ตกใจกับการมี blog ของตัวเอง

   ย้อนไปเมื่อสิบกว่าปีก่อนกับการเขียน blog นี้ สมัยที่ยังต้องใช้คอมในการทำอะไรออนไลน์เป็นหลัก ไม่เหมือนสมัยนี้ที่มือถือสามารถทำได้แทบจะแทนคอมทั้งหมด

   ที่บอกว่าตกใจกับการมี blog ของตัวเอง ก็คือว่า จำได้แหล่ะว่าเราเคยมี blog แล้วก็เคยเขียนเรื่องการทำอาหารลงใน blog อยู่ แต่ลืมจริงๆว่าเขียนหลาย blog เลยหรอ

   พอย้อนกลับไปอ่านความคิด และภาษาที่ใช้ในการเขียนของตัวเองก็ตลกดีนะ อายุตอนนั้นก็ไม่น้อยแล้วนะ แต่ภาษาเขียนยังดูติ๊งต๊องอยู่เลย 😄

   ว่ากันด้วยเรื่องการกลับมาเขียนครั้งนี้ก็คือ ความต้องการหาที่เขียน journal เพราะได้ฟังข้อมูลมาจากยูทูปหลายๆช่อง ก็พบว่ามันสามารถฮีลใจเราได้นะ กับการเขียน journal ซึ่งประโยชน์ของมันก็คือเราสามารถเขียนระบายเรื่องที่เรากำลังเผชิญ โดยส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องไม่ค่อยดี หรือความทุกข์ของเรา แต่เป็นเรื่องที่เราไม่สามารถบอกคนใกล้ตัว หรือไม่อยากพูดถึงมันให้ใครฟังได้

   จริงๆแล้วก็ตั้งใจจะเขียนลงในสมุด เหมือนการเขียนไดอารี่ที่เคยทำ แต่ก็นะ ไม่อยากคอยหาที่ซ่อน (กลัวใครมาเจอ) ก็เลยตัดสินใจมาเขียนใน blog ดีกว่า นึกขึ้นได้ว่าเคยมีเลยลองเข้ามาดู เอาล่ะ ได้ที่บรรยายอะไรๆใหม่ละ คิดว่าจะตั้งใจเขียนให้บ่อยๆนะ เพราะพอโตขึ้นก็มีเรื่องราวที่ให้เขียนมากมาย เวลาผ่านไปความคิดก็ต่างไปจากเดิม ทั้งๆที่เป็นเรื่องเดียวกัน หรือคล้ายๆกัน

นี่แหล่ะนะ ประสบการณ์ชีวิต ที่ต้องยอมแลกมาด้วยความแก่ของเรา 🤣

  

Create Date : 09 กันยายน 2566		0 comments
Last Update : 9 กันยายน 2566 15:13:13 น.
Counter : 197 Pageviews.
Share Tweet