ตื่นเต้น ตื่นเต้น

เมื่อวันก่อน มีงานอีเวนท์ของบริษัท มีนายแบบ นางแบบมาเดิน และก็มีสัมภาษณ์ เกี่ยวกับสินค้าคอลเลกชั้นล่าสุด

ก่อนวันงาน 1 วัน ผู้จัดการก็บอกเราว่า “พรุ่งนี้เธอพูดในการสัมภาษณ์นะ”

เราก็ “หา..ไม่ดีมั้งพี่ พี่พูดเถอะ”

เขาก็ “ไม่เอา เธอพูดนะแหละดีแล้ว จะได้เป็นการฝึกตัวเองไปด้วย”

โถ...ทำไมเป็นงั้นละพี่ การพูดต่อหน้าสาธารณชน เราเป็นที่ไหนน่ะ เอาน่ะ ลองดูซักตั้ง

โชคดีที่มี Press Release เราก็ท่องๆ เนื้อหา

วันจริง พิธีกรเป็นพี่นางแบบรุ่นใหญ่ ก่อนจะถึงคิวเรา ก็ตื่นเต้นสุดๆ สมองเริ่ม blank หันไปบอกพี่ผู้จัดการว่า “พี่พูดเถอะ” เขาก็บอกเหมือนเดิม “เธอพูดนั่นแหละ”

และแล้วก็ถึงคิวเรา หวาย..ตื่นเต้น ตื่นเต้น เริ่มพูดด้วยความตะกุกตะกัก พอพี่พิธีกรเริ่มถามคำถามที่สอง ที่สาม เอาหล่ะ เริ่มพูดด้วยความลื่นไหล ดีเหลือเกินที่คำถามของพี่เขาเปิดหัวให้เราสามารถพูดได้ยาวๆ (จริงๆ ทั้งหมดก็ไม่น่าเกิน 5 นาทีนั้นแหละ)

พอจบ เราก็นึกในใจ “ว้าว..จบแล้ว” พี่ผู้จัดการก็เดินตบมือเข้าบอก “พูดดีมาก” พี่แบรนด์ข้างๆ ก็บอก “พูดเก่งมาก” เราก็คิด “อืม..งั้นหรอ ก็รู้สึกดีนะ” รู้สึกว่าเรามีความมั่นใจมากขึ้น

พอนึกย้อนไป ก็นึกได้ว่า ไม่ได้พูดสิ่งที่ท่องไปเลย ได้แต่ตอบไปคำถามที่พิธีกรถาม แต่ก็โอเคนะ รู้สึกทำนองว่า เราได้ก้าวขึ้นไปอีกขั้นแล้วนะ ก็ต้องขอบคุณผู้จัดการด้วยแหละที่ให้โอกาสเรา

ป.ล. งานนี้ อ้วน รังสิต ไปด้วยนะ คนอะไรไม่รู้ น่ารักเป็นบ้า

อ้วนจ๋า..... อิ อิ

(กะจะใส่รูปอ้วนไว้ด้วย แต่ขนาดมันหญ่ายเกินไป ไว้ว่างๆ ค่อยมาย่อรูปแล้วใส่ละกัน)

Create Date : 08 เมษายน 2551		0 comments
Last Update : 8 เมษายน 2551 16:36:13 น.
Counter : 526 Pageviews.
Share Tweet