Bloggang.com : เจ้าแก้วพิสดาร ณ เมืองปาย :

Me and My Macau 3

วันที่ 3 ในมาเก๊า

เดินออกจากที่พัก บริเวณย่านที่พักยังเงียบๆอยู่ มีนักเรียนเดินไปโรงเรียน ทั้งเด็กเล็ก เด็กโต ก่อนถึงเซนาร์โด้มองไปทางขวาเห็นทางลาดขึ้นเนิน น่าสนใจเลยวกขึ้นเนินออกกำลังกายกันแต่เช้า เดินไปถึงเจอโบสถ์เซนต์ออกัสติน, โรงละครดอม เปโดรที่ห้า, โรงเรียนสอนศาสนาเซนต์โจเซฟ และหอสมุดเซอร์โรเบิร์ต โฮ ตุง หน้าโรงละครมีลานจตุรัสออกัสติส มีเก้าอี้ไว้นั่งพักผ่อน ที่นี่เค้านิยมน่ะ รูปทรงจตุรัสออกแบบเหมือนกัน แล้วก็มีซุ้มขายของ แต่เชื่อมั้ยว่า เดินอยู่ย่านนี้ไม่เคยเจอซุ้มที่ไหนเปิด เพราะเรามาเช้าพอสายๆเค้าเปิดกัน นักท่องเที่วเริ่มมาเราก็ไปเที่ยวที่อื่นซะนี่

จากโรงละครก็เดินย้อนกลับมาทางเดิน เจอร้านขายโจ๊ก ปาท่องโก๋น่ากินสุดๆ ในร้านมีเด็กตัวเล็กๆนั่งกินก่อนไปโรงเรียน มองคนขายเป็นอาม่า ท่าทางจะสื่อสารกันลำบากเลยเดินเลยไปที่ลานเซนาร์โด้ บริเวณเก้าอี้มีคนแก่มานั่ง ทั้งอ่านหนังสือ พูดคุย สงสัยที่นี่ช่วงเช้าเป็นพื้นที่คนชรา555

ชักเริ่มหิว มองเวลา 07.30 น. ร้าน Mc ที่ลานเปิดแล้วกิน Mc ดีกว่า มีที่นั่งให้ละเลียดเวลาได้ เลยเดินไปแม็ค เมนูเช้าที่นี่ บ้านเราไม่มีเป็นซุปมักกะโรนี้ มีไข่ดาวกับหมูทอดโป๊ะหน้ามา ชุดละ 22 เหรียญ นั่งเล่นที่ Mc สัญญาณไวไฟฟรีอ่อนมาก ขยับทีหายที มองจากชั้น 2 ลงไปอยู่หน้าร้าน Wong Chi Kei พอดี ร้านเค้าเปิด 08.30 น เห็นคนไทยอยู่กลุ่มรอเข้าร้าน

ออกจาก Mc เดินไปทางลิสบัวเพื่อจะหาเกสต์เฮ้า Nam Pan เพราะเดือนหน้าจะยกแก๊งค์มามาเก๊า-ฮ่องกง กัน คืนแรกเครื่องลง 3 ทุ่ม ต้องติดต่อที่พักไว้เลย หลังจากใช้อากู๋ช่วยหาเส้นทางที่พักก็พบว่า อยู่ด้านหลังร้านทาร์ตมากาเร็ตต์นี่เอง ไต่บันไดขึ้นไปชั้น 4 เจอสตาฟฟ์ เหมือนจะเชื้อชาติอินเดีย พูดรัวมาก จนฟังไม่ทัน เจรจาได้ไม่นานเค้าก็ลงบุ๊คให้ว่าเราจอง 5 เตียง 1 คืน ออกจากที่นี่ก็เดินกลับไปที่อาคารไปรษณีย์ จัดการส่งโปสการ์ดถึงตัวเอง ค่าโปสการ์ด 5 เหรียญ แสตมป์ 4 เหรียญ ส่งเสร็จข้ามมาฝั่งอาคารลีล เซนาโด้ เดินไปด้านหลังมีสวนเล็กๆ แล้วก็เข้าไปชมนิทรรศการลายเส้นพู่กันจีน ซื้อ PIN ที่ระลึกไปฝากที่บ้าน

ใกล้เที่ยงแล้ว กลับไป Check out ที่ Ole london ก่อนลากกระเป๋าไปที่พักแห่งใหม่ East Asia ที่นี่อยู่ฝั่งเซนาร์โด้ สภาพดูเก่า แต่ก็สะอาดพอได้ นอนคืนเดียวช่างเหอะ ที่นี่ราคา 1600 ต่อคืน (ที่ Ole London 3951 สำหรับ 2 คืน) Check in เรียบร้อยเดินข้ามถนนทะลุไปหน้าโรงแรมมาสเตอร์มาเก๊า เจอรถฟรีของเวเนเชี่ยนจอดอยู่พอดีเลยกระโดดขึ้น พอถึงเวเนเชี่ยนก็เดินออกมาข้ามถนนไปฝั่ง ซิตี้ ออฟ ดรีม รอรถเมล์ด้านหน้าไปโคโลอาน มีรถเมล์ผ่านหลายสาย 21 21A 25 26A ไม่ต้องจำสายก็ได้ เพราะด้านหน้าเค้ามีป้ายบอก

จุดลงที่โคโลอานก็หาไม่ยาก คนลงเยอะๆนั่นแหละ ก่อนถึงป้ายจะเห็นวงกลมน้ำพุ เด่นสง่ามาก พอลงรถมานักท่องเที่ยวส่วนใหญ่มุ่งหน้าไปร้านทาร์ตของ่ทานลอร์ดชื่อดัง เราเข้าไปเมียงมองเหมือนกัน แต่ยังไม่หิว เดินตรงไปที่ชายหาด เลียบไปทางซ้าย นั่งพักสายตา อากาศร้อนเปรี้ยง อุตส่าห์เช็คสภาพอากาศล่วงหน้า ไหนว่าฝนตกมั่งแหละ อากาศจะเย็นบ้างแหละ แต่ที่ไหนได้ ร้อนสุดๆ

จากตรงนี้เราจะไปโบสถ์เซนต์ฟรานซิส ซาเวียร์ โบสถ์นี้ใช้เป็นฉากซีรีย์เกาหลีเรื่องเจ้าหญิงวุ่นวาย(ใช่ป่ะ) โบสถ์เลยดังขึ้นมาทันที มีสาวจีน สาวเกาหลี และสาวไทย แวะมาเยี่ยม ส่วนเราไม่ใช่แฟนเกาหลีซีรีย์ แต่ก็แวะซะหน่อยไหนๆก็มาแล้ว เที่ยวให้ครบ โบสถ์ค่อนข้างเล็กๆ (เกือบจะเดินผ่านโบสถ์ไปเหมือนกัน) ไม่มีรอบรั้ว ด้านหน้ามีร้านอาหารอีก แต่ข้างในน่้ารักดี กระจกกรุสีฟ้าสดใส

นั่งสงบนิ่งในโบสถ์ซักพักก็เดินออกมาด้านหน้ามีร้านอาหารสองร้านตั้งขนานกัน จากตำราเค้าบอกว่าร้าน NGA TIM CAFE อร่้อยมาก เลยไม่พลาด สั่งกุ้งทอดกระเทียม (อาหารขึ้นชื่อมันกั้งทอดกระเทียม แต่กินไม่เป็น) ข้าวผัดกุ้ง แล้วก็ผัดผักอะไรซักอย่างนี่แหละ เอาโค้กมาดับร้อนด้วย มื้อนี้หมดไป 191 เหรียญ คิดเป็นเงินไทยราวๆ 750 บาท กินคนเดียว ไม่หมดจนได้ เลยเอาข้าวผัดกับกุ้งที่เหลือใส่กล่อง เพราะเราจะไม่ทิ้งของกินที่เหลือ เอาไว้มื้อต่อไป งกได้อีก

เดินแบกน้ำหนักกลับมาผ่านร้านทาร์ตไปหน้าตาเฉย กลับไปป้ายรถเมล์ มีขวดแฟนต้าตั้งอยู่ ที่นีี่เค้านิยมเน๊อะ เห็นที่ไทปาก็มี ไม่นานสาย 25A ก็มา คนขึ้นเยอะเหมือนกัน ตอนแรกว่าจะนั่งไปลงเวเนเชี่ยน เพื่อเดินเที่ยวข้างในอีกรอบ แล้วจะได้นั่งชัตเตอร์บัส กลับไปแถวเซนาร์โด้ แต่ว่า ด้วยความขี้เกียจเห็นรถเมล์จอดก่อนถึงเวเนเชี่ยนไม่อยากเดิน คิดว่าจะมีป้ายหน้าเวเนเชี่ยนเลย แต่ไม่มี มีอีกทีหน้าหมู่บ้านไทปา เลยไม่ลงนั่งข้ามไปมาเก๊า พอรถเมล์ข้ามมามาเก๊า ก็หาจุดลงไม่ถูกอีกนั่งเรื่อยๆชมวิวเมืองไปล่ะกัน นั่งไปนั่งมา รถมาเข้าอู่ที่ Border โอ้ว แม่เจ้า ฉันไม่ได้จะข้ามไปจีนซะัหน่อย ทีนี้แหละงง ไปไหนไม่ถูก ดูแผนที่เห็นด่านนี้อยู่เหนือสุด จะให้เดินชิลด์ไปเซนาร์โด้คงไม่ไหว มองซ้ายขวา เห็นชัตเตอร์บัสละลานตา เลยเอาวะ นั่งชัตเตอร์บัสย้อนไปซิตี้ ออฟ ดรีมล่ะกัน เพิ่งจะบ่าย 2 โมงครึ่งเอง แวะดูโชว์อีกรอบ เพื่อความจุใจ

หลังจากนั่งชัตเตอร์บัสวนเล่น 2 เกาะ ราวๆ 5 โมงครึ่งก็กลับมาอยู่ที่เซนาร์โด้ อาศัยจังหวะเก็บร้านนี่แหละ เข้าไปต่อรองราคาเสื้อยืดให้คุณหลาน ได้เสื้อยืดกับของฝากเล็กๆน้อยๆ ก็ลากขาเข้าที่พัก หมดแรง มื้อเย็นวันนี้ได้ของเหลือจากเมื่อกลางวันประทังชีวิต เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็กลับแล้ว คืนนี้เลยนั่งคิดเงินว่าใช้จ่ายไปเท่าไหร่ เหลืออะไรที่ต้องซื้อบ้าง แล้วก็นอน แต่เพราะห้องพักมันเก่าๆ แถมนอนคนเดียว เลยตัดสินใจนอนเปิดทีวีทิ้งไว้ แต่ปิดไฟ คือเห็นไม่กลัว กลัวได้ยินเสียงไม่พึงประสงค์มากกว่า

Create Date : 26 มิถุนายน 2554

0 comments

Last Update : 28 กุมภาพันธ์ 2559 12:21:08 น.

Counter : 363 Pageviews.