แด่...ลิงน้อย ผู้จากไป
2 ก.พ. 51 ที่ผ่านมานี้ เราเดินทางไปเขาใหญ่กับลุงหมู สหายสาริกาและอาโจ นินจาเพื่อนำเครื่องสูบน้ำพร้อมอุปกรณ์ไปมอบให้กับทาง อช.เขาใหญ่เพื่อใช้งานสำหรับการสูบน้ำจากแอ่งเล็กๆที่หน่วยป้องกันปราบปรามบึงไผ่ ของ อช.เขาใหญ่ ไว้ใช้สอยยามหน้าแล้งเพื่อประโยชน์ทั้งคนและสัตว์ป่ายามบ่ายแก่ๆของวันนั้น มีนักท่องเที่ยวชาวไทยและต่างชาติ 3 ท่าน ได้นำร่างของลิงน้อย ที่บาดเจ็บจากเหตุการณ์รถขนาดบิ๊กไบท์พุ่งชนที่โปร่งต้นไทรลิงน้อย...อาการที่พบครั้งแรกบอกตรงๆว่า ไม่มีโอกาสรอดชีวิตอย่างแน่นอน เพราะร่างกายบอบช้ำอย่างมาก ขาและแขนหักเป็นช่วงๆถึง 3 ท่อนจากการสอบถามนักท่องเที่ยวที่นำร่างลิงน้อยมาพบเรา จึงทราบว่าได้มีรถมอเตอร์ไซด์ขนาดใหญ่พุ่งชนแล้วหลบหนีมาทางฝั่งทางลงปราจีนบุรีพวกเราจึงทำการเคลื่อนย้ายลิงน้อยที่มีอาการบาดเจ็บไปรักษาด้านหลังอาคารหน่วยป้องกันอุทยานฯทันที ส่วน จนท.ได้ติดตามจับกุมรถคันดังกล่าวต่อไปพวกเราต่างก็ช่วยกันแก้ไขปัญหาเบื้องต้นร่วมกับทางสัตวแพทย์ประจำกรมอุทยานฯ(หมอล๊อต)ทันที โดยที่อาโจได้ฉีดยาสลบให้กับลิงน้อยก่อนที่จะทำการรักษาต่อไป...ขอเชิญดูภาพประกอบไปด้วยนะค่ะหลังจากที่อาโจฉีดยาสลบเรียบร้อย เราก็เร่งทำการดามแขนและขาที่หักทันทีเรานั่งมองแบบเหม่อลอยทอดสายตาไปยังร่างของลิงน้อย ที่นอนหายใจแผ่วเบา ด้วยหวังที่ว่าเราอาจจะมีโชคในวันนี้ ขอเพียงแค่ให้ลิงน้อยได้ฟื้นคืนกลับมาแต่แล้วทุกๆอย่างที่เราหวังก็ดับลง 3 ก.พ.51 ลิงน้อยจากเราไปด้วยอาการสงบ ร่างกายที่บอบช้ำอย่างมากซึ่งยากแก่การเยียวยาใดๆ ....เราหมดแรง เสียน้ำตาเราคงทำได้เพียงแค่นี้จริงๆ ด้วยการนำร่างของเจ้ากลับไปยังผืนป่าที่เคยทำเนาแล้วสองมือของเราขุดดินเพื่อกลบร่างฝั่งเจ้าเคียงข้างผืนป่านามว่ามรดกโลกเราอยากจะตะโกนให้ก้องไปทั่วท้องฟ้า..." เราพยายามทำให้ดีที่สุดแล้วในวันนี้ "เราเสียใจ เราเสียน้ำตา เราไม่รู้ว่าเมื่อใดเราจะหยุดยั่งเรื่องราวเหล่านี้ลงได้สักทีหลับเถิดลูกรักของพวกเรา....ตลอดกาล....เราจดจำ