BlogGang.com : : ม่วงมหากาฬ : “ส ว น ผึ้ ง” The Resort @ Suanphueng ดินแดนแสนโรแมนติก

“ส ว น ผึ้ ง” The Resort @ Suanphueng ดินแดนแสนโรแมนติก

ด้วยภูมิประเทศ ภูมิอากาศที่หล่อหลอมให้สวนผึ้งเป็นดินแดนที่สวยงาม
ทิวเขาสลับซับซ้อน คลอเคลียด้วยสายหมอกบางๆ ในยามเช้า
การได้เดินทางบนเส้นทางสายนี้จึงไม่ต่างจากเส้นทางแห่งความสุข

ถ้ำเขาบิน เป็นสถานที่แรกที่ผมแวะเข้าไปสัมผัสความงดงามเมื่อผ่านเส้นทางสายราชบุรี-จอมบึง เพื่อมุ่งหน้าไปยังสวนผึ้ง

ภายในถ้ำค่อนข้างจะสวยงามด้วยหินงอกหินย้อย แม้จะรู้สึกอับชื้นและร้อนก็ตาม

แสงไฟที่สาดส่องกระทบหินเป็นประกายดูระยิบระยับความลึกจากปากถ้ำถึงด้านในราว 300 เมตร แบ่งเป็นคูหาๆ ตามลักษณะของหินงอกหินย้อย

ความทรงจำสมัยเด็กๆ พ่อของผมเล่าให้ฟังอยู่บ่อยๆ ถึงความสวยงาม และถ้ามาราชบุรีอยากให้พามาถ้ำเขาบิน

ผมไม่รู้หรอกว่าพ่อผมอยากมาทำไมและก็ไม่เคยได้พามา จนวันนี้ผมได้มาแล้ว มาในวันที่พ่อของผมเสียไปนานแล้ว...

เส้นทางสู่สวนผึ้งที่โอบล้อมด้วยเทือกเขาจุดมุ่งหมายต่อไปของผมคือน้ำตกเก้าโจน
ยามนี้เป็นฤดูกาลที่ใกล้จะเลิกหนาวแล้ว ดอกไม้ที่กำลังร่วงโรย แต่ความสวยงามก็ยังคงเต็มเปี่ยม

เจ้างูน้อยโผล่มาทักทายระหว่างทางเดินไปยังน้ำตกเก้าโจนเชื้อเชิญให้เข้าไปชมความงามของน้ำตก

น้ำตกเก้าโจน น้ำตกขนาดกลางที่ไหลลัดเลาะตามแนวเขาตะนาวศรีมีทั้งหมด 9 ชั้น

ทางเดินที่ค่อนข้างจะลำบากและลาดชัน หากจะไปให้ถึงชั้นสูงๆ

ความสวยงามของน้ำตกผมถือว่าใช้ได้ แม้ขยะจากนักท่องเที่ยวจะเยอะไปนิด

ค่ำคืนนี้ผมจะไปพักที่รีสอร์ทเปิดใหม่ท่ามกลางขุนเขารีสอร์ทที่มีชื่อว่า The Resort @ Suanphueng

TheResort @ Suanphueng รีสอร์ทขนาดใหญ่เนื้อที่กว่า 100 ไร่ ตั้งตระหง่านอิงแอบแนบทิวเขา

บ้านพักของที่นี่จะมีทั้งหมด 28 หลัง ออกแบบสีสันให้ดูโดดเด่นสวยงามแยกออกมาจากโซนที่เป็นสนามกอล์ฟอย่างชัดเจน

ภายในห้องพักตกแต่งสีสันได้อย่างโดดเด่นทันสมัย สะอาดสะอ้านและเป็นระเบียบ

เครื่องอำนวยความสะดวกครบครัน มี wifi ให้ใช้ฟรี รวมถึงมินิบาร์ที่ไม่เสียค่าบริการเพิ่ม

การได้มาเยือนได้มาสัมผัสประสบการณ์ที่แตกต่างของการพักผ่อน ทำให้ดูตื่นเต้นไม่น้อย

โคมไฟที่ออกแบบได้สะดุดตา สิ่งเล็กๆ น้อยๆที่รวมกันเป็นความสวยงาม

บ้านพักแต่ละหลังจะมีระเบียงส่วนตัวไว้นั่งชมวิวทิวเขา มุมนี้จะเป็นส่วนที่ผมชอบมากทำให้ได้พักผ่อน ผ่อนคลายได้ดีทีเดียว

ตะวันเริ่มคล้อยต่ำ แสงสีทองปกคลุมไปทั่วอากาศเริ่มเย็นลงเรื่อยๆ

มุมกว้างๆ ของโซนบ้านพัก ที่มีฉากหลังเป็นทิวเขาดูตระการตารีสอร์ทแห่งนี้มีพื้นที่กว้างขวางดีจริงๆ

วันนี้เป็นวันธรรมดาจึงไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวมาพักมากนักเป็นข้อดีอย่างหนึ่งที่ผมชอบ มันเหมือนว่าโลกสวยๆ ใบนี้เป็นของผมคนเดียวและการมาพักในวันธรรมดาราคาห้องพักก็จะถูกลงด้วย

โซนนี้จะเป็นสนามกอล์ฟ แขกที่มาพักสามารถใช้บริการได้ฟรีไม่มีค่าใช้จ่าย เห็นหญ้าเขียวๆ แบบนี้แล้ว อยากลองตีกอล์ฟดูเหมือนกัน

TheResort @ Suanphueng ยังมีร้านกาแฟสวยๆ ไว้ให้ชิมกาแฟรสเลิศในบรรยากาศการจิบกาแฟพร้อมกับนั่งมองทิวเขาไปด้วย

ทางเดินที่ตกแต่งด้วยตุ๊กตาปั้นหลากหลายแบบ ดูสวยงามน่ารักดี

แม้พื้นที่จะดูกว้างขวาง แต่การไปไหนมาไหนก็สะดวกสบายดีด้วยการนั่งรถกอล์ฟที่มีให้บริการนับสิบคัน

ผมขับรถกอล์ฟที่ทางรีสอร์ทได้ให้ไว้ใช้เพื่อเก็บภาพตามจุดต่างๆ ไปทั่วเป็นครั้งแรกที่ผมได้ขับรถกอล์ฟ สนุกและตื่นเต้นมาก

สะพานที่ทอดยาวเชื่อมกันระหว่างที่ทำการรีสอร์ทกับร้านกาแฟ เป็นการออกแบบได้สวยงามและลงตัว

ทั้งบรรยากาศ และการตกแต่งร้านกาแฟ ดูๆ ไปก็คล้ายอยู่เมืองนอกเหมือนกัน

มุมสวยๆ มีให้เลือกถ่ายรูปเยอะจริงๆยิ่งช่วงตะวันใกล้ลาลับ เป็นช่วงที่แสงสวยงาม เมื่อรวมเข้ากับบรรยากาศและสถานที่ทำให้บริเวณโดยทั่วมีแต่ความงดงาม

สระน้ำเล็กๆ ที่สามารถขับเรือเล่นเพื่อความเพลิดเพลิน

เมื่อดูจากองค์ประกอบต่างๆ สิ่งอำนวยความสะดวกและความสวยงามของวิวทิวทัศน์ เมื่อเทียบกับราคาที่พัก ผมถือว่าคุ้มเอามากๆ

ดอกไม้ ต้นไม้สวยๆ มีประดับประดาตกแต่งไปทั่วบริเวณเป็นอีกจุดเด่นหนึ่งที่ทางรีสอร์ทได้ใส่ใจถึงความสวยงาม และความลงตัว

ดวงตะวันใกล้ลาลับดับหาย ทิ้งความหนาวเย็นให้เข้ามาอยู่เป็นเพื่อนกายภาพบรรยากาศแบบนี้ดูสวยงามเหลือเกิน

บางครั้งผู้คนเดินทางไกลเพื่อแสวงหาความสวยงามโดยอาจลืมว่าสิ่งรอบตัวเราก็มีความสวยงามที่ไม่ต้องเดินทางไกล เพียงแต่เราต้องค้นหามัน

ดินแดนแห่งนี้ก็คงเป็นอีกหนึ่งความสวยงามที่ไม่ต้องเดินทางไปไกลมากนัก

ภาพบรรยากาศของร้านกาแฟเดอะรีสอร์ทที่ประดับประดาแสงไฟได้อย่างสวยงามในยามค่ำคืน

ภาพด้านหน้าที่เป็นส่วนต้อนรับ รวมถึงห้องอาหารของรีสอร์ทในยามหัวค่ำ

ระเบียงที่ยื่นโล่งออกมา ใช้เป็นส่วนของการนั่งรับประทานอาหารพร้อมๆกับการนั่งชมวิวทิวทัศน์ และแสงสียามค่ำคืน

ยำผักบุ้งกรอบหน้าตาน่าทาน รสชาติใช้ได้

ยอดมะระผัดน้ำมันหอย เมนูพื้นบ้านที่รสชาติกลมกล่อม

กะหล่ำปลีทอดน้ำปลา เป็นอีกเมนูที่เมื่อมาราชบุรีต้องทาน

ปีกไก่ทอดน้ำปลา เมนูง่ายๆ ที่รสชาติดีผมว่าการที่เราได้เดินทางมาต่างแดน และได้ทานอาหารพืชผักประจำถิ่นมันเป็นเสน่ห์ของการเดินทาง

จากลาค่ำคืนไปด้วยภาพแสงสีมุมกว้างของ The Resort @ Suanphueng พร้อมๆ กับอุณหภูมิที่หนาวเย็น และเงียบสงบ

ยามเช้าของวันใหม่ดวงตะวันกำลังเริ่มทำงานเปล่งพลังสีทอง จุดเด่นอีกอย่างของรีสอร์ทแห่งนี้คือความสวยงามของการได้ชมดวงตะวันทั้งลาลับขอบเขา และโผล่มาแรกแย้มยามเช้าเหนือขอบเขา

ภาพของพระที่เดินบิณฑบาตยามเช้า ดูแล้วมีความสุข สบายใจคงหาชมได้ยากในเมืองกรุง

แสงสีทองที่กำลังเริ่มสว่างในยามเช้าคงไม่ต่างอะไรไปจากการเริ่มต้นก้าวเดินของรีสอร์ทเปิดใหม่แห่งนี้รอวันที่แสงเจิดจรัสเต็มที่

ทิวเขาด้านหลังที่มีสายหมอกบางๆ ปกคลุม เป็นบรรยากาศที่ชวนหลงใหลสมกับความโรแมนติก

ด้านบนของสะพานเป็นจุดชมพระอาทิตย์ขึ้นที่สวยงามอีกจุดหนึ่งและก็เป็นจุดนี้เองที่มักมีคู่บ่าวสาวมาถ่ายภาพพรีเวดดิ้งกันอยู่เสมอๆ

สวนผึ้งในวันนี้เริ่มต่างไปจากวันวาน ความเจริญย่างกายเข้ามาวิถีชีวิตชุมชนย่อมเปลี่ยนแปลง

พนักงานของที่นี่ล้วนเป็นคนในชุมชนคงเป็นข้อดีอย่างหนึ่งที่จะได้มีรายได้กระจายไปสู่ท้องถิ่น เด็กๆ ได้มีงานทำกัน

วันข้างหน้ายังคงไม่แน่ใจจะใช้คำว่าโรแมนติกอยู่หรือไม่ หากแต่วันนี้ความโรแมนติกยังคงพูดได้อย่างเต็มปากอยู่

เวลาเพียงหนึ่งวันกับการซึมซับบรรยากาศได้เห็นธรรมชาติที่สวยงาม และรีสอร์ทที่งดงามมันมากพอและเต็มอิ่มสำหรับคนมีเวลาน้อยอย่างผม

ยามเช้าแบบนี้การได้เดินชมธรรมชาติเดินชมบ้านพักแบบต่างๆ พร้อมกับการได้สูดอากาศที่บริสุทธิ์เป็นการเติมพลังให้กลับไปสู้งานได้เป็นอย่างดี

หากมาเป็นหมู่คณะทางรีสอร์ทก็ยังมีห้องประชุมขนาดใหญ่รองรับคนได้มากกว่า 100 คน ไว้ใช้ในการประชุมสัมมนา หรือจัดงานกินเลี้ยงพิเศษ

ในส่วนของบ้านพักที่ได้กล่าวข้างต้นว่ามีทั้งหมด 28หลัง จะมีทั้งแบบที่กว้าง 45 ตารางเมตร ซึ่งเหมาะสำหรับคู่รัก และแบบที่กว้าง 84ตารางเมตรซึ่งเหมาะสำหรับครอบครัวใหญ่ หรือเพื่อนฝูง

ในภาพจะเป็นแบบ กว้าง 45 ตารางเมตรที่มีทั้งระเบียงด้านหน้าและด้านหลังเพื่อนั่งชมวิวภูเขา

อีกไม่นานผมคงต้องจากลารีสอร์ทที่สุดแสนจะโรแมนติกแห่งนี้ไปแล้วสินะเคยฝันอยากมีบ้านหรือรีสอร์ทติดภูเขาแบบนี้ และทุกวันนี้ก็ยังแอบฝัน

บั้นปลายชีวิตอยากอยู่แบบนี้ทำไร่ทำสวนตามเรื่องตามราวไป ขอแค่ให้มีภูเขา สายน้ำที่ผมชอบก็เพียงพอ

ความฝันก็ยังคงเป็นได้แค่ฝันทุกอย่างที่วาดไว้ได้แต่หวังว่าซักวันจะเป็นจริง

โลกแห่งความฝันกับความจริงอยู่ห่างกันแค่เอื้อมถ้าแค่เอื้อมมือคว้ามันมาได้ก็คงดีแต่หากเอื้อมนั้นต้องใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อคว้ามันหรือบางทีมันอาจไม่มีตัวตนเลยก็เป็นได้