เดียวขอแก้ตัวใหม่ค่ะคุณบี


แต่.......ขอเวลา สว. คนนี้ด้วย......

พี่บีคงต้องถามความชอบของน้องแป้งจริงๆ อ่ะค่ะ ว่าเค้าชอบอาชีพไหน
ถ้าพื้นฐานเรียนค่อนข้างดีโอกาสในการเลือกก็มีหลากหลาย
คนสายวิทย์เปลี่ยนมาเรียนศิลป์ก็มีมากมายค่ะ
สมัยนี้การสอบเข้าไม่เหมือนสมัยก่อน มีโอกาสสอบได้หลายครั้งตามความต้องการ
แต่ได้ก่อนแอดมิดชั่นจะดีมาก เพราะมันจะเป็นรอบท้ายๆ แล้ว มันจะกดดันมาก
ถ้าถามยุ้ย น้องแป้งชอบวิชาอะไรเป็นพิเศษล่ะค่ะพี่บี
ถ้าสายวิทย์ แล้วไม่เลือกแพทย์ ไม่เลือกวิศวะ
ด้านอื่นอาจหางานได้ไม่หลากหลายนัก อาชีพมันก็เกี่ยวพันถึงการใช้ชีวิตในอนาคตด้วยอ่ะค่ะ
พี่บีต้องคิดเยอะเลย เช่น ถ้าทำงานบริการ เช่นเป็นแอร์ หรืองานโรงแรม
วันหยุดก็จะไม่เหมือนคนทั่วไป ต้องทำงานในวันที่คนอื่นเค้าหยุดกัน
ต้องถามตัวเองว่ารับได้รึป่าว งานบางงานทำแล้วดีในช่วงอายุน้อยๆ
พออายุมากขึ้นก็ยิ่งตัน แต่บางงานยิ่งทำนาน ยิ่งอายุเยอะ ค่าตัวยิ่งสูง (อันนี้สำคัญมากเลยค่ะ)
ถ้าน้องแป้งชอบวิชาคำนวณ ไม่ชอบยุ่งเกี่ยวกับคนมากๆ ไม่ชอบการเอาอกเอาใจใคร
ยุ้ยแนะนำ ให้เรียนบัญชีค่ะ รักษาผลการเรียนดีๆ ไม่ตกงานแน่นอน
ค่าตัวสูงตามอายุ และประสบการณ์ (แต่ต้องยอมรับว่าเป็นงานที่ต้องอาศัยความละเอียดรอบคอบมากๆ)
พี่บีลองถามน้องแป้งเบื้องต้นก่อนก็ได้ค่ะ ยุ้ยอยากแนะนำงานที่จบมาแล้วมีตลาดรองรับ
และมีความก้าวหน้าในระยะยาว แต่ที่สำคัญต้องเหมาะกะน้องแป้งด้วยอ่ะค่ะ

คุณบีกลับไปช่วยหน่อยค่ะว่าตัวหนังสือโอ ....หรือยัง



***************
ตะกี้ไม่ได้ดู ได้อ่านเล้ยยย.................

อืมมม......

นายต้นทีแรก เล็ง วิศวคอม.....ตอนนี้รู้ว่า ตัวเอง อ่อน ฟิสิกซ์

จึงเริ่มลังเล

เรียน เภสัช ดีมั๊ย มีตังค์ เปิด ร้านเองก็ได้ อยู่แต่ในห้องจ่ายยา

เรียน ........เรียน............คิ..ม่ะ..ออก... หิวข้าวแล้ว
วันนี้ มึน ..............ไปกินข้าวแล้ว

ปล. ก๋วยเตี๋ยวหลอดคุณบี แน่ ๆ ทำให้หิว ผิดปกติ555

ลูกสาวคุณบี โตกว่าลูกผม ลูกผมจบ ม.3 ปีนี้ เจ้าตัวยังลังเลอยู่เ่ลยว่าจะไปสายไหนดี

ราวบ่ายๆหน่อย เชิญชวนมากินหมี่สั่วกันอีกทีนะคุณบี

อ่า...งานนี้คงเป็นแค่คนที่เข้ามาหาประสบการณ์เพิ่มเติมอ่ะค่ะคุณบี ยังไม่มีประสบการณ์เหมือนกัน แค่ถามๆสองหนุ่มว่าโดขึ้นอยากเป็นอะไร เธอตอบตามสถานการณ์แต่ละช่วง เช่น ตอนอนุบาล ครูถามว่าอยากเป็นอะไร เธอตอบมาอย่างไม่ลังเลว่า อยากเป็น นก ครับ (เด็กคนอื่นบอกอยากเป็น หมอ ครู ทหาร ตำรวจ)โตมาหน่อยตอบประถมต้น อันนี้แม่ลองถาม ตอบอย่างฉะฉานอีกเช่นเดิม ผมอยากเป็นพ่อครับ (อยากทำงานเหมือนพ่อ) ล่าสุด ป4.ลองถามอีกรอบ คราวนี้เริ่มมีสาระขึ้นมาหน่อย บอกอยากเป็นครูสอนเปียโน อีกคนบอกอยากเป็นนักเปียโน อ่ะ เออเข้าท่าดี แต่จะคิดแบบนี้ได้อีกนานเท่าไหร่ก็ไม่รู้ คิดว่าอีกนานกว่าจะคิดได้ว่าจริงๆแล้วตัวเองชอบอะไร
ยังงัยก็เป็นกำลังใจให้คุณบีและน้องแป้งค่ะ เดี๋ยวอีกหน่อยน้องก็จะเข้าใจตัวเองว่าชอบอะไรกันแน่ บางคนทำงานไม่ตรงกับที่เรียนมาก็มีค่ะ ใจเย็นๆค่ะเพิ่ง ม.4 เอง เรียนดีด้วยแบบนี้มีทางเลือกเยอะกว่าคนที่เรียนไม่ดีนะคะ
ปล.คุยเรื่องลูกทีไร ยาวทู๊กที....ไปดีกว่าค่ะ แหะ แหะ

เภสัชก็ดีนะคุณบี เปิดร้านได้สบาย
ไม่ต้องเซอร์วิสมายด์ ---จ้างโลดดด
แค่คอยๆ ดูห่างๆ อย่างห่วงๆ เฉยๆ

แต่ก็ตอบไม่ถูก--ต้องถามเจ้าตัว
พี่สาวก็เอบี มนุษยสัมพันธ์ติดลบอย่างแรง
55555
ชีทำบัญชี ไม่เจอหน้าผู้ใด ก้มหน้าก้มตา--
แต่ก็เที่ยวเก่ง --ไปทุกทริปที่เพื่อนชวน
---

เรียนสาขาทางด้านวิทยาศาสตร์ก็ได้ค่ะ
ตัวเองจบมาทางวิทย์ จบไปก็ทำงานห้องแล็บ
ชอบมาก เพราะไม่ค่อยได้เจอผู้คน 555

แต่ก็เรียนต่อๆๆๆ มาเรื่อยๆ จนเป็นอาจารย์ก็โอเคนะคะ
จากเดิมที่ไม่ค่อยเจอผู้คน ก็พูดก็บ่นลูกศิษย์มากขึ้น (ตามวัย)

ถ้าน้องชอบวิชาทางวิทย์ ก็เรียนสาขาทางวิทย์
ขึ้นอยู่ว่าชอบอะไร เช่น ชีววิทยา หรือ เคมี
ทำงานห้องแล็บโรงงาน ก็สนุกดีนะคะ ไม่ต้องอยู่กับเลือดค่ะ ยังอยากกลับไปทำอีกเลยค่ะ

ให้น้องค่อยๆ หาข้อมูลแต่ละอาชีพดูนะคะ ว่าชอบอะไร
มีเด็กเยอะแยะ เข้า ม. ได้แล้ว ไม่ชอบ ก็ไม่มาเรียน เสียดายโอกาสของคนอื่น และของตัวเค้าเองด้วยค่ะ

สุดท้าย ฝากบอกน้องว่า ถ้ารู้ว่าชอบอะไรแล้ว มุ่งมั่นไปทางนั้นให้เต็มที่นะคะ

ตอนเด็กๆผมอยากเป็นครู

ตอนม.ปลาย อยากทำงานไปรษณีย์

ตอนนี้ตัดสินใจเรียนนิเทศศาสตร์ ครับ

ผมว่าความคิดเปลี่ยนไปตามวัยนะครับ

ป้าแขเปิดเม้นท์ด่วน เพื่อนๆรออยู่จ๊ะ

พี่บีแนะนำยังงัยก็ต้องดูที่ตัวเด็กเป็นหลักอ่ะค่ะว่าเค้าชอบอะไร

ยุ้ยเข้าใจน้องแป้งนะคะ ยุ้ยก็เป็นคนนึ่งที่ไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองเหมาะกะอะไร

นี่ขนาดจบปริญญาโทแล้ว ยังไม่รู้ความต้องการของตัวเองเลย

คนที่รู้ความต้องการของตัวเอง รู้ว่าตัวเองชอบอะไร ถ้าได้เรียนที่ชอบก็จะทำได้ดี

อย่างน้องสาวยุ้ย(ลูกลุง) อายุเท่ายุ้ยอ่ะค่ะ เรียนดีมาตลอด

แต่เชื่อมั๊ยคะว่าเค้าเลือกเรียนคหกรรม ซึ่งเป็นสาขาวิชาที่เด็กส่วนมากเลือกเรียนเพราะคิดว่าเรียนง่าย

ตัวเองเรียนอ่อนเลือกอันนี้ แล้วกัน เด็กส่วนใหญ่ในสาขานี้จึงเป็นเด็กที่เรียนอ่อน

แต่น้องยุ้ยเค้าเลือกเพราะรักการทำอาหาร เรียนจบได้เกีรตินิยม ได้ทุนเรียนต่อโท

ตอนนี้บรรจุเป็นอาจารย์ประจำไปแล้ว เค้าได้ดีและมีความสุขในสิ่งที่ตัวเองรัก คนแบบนี้ล่ะน่าอิจฉา

เพราะเค้ามีความสุขทั้งกับการเรียน และการทำงานอ่ะค่ะ

แต่ถ้าน้องแป้งไม่รู้ความชอบของตัวเองจริงๆ ก็คงต้องเลือกจากความถนัด

บวกกับนิสัยใจคอ รวมถึงตลาดแรงงานเป็นหลักอ่ะคะ

ถ้าน้องแป้งไม่ชอบเลือด ไม่ชอบเห็นภาพหวาดเสียวๆ คงไม่เหมาะกับสายวิทยาศาสตร์สุขภาพแน่เลย

เพราะไม่ว่าจะเรียนอะไร แพทย์ ทันตแพทย์ เทคนิคการแพทย์ เภสัช คงต้องเจอวิชาที่สัมผัสกับเรื่องพวกนี้อ่ะค่ะ

ถ้าสายวิทย์ น่าจะเป็นวิทยาศาสตร์ประยุกต์ พวกวิศวกรรม วิทย์คอมฯ พวกนี้อ่ะค่ะ

ถ้าเบนเป็นสายบริหาร ยุ้ยเชียร์ให้เรียนบัญชีค่ะ (ถ้าน้องชอบคำนวณนะคะ)

รับรองมีงานทำแน่ถ้าจบคะแนนดี มีพื้นที่ให้เลือกทำงานได้เยอะ

เห็นน้องแป้งเป็นลูกคนเดียว พี่บีคงอยากให้ทำงานใกล้ๆ บ้าน

บางทีสาขาอื่นมันก็มีข้อจำกัดเวลาเลือกสถานที่ทำงานอ่ะค่ะ

ค่อยๆ คุยกันไปค่ะพี่บี ยุ้ยเจอเด็กเยอะเลยที่เรียนไปจนถึงปี 3 แล้วพบว่ามันไม่ใช่ตัวเองอ่ะค่ะ

บางคนเรียนจนจบแล้วพึ่งรู้ตัวว่าไม่อยากทำงานสายนี้ เห็นแล้วรู้สึกเสียดายเวลาแทนอ่ะค่ะ

พี่บีครับ ก่อนอื่นอย่างที่ยุ้ยบอก ต้องถามจากน้องแป้งก่อนว่าอยากเรียนอะไร หรืออยากทำงานอะไร เพระบางครั้งเด็กวัยนี้ก้อยังตอบไม่ได้ว่าตัวเองอยากเรียนอะไร หรือโตไปแล้วอยากทำงานอะไร ก้อเหมือนสมัยก่อนที่เด็กผู้หญิง อยากเป็นครู กับพยาบาล เด็กผู้ชายอยากเป็นตำรวจกับทหาร แต่พอโตขึ้นก้อไม่ได้อยากเป็นอย่างที่คิดเหมือนตอนเด็กๆๆอ่ะครับ ที่นี้เราต้องถามตัวน้องแป้งว่าอยากเรียนอะไร อยากทำงานอะไร หรืองานไหนที่เรียนแล้วไม่ตกงาน น้องแป้งยังมีเวลาให้คิดแต่ก้อไม่มาก เพราะเดี๊ยวนี้เก็บคะแนนตั้งแต่ ม.4 สมัยผม Entrance ครั้งเดียวจบครับ

เอาลิงค์มาฝากให้น้องแป้งลองทำค่ะ มีทั้งสายวิทย์และศิลปเลย

//ez.eduzones.com/test/testself.php

สวัสดียามสายค่า

ส่วนตัวต้องทราบก่อนค่ะ ว่าชอบวิชาอะไร เรื่องนิสัยกับอาชีพก็จำเป็นนะคะ แต่ความชอบในตัววิชาสำคัญมากๆ

อย่างวิศวะถ้าตอบว่าทำไมไม่อยากเป็น ก็ต้องตอบว่าเพราะไม่ชอบฟิสิกส์ คำนวณ และ etc. ค่ะ

เรื่องแอร์ก็ต้องภาษาเลยค่า ถ้ามีโอกาสไปเป็นนร.แลกเปลี่ยนสักปีนึงจะดีมากๆ นน.มันลดกันได้เนอะ แต่ก็ต้องมีใจบริการตลอดเวลา

สรุปคือ
1.ถามตัวเองก่อนว่าชอบวิชาอะไร
เช่นคำนวณลองหันไปทางบัญชี วิศวะ
ชีวะ เคมี หรือชอบท่องจำมากๆ ก็แพทย์(เรื่องกลัวเลือดปรับตัวกันได้ค่ะ) เภสัช สัตวแพทย์
ชอบวิทย์ทั้งหมด ลองหันไปมองคณะวิทยาศาสตร์ มีหลายสาขาเลยค่ะ
ชอบสังคม ท่องๆ ก็นิติ
ภาษาก็ ศิลปศาสตร์ อักษร
2.ดูบุคลิก ลักษณะของตัวเองค่า เช่น
ทนงานหนักมากๆ ทนอดนอน ก็เลือกหมอได้
ชอบเที่ยว ชอบพบปะผู้คน ก็แอร์ ไกด์
ครีเอทีฟ ก็ นิเทศ

เป็นความเห็นส่วนตัวหนูค่ะ ^^
ขอให้ลูกสาวโชคดีกับการเอ็นนะคะ
เรื่องสอบตรงลองไปสอบดูก่อนค่ะ แต่ตอนหนูไปสอบที่เดียว เพราะเน้นเป้าหมายเป็นหลักค่ะ
ไม่แน่ใจว่าตอนนั้นยังสอบแกท แพทกันมั้ย
ถ้ายังสอบอยู่ก็ลองเอาคะแนนมาเทียบสถิติคณะต่างๆของปีก่อนๆค่ะ บวกลบความคลาดเคลื่อนสักหน่อยค่ะ

หวังว่าความเห็นหนูจะเป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อยค่า

สลัดผักย่างบ่ได้ทำเองเด้อค่ะน้อง สั่งในครัวทำให้จ้ะ

เข้าใจเลยค่ะเป็นคุณแม่ก็ต้องมีเรื่องหนักใจช่วงนี้แหละ
น้องที่ทำงานก็นั่งบ่นๆ เรื่องลูกๆ กันอยู่เหมือนกันค่ะ

หัวอกคนเป็นแม่เนอะ ...

อ้อ ลืมบอกไปว่ามีให้ทดสอบอาชีพที่เหมาะกะเราด้วยค่ะ ยุ้ยลองทำแล้ว

วิศวะ มีหลายสาขาวิชาที่น่าเรียนนะครับ

ชอบฟิสิกส์ก็ปิโตรหรือเคมีก็น่าสนใจนะครับ ไม่ต้องมากเรื่องกับใครด้วย

ไม่ต้องไปลุยกับใคร ลองดูครับ

เท่ากับน้องสาวคนเล็กดี.เลยค่ะ
เรียนวิทย์-คณิตเหมือนกัน
ยังไม่มีทิศทางที่ชัดเจนเหมือนกันด้วย
สาเหตุมาจากการที่เค้าเพิ่งผ่านม.3 ขึ้นมา
เป็นช่วงใช้ชีวิตปรับตัวกับสายวิทย์ .. ม.4 นี่ส่วนใหญ่สับสนค่ะ
เพราะบางคน เรียนม.4 ไปแล้ว ยังตัดสินใจกลับไปเริ่มเรียนใหม่
ในสายวิชาชีพก็เยอะ เพราะไปไม่ไหวกับสายสามัญ


น้องสาวดี. ขาดเกรดขึ้นสายวิทย์อยู่.2
แต่เพราะเป็นนักกีฬาบาสเกตบอลรร.
ก็เลยขอสิทธิ์จากการเป็นนักกีฬาช่วยขึ้นมา
แล้วก็ได้เรียนสมใจ
จากที่รู้สึกว่าเกรดตัวเองน้อยกว่าคนอื่น เมื่อขึ้นมาสายวิทย์
ความพยายามเลยเยอะ ก็เลยเรียนอยู่ได้ในระดับกลางๆ ไปทางดีค่ะ



คิดว่า ม.5 ปลายๆเทอม 1 ลองถามน้องอีกครั้ง .. ว่าชอบอะไร
น้องน่าจะมีคำตอบที่เป็นตัวของตัวเองให้มากขึ้นได้นะคะ
น้องจะสรุปผลการเรียนของตัวเองได้ว่า ..
คณิตเป็นไง ฟิสิกเป็นไง ชีวะ เคมีล่ะเป็นไง
ให้เค้าเริ่มมองตัวเองตั้งแต่ต้นเทอม


ที่บอกอย่างนี้ เพราะดี.มีน้องสองคน อีกคนเรียนม.5 ขึ้นม.6ค่ะ
คนนี้ .. ตอนม.4 เค้าสับสนจะไปทิศไหนดี
แต่คนนี้เรียนสายภาษา
เค้าเก่งอังกฤษ ได้ที่ 1 ของสายชั้น + ภาษาจีนก็ไปได้ดี
ความมุ่งมั่นจึงเป็นเรื่องภาษา
วิธีคิดของเค้าคือ .. มองคณะที่ตัวเองอยากเรียน
แล้วถึงมองหามหาวิทยาลัย ที่จะไปได้ดีกับสิ่งที่เค้าต้องการจะเรียน
คนโตไม่ค่อยน่าเป็นห่วง เค้ากับเพื่อนๆช่วยกันคิดกันจริงจังมาก


สำหรับคนเล็ก .. ที่ยังไม่รู้ว่าจะไปทางไหน
เราให้ทางเลือกเค้าไว้ทางหนึ่งค่ะ ..
ถ้าไม่รู้จะไปทางไหนจริงๆ ถ้าไม่มีตัวเลือกให้ชีวิตจริงๆ .. พยาบาลมั้ย
คือบางคนบอกว่าเป็นพยาบาลเหนื่อย ทำงานลำบาก
แต่เรามองอย่างนี้ค่ะ ..
สมมติว่าน้องเรียนอะไรก็ตาม .. โดยเฉพาะถ้า .. ไม่ใช่สิ่งที่ตัวเองถนัด
แต่ไปเรียนเพราะไม่รู้จะเรียนอะไร
หรือเข้าได้เพราะ .. สอบเข้าได้ ..
พอเรียนจบออกมา .. การหางานทำ .. ถ้าเกิดไ่ม่ใช่ทางเลือกที่อยากทำ
หรือ .. ตกงานแน่ๆ เพราะมีคนมากมาย .. ตกงานในแต่ละปีเยอะมาก
ซึ่งอาจจะเป็นตัวน้องเราเองที่จะตกงาน
สิ่งที่เรียนมาทั้งหมด จะไม่ได้ใช้อะไร
ก็เลย .. งั้น .. ให้พยาบาลเป็นทางเลือกไว้นะ
อย่างน้อยที่สุด ก็เป็นวิชาชีพที่ติดตัว ไปกับตัวเอง
ดูแลตัวเอง ดูแลคนในครอบครัวได้ต่อไปในอนาคต
(น้องเค้ากึ่งๆสนใจอยู่ด้วยค่ะ .. เราเลยนำเสนอเป็นทางเลือก)


เราคิดแบบนี้ .. ก็บอกวิธีคิดเค้าไปแบบนี้ค่ะ
แต่ที่สุด ก็ .. เค้าเลือกเองน่ะค่ะ


มันจะมีคำถามอย่างหนึ่ง ที่ผู้ใหญ่น่าจะมีคำตอบไว้ให้น้อง คือ ..
เรียนสายนี้ .. จบแล้วทำอะไรได้บ้าง?
ทีนี้จะเป็นคำตอบแบบที่เป็นประสบการณ์ตรงของผู้ใหญ่
คุณพ่อเรียนสายนี้ .. ทำงานแบบนี้
คุณแม่เรียนแบบนี้ .. ทำงานแบบนี้
เพื่อนแม่ เพื่อนพ่อ พี่คนนั้น น้าคนนี้ ..
เรียนอะไรมา .. แล้วทำงานอะไร
.. จะสนุกกับการได้คุยด้วยค่ะ


อีกอย่างที่อยากเล่า .. น้องสาวคนโต .. เค้าใกล้เข้ามา จะขึ้นม.6 เทอม 1 แล้ว
(วันนี้เป็นวันเรียนวันสุดท้ายค่ะ .. วันจันทร์ก็สอบแล้ว)
ตลอด ม.5 ที่ผ่านมา
เค้าศึกษาจากเน็ตตลอดว่า คณะที่อยากเรียนต้องเรียนอะไรบ้าง
ศึกษาเรื่องค่าเทอม .. หอพัก .. ทุกอย่างเลยค่ะ
เข้าไปดูในเว็บของมหา'ลัยนั้นๆ
เพราะน้องไม่ใช่แค่เข้าไปเรียน ..
แต่เค้ายังต้องมีเรื่องของสภาพแวดล้อมด้วยค่ะ



ถ้ามีเวลาลองให้น้องดูนะคะ .. ให้ทางเลือกเ้ค้าไปในสิ่งที่เราคิด
เพื่อเป็นตัวเลือกของเขา .. แต่อย่าบอกว่าต้องทำอย่างนั้น อย่างนี้ ..
บางทีเค้าจะกดดันเกินไป
ให้เวลาเค้าอีกสักเทอมนะคะ .. แต่ระหว่างนี้ทำเกรดให้ได้ดีๆไว้ก่อน
ทางเลือกจะได้เยอะขึ้น


ขอให้น้องโชคดีนะคะ

ตอบยากค่ะ

ถ้าเป็นสมัยพี่ตุ๊กจะแล้วแต่ดวง

สวัสดีตอนค่ำๆค่ะ

มาอีกรอบค่ะ

ลูกแม่สามข้าวสามคนเรีนนสายวิทย์หมดค่ะ

ลูกสาวแม่สามข้าวคนโต เแอดมิชชั่นเลือกเรียนบัญชีค่ะ กว่าจะตัดสินใจก็ ม.6นู่นแหละค่ะ

ส่วนลูกชายมีเป้าหมายแต่แรกว่าจะเรียนวิศวะ ไม่โลเลก็เลย สมความตั้งใจใกล้จบแล้วค่ะ

คนเล็กขอเรียน นิเทศน์ ม. รังสิต ปี 4 แล้วค่ะ

ทุกคนเรียนในสิ่งที่ตัวเองชอบก็เลยไม่มีปัญหาอะไรค่ะ

ช่วยได้บ้างมั๊ยคะเนี่ย ^^

ถั่วฝักยาวดอง เดี๋ยวขอติดไว้ทำบล็อกในโอกาสต่อๆไปนะครับคุณบี ต้องถั่วปลูกเองถึงจะดองอร่อย เพราะไม่ฉีดยานั่นเอง

ประสบการณ์ที่ผ่านมาหลาน ๆ พี่แต่ละคนก็จะมีจุดมุ่งหมายที่ชัดเจน พี่มีหลานหนึ่งโหลพอดี รุ่นใหญ่ก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่ยังไม่รุ้รุ่นเล็กจะเป็นยังไง

หลานชายอยากเป็นนักเรียนนายร้อย เขาก็มุ่งมั่นมาตั้งแต่มัธยมต้น และสอบได้สมตามที่ตั้งใจ

หลานสาวเรียนสายวิทย์ คนนี้เขาก็มาตัดสินใจเอาตอน ม.6 ได้โควต้าคณะแพทย์ แต่สุดท้ายเอนทรานส์ใหม่เลือกเภสัชมหิดล เพราะชอบมากกว่า

หลานสาวอีกคนก็เรียนสายวิทย์ ตั้งใจสอบเข้าเรียนคณะสัตวแพทย์เพราะจะออกมาช่วยประกอบอาชีพของครอบครัว

หลานสาวอีกคนเรียนบัญชีค่ะ เพราะพ่อแม่เค้าตั้งใจให้ลูกมาสืบทอดธุรกิจและดูแลบัญชีบริษัท

ส่วนหลาน ๆ อีก 3 คนเรียนต่างประเทศเพราะพ่อแม่เขาสนับสนุนให้ลูกได้ภาษาอังกฤษค่ะ

น้องบีคงต้องคุยกับลูกค่ะว่าอยากเรียนอะไร ชอบอะไร
มีความมุ่งมั่นอยากประกอบอาชีพอะไร
ความเป็นไปได้มากน้อยแค่ไหน ฯลฯ
พี่คิดว่าวัยนี้ความชอบอาจจะยังไม่นิ่งค่ะ เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาได้จ้า

ยิ้มสวัสดีวันหยุดค่ะคุณบี..

ฟ้ามีความคิดว่าน่าจะต้องถามถึงความชอบที่น้องเขาต้องการจริงๆเสียก่อนน่าจะดีกว่ามั้ยค่ะ?

ถ้าเขารู้ถึงความชัดเจนในสิ่งที่ตัวเองต้องการ แล้วเราจะได้เลือกและมุ่งตรงที่จะไปเรียนสายที่เราต้องการจริงๆ

โดยไม่ต้องมาเปลี่ยนให้เสียเวลาทีหลัง ดีมั้ยค่ะ อิอิอิ

วันนี้เราได้พักผ่อนกันเสียทีหลังจากทำงาน...จนเหนื่อยล้ากันมาทั้งสัปดาห์แล้วนะคะ

ฟ้าจึงมาชวนให้พักผ่อนสบายๆ..ที่บ้านพักหน้าน้ำตกหลังนี้ค่ะ
มามองดูแมกไม้สายธารข้างหน้า...ด้วยใจที่แช่มชื่น กัน นะคะ


"มาลั้ลล้าหัวเราะร่าจ๋ะจ๋าหน่อย
แล้วค่อยๆหลับตาลงพักตรงนี้
หยุดพักผ่อนเหนื่อยหายสบายดี
ขอน้องพี่มิตรที่รักได้พักกัน"

มีความสุข สดชื่น แจ่มใสในวันหยุด..ด้วยหัวใจที่เบิกบานกันนะคะ

เดิมที ต้นตั้งเป้า วิศวคอม..

แต่ใจเขาชอบ จิตวิทยา เขาเคยปรึกษา ก็บอกเขาว่า จิตวิทยา ไว้ศึกษา ภายหลัง หรืออ่านหนังสือก็ได้
ไปเรียนสายงาน อาชีพที่เป็นหลักก่อนดีกว่า


ชอบ..วิทยาศาสตร์ การกีฬาอีก


จะเป็นวิศวะ....แต่ฟิสิกซ์ ไม่เก่ง

เก่งชีวะ แต่ ไม่ชอบ เป็นหมอ

ฝึกทำแบบทดสอบ เหมือนกันค่ะ

ออกมา ไม่เหมาะกับ วิศวะ

เขาเลยยัง งง งง อยู่ แต่ใจพี่ อยากให้เขา เป็น อาจารย์ ค่ะ สอน นักศึกษา

แต่ต้องแล้วแต่เขาค่ะ

ยังมีเวลาค่ะน้องบี ค่อย ๆ แนะแนวลูกนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ

วันนี้ไม่อัพบล๊อกค่ะ ส่งการบ้าน 3F ต้องเว้นวรรคสองสามวันค่ะ เดี๋ยวคืนนี้ค่อยอัพบล๊อกใหม่จ้า..

ตัวเองก็ไม่อัพบล๊อกแต่มาถามคนอื่น อิอิ..

มาบอกว่าที่ไปเม้นท์ไว้


ถูกต้องแล้วคร๊าบบบบบบบบ

เค้าเอง...เย็นนี้ไปกินโต๊ะจีนอีกแล้ว
นน. ลงดีมาก ๆ เหลือ 63
วันธรรมดาหันมาเล่นยกดัมเบล
มันยอดมากค่ะ...

เอ่อ ว่ายากหนอ เพราะตอนหนูแดงเด็กๆยิงเป้าตรงเลยว่า ฉานจะต้องเป็นหมอให้ได้ พอมันตรวจร่างกายไม่ผ่านมานเลยแป๊ก แล้วก็มาเรียนจิตวิทยาเท่านั้นเอง

แต่เท่าๆที่คิด พี่ต้องถามลูก + สังเกตว่าเค้าชอบอะไรเป็นพิเศษรึเปล่า

หนูแดงไม่อยากแนะนำให้เรียนตามโควต้าหรือเรียนทุน จริงอยู่เรียนทุนดูมั่นคง แต่คนที่บ้านเป็นนร.ทุนเค้าบอกว่าสัญญาทาสแล้วก้มองว่าทาสจริงๆอ่า แต่มันก็แล้วแต่มุมมองนะคะ อันนี้คิดกันเองอ่า

ลองทำดูพี่ ใช้ไมโครเวฟได้ หนูแดงไม่มีไมโครเวฟอ่า มีเตาอบเลยเพราะไม่ชอบอุ่นอะไรกับไมโครเวฟค่า

PS.พี่รู้ป่ะ ครั้งก่อนดูโดเรมอน คุณชายเธอจากินไอ้โดรายากิ อีแม่มานเลยจัดไป ฟาร์มเฮาส์โดรายากิ ที่ขายใน 7/11 กินคำเดียว แล้วก็ให้โจซะงั้น

อ๋าจะบอกว่า พี่บีเป็นคนที่จะช่วยน้องได้มากที่สุด

เอามาจากตัวเอง ตอนเด็กๆ ent หมอ (ติดด้วย) ไม่ได้ชอบไม่ได้อะไร พอดีสมัยนัน้คือใครๆก็เลือกหมอ พอ ent ติด เเม่อ๋าไม่ให้เรียน บอกให้ไปสอบด้านพวกบัญชี เศรษฐศาสตร์ inter (ที่เค้าสอบกันนอกรอบ) ทีเเรก็งงว่าทำไมเเม่ไม่ให้เรียน
สุดท้ายได้เป็นเรียน econ inter ที่ธรรมศาสตร์ ชอบมากๆ เเละโตขึ้นมาก็สามารถทำอาชีพได้ดี (ได้เงินเดือนไม่เเพ้หมออีกต่างหาก)

อ๋าว่าเเม่อ๋าเค้าคงรู้ว่าลูกเป็นพวกขี้กลัว กลัวทั้งเลือดเเละผี เเต่เป็นคนชอบภาษาเเละละเอียดรอบคอบ อ๋าเเอบขอบคุณเเม่มาตลอด ถ้าเเม่ไม่ช่วยเลือกในตอนนั้น เเล้วอ๋าเกิดไปเรียนหมอ ชีวิตอ๋าก็คงไม่ใช่เเบบนี้เเน่ๆค้ะ

เพราะงั้นพี่บีคงต้องช่วยน้องเค้าเลือก เพราะเเม่จะรู้จักลูกตัวเองดีที่สุดค่ะ

มานั่งอ่านเม้นท์เพื่อน ๆ ค่า
ตกลงลูกสาวจะต้องเลือกทางเดินชีวิตแล้วเนอะ

ขอให้พบแต่สิ่งดี ๆ ที่นู๋ชอบนะลูก

สวัสดีค่ะน้องบี มาแอบดูคำแนะนำของเพื่อน ๆ
ด้วยคนค่ะ ตอนนี้ลูกชายคนเล็กกำลังจะขึ้นชั้น ม.6
สายวิทย์-คณิต เหมือนกันค่ะ ตอนนี้น้องแป้งอาจจะ
ยังเลือกไม่ได้หรอกค่ะเดี๋ยวพอเรียน ม.5 ก็จะมี
มหาวิทยาลัยต่าง ๆ มาแนะนำให้อีกมากมาย และน้องแป้งก็
มีจะข้อมูลต่าง ๆ ให้เลือกให้ตัดสินใจอีกเยอะแยะค่ะ

ยังไม่ออกความเห็น แต่ลองทำแบบฝึกหัดที่พี่ยุ้ยเอามาวาง แทบกรี๊ดค่ะ เพราะอันแรกเลย วิศวกรรมศาสตร์ (วิศวฯคอมฯ) ตกใจเลย ตรงมาก ติ๊กจบสาขานี้มาค่ะ

แต่ติ๊กอาจจะให้คำแนะนำไม่ค่อยได้ เพราะเป็นคนโชคดี ที่รู้ว่าตัวเองชอบอะไรมาตั้งแต่เด็ก ๆ ชอบคอมมาก ๆ คิดว่าอยากเรียนคอมค่ะ (หรือไม่ก็ไปแนวดาราศาสตร์ ไม่ใช่โหราศาสตร์นะ ) ชอบคำนวณค่ะ ชอบการใช้ตรรกะ คิดหาวิธีแก้ปัญหาค่ะ เป็นคนพูดไม่เก่งด้วย(แต่โตขึ้นปัญหาด้านนี้ก็ดีขึ้นค่ะ เดี๋ยวนี้คุยกับลูกค้าก็ไม่มีปัญหา)

หรือน้องแป้งจะมาแนวเดียวกันรึเปล่านะ

แต่ตอนแรก นึกว่าพี่บีจะมาถามว่า เรียนเย็บผ้า หรือเรียนถักไหมพรมดี 555
(ตอนนี้ในหัว คิดเรื่องเย็บผ้าเป็นหลัก หลังสงกรานต์จะถอยจักรเย็บผ้าแล้วค่ะ เย้ เย้)

ถ้าถามตอนนี้ก็ต้องบอกว่า เค้าอยากทำอาชีพอะไรเป็นหลัก หลาย ๆ อย่างมันทำเป็นงานอดิเรกได้ค่ะ อิอิ

งั้นเล่าประสบการณ์ของน้องสาวให้ฟังแล้วกันค่ะ (ส่วนของน้องชายเค้ายังไม่จบ เลยขอไม่เล่าเนอะ)

น้องสาวก็สับสนเหมือนกัน ไม่รู้จะเรียนอะไรดี แต่ตอนนั้นพอดูคะแนนแล้ว (น้องสาวได้สอบตามแบบหลักสูตรใหม่เป็นรุ่นแรก ๆ ค่ะ ส่วนติ๊กเป็นพวกเอนท์ปีสุดท้าย) เข้าได้คณะอะไรสักอย่างที่เชียงใหม่ แต่น้องก็ไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ จะเลือกเพราะคะแนนถึงเฉย ๆ ตอนนั้นก็ไปช่วยน้องเลือกค่ะ ไล่หาต่อ มีคณะเกษตรเข้าได้นี่นา น้องเป็นคนรักสัตว์ ชอบธรรมชาติ ปลูกต้นไม้ อะไรพวกนั้น เลยบอกน้องเลือกทางนี้มั้ย สรุปน้องก็เลือกไป (จริง ๆ เค้าเป็นคนหัวดี แต่ม.ปลายติดเพื่อนเลยเกเรไปหน่อย) ตอนนี้จบ ป.โท เกียรตินิยมคณะเกษตร แล้วไปเป็นอาจารย์มหาลัยเรียบร้อยแล้วค่ะ

ถ้าถามเรื่องเงิน ก็ดูเหมือนจะได้ไม่เยอะ (ถ้าเทียบกับติ๊กที่ทำงานเอกชน) แต่เค้าก็ชอบนะคะ มีความสุขดี

วันนี้ว่างค่ะ ครั้งแรกตั้งแต่เริ่มทำงานที่นี่ เลยมาเม้นท์ซะเยอะ ไม่รู้มีประโยชน์บ้างมั้ย