เมษายน 2564

 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
เรื่องราวร้อยโลแรก "โป่งแยงเทรล 100" #2 เริ่มเข้าเรื่อง-อุปกรณ์บังคับ, อุปกรณ์จำเป็น
เรื่องราวร้อยโลแรก "โป่งแยงเทรล 100" #2 เริ่มเข้าเรื่อง-อุปกรณ์บังคับ, อุปกรณ์จำเป็น
 

เวลาผ่านไป.. ไวเหมือนโกหก

 

 

 

ใกล้วันงานโป่งแยงเข้ามา ทุกที... ทุกที

 

เวลาช่างผ่านไปไวเหลือเกิน แป๊บๆ จาก กุมภาพันธ์ มา พฤศจิกายน ในพริบตา

 

มัมยังคงต้องกลับบ้านดึกๆ อยู่ตลอด ของก็จัดเตรียมไม่ได้เรื่องสักที

 

มีความงง ความเบลอ ความกังวล ความลน

 

 

 

 

 

แต่สุดท้ายแล้ว.. มัมตั้งสติ! แล้วก็จัดการทำ Check List ขึ้นมาค่ะ

“Check list”

 

 

 

มัมเข้าไปเก็บรวบรวมข้อมูลจากเว็บไซต์ของงาน และจากเพจ จากเฟสบุ๊คของเพื่อน ๆ ที่ได้มีการแชร์ต่อ ๆกันมา รวมถึงในกลุ่มไลน์ ที่เพื่อน ๆ ได้ช่วยกันลิสต์ไว้

 

แล้วทำออกมาในรูปแบบของตัวเอง

 

(เพราะแต่ละคน ก็ต้องเตรียมของ เตรียมอุปกรณ์ต่างกันออกไป)

 

แต่สิ่งที่ทุกคนต้องมีเหมือนกันหมด ห้ามขาด! นั่นก็คือ #อุปกรณ์บังคับ

 

 

 

อุปกรณ์บังคับ ก็คือ สิ่งที่ทุกคนต้องมี และต้องพกติดตัวเอาไว้ตลอดด้วยนะ

 

ส่วนนี้สำคัญมาก ไม่ใช่แค่เพื่อให้ถูกตรวจแล้วผ่าน...

 

แต่เป็นสิ่งที่มีประโยชน์กับเรา และจำเป็นมากในช่วงเวลาฉุกเฉิน

 

แม้มัมจะเป็นคนที่ไม่ค่อยทำตามกฎเกณฑ์อะไรเท่าไร ไม่ค่อยใส่ใจรายละเอียดด้วย..

 

แต่ครั้งนี้.. มัมเตรียมทุกอย่างพร้อมมาก ครบถ้วน มัมตรวจสอบซ้ำ ๆ หลายหน

 

และผลลัพธ์ก็คือ มัมไม่ลืมเอาอะไรไปเลย (ไม่น่าเชื่อ 555)

 

สิ่งไหนสำคัญ จำเป็นต้องมี สิ่งไหนควรเอาไปสำรอง เผื่อเอาไว้ ก็เตรียมไปให้หมด

 

สำหรับ เรซ นี้ “โป่งแยงเทรล ระยะ 100 กิโลเมตร”

> อุปกรณ์บังคับ > Must Have!!

 

- เป้น้ำ + ถุงน้ำ อย่างน้อย 1.5 ลิตร

 

- โทรศัพท์มือถือ

 

- ไฟคาดหัว (Head Lamp) **

 

- แบตสำรองสำหรับทั้งโทรศัพท์มือถือ และไฟคาดหัว

 

- เสื้อกันลมกันฝน**

 

- นกหวีด

 

- ชุดปฐมพยาบาล

อุปกรณ์จำเป็นอื่นๆ :

 

Trekking Poles, หมวกกันแดด, ผ้าบัฟ, รองเท้า, ถุงเท้า, นาฬิกา, สายชาร์ตต่างๆ, อาหาร, ขนม, ชุดสำหรับแข่ง, ชุดสำหรับเปลี่ยน, Drop Bag, ยา, พระ, ซองซิบ, เงิน ฯลฯ

 

** สำหรับไฟคาดหัว มัมมีของตัวเอง 1 อัน ยืมจากพี่เอิ๊ก #Madz32 มาอีก 1 อัน

 

ส่วนของถ่าน มัมเตรียมไปเองค่อนข้างเยอะอยู่แล้ว..

 

แต่เราไม่มีทางรู้ได้เลยว่า.. ช่วงกลางคืนจะเป็นยังไง ต้องไปเจออะไรบ้าง?

 

มันมีโอกาสที่ไฟจะเสีย หรือดับพังไปได้.. มีสำรองไว้ อุ่นใจกว่า...

 

// สรุปทั้งงาน มัมใช้ตัวที่ยืมของพี่เอิ๊กมา อันเดียว ตลอดจนเช้าเลย ดีงาม.. จบจากงานโป่งแยงเทรล ก็เลยสั่งซื้อเป็นของตัวเอง 1 อัน ^ ^

 

** ส่วนเสื้อกันลมกันฝน.. มัมก็ไปตระเวนหาซื้อมาสำหรับพกมางานนี้โดยเฉพาะ แต่ด้วยความที่เป็นคนขี้ร้อน ก็เลยไม่ได้หยิบออกมาใส่เลย.. แต่!! มัมไม่หยิบออกาใส่ ไม่ได้แปลว่า ไม่จำเป็นนะ...

 

มัมเห็นหลายคนที่หยุดพัก แล้วเกิดอาการหนาว หนาวจนสั่นเลย หรือบางคนที่เจอฝน เจอลมพัดผ่านแล้วรู้สึกหนาว.. เสื้อนี้จะเป็นประโยชน์อย่างมาก เพราะเราไม่มีทางคาดเดาสภาพอาหาศได้เลย ไม่มีใครยืนยันได้ 100% ว่าระยะเวลา ข้ามวันข้ามคืนนั้น เราจะต้องเจอกับอะไรบ้าง.. อะไรกันเอาไว้ได้ก่อน เตรียมพร้อมไว้ได้ก่อน.. ก็ควรทำเนอะ ^_^

 

มัมทยอยจัดของ ค่อยๆเก็บ ค่อยๆ หาซื้อของ ใหม่บ้าง หยิบยืมมาบ้าง จนครบทุกอย่างที่สำคัญและจำเป็น

 

อาหงอาหารสำหรับให้พลังงาน, ขนมที่มัมชอบกิน

 

อะไรที่ต้องแพ็คลงเป้น้ำ สำหรับติดตัวอยู่ตลอดเวลาบ้าง? มัมทยอยเอาใส่ไว้ในเป้น้ำเลย โดยใส่ซองซิปจัดระเบียบ และเลือกช่องต่าง ๆ ของกระเป๋าในการใส่ของให้เหมาะสม เพื่อจะได้หยิบง่าย และไม่หาย

 

เช่น.. ยาอม ก็ต้องไว้ตรงซิบที่โย้มาข้างหน้า ง่ายต่อการเปิดหยิบขึ้นมา, แบตสำรอง ใส่ไว้ข้างหลังก็ได้ ไม่ได้หยิบใช้บ่อย ๆ ประมาณนี้นะ

 

อะไรต้องอยู่ใน Drop Bag ใบที่ 1 บ้าง?

 

อะไรต้องอยู่ใน Drop Bag ใบที่ 2 บ้าง?

 

และ อะไรที่จะต้องไปรอเราอยู่ที่ ฟินิชเชอร์ไลน์บ้างนะ?

 

มัมจัดกระเป๋าทั้ง 4 ส่วนนี้อย่างเป็นระเบียบ (มาก) โดยใช้ถุงซิปแยกของให้เป็นสัดส่วน

 

หาง่าย หยิบง่าย มองเห็นได้ชัดเจน

 

(มัมไม่เคยทำอะไรที่ละเอียด รอบคอบ และเป็นระเบียบขนาดนี้มาก่อนเลยในชีวิต...)

งานนี้มัมตั้งใจนะ

 

ในช่วงการจัดของนี้.. ต้องขอบคุณ...

 

#นสนร (น้องสามน่ารัก) สำหรับ คัมภีร์เส้นทางและกราฟความชัน ที่ปริ๊นสีพร้อมเคลือบมาให้อย่างดี เผื่อแผ่ทุก ๆ คนในทีม แถมยังช่วยซักเสื้อเทรลมาให้มัมด้วย ^3^ (เยิฟๆ)

 

#พี่แลคโตะ เป็นคนประสานงาน สั่งทำเสื้อเทรลที่ดีงาม ส่งมอบทันแข่ง มัมใส่เสื้อนี้ตลอด 27 ชั่วโมงเลยค่ะ ใส่สบาย แถมมีกระเป๋าเยอะมากกก ใส่ขนมได้เยอะ ฟินเลอออ

 

#พี่เอิ๊ก #Madz32 ขอบคุณที่ช่วยประสานงาน และไปรับของจากนสนร.ให้มัม, ให้ยืมไฟคาดหัว, ฟังมัมบ่นหลายๆเรื่อง, คอยช่วยบอกทางเวลามัมต้องไปนั่นไปนี่เองลำพังเพื่อเตรียมของให้ครบ

 

#ขอบคุณทุกๆคน ที่ให้กำลังใจมัมมาอยู่เรื่อย ๆ ไม่ขาดสาย ช่วยเพิ่มความมั่นใจให้มัมได้เยอะเลยค่ะ และขอบคุณที่เชื่อว่า “มัมทำได้”

 

 

 

** เขียนไว้ตั้งแต่ 4 ปีที่แล้ว **
_________________________________________________

ติดตามกันได้ที่

 

Facebook page: //www.facebook.com/girlrunsfarth

Youtube Channel: https://www.youtube.com/channel/UCOXMHoo2zAqgN9LZ1nVodUg

Instragram: https://www.instagram.com/girlrunsfarth/

Facebook: //www.facebook.com/moomum





Create Date : 14 เมษายน 2564
Last Update : 14 เมษายน 2564 11:46:18 น.
Counter : 66 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Girl Runs Far
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



^-^ Kanlaya ^_^
A HappY Girl who always in Love with... Running: Trail, Ultra - Traveling - Read - Write - Draw and Drink