จะเป็นยังไงต่อไปน้าาาาา

ไม่ค่อยสบาย แต่นอนไม่หลับแหะ...เลยเข้ามา up สักหน่อย นานเลยทีเดียวที่ไม่ได้เข้ามาในนี้ หลังจากที่ได้ใช้ชีวิตลุ่มๆ ดอนๆ กับการตัดสินใจกับอะไรบางอย่างอยู่...ยอมรับว่าลังเล แต่ในเมื่อคิดแล้วต้องทำ เราเป็นคนที่เคารพกับการตัดสินใจกับอะไรก็แล้วแต่ครั้งแรกเสมอ เพราะเขาว่ากันว่าตามหลักทฤษฏีไหนสักทฤษฏีหนึ่งนิแหละ การตัดสินใจอะไรก็แล้วแต่ครั้งแรกมักถูกเสมอ เอาล่ะ ทุกอย่างย่อมเป็นไปตามการกระทำ ไม่ใช่ดวง ดวงเปลี่ยนได้ตลอดเหมือนราคาน้ำมัน ถ้ามัวแต่เชื่อดวงเชื่อการทำนายทายทักแล้ว ชีวิตจะไปมีค่าอะไรกันละ ชีวิตเรามีแค่ชีวิตเดียว เกิดมาก็ individual อยู่แล้ว จะกลัวอะไร กล้าที่จะเดินไปข้างหน้า ดีกว่าหยุดเพื่อที่จะตัดปัญหาเพราะอย่างน้อยๆ เราก็จะได้รู้ว่า การที่เราได้คิดแล้วทำนั้น ผลมันจะเป็นอย่างไงต่อไป เพราะถ้าเราหยุดและเลือกที่จะไม่ทำต่อ เรานิแหละอาจจะต้องมานั่งเสียดายไปกับมันทีหลังที่ไม่ได้ทำอะไรสักอย่างลงไป

และชีวิตตอนนี้กำลังคิดว่าจะไปได้ดี ดีขึ้นๆ วันนี้กลับไปย้อนนั่งอ่าน blog ที่เขียนๆมา ก็รู้สึกได้ว่า วิวัฒนาการทางอารมณ์เราเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ สิ่งที่เลวร้ายกำลังจะถูกเลือนไป และสิ่งดีๆกำลังจะเข้ามาแทนที่....เราดีขึ้น เรารู้ตัว
ต้องขอขอบคุณบทเรียนชีวิต บทเรียนที่หาไม่ได้ และมาเร็วจนเกินไปกับช่วงชีวิตของเรา แต่มันก็จะทำให้เราได้รู้อะไรได้เร็วกว่าใคร โดยที่เจ็บและเสียใจกับมันก่อนใครๆ ชีวิตที่เคยภาคภูมิใจกลับล้มไม่เป็นท่าเมื่อครั้งหนึ่ง ก็ได้ครอบครัว เพื่อนพี่ และทุกๆคนช่วยกันประคองกลับขึ้นมา อย่างน้อยๆก็ทางใจ เราโชคดีที่มีคนรอบข้างรักและหวังดีทุกคนเลยก็ว่าได้ เรารู้ว่าพวกเขารักเรา เราสัมผัสได้ ขอบคุณจริงๆ และไม่รู้ว่าจะต้องกล่าวคำไหนๆออกมาแทนใจ...พวกเขาทุกคนไม่เคยหวังแม้แต่คำขอบคุณจากเรา...เราซึ้งใจเป็นที่สุด ขอบคุณอีกครั้ง

วันนี้รู้สึกเขียนไม่ค่อยสัมพันธ์กัน อ่านเองก็งงเอง อาจเพราะไม่ค่อยสบายอย่างที่บอก แต่ที่เข้ามาเพราะรู้สึกต้องบันทึกไว้...จากนี้จะเป็นอย่างไงต่อไป เราก็สุดจะรู้ได้ แต่เราคิดว่า เราทำดีที่สุด มีความสุขที่สุดกับปัจจุบันแล้ว เรารู้สึกดีกับการตัดสินใจทุกอย่างลงไป และเราจะไม่เสียใจกับมันเด็ดขาด เพราะชีวิตคือการเดินทาง เราแค่สะดุดหกล้มและพึ่งจะลุกเอง นั่นสิ...มันยังมีอะไรที่น่าเดินต่อไปเพื่อการเรียนรู้อยู่นิ

สรุป...วันนี้จะสองปีแล้ว อีกไม่กี่วันเอง เราฟื้นตัวได้เร็วกว่าคำวินิจฉัยของอาจารย์หมอ ที่ให้เวลาเราสามปีแนะ เราสัญญาว่าเราจะนำเอาสิ่งนี้ที่เรียกได้ว่าประสบการณ์มาประยุกต์ใช้กับปัจจุบัน จำและ apply มัน improve ให้เกิดแต่สิ่งดีๆต่อไป.....what am I?

Create Date : 29 มิถุนายน 2555		0 comments
Last Update : 14 กรกฎาคม 2555 22:06:48 น.
Counter : 660 Pageviews.
Share Tweet