Bloggang.com : seeUagain : ไปเที่ยวเมืองเชียงรุ้ง เมืองที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นของไทย

ไปเที่ยวเมืองเชียงรุ้ง เมืองที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นของไทย

เส้นทางที่เราใช้เดินทางไปเมืองเชียงรุ้งคือ หมอชิต-เชียงของ-ห้วยทราย-หลวงน้ำทา-บ่อเต็น-บ่อหาน-เมืองลา-เชียงรุ้ง
เรานั่งรถทัวร์ ป.1 จากหมอชิตมาลงที่เชียงของ จ.เชียงราย แล้วนั่งเรือข้ามฝั่งไป สปป.ลาว ที่เมืองห้วยทราย แขวงบ่อแก้ว ต่อรถสองแถวไปลงที่ท่ารถ บขส.เมืองห้วยทราย เพื่อนั่งรถประจำทางไปลงที่หลวงน้ำทา

รถเมล์คันนี้แหละครับที่จะพาเราไปหลวงน้ำทา เพื่อต่อรถไปบ่อเต็น โทรมดีจัง ค่ารถคนละ สองร้อยกว่าบาท

บขส.ที่เมืองหลวงน้ำทา เราเกือบลงรถที่นี่แล้วเพราะเห็นคนลงเยอะมาก กระเป็ารถบอกว่ายังไม่ถึง รถวิ่งไปอีกหน่อยนึง พอถึงสามแยกๆ นึงไปบ่อเต็น อีกแยกไปหลวงพระบางก็ลงตรงแยก สังเกตว่าจะมีคนจีนที่นั่งมาในรถลงที่แยกนี้ แล้วนั่งต่อรถสองแถวไปอีกก็ถึงเมืองบ่อเต็น

ถึงบ่อเต็น ห้าโมงเย็นพอดี ตำรวจที่ด่านบอกด่านปิด ห้ามข้าม แต่คนจีนที่นั่งสองแถวมาด้วยกันข้ามไปได้ เราถามว่าทำไมคนจีนข้ามได้ เค้าบอกว่าพวกนี้กลับบ้านเจ้าหน้าที่ด่านจีนให้เข้าได้เฉพาะคนจีน(ฝั่งลาวบ่มีปัญหา)

คืนนี้เราเลยต้องนอนที่นี่ นี่แหละโรงแรมที่เรานอน โรงแรมดีมากยังใหม่ แต่บริการค่อนข้างแย่ ไม่มีสิทธิเลือกเพราะเป็นโรงแรมเดียวที่บ่อเต็น

เมืองบ่อเต็นนี้เป็นเมืองที่จีน เช่าจากลาว แบบว่าลาวก็ไม่ค่อยเต็มใจให้เช่าเท่าไรนัก ที่เมืองนี้มีบ่อนผมไปเดินเล่นมาแล้ว และมีคนจีนอยู่เต็มไปหมด มากกว่าคนลาวอีก ดึกๆ สาวจีนแต่งตัวสวยๆ เดินเต็มเมืองเลย(ไม่รู้เดินทำอะไรกัน)

ระหว่างด่านลาวที่บ่อเต็นกับด่านจีนที่บ่อหาน ห่างกันเกือบ 2 กม. ระหว่างทางมีหลักเขตแบ่งแยกระหว่าง จีนกับลาว ด้านนี้ของหลักเป็นของลาว ช่วงนี้ใครนั่งสองแถวไม่ได้เห็นหลักแบ่งเขตนะ

ด้านนี้เป็นของจีน

บ่อหาน ที่นี่เรานั่งรถเมล์ต่อไปยังเมืองลา ค่ารถคนละ 17 หยวน

เมืองลาครับ จากนี่ต้องเดินไปที่ท่ารถ บขส.เพื่อจะต่อรถเมล์ไปยังเมืองเชียงรุ่งครับ ค่ารถระหว่างเมืองลา-เชียงรุ้ง 34 หยวน รถเมล์ในเมืองจีนนี่ดีมากติดแอร์ทุกคัน แล้วก็ไม่มีการยืนทุกคนมีที่นั่งหมด

ถึงเมืองเชียงรุ้งแล้วครับ สะพานข้ามแม่น้ำที่เห็นเล็กๆ ในรูปคือสะพานที่ตอนดึกๆ จะมีคนมาเดินเล่นมาก จะมีการเล่นสีไฟด้วย หลายคนคงเคยเห็นในรูปที่เค้าชอบถ่ายกันมาให้ดู ด้านขวาของรูปคือเมืองเชียงรุ้ง แม่น้ำที่เรากำลังข้ามคือแม่น้ำโขง

รถเมล์มาสุดทางที่นี่

ร้านค้าที่เมืองเชียงรุ้ง เมืองนี้ค่อนข้างสะอาดและเจริญพอสมควร ดีกว่าที่คิดไว้เยอะเลย

โรงแรมนี้มีชื่อเป็นภาษาไทยด้วย แต่คนในโรงแรมพูดไทยไม่ได้เลยครับ

ดึกๆ เรามาเดินเล่นที่นี่ อันนี้เป็น Night Market ของเมืองเชียงรุ้ง ได้ยินมาว่ามี 2 ที่แต่เราหาอีกที่ไม่เจอ

อันนี้เป็นน้ำเต้าหุ้ครับ ไม่ค่อยหวานเหมือนบ้านเรา เขาทำมาแบบสำเร็จรูปเลย

อาหารเช้าครับ กินได้แบบจืดๆ

ชนพื้นเมืองเดิมของสิบสองปันนา(รวมทั้งเชียงรุ้งด้วย)คือคนไทยลื้อ ภาษาพูดฟังกันรู้เรื่องสื่อสารกันได้ แต่ภาษาเขียนไม่เหมือนภาษาไทย แต่ปัจจุบันพวกนี้ไม่ค่อยอาศัยในเมือง ผมเจอที่เมืองเชียงรุ้งไม่มากพวกนี้จะทำงานระดับล่างหน่อย เช่น ขายของตามข้างถนน แต่ยังมีหมู่บ้านที่ได้รับการอนุรักษ์ไว้สำหรับคนไทยลื้อ ทุกคนมาที่นี่ต้องไปเที่ยวคือ กาหลั่นป๋า ที่นี่จีนสนับสนุนให้เป็นแหล่งท่องเที่ยว กาหลั่นป๋า ห่างจากเชียงรุ้ง 27 กม. ผมนั่งรถเมล์จากท่ารถตามรูปด้านบน ค่าโดยสารประมาณ 10 หยวน ตามรูปเป็นอูฐตัวเก่งที่กาหลั่นป๋า

ค่าบัตรเข้ากาหลั่นป๋าแพงพอควร 100 หยวน อันนี้เป็นลานน้ำสำหรับการแสดงกลางแจ้ง

เด็กสาวน้อยคนนี้เป็นคนไทยลื้อ ขาวเหมือนคนจีนเลย

สถาปัตยกรรมบ้านของไทยลื้อคล้ายกับบ้านเราคือบ้าน 2 ชั้นๆ ล่างเป็นลานไว้เก็บของ คนอยู่ชั้นบน บ้านสร้างเหมือนไว้ป้องกันน้ำท่วม

วัดพุทธที่กาหลั่นป๋าชื่อ วัดสวนม่อน ซึ่งหมายถึงสวนดอกไม้ วัดแห่งนี้มีอายุเก่าแก่กว่า 1,400 ปี มีการซ่อมแซมครั้งใหญ่ถึง 6 ครั้ง อายุมากกว่าชาติไทยอีกนะเนี่ย

สภาพภายในบ้านของคนไทยลื้อ ผมมีโอกาสทานข้าวที่บ้านคนไทยลื้อด้วย โต๊ะแรกเป็นของผม อีกโต๊ะของคนเกาหลี

การแสดงกลางแจ้งของไทยลื้อ การแสดงที่นี่ดูฟรีทั้งหมด สาวๆ ไทยลื้อนี่สวยมากนะครับหน้าตาคล้ายคนไทยแต่ขาวเหมือนคนจีน แต่งตัวโชว์สะดือทุกคน

จบการแสดงกลางแจ้งก็ต่อด้วยการแสดงบนเวที อลังการงานสร้างมากครับ สาวๆ มาโชว์กันหลายร้อยคนเลย

นั่งรถกลับเมืองเชียงรุ้งที่นี่เลย

อันนี้เป็นวัดพุทธ ที่เมืองเชียงรุ้งนี่มี 2 วัดไม่ห่างกันเท่าไหร่อยู่บนถนนเดียวกัน บนถนนนี้มีร้านอาหารไทย ชื่อร้านชัยชวนชิม เด็กในร้านพูดไทยได้ทุกคนส่วนมากเป็นคนไทยลื้อ อร่อยมากครับผมใช้บริการอยู่หลายมื้อ

ขากลับก็ย้อนกลับทางเดิม เพียงแต่ช่วงจากหลวงน้ำทาไปห้วยทราย ใช้เหมารถเอา รถคันนี้แหละครับ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน

Create Date : 23 มกราคม 2553

Last Update : 28 มกราคม 2553 9:06:35 น.

5 comments

Counter : 3252 Pageviews.

สวยมากๆ ครับ

อับเดทบล๊อกตอนเที่ยงพอดีเลย ทานข้าวให้อร่อยนะครับ

โดย: ผมชอบกินข้าวมันไก่

วันที่: 23 มกราคม 2553 เวลา:12:52:49 น.

ตามเที่ยวด้วยคนกั๊บบบบ

โดย: เลดี้มาเฟีย

วันที่: 23 มกราคม 2553 เวลา:13:37:36 น.

ถ้าไปคนเดียว จะข้ามแดนง่ายไหมค่ะ

โดย: only_chubby

วันที่: 31 มกราคม 2553 เวลา:8:51:34 น.

ขอบคุณคุณ only_chubby ที่เข้ามาอ่าน
ไปคนเดียวข้ามแดน ฝั่งลาวไม่ยากเพราะพูดจากันรู้เรื่อง แต่ฝั่งจีนยากหน่อยนึงแต่ก็ไม่เท่าไรนะ ที่ด่านนี้ทำวีซ่าได้เลยนะไม่ต้องทำที่กรุงเทพมาก่อนก็ได้รับรองเพราะเห็นคนทำที่นี่หลายคน ทำก็ไม่ช้าด้วย จะมีปัญหาเรื่องการสื่อสารตอนนั่งรถเมล์ออกจากด่านไปเมืองลาหน่อย กะตอนที่จะไปซื้อตั๋วรถเมล์ที่ท่ารถทุกครั้ง ทางที่ดีศึกษาวิธีสื่อสารก่อนไป เช่นให้คนเขียนภาษาจีน ที่สำคัญๆ ลงในกระดาษให้สำหรับทุกสถานการณ์ หรือศึกษาภาษาจีนนิดหน่อยเป็นคำๆ ก่อนไป ผมว่าเมืองจีนปลอดภัยมากๆ นะ ไม่ค่อยมีการหลอกลวงกัน อินเดีย เวียดนาม กะเขมรนี่ผู้หญิงเดินทางคนเดียวน่ากลัว

โดย: seeUagain

วันที่: 31 มกราคม 2553 เวลา:23:44:27 น.

ขอบคุณสำหรับการนำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับสิบสองปันนาดินแดนแห่งอารยธรรมไทลื้อ และโชว์พาราณสีอันเลื่องชื่อ

โดย: Royter

วันที่: 13 มีนาคม 2554 เวลา:19:49:26 น.