หากบังเอิญมีใครสักคนผ่านเข้ามา

และมีเหตุบางอย่าง ต้องเดินผ่านออกไป

หัวใจอาจจะเปียกปอนไปด้วยน้ำตาวันแล้ววันเล่า

และช่วงเวลานั้นอาจจะดูโหดร้ายต่อความรู้สึกอย่างเหลือเกิน

แต่ถ้าเราสามารถประคับประคองตัวเองและหัวใจให้แข็งแรง

จนผ่านพ้นไปได้....

ความทรงจำที่เจ็บปวด จะเป็นบทเรียนให้เรารู้จักและรู้ว่าควรรักตัวเองอย่างไร

และอาจจะกลับกลายเป็นดอกไม้ของความรู้สึกดีดี ไว้ให้เราคิดถึง

และยิ้มไปกับมันแม้จะเป็นรอยยิ้มปนเศร้าก็ตามที

...........อย่างน้อย ๆ ก็ยังดีกว่า ไม่เคยสัมผัสและเคยมี