คู่กรรม...วรรณกรรมเปลี่ยนชีวิต...สร้างแรงบันดาลใจ
เนื่องจากอยู่ๆ EXACT ก็ประกาศสร้าง "คู่กรรม" เป็นละครโทรทัศน์ รู้สึกตื่นเต้นมาก... ด้วยความคิดถึงความรักที่ละเมียดละไมของโกโบริ การเรียงร้อยถ้อยคำที่สวยงามของทมยันตี ที่เราอ่านเมื่อกว่า 20 ปีที่แล้ว ไม่น่าเชื่อว่า...ยังตราตรึงในใจไม่รู้ลืม
กระแสวิพากษ์วิจารณ์ในพันทิปถึงความไม่เหมาะสมของคู่พระ-นางมีมากเหลือเกิน... แต่ยังไงซะ...เราก็เชื่อในฝีมือการทำละครโรแมนติกของ EXACT ยังไงซะ...พอเมื่อละครออกฉาย...ฉันก็จะดู ดูเพียงไม่กี่ตอน...หัวใจถึงกับกระตุกวูบ... ...นายช่างใหญ่... เพิ่งรู้ตัวเองว่าวรรณกรรมเรื่องนี้มีผลกับชีวิตตัวเองมากเพียงไร การอ่าน "คู่กรรม" รอบเดียวเมื่อ 20 ปีก่อน ฝังลึกในจิตใจเรามากมาย...
หยุดยาวที่ผ่านมา เลยฉลองครบรอบ 20 กว่าปี... อ่านรวดเดียวจบ...1000 หน้าใน 2 วัน อ่านจบตอนตี 1 ครึ่ง... ร้องไห้กว่า 1 ชม. กับสองตอนสุดท้าย ก็อารมณ์เจ็บปวดพุ่งทะลัก...ในทุกวลีเด็ดของโกโบริ...นับสิบ นับร้อยครั้ง หนังสือเล่มนี้...ยังทำหน้าที่ของมันได้เป็นอย่างดี ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไร =============================
ทุกคนรู้ดี เรื่องราวเป็นมาอย่างไร...
"อังศุมาลิน" หญิงสาวชาวสวน นิสิตอักษรศาสตร์ ได้ให้คำมั่นสัญญาแห่งการรอคอยกับ "วนัส" เพื่อนชายที่เติบโตมาด้วยกัน ในวันที่เขาไปเรียนต่อที่ประเทศอังกฤษ 5 ปี โดยมีเพลง "นางครวญ" เป็นสัญลักษณ์แห่งการรอคอยนั้น
โอ้ว่าป่านฉะนี้พระพี่เจ้า จะโศกเศร้ารัญจวนครวญหา ตั้งแต่ไปแก้สงสัยมา ไม่เห็นขนิษฐาในถ้ำทอง
เมื่อสงครามโลกครั้งที่ 2 ปะทุขึ้น กองทัพญี่ปุ่นบุกประเทศไทย ญี่ปุ่นมาตั้งอู่ต่อเรือติดกับสวนของ อังศุมาลิน โดยมีนายทหารเรือหนุ่ม "โกโบริ" เป็นนายช่างใหญ่ควบคุมดูแลอู่ต่อเรือนั้น
จากนั้นก็ตามมาด้วยเหตุการณ์ต่างๆ ที่ผูกคนสองคนเข้าด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็น ...
ตาผลและตาบัวขโมยน้ำมัน จนถูกลงโทษ และอังศุมาลินหญิงไทยใจเด็ดต้องเข้ามาหยุดการลงโทษ ทหารของโกโบริขโมยกล้วยในสวนอังศุมาลินจนถูกลงโทษ แสดงให้เห็นถึงความยุติธรรมและความจริงจังของโกโบริ
โกโบริถูกสะกดด้วยเพลงนางครวญ...จนได้มีโอกาสพาหมอมารักษาคุณยาย โกโบริถูกดักฟัน...เป็นเหตุให้อังศุมาลินรู้สึกผิดและเปิดใจที่แข็งกระด้างของเธอ โกโบริช่วยรักษาตาผล ทำให้อังศุมาลินเห็นในน้ำใจของชายชาติทหารคนนี้ การช่วยเหลือเชลยชาวอังกฤษของอังศุมาลิน โดยมีชีวิตโกโบริเป็นเดิมพัน การปกป้องอังศุมาลินจากการทิ้งระเบิดจากเครื่องบิน...ด้วยอ้อมอกที่อบอุ่น...หลายครั้งหลายครา ความอบอุ่น...ที่แล่นจากปลายนิ้วสู่หัวใจ... ความอบอุ่น...ที่รับรู้ได้จากหัวใจประการเดียวเท่านั้น
"ตราบใดที่ผมยังอยู่ คุณจะปลอดภัยเสมอ"
เหตุการณ์ข่าวลืออันเสื่อมเสียและการเมือง...ที่บังคับให้ทั้งสองต้องแต่งงานกัน คำสัญญาเพื่อแลกเปลี่ยนอิสรภาพของอังศุมาลิน...กับความผาสุขในชีวิตแต่งงานของโกโบริ
"คุณมีเหตุผลของคุณ ผมมีหัวใจของผมก็พอแล้ว เมื่อผมตาย...ผมจะพาหัวใจรักของผมไปด้วย"
"ผมจำที่นี่ได้แม่นยำเสมอ... บ้านหลังคาแหลมสูง มีต้นไม้ออกดอกสีสดตลอดปี และคุณ... ผู้หญิงตัวเล็ก ใจแข็ง... ที่ไม่รุ้ว่าความรักคืออะไร"
"เมื่่อไรทีี่ผมไปรบ...แล้วเห็นท้องฟ้าขาวแบบนี้ ผมจะนึกถึงตอนนี้ ... วันที่มีคุณนอนหนุนแขนอยู่ใกล้ๆ"
ทุกเหตุการณ์ร้อยเรียง...ค่อยๆเปลี่ยนความเกลียดชังในใจอังศุมาลินจนกลายเป็นความรัก
อ้าอรุณแอร่มระเรื่อรุจี ประดุจมโนภิรมย์ระตี ณ แรกรัก แสงอรุณวิโรจน์นภาประจักษ์ แฉล้มเฉลาและโสภินัก ณ ฉันใด หญิงและชาย...ณ ยามระตีอุทัย สว่าง ณ กลางกมลละไม...ก็ฉันนั้น
จนถึงฉากสุดท้าย เมื่อวนัสกลับมาเพื่อคืนคำสัญญา หญิงสาวมีอิสระที่จะรักจนสุดหัวใจ แต่มันก็สายเกินไป เพราะชีวิตของทหารของสมเด็จพระจักรพรรดิ มันช่างสั้นเหลือเกิน
ดาวเอ๋ยอย่าเพิ่งเคลื่อน เดือนเอ๋ยอย่าเพิ่งตก ดอกไม้ทรง น้ำค้างหยด หัวอกจะฟกเป็นหนอง รักเจ้าไม่วางวาย เสน่ห์ไม่คลายอาวรณ์ เจ้าเพื่อนที่นอน หัวใจไม่ถอนถ่ายเอย
======================== บทประพันธ์ที่สามารถทำให้คนอ่านประทับใจได้ไม่ลืมเลือน บทประพันธ์ที่ทำให้คนอ่านจดจำได้ทุกคำ...จากการอ่านเพียงครั้งเดียว ทุกอย่างที่เขียนในบล็อกนี้ ออกมาจากความทรงจำทั้งหมด... จำได้โดยไม่ต้องเปิดหนังสือหรือค้นหาจากที่ใด... เพราะมันอยู่ในหัวใจของคนอ่านหมดแล้ว...
เป็นบทประพันธ์ที่เปลี่ยนชีวิต...และสร้างแรงบันดาลใจให้กับชีวิตของเราจริงๆ
เราเลือกอาชีพ "วิศวกร" ก็ด้วยคำนี้..."นายช่างใหญ่"... เรารักการอ่าน...ก็เพราะ "คู่กรรม"เป็นหนังสือเล่มแรกที่เราอ่านแล้ว..ร้องไห้... เราเป็นคนจริงจังกับงานและชีวิตก็เพราะ "คู่กรรม" เราเป็นผู้หญิงแกร่ง...ก็เพราะ "คู่กรรม" เราเป็นคนแสดงออกเรื่องความรักแบบไม่ปิดบังก็เพราะ "คู่กรรม"
การอ่าน "คู่กรรม" รอบเดียวเมื่อ 20 ปีก่อน ฝังลึกในจิตใจเราได้ขนาดนี้...
Create Date : 11 เมษายน 2556 |
Last Update : 11 เมษายน 2556 19:42:27 น. |
|
0 comments
|
Counter : 2473 Pageviews. |
 |
|