|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
การจากลา
และแล้วเมื่อวานนี้เราก็ได้ลาจากกันแล้ว ตามเจตนาของเธอ โอกาสสำหรับผมไม่มีอีกต่อไป
ก่อนออกจากบ้านเธอมาผมได้ซื้อดอกไม้เพื่อเข้าไปไหว้พ่อกับแม่ของเธอ เพราะท่านทั้ง 2 ดีกับผมมาตลอด ผมอวยพรให้ท่านทั้ง 2 มีสุขภาพกายและใจที่ดี ขอให้ลูกๆของท่าน เป็นที่พักพิงของท่านได้ในยามชรา ส่วนผมในอนาคตไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร ผมก็ขอให้ท่านทั้ง 2 คิดว่าผมเป็นลูกของท่านคนหนึ่ง มีอะไรให้ผมช่วย บอกผมได้ตลอดเวลา
ท่านให้พรผม และอโหสิกรรม ให้ผม ส่วนคุณแม่นั่งคุยกับผมต่ออีกนิดหน่อย ท่านเล่าเรื่องในอดีตด้วยน้ำตานองหน้า เห็นแล้วในใจผมก็รู้สึกเจ็บปวดอยู่เหมือนกัน ท่านน้อยใจในโชคชะตาและลูกๆ ทั้งหมด แต่ก็สะกดมันไว้เล่าได้ไม่ทั้งหมด แต่ผมก็เข้าใจมัน
หลังจากท่านลงไปที่ห้องของท่านด้านล่างแล้ว อดีตแฟนผมก็เอ่ยคำพูดเดิมๆ ที่คอยทิ่มแทงจิตใจผมมาตลอด "พี่จะกลับห้องเลยหรือเปล่า ฉันง่วงแล้ว คงไม่โกรธกันนะ" ผมพยักหน้ารับ พร้อมกับเก็บเสื้อผ้า
ผมเดินเข้าห้องพระเพื่อลาองค์พ่อพิฆเนศ พ่อศิวะ และพระแม่กาลี อธิษฐานด้วยใจที่เศร้าสร้อย "ขอองค์พ่อและพระแม่ประทานอภัย ลูกมาดูแลเธอได้แค่นี้ หากวาระของเราทั้งคู่หมดกันแล้ว ขอท่านประทานพรให้ลูกและเธอตัดขาดจากกันได้โดยเร็ว กรรมใดที่ทำไม่ดีต่อกันไว้ ขออโหสิกรรมทั้งหมด ลูกขอพรจากท่าน ช่วยดลบรรดาลให้ครอบครัวนี้ มีแต่ความสุข ความเจริญ อย่าได้พบเจอสิ่งเลวร้ายใดๆ ดั่งเช่นอดีตที่ผ่านมา ขอพระแม่ ปกป้องคุ้มครองดูแลเธอที่เป็นบุตรของพระแม่ ขอให้ได้พบได้เจอแต่สิ่งที่ดีๆ และขอพระแม่ทรงชีนำทางให้เธอทำแต่สิ่งที่ดีงาม" ผมกราบลาและก้าวออกจากห้องนั้นด้วยจิตใจที่คลายเศร้าลงเล็กน้อย
ก่อนการจากลา ผมบอกเธอว่า "ต้องดูแลรักษาตัวเองนะ เรื่องใดที่ไม่ดี ที่พี่เคยได้ทำกับเธอขอให้เธอยกโทษให้พี่ด้วย การจากไปของพี่มันเป็นความต้องการของเธอ เหมือนที่พี่เคยให้สัญญา ถ้าเธอต้องการสิ่งใดขอให้บอก พี่พร้อมจะทำ" แววตาไร้ความเอื้ออาทรคู่นั้น ยังติดตาผมอยู่ ในใจเฝ้าสะกดต่อมน้ำตาไม่ให้เล็ด ก่อนการจากลา ผมขอกอดเธอเป็นครั้งสุดท้าย ได้ยินเสียงกระซิบแผ่วเบาข้างหูของผม "ขอบคุณนะที่อยู่เป็นเพื่อนกันมาตลอด ฉันคิดว่าเราคงเป็นได้แค่พี่น้องกัน" ผมพยักหน้ารับ กอดเธอไว้แน่น
การก้าวออกมาจากชีวิตเธอ ถ้ามันทำให้เธอสบายใจและรู้สึกดีขึ้น ผมก็ดีใจ ผมกลับถึงห้องผมแล้ว อพาร์ทเม้นท์เก่าๆ และเตรียมตัวปฏิบัติในสิ่งที่ผมได้ทำอยู่ทุกวัน ตอนยังอยู่ที่นี่ นั่นก็คือ ไหว้พระ สวดมนต์ และทำสมาธิ พ่อพิฆเนศ ท่านยิ้มต้อนรับเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา ความเศร้าของผมลดลงบ้างแล้ว และผมเชื่อว่าอีกไม่กี่วันผมก็จะเป็นปกติเหมือนเดิม โอม.
Create Date : 24 มกราคม 2555 |
|
7 comments |
Last Update : 24 มกราคม 2555 17:53:12 น. |
Counter : 801 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ผีผ้าห่ม 26 มกราคม 2555 20:58:14 น. |
|
|
|
|
|
|
|
แต่มันจะอยู่กับเรานาน หรือชั่วครู่ยาม
ก็อยู่ที่ตัวเราเอง จะกอดรัดมันไว้กับหัวใจ
หรือยอมรับความจริง แล้วปรับห้องใจให้โล่ง
เพื่อเปิดรับสิ่งใหม่ ๆ ต่อไป
เป็นกำลังใจให้นะคะ