้ว ชอบตั้งแต่ ม.2 ได้แล้วมั้ง คือตอน ม.6 แต่ละคนต้องหาที่สอบ ต้องสมัครเสียตังค่าสมัครต่างๆใช่ไหมคะ?? แต่สถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์เป็นการสมัครโดยที่ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายอะไรเลย แค่ปริ้นใบสมัครออกมาแล้วกรอกตามปกติ แล้วเป็นที่แรกที่เราสมัครเลย เอาตรงๆนะตอนนั้นเราไม่รู้จักสถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์เลย แต่เห็นเพื่อนสมัครกันทั้งห้องเลยสมัครตาม Smiley

อีกอย่างที่อยากสมัครคือมีคณะนิเทศด้วย ตอนนั้นคือดีใจมาก มันเป็นความหวังของเราเลยที่จะได้เรียนนิเทศ Smiley

เราก็สมัครไป มันจะมีอยู่ 2 สาขา คือตอนนั้นยังงงอยู่ว่าจะเลือกการสื่อสารองค์กรและแบรนด์หรือวารสารศาสตร์คอนเวอร์เจ้นท์ดี เพราะไม่รู้จักทั้ง 2 สาขาเลย Smiley

เราเลยเลือกอะไรที่เกี่ยวกับองค์กรและแบรนด์ เพราะไม่รู้จักวารสารจริงๆ พอถึงวันสอบข้อเขียนกับสัมภาษณ์ เราก็ตอบไปอย่างไม่ค่อยตั้งใจเท่าไร แล้วสัมภาษณ์เขาให้เตรียม Portfolio ไป เราก็ทำ port แนวฟรุ้งฟริ้งมาก เพราะเราชอบแบบนี้ ส่วนมากใน port เราจะเป็นเกี่ยวกับกิจกรรมซะส่วนมาก มัธยมเป็นคนชอบทำกิจกรรมมากกว่าเรียนด้วยซ้ำ พอพี่เขาดู port ก็ถามเราว่าเป็นคนกล้าแสดงออกใช่ไหม ? งั้นเต้นลีดโชว์ต่อหน้าเพื่อนๆหน่อย เราก็เต้นโชว์อย่างที่พี่เขาบอก พอเต้นเสร็จพี่เขาก็ให้นั่งแล้วถามว่าทำไมถึงชอบคณะนิเทศ แล้วถ้าไม่ติดละ อะไรประมาณนี้ พอพี่เขาถามเสร็จก็บอกว่า หวังว่าจะได้เจอกันที่ PIM นะครับ ตอนนั้นเราเริ่มคิดเลยว่าเราต้องได้เข้าคณะนิเทศที่นี่แน่ๆเลย พอวันประกาศผล เราก็เข้าไปดู เราก็ติดจริงๆแถมยังได้ทุนเจียระไนเพชรอีกด้วย คือตอนนั้นดีใจมาก Smiley

รีบวิ่งไปกอดแม่แล้วบอกว่าลูกติดแล้วนะแม่ มีที่เรียนแล้ว ได้ทุนด้วย จ่ายแค่ 3,500 เอง แม่ดีใจมาก และบอกกับเราว่าแม่ภูมิใจมาก ตั้งแต่นั้นเราก็ศึกษาเลยว่านิเทศที่นี่เรียนยังไง สถาบันเป็นยังไง แล้วก็มารู้ว่าสถาบันนี้เป็นของ CP อีกอย่างคือจบแล้วมีงานทำ แต่มีงานทำในที่นี่ เราก็ควรที่จะตั้งใจเรียนด้วย ถึงจะมีงานทำที่ดี พอเราได้ที่นี้ก็ไม่ไปสมัครที่ไหนอีกเลย ชิวมาก ไม่อ่านหนังสือ ไม่เครียดเหมือนเพื่อนคนอื่น รอเวลาที่ได้เข้าไปเรียน แล้วตอน ม.6 มันมีค่ายเกี่ยวกับค่ายนิเทศ พี่เขาก็โทรมาถามว่าจะไปไหม? เราเลยรีบตอบว่าไปค่ะ พอเข้าไปก็จะงงๆหน่อย ทำไมสถาบันนี้เล็กจัง Smiley

แต่ตึกสูงมาก มีทั้งลิฟต์ บันไดเลื่อน ห้องเรียนก็หรู ติดแอร์ทุกห้องเลย มีโรงอาหารที่ติดแอร์ มีเซเว่นในตึก อีกอย่างมีโรงหนังที่ห้องสมุดด้วยยยย Smiley

ตอนนั้นคือว้าววววว ! ที่นี่แหละใช่เลย เราจะไม่ไปเรียนที่อื่นแล้ว ละพอได้ทำกิจกรรมกับเพื่อนในคณะนิเทศก็รู้สึกมีความสุข รุ่นพี่เป็นกันเอง รุ่นพี่ยังบอกเลยว่าอยู่ที่นี่ไม่มีวันหยุดนะ เรียนหนัก งานก็เยอะ เราก็ยืนยันว่าหนูไหวค่ะ หนูเลือกที่จะเรียนที่นี่ ไม่สมัครที่ไหนแล้ว เราก็อยากจะรู้ไงว่ามันหนัก มันเหนื่อยแค่ไหน พอได้เข้ามาเรียนก็รู้ว่าคณะนิเทศเป็นคณะที่รักกันมาก เหมือนเป็นครอบครัวเดียวกัน รุ่นพี่รุ่นน้อง อาจารย์รู้จักกันหมด เจอก็ยกมือไหว้ตลอด มีอะไรก็สามารถปรึกษากับอาจารย์ได้ อาจารย์คณะนิเทศใจดีมาก Smiley

สามารถเข้าถึงได้ง่ายกว่ามหาลัยอื่นๆ และอีกอย่างคือ...... เรียนก็หนัก งานก็เยอะ บางครั้งทำงานจนไม่ค่อยมีเวลานอนกันเลยทีเดียว Smiley

ช่วงแรกๆยังปรับตัวไม่ค่อยได้ บอกว่าเหนื่อย งานเยอะ โทรไปร้องไห้กับป๊าแม่ ป๊าแม่ก็ให้กำลังใจแล้วบอกว่าลูกเลือกแล้ว ลูกต้องทำให้ได้นะ ป๊ากับแม่จะเป็นกำลังใจให้ลูกเอง จะอยู่ข้างๆลูก สู้ๆนะคะนางฟ้าน้อยของป๊ากับแม่ คือที่บ้านจะเรียกเราว่านางฟ้าน้อย พอเราได้ยินแค่นั้นแหละ อีกวันเราก็เริ่มต้นใหม่ ถึงจะเรียนหนัก งานเยอะ เราก็ต้องสู้และผ่านไปให้ได้ คิดซะว่ารุ่นพี่ยังผ่านไปได้ ทำไมเราจะผ่านไปไม่ได้ Smiley

บางครั้งอาจจะเหนื่อยบ้าง ท้อบ้าง แต่เราไม่เคยถอยเลย Smiley

ป๊ากับแม่ยังเหนื่อยกว่าเราอีก ต้องหาเงินส่งเราเรียน แต่เค้าก็ไม่เคยบ่นเลย เราก็ต้องตอบแทนเค้าด้วยการตั้งใจเรียน ถึงแม้ว่าเราจะเรียนหนังสือไม่เก่งก็ตาม เราก็ต้องขยันอ่านหนังสือเยอะๆ ตั้งใจเรียนในห้องให้มากๆ จบแล้วป๊ากับแม่จะได้สบาย Smiley

เพราะเราเคยสัญญากับป๊าแม่ไว้ว่าถ้าลูกจบเมื่อไหร่ ป๊ากับแม่ไม่ต้องทำงานให้เหนื่อยแล้วนะ ย้ายมาอยู่กับลูกที่กรุงเทพก็ดีนะ ส่วนตัวเป็นคนติดป๊ากับแม่มาก ต้องโทรคุยกันทุกวัน กลับบ้านไปหาทุกครั้งต้องร้องไห้ตลอด ส่วนมากแม่จะมาหาที่กรุงเทพ แต่ป๊าไม่ได้มาด้วยเพราะป๊าต้องขายของ ถ้าปิดร้านก็จะขาดรายได้ อันนี้เราก็เข้าใจแหละ เพราะทุกอย่างที่เค้าทำก็เพื่อเราทั้งนั้น ต้องขอบคุณป๊ากับแม่ที่ตามใจเราให้ได้เข้าสถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์ คณะนิเทศศาสตร์ที่เราได้ฝันไว้