Bloggang.com : Pikake : หวนคำนึง

หวนคำนึง

ในคืนแรมแวมดาววาวทั่วฟ้า..........ใต้แดนแคว้นหล้านภาพราวสลัว
มองใบบัวสั่นเอนไหวใจนึกกลัว..........คิดถึงคนห่างไกลไฉนไม่หวนคืน
เดือนผ่านยาวนานวันยังหวั่น ..........มัวคำนึงถึงคนรักชักพร่ำเพ้อ
เคยอิงแอบแนบชิดอิงอุ่นเธอ..........เฝ้าละเมอเผลอกอดคว้าเพียงลม

สุดขื่นขมจนฤทัยกลัดดังหนอง..........เจ้าของใจใยด่วนกลับหันจากหาย
ให้กายาด้วยภักดีถึงวันตาย..........ชีพสลายมลายดับรักเพียงปรีดา
พี่มาลาพร้อมสวมแหวนถนอมกอด..........พรอดรำพันสัญญามั่นว่าหมั้นหมาย
เวลานี้การงานสำคัญจำพรากจากใจ..........ปวดเพียงใดในร้าวรานต้องทนฝืน

แม้ใบหน้าเศร้าหมองครองขมขื่น..........ดึกดื่นตื่นเหงาเคล้าอ่อนแรงเสน่หา
เมื่อใดหนอยอดขวัญใจจักกลับมา..........ซับน้ำตาพาครองคู่อยู่ข้างกาย
ครั้งยามสายหยิบพู่กันสลักปักอักษร..........ไขความนัยสดับร้อยถ้อยคำกลอน
เอ่ยทำนองของดวงจิตสถิตถึง..........อันฤทัยซับซ้อนย้อนหยั่งยากจึง

ตราติดตรึงนึกหลงรักนับแรกเจอ..........เผลอเฉลยเอ่ยพึมพำพร่ำเผยแย้ม
อายแก้มแดงแสร้งเบือนหนีหน้า..........พอชำเลืองเหมือนไหวหวั่นนั่นหนา
สายตาชายแลเหลียวเฉลียวหลบ..........สองเนตรสบเสมือนเคลือบน้ำผึ้งหวาน
ดังรสตาลปานใคร่ใฝ่ชิวหา..........ลิ้มรสชื่นยื่นส่งให้ใบลานจารึกอักขรา

อ่านแล้วหนาพี่ยาว่าหมายครอง..........อักขระเสนาะนักชักสังหรณ์
พ่อยอดชู้ผู้ชายเล่ห์ร้ายนักนั่นไฉน..........คำอ้อนออดพรอดพร่ำรำนำไป
อดสงสัยไซร้ไม่กล้ารับคำวอน..........หากแน่แล้วแก้วยินดีเกี่ยวคล้องข้อง
คอยย้ำเตือนเดือนผันยังจักรอ..........ขอชีวีอย่าเลือนเชือนตัดลับหาย

น้องคงตรอมตรมตายวายชิวหา..........ด้วยรักแรกแท้แน่วแน่เพียงพี่ยา
โปรดเถิดหนาทางสายนี้มีคนคอย..........อย่าปล่อยสาวทางใต้น้ำตาตก
นับวันพบสบเนตรเกษมสุขสม..........มอบเชยชมกายห่มพักหนุนแขน
แรกจุมพิตสถิตไว้สั่นทั่วทรวง..........ลูบไล้ส่วนอวดโฉมงามสะคราญ

แก้มน้องนางปางประดุจกลีบไม้หอม..........พี่ดมดอมหอมพรอดบอกชื่นนักไฉน
กี่รอยจูบสื่อคือรักสลักฝังปักฤทัย..........ด้วยห่วงใยใดเปรียบเทียมพี่นั้นไม่มี
แล้วริมปากฝากประกบซบแน่นหนัก..........ดังคลื่นซัดขยับชิดแทรกโขดหิน
ในใจสาวเต้นสั่นทั่วรัวระริน..........แทบสิ้นชีพทั้งที่กายายังหายใจ

ใยหวิววาบอาบชุ่มสุ่มด้วยเหงื่อ..........เร้ารัวทั่วภายในใจหนักหนา
กายกอดเกยเกี่ยวเคี่ยวเคียงกายา..........ดวงปรีดาภัสดาเดียวเยียวยาใจ
สิ่งใดเล่าเท่าเจ้านี้คู่ชีวิต..........ใครลิขิตมิใคร่รู้กู่บอกให้
ขอขอบคุณสุดซึ้งตรึงฤทัย..........ที่หมายใฝ่ให้ปรีดามาเคียงครอง

แต่วันนี้ลี้ลับดับมืดจืด..........ลืมสนิทแล้วหนอพี่ใครคิดถึง
ถึงจากไปไกลกู่ร้องไม่คำนึง..........ไฟร้อนลุ่มสุ่มทรวงแทบขาดตรม
ชมแล้วชื่นรื่นสมสู่แล้วบอกจาก..........ฝากเพียงแหวนเกี่ยวนิ้วนางซ้ายหนา
ยาวนานนับขับขานถ้อยวาจา..........ว่าจะมาหาน้องครองคู่สู่ขอครอง

เวลาผ่านนานวันนั่งคอยเฝ้า..........เพื่อนเราเขามีเหย้าเรือนเกลื่อนแล้วหนอ
ก้มดูรูปส่องกระจกน้ำตาคลอ..........เมื่อไรหนอพี่คนดีรีบมาเยือน
เมษาพ้นครบจบปีนี้ครบสอง..........โธ่น้อยใจใครเล่าคอยไม่ท้ออ่อน
แต่ไม่มีวี่แววแสนรักจะหวนมา..........ฟ้าสางนางกรรแสงแลดูเหงา

ด้วยว่าเขลาเบาปัญญาตามหา..........คนรักนางจากยากเกินเยียวยา
โรคนี้หนาฆ่าคนได้ตายทั้งเป็น..........เข็ญระทมอนาทนักหักรักขม
เขาชื่นชมสมเปรมเกษมสมหมาย..........ก็จรจำอำลาทำตายแล้วหายไป
ไม่มีเหลือเยื่อใยใคร่ชิมลิ้มแล้วลา..........ปล่อยน้ำตาสาวเจ้ารินล่วงไหล

ใครหนอช่างใจร้ายชายนี่หนา..........รักไม่จริงหลอกทิ้งกลิ้งกรอกวาจา
พอได้มาสาแก่ตัวกลัวแล้วใจ ..........ใคร่ถอนไถ่ไม่ให้ใจเฝ้าเพ้อนัก
แต่ยากหักตัดพิศสวาทนั่นได้ ..........ดุจรังไหมพันเส้นเม้นเป็นไจ
คดเคียวเลี้ยวไปแต่ไร้ทิศทาง ..........วางใจยับพับไว้ตรงนั้นหนา

กอดกายาร้าวระทมจมความหนาว..........ร้อนกายเย็นหัวใจสั่นคลอนเสมอ
โอบตัวเองเฉกดังผ้าไหมถักทอ..........ต่อไปนี้แล้วหนอเราต้องอยู่สู้คนเดียว
เปลี่ยวเปล่าอุราพาทุกข์หม่อนหมอง..........ร้าวรอนคลอนใจใผ่ภักดิ์อยากพบหน้า
อยากเข้าโอบโลมเล้าทั่วกายา..........ใต้ดาราลมโชยโปรยรักทั่วดวงใจ

นี่ล่ะหนาหนาวกายาเมื่อขาดรัก..........สุดจักหักห้ามดวงจิตนั่นเป็นไฉน
ได้เพียงแต่นั่งหวนนึกคำนึงถึงอยู่ร่ำพร่ำไป..........เมื่อห่างไกลไม่พบกันนานแสนนาน
ภาวนาหาหนาวกายาอ้างว้างกล่าวขาน..........เมื่อผ่านมาเนิ่นนานเกินหยุดเสน่หา
จนนัยตาน้ำตานองท่วมท้นล้นใบหน้า..........ด้วยเกินกว่าพร่ำฝันเกินความจริง

เรียงร้อยถ้อยคำ

Pikake
20 มกราคม 2556

Create Date : 20 มกราคม 2556

Last Update : 2 ตุลาคม 2556 15:31:12 น.

8 comments

Counter : 1501 Pageviews.

สวัสดีค่ะ

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมบล็อกค่ะ
นกสาวสองตัวนั้น กำลังแข่งกันว่าใครจะ "บิน" ไปถึงที่หมายก่อนกันค่ะ

บล็อกคุณงามมาก
BG สีงดงามอ่อนหวาน ดนตรีเมืองเหนือก็ไพเราะมากค่ะ
ภาพประกอบก็ งามสุดใจ

พอดีมีปัญหาทางสายตา ได้กดดูกลอนชัดๆ แล้ว แต่ตาไม่เป็นใจค่ะ

มีแต่ความสุขกายสบายใจนะคะ