Bloggang.com : Pikake : ลำแสงแรกแห่งตะวัน

ลำแสงแรกแห่งตะวัน

"สำแสงแรกแห่งตะวันสาดส่องอยู่ปลายฟ้า
หัวใจใฝ่แค่ปรีดาชายอันเป็นสุดแสนสลักรัก
แม้วันนี้ไกลกันแล้วดวงฤทัยยังคงภักดิ์
สุดที่รักสลักไว้ ณ กลางห้วงดวงฤทัย"

ดังหยาดทิพย์โปรยชโลมในดวงจิต..........ของฉัน
เมื่อรักนั้นกลับกลายสลายเป็นลม..........โบกพัด
ลอยลิ้วล้อหยอกเย้าให้ใฝ่เห็น..........แลดู ประจักษ์
เธอที่รักกลับกลายเป็นผันแปร..........จำจร จากลา

มองบนฟ้าท้องนภาพราวสว่าง..........ส่องแสง
แดดอ่อนแรงลมโบกโชยพัด..........เมื่อสาย
หยาดฝนกร่อนอ่อนคล้อยมา..........อวดโฉม ลวดลาย
ให้พอคลายความอับอ้าว..........ได้บ้าง หยั่งแฮ

แสงแดดแรงเมื่อยามตะวัน..........กลางฟ้า
ชื่นชีวาต้นไม้ใบหญ้าเอนอ่อน..........รับแสง
แต่ตัวเราหลบหลีกเมื่อแสงแดด..........ส่องลง แรงแรง
เหงื่ออาบแย้มแก้มนั้นเมื่อ..........เดินไร้ ร่มเงา

ลำแสงแรกแห่งตะวันสาดส่อง..........มาถึง
ในครั้งหนึ่งซึ่งนานมามากแล้ว..........เพ้อหา
โลกใบนี้มีมือครึ้มเพียงไม่นาน..........แสงแดด ส่องมา
เดือนดาราดาวหลบเร้นซ่อนอยู่..........ใต้เฆม แรมเลือน

ความทรงจำคอยเตือนเสมือน..........ครั้งหนึ่ง
เคยลึกซึ้งนึกถึงเรื่องราวซึ่ง..........เคยผ่าน
มองตะวันแลตัวเราบัดนี้นั้น..........ยังคง อ้างว้าง
เพราะเดือนนั้นลาร้างลับฟ้า..........เพียงนิด แดดคืน

ยิ้มรื่นชื่นใจในดวงจิตเพียงนิด..........คิดถึง
คอยคำนึงถึงตะวันสำแสงนั้น..........นั่นหนา
ดวงชีวาลาลับดับหัวใจใฝ่คล้อง..........ปองแล้ว ปลงนา
เจ้าจากลาพาใจซ้ำกล้ำกลืน..........ฝืนทน ขมใจ

แสงแดดร่มลมตกในยามบ่าย..........คล้อยค่ำ
ตัวเรานั่งกุมดอกไม้สูดดมกลิ่น..........หอมหวน
แล้วครุ่นคิดถึงรักนั้นล่องลอย..........ย้อมใจ ให้ฝืน
ยิ้มสดชื่นรื่นฤทัยนัยหน้านั้น..........น้ำตา ยังนอง

แม้หมายปองมองฟ้านภา..........ยังสลัว
ใจนึกกลัวตัวนั้นกลับหม่น..........หมองหนา
หยาดน้ำตาแปรเปลี่ยนเป็น..........หยาดเหงื่อ ท่วมหน้า
เพราะว่าแสงแรงแดดส่องจ้า..........กายล้า อ่อนแรง

อยู่กลางแดดแสงร้อนยังมี..........หยาดเหงื่อ
แต่ภายนัยมืดสลัวกลัวเจ้า..........ห่างหาย
แม้วันนี้ห่างแล้วไกลกันนั้น..........แค่เพียง รูปกาย
แต่หัวใจกลับชิดใกล้เกินกว่า..........จะแยก กายา

เดินจากลาใช่ว่าจะลาจากลับ..........จากเจ้า
แสงแดดนี้ยังครุ่นเคล้าให้ตัวเรา..........มองเห็น
มีหัวใจไว้ภายในใฝ่รักเจ้า..........ชั่วเช้า สายเย็น
ลำแรงแรกแห่งตะวันที่มองเห็น..........เป็นเจ้า แล้วเอย

เรียงร้อยถ้อยคำ

Pikake
8 พฤษภาคม 2556

Create Date : 08 พฤษภาคม 2556

Last Update : 2 ตุลาคม 2556 18:07:09 น.

15 comments

Counter : 1107 Pageviews.

เจิมมมมมมมมมมม

โดย: พริ้วไหวไปตามลม

วันที่: 8 พฤษภาคม 2556 เวลา:12:52:56 น.

555 ผู้หญิงในภาพน่ะ เหมือนเค้าเลยอ่ะ

เด๋วออกจากคอมก่อนน๊า
อยู่นานมิได้จ้ะ อันตราย

แล้วจะมาใหม่ทางมือถือนะจ้ะ

โดย: พริ้วไหวไปตามลม

วันที่: 8 พฤษภาคม 2556 เวลา:12:54:21 น.

สวัสดียามบ่ายจ้า
ดวงอาทิตย์ทำหน้าที่ของมันอย่างขยันขันแข็งนะคะ
กี่ร้อยกี่ล้านปีมันก็ยังคงทำหน้าที่เช่นเดิม
อากาศจะร้อนแค่ไหนขอแค่ใจอย่าร้อนรนก็พอเน๊อะ

โดย: ฝากเธอ2

วันที่: 8 พฤษภาคม 2556 เวลา:13:12:56 น.

ไลค์ค่า ^^
หายไปสองวัน อิอิ

กลอนแบบนี้แต่งยากมั๊ยคะ
ไม่มีความสามารถในการแต่งกลอนเลย
รู้สึกว่ายากจัง
ต้องใช้ความสามารถมากๆ
คิดอะไรคงออกมาเป็นกลอนหมดเลยนะคะ

โดย: lovereason

วันที่: 8 พฤษภาคม 2556 เวลา:13:55:05 น.

น่าทานจุงเบยยยย
...
จะเมาไหมหนอออ หรือน้ำผลไม้เฉยๆ
...
สีสันชวนลิ้มลองเจรงๆ

โดย: white in the dark

วันที่: 8 พฤษภาคม 2556 เวลา:15:30:09 น.

ไล้ท์ด้วยค่ะน้องสาว

ร้อยกรองอย่างนี้ พี่ฟู่ไม่ค่อยเคยชินค่ะ เลยอ่านค่อนข้างยาก แต่ยังคงได้อารมณ์ สาวน้อยขี้เหงาช่างจินตนาการอยู่ดี ...

วันพุธสุดโสภาแล้วหนาเจ้า...

โดย: PhueJa

วันที่: 8 พฤษภาคม 2556 เวลา:18:20:35 น.