#วอน...ฝาก#
วอนฝากลม พรมพร่า คราคิดถึง
ส่งคำหวาน ซ่านซึ้งคะนึงหา
ให้ลอยพริ้ว ปลิวไป ในนภา
มาพร่างพรม ห่มกายา ว่ารักเธอ
วอนฝากเมฆ เสกสรร บันดาลฟ้า
ว่าตัวข้าฯ มีคำ นำเสนอ
สะกดคำ เน้นย้ำ ว่ารักเธอ
ให้อ่านเจอ บนฟ้า เวลาไกล
ฝากดวงดาว ที่พราวพร่าง เคียงข้างฟ้า
แทนแววตา ว่าห่วงเหลือ เหนือสิ่งไหน
แทนตัวพี่ ที่ห่างหา เวลาไกล
ที่วิบไหว ในประกาย หมายถึงเธอ
วอนฝากเดือน ที่เคลื่อนคล้อย ลอยเด่นคว้าง
ฉายภาพนาง ผ่านฟ้า มาเสนอ
ใจพี่นี้ พลีรัก ภักดิ์แต่เธอ
แม้ไม่เจอ ใจเพ้อ ชะเง้อมอง
ฝากความมืด ที่ชืดชา ราตรีนี้
เอ่ยวจี รักเก่า ของเราสอง
ช่วยขับขาน ให้หวานล้ำ ในทำนอง
ให้ดังก้อง ในฝัน ครั้นนิทรา
ฝากหมอกสาย ที่ปลายฟ้า พาหลับไหล
ชะโลมใจ ไหวหวาม ยามโหยหา
ฝากสายลม พรมจุมพิต ยามนิทรา
พัดพาใจ ที่เหนื่อยล้า ในราตรี
ฝากภูผา สง่าเงื้อม อยู่เหลื่อมล้ำ
ประจักษ์คำ ย้ำรัก เป็นสักขี
จวบกาลดับ ลับกลืน ผืนธรณี
ใจพี่นี้ รักมั่น นิรันดร
คร่ำครวญ จวนฟ้าสาง ถึงนางหนึ่ง
ก้าวแรกฯ
Create Date : 25 มิถุนายน 2554 |
|
10 comments |
Last Update : 25 มิถุนายน 2554 9:24:09 น. |
Counter : 548 Pageviews. |
|
|
|
กลอนเพราะมาก ชอบค่ะ
โอกาสหน้าขออนุญาตมาต่อกลอนนะค่ะ