วานนี้ลูกไปฟังผลสอบค่ะ (รับสมุดพก) จริงๆรู้เกรดก่อนไปรับอยู่แล้วเพราะฟังจากเพื่อน
คนที่เค้าไปช่วยอาจารย์กรอกเกรด เลยรู้ก่อนทั้งห้องเลย อิอิ
ก็ดีใจตั้งแต่วันที่รู้แล้ว แต่นี่ดูจากเอกสารยืนยัน จะได้ชัวร์ไม่มั่วนิ่ม
เทอมนี้ได้ 3.97 เพิ่มขึ้นนิดหน่อยจากเทอมที่แ้ล้วได้ 3.85
ก็ดีใจที่ลูกทำได้ แต่ถึงลูกทำไม่ได้เท่านี้เราก็ไม่ซีเรียส เพราะรู้ว่าเค้าพยายามอยู่แล้ว
เท่าไหร่ก็เท่านั้น เรื่องกดดันลูก ในครอบครัวเราไม่เคยทำค่ะ
เทอมนี้ได้ลำดับที่ 8 ของห้อง และลำดับที่ 11 ของสายชั้น (มีทั้งหมด 4 ห้อง)
ทั้งห้องมีคนได้เกรด 4 คนเดียว
ฟังลูกเล่า คนเป็นแม่อย่างเรายังหนาว
เพื่อนคนนึงได้เกรด 4 มาตลอด ก่อนมาฟังผลแม่เค้าพูดว่า ถ้าไม่ได้เกรด 4 ไม่ต้องโทรหาแม่น่ะ
แม่จ้าวววววววโหดอ่ะ
สรุป พอมาฟังผลได้ 3.98 เหอะๆๆ ของแบบนี้จะไปกะเกณฑ์ได้ไงใช่ป่ะ
เล่าถึงบัดดี้ของลูกเราก่อน ที่เราเคยบอกว่าขยันเรียนมากกกก(ตะก่อนเคยจับคู่กับเพื่อนที่ได้ 3.98)
เทอมนี้ได้เท่ากันกับลูกค่ะ ไม่รู้เป็นเพราะมาเข้ากลุ่มกับลูกเราป่าว(บ้านอยู่ทางเดียวกัน เรียนพิเศษที่
เดียวกัน)
ก่อนหน้านี้เค้าได้เกรดสี่มาตลอดเหมือนกัน เทอมนี้มาทำงานกลุ่มกับลูกเลยได้เกรดเท่ากัน
ก็วิชาความเรียงขั้นสูงนะแหละ (เป็นภาษา อ.) ได้เกรดสามเท่ากัน คงเป็นเหตุให้เกรดเฉลี่ยไม่ได้สี่
นะแหละ
วันไปฟังผลสอบลูกก็ติดรถบัดดี้ไป รร. ด้วย (ต้องผ่านบ้านเราอยู่แล้ว)
ลูกเล่าอีกว่า
แค่อยู่ในรถ หนูก็รู้และว่าที่บ้านเค้ากดดันเพื่อนนี่เอง พูดถึงแต่หมอๆๆจุฬา ตลอด
เราถามว่าใครเหรอที่ไปส่งอ่ะ / ลูกบอกเป็นพี่หรือเป็นญาตินี่แหละ
แสดงว่าญาติพี่น้อง วงศาคณาญาติเค้าต้องเรียนจุฬาแน่เลย ถึงอยากให้เข้าที่นั่น
ขณะที่เราคุยกัน กำลังแวะซื้อส้มตำเจ กับลาบเจอยู่ ตาก็เหลือบไปเห็นสาวนางหนึ่ง
ไม่ได้รู้จักส่วนตัว แต่รู้ว่าเค้าเรียนจุฬาอยู่
แต่ลักษณะนิสัยส่วนตัวเค้าที่แสดงออกมา เราว่าเค้าเป็นคนที่เหยียดๆคน แบบหยิ่งๆอ่ะ
ความที่เค้าเรียนจุฬา้ด้วย (เราไม่ได้หมายถึงทุกคนนะคะ อย่าเข้าใจผิด) เหมือนมันสูงส่ง
มากๆ อืมมช่างเหอะกลับบ้านดีกว่า
เราบอกลูกว่า เอาสิ หนูก็เอาบ้างสิ สอบเข้าจุฬาให้ได้ ป๋าจะไ้ด้ดีใจไง
ลูกบอก ไม่เอาหรอก หนูไม่อยากเวอร์ หนูเรียนที่ไหนก็ได้
(เราคิด เป็นหมาป่ากับองุ่นเปรี้ยวป่าวว่ะ สอบไม่ติดแล้วบอกไม่ชอบอ่ะ)
เลยบอก อืมม งั้นเรียนวัดดอนน่ะป่ะ (ดีน่ะที่ไม่บอกป่าช้าวัดดอนอ่ะ)