|
|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
~ ของขวัญวันเกิด...... ขอบคุณนะคะ ~
วันเกิดปีนี้เรื่อยๆมาเรียงๆ
ตั้งแต่เช้าของวันเกิด ฉันเกิดอาการไม่สบายติดพัน ก่อนหน้านั้นเป็นไข้ แล้วก็มีอาการคลื่นไส้ เวียนหัว ตัวร้อน...
ก็เลยนอนซมด้วยพิษไข้
เพื่อนๆ พี่ๆน้องๆส่งเสียงตามสาย มาอวยพรวันเกิด
น้องสาวคนสุดท้องรวมทั้งพี่สาวคนโต ส่งเสียงตามสายมาถามว่า ที่นัดเจอกันเลี้ยงวันเกิดให้ทั้งฉันกับคนนี้(พ่อ) ที่เมืองชลบุรี ไปได้มั้ย
ฉันตอบกลับไปว่า ไปไม่ไหว นอนซมด้วยพิษไข้
ทุกคนบ่นเสียดาย
ฉันเองก็เสียดายมากๆ แต่ไม่ไหวจริงๆ ร่างกายเริ่มแย่...
กินข้าว กินยา นอนซมเพราะพิษไข้ต่อไป
จนตกตอนเย็น คนใกล้ตัวกับเจ้าลูกชายลงความเห็นว่า อยากไปเลี้ยงฉลองให้ฉันที่ร้านอาหารแถวๆบ้าน
ตอนนั้น อาการไข้ของฉันเริ่มดีขึ้น แข็งใจ ว่า ไปก็ได้.. ด้วยความที่เข้าใจว่า เจ้าลูกชายอยากไปกิน สปาเก็ตตี้ที่ร้านอาหารแห่งนั้น เพราะไม่ได้ไปมานานแล้ว
ลุกขึ้น แต่งตัว อาการปวดหัวยังมีอยู่
ลูกชาย ถามอย่างเป็นห่วงว่า อาการเป็นมากมั้ย ฉันแข็งใจตอบว่า ดีขึ้นแล้ว
สักพัก พวกเราก็ออกเดินทาง ถึงร้านอาหาร 13 เหรียญ ในเวลา หกโมงเย็น
เจ้าลูกชายสั่งสปาเก็ตตี้ไก่ สลัดผัก สำหรับคนใกล้ตัว ส่วนฉัน ก็ ดิไลท์ แบบเป็นปลาชุบแป้งทอด สปาเกตตี้ราดซอส
เจ้าลูกชายกินสปาเก็ตตี้อย่างอร่อยเหลือหลาย
ดีแล้วหล่ะลูกรัก
ร่วมๆชั่วโมงกว่าๆที่เราฉลองวันเกิดกันที่นั่น
หลังจากนั้นระหว่างทางกลับบ้าน คนใกล้ตัวบอกว่ามีของขวัญจะให้...
ฉันอมยิ้ม ส่วนเจ้าลูกชายก็ลุ้นว่าจะเป็นอะไร
ถึงบ้าน ฉันกับเจ้าลูกชายเดินลงจากรถ
คนใกล้ตัวบอกว่า เดี๋ยวมา
ฉันเดินขึ้นห้องนอน เพลียสุดขีด ขึ้นเตียงนอน ห่มผ้า อาการไข้เริ่มกลับมาอีกแล้ว....
เจ้าลูกชาย เข้ามานอนใกล้ๆ โอบกอด ชวนคุยว่า ของขวัญวันเกิดจะเป็นอะไร...
ไม่นานเสียงเปิดประตูบ้านของคนใกล้ตัว
เจ้าลูกชายกระโดดลงจากเตียง วิ่งลงไปข้างล่าง
สักพัก เสียงเปิดประตูห้องนอนของเจ้าลูกชาย "มี้ ของขวัญวันเกิด"
ฉันลืมตามอง ลุกขึ้นนั่ง เห็นในมือเจ้าลูกชายถือกระเป๋าผ้า สำหรับใส่โน้ตบุ้ค
ฉันยิ้มกว้าง
คนใกล้ตัวรีบบอกว่า "เอากระเป๋าไปก่อนนะ แล้วโน้ตบุ้คเอาไว้จะตามมาทีหลัง"
เขาพูดยิ้มๆ
ฉันยิ้มแบบเออ ไม่เป็นไร ได้กระเป๋าก็ยังดี แสดงว่า อีกหน่อยโน้ตบุ้คคงจะตามมาในไม่ช้า
แล้วฉันก็หัวเราะ
สักพัก คนใกล้ตัวหันไปซุบซิบกับเจ้าลูกชาย ไม่นาน เจ้าลูกชายก็ถือกล่องกระดาษสีน้ำตาลใบใหญ่ๆ ลากมาทีเดียว
ฉันเริ่มเอะใจ แต่ยังไม่แน่ใจ
เขาบอกว่าให้เปิดออกดู...
ฉันเปิดกล่องกระดาษสีน้ำตาลด้วยใจระทึก
เมื่อกล่องสีน้ำตาลถูกเปิดออกมา เจ้าโน้ตบุ้คสีเทาเงินนอนยิ้มต้อนรับอยู่ในนั้น
ฉันร้องตะโกนเสียงดังด้วยความดีใจ กระโดดกอดคนใกล้ตัว ไม่รู้ว่าจะเอ่ยคำขอบคุณอะไรมากไปกว่านี้
หัวใจของฉันพองโต
เขารับรู้ว่าฉันดีใจมากแค่ไหน กับเจ้าโน้ตบุ้คที่ฉันเคยร่ำร้องว่า อยากได้มากแค่ไหน
ของขวัญวันเกิดปีนี้ที่เขามอบให้ฉัน
ฉันลูบคลำของขวัญชิ้นนี้ไม่วางมือ
เจ้าลูกชายแซวว่า หายไข้เลยใช่เปล่ามี้
ฉันหัวเราะเสียงดัง จริงด้วยแหะ อาการไข้แทบหายเป็นปลิดทิ้งเลยเชียว
ขอบคุณของขวัญที่มีค่า จริงๆแล้วปีนี้ถึงจะไม่มีของขวัญใดๆก็ตาม
ฉันเองก็รู้สึกรับรู้ได้ถึงความสุขในวันเกิด ไม่ว่าจะเป็นคำอวยพรของแม่ (ในทุกๆปีที่ฉันต้องโทรหาแม่) คำอวยพรของเพื่อนๆของพี่ๆน้องๆ ของคนในครอบครัว
ขอบคุณมากๆนะคะทุกๆคน ขอบคุณคำอวยพรวันเกิดของเพื่อนๆทั้ง ทางหน้าบล็อก รวมทั้งหลังไมค์ ที่ทำให้วันเกิดปีนี้ของฉันมีความหมายและมีความสุข.....
Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2551 |
|
15 comments |
Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2551 12:40:22 น. |
Counter : 1027 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: hunjang 2 กุมภาพันธ์ 2551 10:18:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: ZAZaSassY IP: 125.25.201.193 3 กุมภาพันธ์ 2551 10:42:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 4 กุมภาพันธ์ 2551 18:36:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: peijing 6 กุมภาพันธ์ 2551 21:57:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: แร้ไฟ 8 กุมภาพันธ์ 2551 13:50:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทูน่าค่ะ 8 กุมภาพันธ์ 2551 15:27:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: อนันตลัย 8 กุมภาพันธ์ 2551 20:17:33 น. |
|
|
|
| |
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
I don't know, but I believe That some things are meant to be And that you'll make a better me Everyday I love you
I never thought that dreams came true But you showed me that they do You know that I learn something new Everyday I love you
'Cos I believe that destiny Is out of our control (don't you know that I do) And you'll never live until you love With all your heart and soul.
It's a touch when I feel bad It's a smile when I get mad All the little things I am Everyday I love you
~ขอบคุณน้ำใจ เพื่อนๆบล็อกแกงค์ เอื้อเฟื้อของตกแต่ง บล็อกทุกท่านค่ะ~
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ว่างๆแวะไปอ่านนะครับ
จะพยายามหามุขใหม่ๆมาให้อ่านกันขอรับ อิ อิ