|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
แค่คุยให้ฟัง
ผมยังคงวนเวียนหาคำตอบให้กับตัวผมเอง บางครั้งไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไปเพื่ออะไร ความคับข้องใจ คำถามมากมายที่ไม่เคยได้รับคำตอบที่ผมเฝ้าถาม หลายอย่างยังคงไม่เคลีร์ย แม้ผมจะก้าวออกมาจากที่นั่นแล้ว แต่ก็ยังมีบางอย่างที่ดึงให้ผมกลับไปข้องแวะที่นั่น
พลันความคิดก็แล่น ไช่แล้ว "พ่อกับแม่" ของเธอยังไม่รู้เรื่องนี้ เรื่องที่เธอขอถอยห่างออกจากผม อย่างน้อยท่านก็น่าจะได้รู้อะไรจากผมบ้าง แม้เธอจะบอกว่าเธอจะคุยกับพ่อและแม่เอง ผมไม่ต้องพูดเดี๋ยวมันจะไม่ตรงกัน อืม เธอคิดอะไรอยู่
ผมนั่งคุยกับคุณพ่อของเธอตอนเช้า คุณพ่อของอดีตแฟนของผมท่านย้อนอดีตไปซะยาวยืด เล่าเรื่องราวบางอย่างที่ผมไม่ได้ถาม หลายสิ่งหลายอย่างที่ได้รับฟังจากท่าน มันขัดแย้งกันกับสิ่งที่เธออดีตแฟนเคยพูดคุยกับผม และมันทำให้ผมต้องค้นหาคำตอบที่แท้จริงอีกครั้ง แม้รู้ว่ามันไม่ได้มีประโยชน์อะไร แต่อย่างน้อยมันก็ทำให้ผมตัดสินอนาคตของผมและเธอได้อย่างเด็ดขาด
ตอนเย็นผมกลับเข้าไปที่นั่นอีกครั้ง เพื่อไปพบกับคุณแม่ของเธอ ท่านฝากผมทำธุระ และได้มีโอกาสพบเธอได้คุยกันเล็กน้อย เธอยังพูดเกี่ยวกับเรื่องที่เธอขอ เธอบอกอยากอยู่อย่างสบายใจ สีหน้าและแววตานิ่งเฉย คำตอบของผมก็ยังเหมือนเดิม ทุกอย่างผมทำให้หมดแล้ว ในเรื่องที่เธอขอ ที่ผมมาที่นี่ ผมไม่ได้ตามมาง้อหรือขอคืนดี แต่ผมมาเพราะคุณพ่อกับคุณแม่ท่านมีธุระฝากผม สบายใจเถอะไม่มีอะไรมากกว่านั้น และสุดท้ายเธอก็ว่าผมหาว่าผมพูดไม่รู้เรื่อง ผมเลยแกล้งย้อนถามกลับว่า เธอเกลียดผมตั้งแต่เมื่อไหร่ ..... เธอบอกไม่ได้เกลียด แต่อยากทำทุกอย่างให้มันถูกต้อง / ผมย้อนถาม แล้วความถูกต้องของเธอ คืออะไร เธอเงียบและเฉไฉไปเรื่องอื่น
ก่อนกลับผมนั่งคุยกับคุณแม่ของเธอ ท่านก็ทำเหมือนเดิม กลัวว่าผมจะเบื่อ ท่านค้นหนังสือด้วยท่าทางกระตือรือล้นเช่นทุกครั้งที่ผ่านมา หยิบมาได้เล่มนึงแล้วส่งให้ผมอ่าน สักพักท่านมานั่งลงที่ด้านหน้าของผม พูดคุยกับผม คุณแม่เริ่มพูดแจ้งแถลงไข บางครั้งนะแม่ก็เห็นเขา(หมายถึงอดีตแฟน)ปฏิบัติ แต่จิตใจของเขานี่สิมันสวนทางกันมันไม่บริสุทธิ์ คนจิตใจไม่ดี ต่อให้ปฏิบัติอย่างไรมันก็ไปไม่ถึงไหน .... และอีกเยอะแยะที่ท่านพูดคุย
ผมชัก งงๆ หลายคนพูดกับผมแบบนี้ เพื่อนสนิทของเขา พ่อและแม่ของเขา สรุปคือ ผมคนเดียวไช่หรือไม่ที่มืดบอด มาตลอดและไม่ยอมรับกับความรู้สึกของตัวเอง เพื่อนสนิทของเธอเคยเตือนผมว่า ให้ผมออกมาเถอะ ถ้าผมสงสารเขา เชื่อความรู้สึกตัวเองสิ สิ่งที่รู้สึกหน่ะ ถูกต้องแล้ว ถ้าไม่อยากเป็นหมากตัวหนึ่งในเกมส์ที่เขาสร้างขึ้น ก็ออกมาจากชีวิตเขาเถอะ ผมเริ่มย้อนเวลาอีกครั้ง
ดึกแล้วผมขอลากลับ และพยายามอธิบายว่าผมมีงานที่ต้องเคลีร์ย พอดีเอกสารมันอยู่ที่ห้อง เลยจะกลับไปเคลีร์ย คงไม่ได้กลับมานอนที่นี่ คุณแม่พยักหน้ารับ ตลอดทางผมเริ่มเดินย้อนเวลาอีกครั้ง ตั้งแต่วันแรกที่ที่ได้รู้จักกัน
เธอโกหกผมมาตั้งแต่เริ่มต้น ครับ โกหกมาตลอด แต่ผมไม่เคยใส่ใจมันเอง แต่มาวันนี้ผมเริ่มที่เข้าใจมันแล้ว และจะเข้ามาอัพบล็อกไว้ในนี้เพื่อเตือนความจำต่อไป ไม่ได้อัพเพื่อจะบอกว่ายังรักและอาลัย อาจจะมีจี๊ดๆ บ้าง ในบางช่วงเวลา แต่ไม่นานมันก็ลืมไป จะไว้เตือนสติตัวเองว่า ในทุกๆ ครั้งที่ผมไม่เชื่อความรู้สึกตัวเอง บทสรุปมักจะลงเอยแบบนี้
วันนี้ผมรู้สึกดีครับ
Create Date : 31 มกราคม 2555 |
|
12 comments |
Last Update : 31 มกราคม 2555 12:13:27 น. |
Counter : 3827 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: M011 1 กุมภาพันธ์ 2555 13:39:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชิโยจัง 1 กุมภาพันธ์ 2555 16:55:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: ผีผ้าห่ม 6 มิถุนายน 2555 22:03:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: เกดจัง 15 กันยายน 2555 9:13:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: Cherietousy IP: 95.55.88.51 27 สิงหาคม 2567 17:26:32 น. |
|
|
|
|
|
|
|
วันนี้รู้สึกดี ก็ดีแล้วหล่ะคร่า
และขอให้รู้สึกดีมากขึ้นในทุกๆวันนะคะ