 |
|
|
 |
 |
|
|
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | |
|
|
| |
|
 |
|
|
|
คลื่นอีกลูกโถมเข้าใส่ สุดท้ายก็โดน Graft vs Host Disease
ครึ่งปีผ่านไป กับการปลูกถ่ายไขกระดูก
อาการก็ดีขึ้นทุก ๆ วัน สุดท้าย เราก็กลับไปทำงาน
เราเริ่มลดยากดภูมิลงทีละนิด จากที่ต้องทาน วันละหกเม็ด หรือ วันละสองเม็ด พร้อมกับยาตัวอื่น ๆ
แต่มาเช้าวันหนึ่ง ก็ตื่นขึ้นมา ทำตัวเหมือนปกติ ระหว่างที่แปรงฟันอยู่นั้น ก็ได้สังเกตุเห็นแผลในปาก
ตั้งแต่ป่วยมา เรากลายเป็นคนช่างสังเกตุ เพราะหมอให้คอยดูอยู่เสมอ ว่ามีอาการอะไรผิดแปลกไปไหม
กว่าครึ่งของคนไข้ที่ได้รับการปลูกถ่ายไขกระดูก เซลล์ของผู้บริจาค จะทำการต่อต้าน เซลล์ในร่างกายเดิม ความเสี่ยงจะสูงมากในหนึ่งร้อยวันแรก หลังจากนั้น โอกาสจะเป็นก็มี แต่ก็จะลดน้อยลงเรื่อย ๆ
เราผ่านช่วงเสี่ยงมากที่สุดมาแล้ว ใช้ชีวิตอย่างมีความหวัง มีความสุขในทุก ๆ วัน เคยบอกกับตัวเอง ว่าจะไม่กลัวอะไรอีกแล้ว
ในวันที่เกือบสองร้อย หลังจากการปลูกถ่าย เช้าวันนั้น หลังจากที่เป็นแผลในปาก ก็ได้แต่คิดว่า คงจะร้อนในมั้ง
แผลเริ่มลามขึ้นเรื่อย ๆ จนสอง สามวัน ถัดไป เราจึงนัดหมอ คิดว่า ขออย่าให้เป็นเลยนะ เรากำลังจะมีชีวิตที่ปกติแล้วแท้ ๆ
หมอบอกกับเราว่า นั่นแหล่ะ มันคือ graft versus host disease ที่เราทุกคนต่างกลัวกัน แต่ก็เพิ่มเริ่มต้นนะ หมอจะให้ยาสเตอรอยด์มาทาน
ตอนนี้ ทานยามาอาทิตย์หนึ่งแล้ว ไม่เห็นดีขึ้นเลย มีแต่จะแย่ลง หมอบอกว่า ต้องรอดู สอง ถึง สามอาทิตย์ ถึงจะรู้ผล
การที่คิดไว้ว่า จะไม่กลัวอะไรแล้ว แต่จริง ๆ แล้วมันไม่ใช่เลย เรากลัวมาก ที่จะต้องกลับไปป่วยอีก เรากลัวมาก ที่จะต้องไปอยู่ที่โรงพยาบาล และเราก็กลัวมาก ว่าโรคจะรุกรามไปมากกว่านี้
ได้แต่หวังว่า มันจะดีขึ้น เราอยากใช้ชีวิตแบบปกติอีกครั้ง บางครั้ง เราพยายามนึกถึงตัวเรา ก่อนที่จะไม่สบาย ปีนึงแล้วสินะ ที่เราวนเวียนอยู่กับความไม่แน่นอนของร่างกายเรา คอยเป็นห่วงว่า จริง ๆ แล้ว เราเป็นโรคอะไร เมื่อไรจะหาย
อยากย้อนเวลากลับไปเมื่อก่อนจัง ตอนที่สบายดี ไม่เคยทุกข์ร้อน หรือต้องเป็นห่วงเรื่องสุขภาพ ใช้ชีวิตมีความสุขเหมือนสาว ๆ ทั่ว ๆ ไป
สิ่งที่ดีที่สุดตอนนี้ ก็เหมือนกับตอนนั้น ใช้ชีวิตอย่างมีความหวัง ทำวันนี้ให้ดีที่สุด และก็รักทุก ๆ คนให้มาก ๆ สู้ ๆ ต่อไป เพื่อคนที่เรารัก และเพื่อคนที่รักเรา
ช่วงนี้ไม่ค่อยได้แหงนหน้ามองท้องฟ้าเลย ตั้งแต่เริ่มทำงาน ไว้เย็นนี้ แหงนมองดูดีกว่า ว่ามันสวยแค่ไหน
| Create Date : 16 กุมภาพันธ์ 2550 |
| Last Update : 16 กุมภาพันธ์ 2550 5:05:21 น. |
|
22 comments
|
| Counter : 1291 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: O_Sole_mio  วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:5:33:28 น. |
|
| โดย: poonoi IP: 61.91.233.129 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:19:41:04 น. |
|
| โดย: ดาว IP: 58.8.152.180 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:5:42:06 น. |
|
| โดย: animE' (animE' ) วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:1:14:06 น. |
|
| โดย: ป้ากิโล (Geerorogunso ) วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:19:44:55 น. |
|
| โดย: ลูกเกด (animE' ) วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:21:44:57 น. |
|
| โดย: windchime IP: 202.22.11.35 วันที่: 16 มีนาคม 2550 เวลา:9:20:26 น. |
|
| โดย: ลูกเกด IP: 124.120.110.71 วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:17:13:14 น. |
|
| โดย: ไผ่ไร้กอ IP: 58.8.168.7 วันที่: 20 มีนาคม 2550 เวลา:0:30:47 น. |
|
| โดย: ซัน IP: 218.186.8.11 วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:14:30:39 น. |
|
| โดย: กรีน IP: 203.113.34.11 วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:16:24:02 น. |
|
| โดย: นู๋ ม. IP: 213.54.144.230 วันที่: 23 มีนาคม 2550 เวลา:19:01:17 น. |
|
| โดย: ตากลม (2fast2farious) IP: 124.120.201.108 วันที่: 24 มีนาคม 2550 เวลา:12:21:22 น. |
|
| โดย: อุลตร้าพิม IP: 125.25.80.116 วันที่: 26 มีนาคม 2550 เวลา:1:18:13 น. |
|
| โดย: ไอรีนจูบแหลก ของ'ต่ายเมย์งัย (irenekizzi ) วันที่: 29 มีนาคม 2550 เวลา:3:59:56 น. |
|
| โดย: tAo ~hUay IP: 58.8.171.121 วันที่: 29 มีนาคม 2550 เวลา:21:30:20 น. |
|
| โดย: ป้ากิโล IP: 58.9.158.17 วันที่: 31 มีนาคม 2550 เวลา:0:33:03 น. |
|
| โดย: animE' วันที่: 11 เมษายน 2550 เวลา:1:44:26 น. |
|
|
|
|
| RaBBitMay |
 |
|
|
Location :
Dallas United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
A girl who now appreciates love and life.
ผู้หญิงตาดำ ๆ ที่เพิ่งแต่งงานจ๊ะ อายุก็ยี่สิบก่า ๆ เรียนจบตรีกะโท ที่ U of Texas at Austin เรียนจบก็ได้ปริญญา แถมผู้ชายมาด้วยอีกหนึ่งคน ทำงานเป็น Auditor ที่Deloitte - Dallas ได้สามปีกว่าละ แต่ตอนนี้พักงานชั่วคราว เนื่องจากป่วยเป็นโรคร้ายเมื่อต้นปี แต่กำลังจะหายดีละ เพราะได้กำลังใจและความรักจากคนมากมายในโลกใบนี้ สู้ ๆ จ้า
|
|
|
|
รักและเป็นห่วงมากๆนะจ้ะ 
'ต่ายเมย์ คิดถึงจังเรยยยว่ะค่ะ เข้มแข็งน๊าาาาเราเป็นกำลังใจอันอ้วน ๆ
มาเอาใจช่วยคุณค่ะ ขอให้คุณหายไม่สบายไวๆ เข้มแข็งเอาไว้นะคะ