เมื่อครั้ง..แรกเริ่ม

ครั้งแรกที่ได้รู้จักกับหนังสือนวนิยายเล่มหนาและยาว(สุดๆ)เรื่องนี้ มาจากการดูรายการแฟนพันธุ์แท้เรื่องเพชรพระอุมาเมื่อปี 46

จากการดู(ซึ่งตอนนั้น ยอมรับว่าไม่รู้เรื่องว่า เขาพูดเรื่องอะไรกัน) ก็ได้รู้ว่า แม่ก็เคยอ่านมาก่อน และหนังสือเรื่องนี้ก็อยู่ที่บ้านเก่า

เลยคิดว่า ไม่ได้การล่ะ สงสัยเราจะต้องขุด(- -")หนังสือเรื่องนี้มาอ่านให้ได้ จะได้รู้ซักกะที ว่าเขาพูดเรื่องอะไรกัน

ก็กลับไปหาจนเจอและได้อ่าน โอ้โห รู้ซึ้งเลยว่า คำที่เขาพูดกันว่า "วางไม่ลง" น่ะ เป็นยังไง

หลังจากนั้นต่อมา ไม่ว่าจะไปไหน ทำอะไร ก็ขอให้ได้พูด ได้เห็น หรือได้อ่าน เพชรพระอุมาซักหน่อยก็ยังดี

หนังสือที่ตอนแรกคิดว่ายาวจัง อ่านไม่ไหวหรอก กลับอ่านลื่น อ่านได้เรื่อยๆ ขยันอ่านกว่าหนังสือเรียนซะอีก

จนมาถึงวันนี้ ก็ร่วม 4 ปีได้ที่รู้จักหนังสือเรื่องนี้ อาจจะดูเป็นเวลาสั้นๆและไม่นาน แต่ก็มีความผูกพันมากเกินกว่าจะบอกกล่าว

เพชรพระอุมา...ไม่ใช่แค่เพียงนวนิยายที่ยาวที่สุด
เพชรพระอุมา...ไม่ใช่แค่เพียงเรื่องที่สร้างจินตนาการให้เราได้ไม่รู้จบ
เพชรพระอุมา...ไม่ใช่แค่เพียงหนังสือธรรมดา
แต่เพชรพระอุมา...เป็นมากกว่าอะไรทั้งนั้น

Create Date : 08 ตุลาคม 2550		2 comments
Last Update : 8 ตุลาคม 2550 0:33:30 น.
Counter : 534 Pageviews.
Share Tweet